«Ο άγγελος της Ιστορίας»- Πέπη Ρηγοπούλου

09:52 19/7/2024 - Πηγή: militaire

Της Πέπης ΡηγοπούλουΤον συνάντησα σε ένα  κυλικείο του νεκροταφείου, εκεί όπου μαζευόμαστε για ένα ακόμη αποχαιρετισμό σε αυτόν που έφυγε και ένα χάδι σε αυτόν που τον στερήθηκαν. Την ώρα που η κουβέντα, προσπαθώντας δύσκολα να δραπετεύσει από τα επώδυνα, στρέφεται καμιά φορά στον σχολιασμό άλλων, όσο το δυνατόν πιο άσχετων με τον πένθος που μας ένωσε. Δεν θυμάμαι ποιος και πώς έφερε την κουβέντα στην ήττα της Αγγλίας από την Ισπανία στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου. Και κάποια άλλη, παρατήρησε   ότι για κάποιους μυστηριώδεις λόγους, όταν Γερμανοί, αλλά και Άγγλοι, αντιμετωπίζουν

μεσογειακούς, είμαστε σχεδόν πάντοτε με τους δεύτερους.«Είναι γιατί η μνήμη, όσο και να μας πονάει είτε ακριβώς γι αυτό, δεν σβήνει. Κοιμάται μόνον και ξυπνάει όταν δεν το περιμένουμε ». Γυρίσαμε και αντικρίσαμε αυτόν που μας είχε μιλήσει. Δεν τον γνώριζε κανείς μας. Προσηνής,  απλά και καθαρά, αλλά λίγο πρόχειρα  ντυμένος, σαν κάποιος δικός μας που ντύθηκε βιαστικά για να προλάβει να είναι κοντά μας. Καλοδιάθετος, παρά το ότι έμοιαζε να υποφέρει λίγο παραπάνω  από την ζέστη, σα να ήταν μαθημένος σε άλλα κλίματα. «Αν άκουσα καλά, συνέχισε κάποιος από σας θυμήθηκε προηγουμένως τον Τσώρτσιλ που, όσο πολεμάγαμε στην Αλβανία, μας κολάκευε ότι οι ήρωες θα ονομάζονται Έλληνες και μετά στην απελευθέρωση διέταξε  τον στρατό του να μας φερθεί σαν να είμαστε κατειλημμένη χώρα». – «Υπάρχουν κι άλλα. Η Κύπρος» πρόσθεσε ένας άλλος . «Και οι παγίδες τους σε όλα τα άλλα ζητήματα» είπε ένας τρίτος.– «Είναι πολλά ξαναείπε αυτός. Όμως εδώ δεν είναι ο τόπος και η ώρα να θυμόμαστε όσους μας αδικούν. Αλλά, αν μου επιτρέπετε, αυτές οι μνήμες βοηθούν, όταν  δεν πρόκειται για το ποδόσφαιρο, να μην κάνουμε τους αγώνες, πολύ περισσότερο τους πολέμους των άλλων, δικούς μας.  Μπορεί να μας βρει το κακό γιατί έχουμε ανάγκη την ειρήνη που αυτοί κουρελιάζουν». Η φωνή του κόπηκε και βράχνιασε και σκέφτηκα μήπως τον είχε πειράξει το αιρ κοντίσιον.– «Θα έρθετε στο εστιατόριο να δοκιμάστε λίγο ψάρι» τον προσκάλεσε ο πενθών κι αυτός  δέχθηκε με ευχαρίστηση». Περπάτησε μαζί μας μέχρι το κοντινό εστιατόριο, κάθισε στο τραπέζι μιας άλλης παρέας μετέχοντας διακριτικά στην κουβέντα και δοκιμάζοντας με ευχαρίστηση, αλλά  χωρίς καμιά βουλιμία, τα πιάτα. Όταν πια σηκωνόμασταν να φύγουμε, ζήτησε μια σακούλα, για να βάλει μέσα λίγα από τα φαγητά που περίσσευαν. –«Θα είναι σίγουρα φιλόζωος» είπε κάποιος που τον είχε συμπαθήσει, αλλά δεν είχε καταλάβει.Δεν είχε καταλάβει πως ζουν κάποτε κοντά μας. Ή, πιο σωστά, μας επισκέπτονται γιατί κάτι θέλουν να μας πουν. Με την φωνή λίγο βραχνιασμένη, κουρασμένη ίσως από το να μιλούν σε ώτα μη ακουόντων». Παρακαλώ, αν τους συναντήσετε, κεράστε τους ένα πιατάκι φαί και ακούστε τους.Πηγή: konstantakopoulos.gr

The post «Ο άγγελος της Ιστορίας»- Πέπη Ρηγοπούλου appeared first on Militaire.gr.