Ο Δημοσιοϋπαλληλικός Εκτροχιασμός των ΕΔ και οι Προτιμήσεις των νέων για τις Στρατιωτικές Σχολές

05:25 4/9/2024 - Πηγή: militaire

Γράφει ο

Σγος ε.α. Κων/νος Λιούτας

Απόφοιτος ΣΤΥΑ

Οι βάσεις εισαγωγής και κυρίως οι πολλές κενές θέσεις στις σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων αποτέλεσαν ένα πραγματικό σοκ για την ίδια την κοινωνία και σύμφωνα με δημοσιεύματα ανησύχησαν τον ίδιο τον πρωθυπουργό ο οποίος ζήτησε ενημέρωση από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας.

Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι γιατί οι νέοι γυρίζουν την πλάτη στις στρατιωτικές σχολές και ποια είναι

η αιτία. Η απάντηση που δίνεται επικεντρώνεται, κυρίως, στις αμοιβές οι οποίες είναι πράγματι πολύ χαμηλές καθώς και στην Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ). Εάν βέβαια το πρόβλημα ήταν μόνο οι αμοιβές τότε, αν υπήρχε πραγματική βούληση, θα μπορούσε η πολιτεία να το λύσει αυξάνοντας γενναία τους μισθούς. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι δεν είναι η ΕΒΕ ή μόνο οι μισθοί, χωρίς να προσπερνώ ότι αυτοί είναι πολύ χαμηλοί.

Εδώ και δεκαετίες με ένα εντελώς ανερμάτιστο και ανεύθυνο τρόπο η πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού της χώρας συνεπικουρούμενη από ισχυρούς διαμορφωτές της κοινής γνώμης καλλιέργησε στην κοινωνία την αντίληψη ότι ο στρατιωτικός είναι και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένας απλός δημόσιος υπάλληλος. Συκοφάντησαν τον στρατιωτικό ότι δήθεν απολαμβάνει προνομίων και κινητοποίησαν όλα τα εργαλεία που είχαν στη διάθεσή τους για να καταργήσουν το οποιοδήποτε κίνητρο θα μπορούσε να προσελκύσει τους νέους να επιλέξουν τη σταδιοδρομία στις ΕΔ. Αν και το «επάγγελμα» του στρατιωτικού αντιμετωπίζεται ως ιδιαίτερο σε όλες τις χώρες του κόσμου για τους πολιτικούς της χώρας μας αυτή η ιδιαιτερότητα έχει να κάνει μόνο με τις υποχρεώσεις των στρατιωτικών οι οποίοι, μεταξύ άλλων, θα πρέπει να εργάζονται υπερωριακά χωρίς να αμείβονται, να μετατίθενται για τις ανάγκες της υπηρεσίας οπουδήποτε και οποτεδήποτε και η ζωή τους να κυριαρχείται από δεσμεύσεις και απαγορεύσεις, όπως επιβάλλεται από το στρατιωτικό ποινικό κώδικα, στερούμενοι ελευθεριών που απολαμβάνουν όλοι οι άλλοι Έλληνες.

Οι πολιτικές ηγεσίες φέρουν τεράστια ευθύνη για την εμμονή τους να μετασχηματίσουν τις ΕΔ σε μια δημόσια υπηρεσία που την υπηρετούν ένστολοι δημόσιοι υπάλληλοι. Με τις παρεμβάσεις τους έχουν καλλιεργήσει σταδιακά τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία η οποία προσδιορίζεται από τις σχέσεις μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου. Ασφαλώς και ο στρατιωτικός επέλεξε να σταδιοδρομήσει στις Ένοπλες Δυνάμεις με κριτήρια επαγγελματικής αποκατάστασης και βιοπορισμού αλλά με πλήρη συνείδηση ότι, όπως το περιγράφει ο πρώην πρόεδρος της δημοκρατίας Κων/νος Τσάτσος, «αποτελεί το τμήμα του Έθνους που σηκώνει ένα δυσβάστακτο βάρος και επαγρυπνεί σε όλα τα άκρα της ελληνικής γης και της ελληνικής θάλασσας για να μπορεί να επιδοθεί όλος ο άλλος λαός στο δημιουργικό του έργο».

Εάν όμως οι μισθοί είναι ο αποκλειστικός παράγοντας για την απροθυμία των νέων να εισαχθούν στις στρατιωτικές σχολές τότε πως εξηγείται ότι με τις ίδιες αμοιβές οι σχολές της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής να έχουν πολύ υψηλές βαθμολογίες ενώ και στις ίδιες τις σχολές των ΕΔ να υπάρχουν πολλά τμήματα των σχολών αξιωματικών που οι βάσεις είναι πολύ υψηλές. Από τα αποτελέσματα είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι νέοι, πλην ελαχίστων, δεν προτιμούν τις λεγόμενες επιχειρησιακές ειδικότητες στερούμενοι της φιλοδοξίας, ίσως από δικαιολογημένη άγνοια, ότι αυτή η επιλογή θα τους δώσει τη δυνατότητα στο μέλλον να διεκδικήσουν να ηγηθούν των ΕΔ από πολύ περισσότερες ανώτατες θέσεις. Είναι πολύ φυσικό ένας νέος 18 ετών να αδυνατεί να κάνει μια τέτοια προβολή στο μέλλον καθώς αυτό που τον ενδιαφέρει άμεσα είναι οι βραχυπρόθεσμες συνθήκες της εργασίας του, οι οποίες αν μη τι άλλο θα ήθελε να αναγνωρίζονται και να ανταμείβονται ανάλογα από την πολιτεία.

Με την προσοχή στραμμένη στα κενά των θέσεων και στην πτώση των βάσεων αξίζει να δούμε και να αξιολογήσουμε τα στατιστικά στοιχεία των προτιμήσεων.

Όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα, στην Σχολή Ικάρων, τμήμα ΕΡΕΥΝΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ για 9 θέσεις συνολικά δήλωσαν προτίμηση 534 υποψήφιοι, 172 πρώτη προτίμηση και 158 δεύτερη και τρίτη προτίμηση, σύνολο 1η, 2η, 3η προτίμηση 330. Το τμήμα Διοικητικών για 5 μόλις θέσεις είχε συνολικά 368 υποψηφίους, 22 πρώτη και 165 δεύτερη και τρίτη προτίμηση ενώ το τμήμα εφοδιαστών για 5 θέσεις είχε 345 υποψηφίους, 8 πρώτη και 135 δεύτερη και τρίτη προτίμηση. Η ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΦΟΔΙΑΣΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ της ΣΜΥΑ για 23 θέσεις είχε 957 υποψηφίους, 154 πρώτη και 227 δεύτερη και τρίτη προτίμηση. Στη ΣΜΥ (ΣΩΜΑΤΑ) για 61 θέσεις υπήρχαν 1.017 υποψήφιοι, 124 πρώτη και 270 δεύτερη και τρίτη προτίμηση. Σε αντιδιαστολή στη ΣΜΥ (ΟΠΛΑ) για 200 θέσεις υπήρχαν 229 συνολικά υποψήφιοι, 21 πρώτη και 44 δεύτερη και τρίτη. Στη ΣΣΕ (ΟΠΛΑ) για 307 θέσεις οι υποψήφιοι, συνολικά, ήταν λιγότεροι 269 που σημαίνει ότι ακόμα και αν εισάγονταν όλοι, δηλαδή και αυτός που πιθανόν βαθμολογήθηκε με μηδέν, θα υπήρχαν και πάλι κενές θέσεις. Οι συνολικές προσφερόμενες θέσεις για όλες τις κατηγορίες σε όλες τις σχολές ήταν  1.164 και οι συνολικές προτιμήσεις από τα Γενικά Λύκεια ήταν 5.616. Από αυτούς 889 τις είχαν ως πρώτη επιλογή (16%), και 1.559 ως δεύτερη και τρίτη επιλογή (28%). Οι περισσότεροι 3.168 (56%) τις είχαν ως τέταρτη και πάνω επιλογή. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο μεγάλος αριθμός προτιμήσεων για συγκεκριμένα τμήματα και σχολές συνδέεται, μεταξύ άλλων, με την προτίμηση, αφενός μεν από τις κοπέλες αφετέρου δε από τα Πεδία καθώς τη ΣΜΥ (ΣΩΜΑΤΑ), την ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΦΟΔΙΑΣΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ της ΣΜΥΑ, τη ΣΜΥΝ και το τμήμα Πληροφορικής της Σχολής Ικάρων μπορούν να τα δηλώσουν μαθητές του 2ου και του 4ου Πεδίου το οποίο θεωρείται ποιο εύκολο σε σχέση με το 2ο που περιλαμβάνει φυσική και χημεία.   

Στον επόμενο στατιστικό πίνακα των επιτυχόντων παρατηρούμε ότι οι επιτυχόντες στις σχολές αξιωματικών σε μεγάλο ποσοστό τις είχαν ως πρώτη επιλογή. Χαρακτηριστικά, το τμήμα ιπταμένων της σχολής Ικάρων, αν και έχει 14 θέσεις κενές, οι 60 από τους 61 επιτυχόντες το είχαν ως πρώτη επιλογή. Οι 62 από τους 77 επιτυχόντες στη ΣΣΕ (ΟΠΛΑ), με 230 θέσεις κενές, την είχαν ως πρώτη προτίμηση και 11 ως δεύτερη και τρίτη, ποσοστό 95% επί των επιτυχόντων. Δεν συμβαίνει το ίδιο και με τις σχολές υπαξιωματικών όπου για ένα μεγάλο ποσοστό των επιτυχόντων η σειρά προτίμησης ήταν από 4η και πάνω. Χαρακτηριστικά, από τους 61 επιτυχόντες στη ΣΜΥ (ΣΩΜΑΤΑ) οι 23 (38%) την είχαν από 6η και πάνω σειρά προτίμησης. Το ίδιο και στη ΣΜΥΑ (ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΦΟΔΙΑΣΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ) από τους 23 οι 16 (70%) την είχαν από 4η και πάνω σειρά προτίμησης. Αν και δεν έχει να κάνει με τις προτιμήσεις αξίζει να αναφερθεί ότι από τους 31 επιτυχόντες στη Σχολή Ικάρων, ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ (ΣΜΑ), οι 10 είναι ειδικής κατηγορίας (τέκνα πολυτέκνων και τριτέκνων). Ο πρώτος της ειδικής κατηγορίας έχει 16.435 μόρια τα οποία είναι λιγότερα από τον τελευταίο της Γενικής Σειράς που έχει 16.525. Από τους 157 επιτυχόντες στη ΣΜΥΝ οι 40 είναι ειδικής κατηγορίας με τον πρώτο να έχει 11.000 μόρια και τον τελευταίο 8.800.

Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι οι νέοι δεν γυρίζουν την πλάτη τους συνολικά στις στρατιωτικές σχολές αλλά στα τμήματα, που, καθ’ υπερβολή, θα ονομάζαμε ως το σκληρό πυρήνα των ΕΔ που είναι οι επιχειρησιακές ειδικότητες. Οι προτιμήσεις για την εργασία «γραφείου» και τα ανάλογα τμήματα-ειδικότητες παραμένουν σε πολύ υψηλά επίπεδα. Με δεδομένο ότι το επάγγελμα του στρατιωτικού είναι το επάγγελμα των όπλων ίσως είναι πλέον καιρός, με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων, να επανεξεταστεί το όλο πλαίσιο αμοιβών και παροχών έτσι ώστε να διαφοροποιείται ανάλογα, όπως ορθά συμβαίνει με τους ιπταμένους και τις ειδικές δυνάμεις. Είναι γεγονός ότι ακόμα και η εννεάμηνη θητεία, που προβλέπεται για τους στρατεύσιμους που  υπηρετούν σε συγκεκριμένες μονάδες ή πλοία, έλυσε πολλά από τα προβλήματα που υπήρχαν στο παρελθόν καθώς αποτελεί ισχυρό κίνητρο για τους νέους να υπηρετήσουν 3 μήνες λιγότερους αν επιλέξουν τον Έβρο, τα νησιά κ.λ.π.

Με δεδομένο το γεγονός ότι παραδοσιακά οι σχολές της ΠΑ συγκεντρώνουν, μακράν, τις περισσότερες προτιμήσεις ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν οι κενές θέσεις στην Κατεύθυνση Τεχνολογικής Υποστήριξης της ΣΜΥΑ  η οποία περιλαμβάνει τις περισσότερες ειδικότητες της πρώην ΣΤΥΑ. Τι συνέβη και η ΣΤΥΑ, Κατεύθυνση Τεχνολογικής Υποστήριξης σήμερα, βρίσκεται πλέον στα αζήτητα των προτιμήσεων αν και περιλαμβάνει την ποιο αναγνωρίσιμη ειδικότητα της σχολής, που είναι ο Μηχανικός Αεροσκαφών; Το 2016 έχουμε την κατάργηση των σχολών ΣΤΥΑ-ΣΥΔ-ΣΙΡ της Πολεμικής Αεροπορίας και τη δημιουργία μια νέας σχολής ΣΜΥΑ της οποίας η δομή προσομοιάζει περισσότερο με σχολή των πρώην ΤΕΙ παρά με στρατιωτική. Το όνομα της ΣΤΥΑ η οποία αναγνωρίζονταν από την κοινωνία ως μια υψηλού επιπέδου τεχνική σχολή της ΠΑ διαγράφτηκε χωρίς λόγο και αιτία. Από τότε (2016) έχουμε μια σταδιακή πτώση στις βάσεις για μια σχολή που συγκέντρωνε, μετά τη ΣΥΔ, την υψηλότερη βαθμολογία ανάμεσα σε όλες τις σχολές υπαξιωματικών, ακόμα και αξιωματικών. Έτσι, από τα σταθερά 16.000 μόρια η βάση (Τεχνολογική κατεύθυνση πλέον) έφτασε το 2022 στα 14.000 για να κατρακυλήσει το 2024 στα 12.000 μόρια. Μια πτώση 4.000 μορίων, με 60 κενές θέσεις από τις 103, που σημαίνει ότι αν η ΕΒΕ ήταν μικρότερη θα ήταν κάτω από τα 10.000 μόρια. Όταν τα νέα οπλικά συστήματα, rafale, F-35 κ.λ.π ενσωματώνουν ότι τελειότερο τεχνολογικά υπάρχει στον τομέα της άμυνας και φιλοδοξείς από καταναλωτής να περάσεις στο στάδιο του παραγωγού οπλικών συστημάτων οι απαιτήσεις δεν επιτρέπουν καμία έκπτωση στις ικανότητες και την ποιότητα των στελεχών των ΕΔ, πολλώ δε μάλλον λάθη και πειραματισμούς καταδικασμένους σε αποτυχία, όπως συνέβη με τη ΣΤΥΑ. Αν η ΠΑ δεν επιθυμεί στο μέλλον τα α/φη της να συντηρούνται στο Βέλγιο με τεράστια κόστη, ή από προσλαμβανόμενους με συμβόλαιο αλλοδαπούς τεχνικούς θα πρέπει άμεσα, ως πρώτο βήμα, να αναβαθμίσει το όνομα της νέας σχολής, σε Σχολή Τεχνολόγων Αεροπορίας (ΣΤΑ) και η πολιτεία να αναγνωρίσει τα πτυχία ως ισότιμα, τουλάχιστον, με τα πτυχία των πρώην ΤΕΙ τριετούς φοίτησης. Δυστυχώς είναι οι ίδιες οι στρατιωτικές ηγεσίες, με ότι αυτό συνεπάγεται για την προσέλκυση υποψηφίων, που αρνούνται να προωθήσουν την αναγνώριση της ισοτιμίας των πτυχίων των σχολών υπαξιωματικών ενώ οι σπουδαστές εισάγονται με πανελλήνιες εξετάσεις για τα ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Και επειδή αναφερόμαστε στις σχολές υπαξιωματικών και τους αποφοίτους τους ας απαντήσουν οι ηγεσίες αν υπάρχουν, παγκοσμίως, Ένοπλες Δυνάμεις που έχουν στους κόλπους τους υπαξιωματικούς 3 και 4 κατηγοριών με τις ίδιες ειδικότητες και τα ίδια καθήκοντα. Υπηρετεί αυτή η δομή την προτίμηση των νέων για τις σχολές υπαξιωματικών; Η αύξηση της διάρκειας σπουδών από δύο σε τρία έτη, για την υποτιθέμενη αναβάθμιση των σχολών υπαξιωματικών, τι πρόσφερε στις προοπτικές και την εξέλιξή των αποφοίτων τους; Απολύτως τίποτα! εκτός από το ενδεχόμενο να λειτουργεί και ως αντικίνητρο καθώς ο σπουδαστής θα πρέπει να παραμείνει ένα επιπλέον χρόνο στη σχολή, με δεδομένες των ιδιαίτερες συνθήκες διαβίωσης και των επιπρόσθετων εξόδων που συνεπάγονται για τους γονείς του.        

Η δεύτερη αιτία που προβάλλεται για την ύπαρξη των κενών θέσεων, ιδιαίτερα στη σχολή Ευελπίδων (ΟΠΛΑ), τη ΣΜΥ (ΟΠΛΑ) και τώρα και στην Πολεμική Αεροπορία, είναι η ελάχιστη βάση εισαγωγής (ΕΒΕ) η οποία σημειωτέον μειώθηκε περεταίρω για τις εξετάσεις του 2025. Το μαθησιακό επίπεδο όμως των σπουδαστών μιας οποιασδήποτε σχολής είναι σε άμεση συνάρτηση με το βαθμό δυσκολίας του προγράμματος σπουδών της σχολής. Αυτονόητα είναι πολύ δύσκολο, έως αδύνατο, ένας μαθητής του 10 να μπορεί να τελειώσει την ιατρική σχολή ή ένας μαθητής με χαμηλές επιδόσεις στα μαθηματικά να ολοκληρώσει τις σπουδές του στο μαθηματικό. Είναι προφανές ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις στρατιωτικές σχολές εκτός και αν θεωρείται, κάτι που βέβαια δεν ισχύει, ότι το πρόγραμμα σπουδών στην ΣΣΕ, στη σχολή Ικάρων και στη ΣΝΔ είναι επιπέδου ΙΕΚ και άρα εύκολα μπορούν να το παρακολουθήσουν μαθητές του 10 ή και κάτω του 10. Σημειώνεται ότι, αναλόγου βαθμού δυσκολίας είναι και το πρόγραμμα σπουδών των σχολών υπαξιωματικών το οποίο δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν αδύνατοι μαθητές.

Αυτοί οι οποίοι υποστηρίζουν ότι δεν χρειάζεται καν να υφίσταται ελάχιστη βάση εισαγωγής θα εμπιστευόταν άραγε την υγεία τους, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, σε γιατρούς που θα γνώριζαν ότι οι επιδόσεις τους ως μαθητές ήταν της ελάχιστης βάσης; Είναι δυνατόν να εμπιστευθούμε τις τύχες του Έθνους, την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας, και τη ζωή των παιδιών μας σε ανθρώπους οι οποίοι δεν διαθέτουν τις μαθησιακές ικανότητες, άρα και τα κατάλληλα προσόντα να ανταποκριθούν στις υψηλές, ιδιαίτερα τις σημερινές, απαιτήσεις του επαγγέλματος του  αξιωματικού των ΕΔ; Η (ΕΒΕ) θεσπίστηκε για τη διασφάλιση των ακαδημαϊκών προϋποθέσεων της επιτυχούς φοίτησης και της έγκαιρης ολοκλήρωσης των σπουδών. Παρόλα αυτά είναι γεγονός ότι χιλιάδες φοιτητές αποτυγχάνουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ενώ στις στρατιωτικές σχολές είναι ελάχιστοι αυτοί που δεν ολοκληρώνουν τις σπουδές και σπάνια αποβάλλονται σπουδαστές όχι γιατί είναι εύκολο το πρόγραμμα σπουδών αλλά λόγω των πολλών ιδιαιτεροτήτων που διέπουν τη λειτουργία τους.

Οι προτιμήσεις των νέων, οι οποίοι επιλέγουν τον δύσκολο δρόμο και έχουν τις στρατιωτικές σχολές ως πρώτη επιλογή και όχι ως διέξοδο της ανεργίας, διαμορφώνονται όχι μόνο από τις αμοιβές αλλά και από τη δυνατότητα να διακριθούν και να ικανοποιήσουν τις ευρύτερες φιλοδοξίες τους σταδιοδρομώντας στις ΕΔ. Δυστυχώς τέτοιες προοπτικές σήμερα δεν υπάρχουν με αποτέλεσμα όχι μόνο να προτιμούν οι νέοι τον ιδιωτικό τομέα ή τη δημοσιοϋπαλληλική εργασία η οποία, συγκριτικά, είναι πολύ περισσότερο ελκυστική  από το επάγγελμα του στρατιωτικού αλλά και δεκάδες εν ενεργεία στελέχη να οδηγούνται στην παραίτηση καθώς τους προσφέρονται, είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό, καλύτερες αμοιβές και συνθήκες εργασίας.

Με πρόσχημα τη δεινή οικονομική κατάσταση που βρέθηκε η χώρα καταργήθηκε ο νόμος περί στρατιωτικών και πολιτικών συντάξεων, που ίσχυε σχεδόν από το σύσταση του Ελληνικού κράτους και αναγνώριζε στους στρατιωτικούς την ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος. Οι στρατιωτικοί θα πρέπει πλέον να έχουν 40 χρόνια υπηρεσίας για να συνταξιοδοτηθούν, όσα και ο δημόσιος υπάλληλος, που σημαίνει ότι οι περισσότεροι θα είναι στην ηλικία των 60 ετών. Και αν σήμερα στην ηλικία των 60 ετών πολλά επαγγέλματα βρίσκονται στο αποκορύφωμα της καριέρας τους η γενίκευση στις ΕΔ οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε έναν στρατό «γερόντων» ο οποίος θα κληθεί να αντιμετωπίσει έναν, όχι μόνο πολυαριθμότερο αλλά και πολύ νεότερο και δυναμικότερο αντίπαλο. Σε ποιες ΕΔ όλοι όσοι εισήλθαν να σταδιοδρομήσουν αποστρατεύονται σχεδόν ταυτόχρονα στην ηλικία των 60 ετών; Μπορεί υπό τέτοιες συνθήκες να υφίσταται πραγματική ιεραρχία, άρα και πειθαρχία στις ΕΔ; Υπάρχουν, παγκοσμίως, ΕΔ όπου οι διατάσσοντες είναι περισσότεροι των διατασσομένων;

Είναι γεγονός ότι το χαμηλόβαθμό προσωπικό και ιδιαίτερα οι υπαξιωματικοί πολλές φορές αισθάνονται, δικαίως, ότι δεν έχουν τη μέριμνα και τη φροντίδα που αξίζουν. Είναι όμως λύση σ’ αυτά τα υπαρκτά προβλήματα η πολιτεία να θεσμοθετεί και να προωθεί τη συνδιοίκηση των ΕΔ από τους χαμηλόβαθμους, από κοινού, με τους στρατηγούς; Κάποια στιγμή οι πολιτικές ηγεσίες θα πρέπει με ειλικρίνεια να πουν στον ελληνικό λαό αν, ίσως στα πλαίσια της συμπερίληψης, επιθυμούν τις μονάδες των ΕΔ να τις διοικούν Διοικητικά Συμβούλια με προεδρεύοντα τον εκάστοτε διοικητή ή ο διοικητής θα συνεχίσει να έχει ακέραιες όλες τις ευθύνες και θα διοικεί τη Μονάδα του. Συνδικαλισμός και Ένοπλες Δυνάμεις είναι εξ΄ ορισμού, μεταξύ τους, έννοιες ασυμβίβαστες και οι ίδιες οι ηγεσίες των ΕΔ θα πρέπει να απαντήσουν αν επί της ουσίας θέλουν να ηγούνται αξιωματικών (ιπτάμενων, καταδρομέων και λοιπών ειδικοτήτων) αφοσιωμένων στο καθήκον ή συνδικαλιστών. Ποια είναι τα μηνύματα που αποστέλλονται από την ηγεσία στους νέους αξιωματικούς της σχολής Ευελπίδων; Ότι για να απολαμβάνουν προσωπικών προνομίων θα πρέπει να ασχοληθούν με τον στρατιωτικό συνδικαλισμό όταν είναι βέβαιο ότι αν οι ίδιοι ήθελαν να σταδιοδρομήσουν ως συνδικαλιστές δεν θα επέλεγαν τις ΕΔ. Λέει ο Κωνσταντίνος Τσάτσος απευθυνόμενος σε έναν Εύελπι  «Θα σου έλεγα: Παιδί μου! Δεν θα σου μιλήσω ούτε για την πίστη προς την Ελλάδα, ούτε για την τιμημένη στολή που αξιώθηκες να φορέσεις. Αυτά τα θεωρώ δεδομένα. Πιστεύεις στην Ελλάδα και στην απόλυτη αξία της ύπαρξής της. Αλλιώς δεν θα διάλεγες ως επάγγελμα να γίνεις ο φύλακας της ανεξαρτησίας και της ακεραιότητάς της.» Η πατρίδα μας πλήρωσε ακριβά στο παρελθόν την «ανεπίσημη» κατάλυση της ιεραρχίας, η οποία συνοδεύτηκε με κατάλυση της δημοκρατίας, και θα το πληρώσει και στο μέλλον αν δεν εξασφαλιστεί, χωρίς καμία έκπτωση, ότι το προσωπικό των ΕΔ θα παραμείνει απόλυτα πειθαρχημένο και αυστηρά ουδέτερο πολιτικά, στην υπηρεσία του λαού και του Έθνους υπό τις οδηγίες και εντολές της κάθε εκλεγμένης κυβέρνησης.     

Η αντιμετώπιση από την πολιτεία του εν ενεργεία και εν αποστρατεία προσωπικού αναπόφευκτα επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την προτίμηση των νέων στις στρατιωτικές σχολές. Είναι φυσιολογικό τα παιδιά των εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελεχών των ΕΔ να αποτελούν μια μεγάλη δεξαμενή υποψηφίων ακολουθώντας το παράδειγμα των γονέων τους. Ελάχιστοι όμως απ’ αυτούς σήμερα θα προέτρεπαν τα παιδιά τους να ακολουθήσουν αυτό το «δρόμο» καθώς οι εν ενεργεία αντιμετωπίζονται με απαξίωση, ως εργαζόμενοι δεύτερης κατηγορίας, και οι απόστρατοι με περισσή εχθροπάθεια. Πως αλλιώς να εξηγηθεί η λεηλασία των συντάξεων και η εμμονή στη διατήρηση της προσωπικής διαφοράς για την πλειοψηφία των αποστράτων οι οποίοι δεν θα δουν ποτέ, ούτε ένα ευρώ, αύξηση στη ζωή που τους απομένει γιατί οι κυβερνήσεις αποφάσισαν, εκ’ των υστέρων, να τους τιμωρήσουν παραδειγματικά για την επιλογή τους να αποστρατευθούν, μόλις 2 ή 3 χρόνια νωρίτερα από τα 35. Πως αυτοί, οι παππούδες, θα παρακινήσουν τα εγγόνια τους να επιλέξουν τη σταδιοδρομία στις ΕΔ όταν στους ίδιους επιφυλάχθηκε η δολιότητα της πολιτείας με την εκ΄ των υστέρων νομοθέτηση ανατροπής συθέμελα της ζωής τους και τον κατά κυριολεξία εμπαιγμό τους να τους δίνονται, ως δήθεν αντιστάθμισμα, 100 ευρώ το χρόνο επίδομα για να καλύψουν Tι;

Όλες οι σοβαρές ΕΔ διαφημίζουν τα προνόμια που δίνουν στους νέους να υπηρετήσουν στις ΕΔ. Υψηλότερους μισθούς σε σχέση με τους άλλους δημοσίους υπαλλήλους, μικρότερες κρατήσεις για υγειονομική περίθαλψη, κατοικίες και επιδόματα διατροφής, απαλλαγή φόρων στα ενοίκια, προσφορές για διακοπές και ταξίδια, είναι μόνο μερικά από τα προνόμια για την προσέλκυση των νέων. Στις ΗΠΑ οι στρατιωτικοί, ως κίνητρο, μπορούν να συνταξιοδοτηθούν μετά από 20 χρόνια υπηρεσίας. Στη χώρα μας αρκεί κάποιος να δει τα, πράγματι εξαιρετικά, βίντεο της ΠΑ με τα οποία καλεί τους νέους και τις νέες να ενταχθούν στη Σχολή Ικάρων (ανεξήγητα, γιατί δεν περιλαμβάνεται στο κάλεσμα και η ΣΜΥΑ;)  Το τελευταίο μήνυμα ήταν «Πέταξε μαζί μας, ζήσε το όνειρο, γίνε εσύ το μέλλον της Πολεμικής Αεροπορίας». Προφανώς είναι ένα μήνυμα πολύ δυνατό για τους νέους που απευθύνεται στο άυλο συναίσθημα του μεγαλείου και της δόξας.  Δυστυχώς όμως δεν συνοδεύεται από κανένα άλλο κίνητρο, επειδή ακριβώς δεν υπάρχει, που θα προκαλούσε το ενδιαφέρον περισσότερων νέων να σταδιοδρομήσουν στην ΠΑ.         

Με βάση τα παραπάνω απαιτείται άμεσα η αλλαγή της αντίληψης ότι οι ΕΔ αποτελούν δημόσια υπηρεσία που τις υπηρετούν δημόσιοι υπάλληλοι. Θα πρέπει να αποκατασταθεί το κύρος του αξιωματικού και να του αναγνωριστεί ανυπόκριτα και έμπρακτα από τις πολιτικές ηγεσίες ότι το επάγγελμά του αποτελεί πραγματικό λειτούργημα που υπερασπίζεται το ύψιστο αγαθό της άμυνας της Χώρας και τη διασφάλιση της εδαφικής της ακεραιότητας. Οι στρατιωτικές ηγεσίες οφείλουν να αντισταθούν στον περεταίρω δημοσιοϋπαλληλικό εκτροχιασμό, παραμερίζοντας συναισθήματα, πιέσεις, συντεχνιακά συμφέροντα και προσωπικό κόστος και να πουν όλη την αλήθεια προτείνοντας ριζικά μέτρα στις πολιτικές ηγεσίες έτσι ώστε να αποκατασταθεί το τρωθέν κύρος του αξιωματικού σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας για να καταστεί και πάλι το «επάγγελμα» ελκυστικό στους νέους και τις νέες.

The post Ο Δημοσιοϋπαλληλικός Εκτροχιασμός των ΕΔ και οι Προτιμήσεις των νέων για τις Στρατιωτικές Σχολές appeared first on Militaire.gr.