Ο καλύτερος πιλότος των ναζί που ο Στάλιν επικήρυξε για 100.000 ρούβλια

05:05 17/8/2023 - Πηγή: militaire

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Ήταν αναμφισβήτητα ο καλύτερος πιλότος των Γερμανών στον Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ένας άσος των αιθέρων και σταρ της Ναζιστικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Ο  Χανς Ούλριχ Ρούντελ, αποτέλεσε τον πιο επικίνδυνο χειριστή των βομβαρδιστικών Ju 87 (Stukas) και τον φόβο και τρόμο των Σοβιετικών στο Ανατολικό Μέτωπο.

Κατέστρεψε 519 άρματα μάχης, περισσότερα από 1.000 άλλα οχήματα, 150 πυροβόλα, 70 πλοιάρια, κατέρριψε τρία σοβιετικά αεροσκάφη και βύθισε ένα σοβιετικό θωρηκτό, δύο καταδρομικά

και ένα αντιτορπιλικό.

Ο Στάλιν, έξαλλος και ιδιαίτερα ανήσυχος, είχε επικηρύξει τον Ρούντελ με 100.000 ρούβλια!

Ο Ρούντελ δεν ήταν «όποιος και όποιος», αφού αποτέλεσε τον πιο παρασημοφορημένο Γερμανό πιλότο του πολέμου και τον μόνο αποδέκτη του Σταυρού των Ιπποτών με Χρυσά Φύλλα Δρυός, Ξίφη και Διαμάντια.

ΔΡΑΣΗ

Στις 8 Φεβρουαρίου του 1945, ο Ρούντελ τραυματίστηκε πολύ σοβαρα στο δεξί του πόδι και προσγειώθηκε εντός των γερμανικών γραμμών, όσο ο χειριστής ασυρμάτων του φώναζε για καθοδήγηση.

Το πόδι του Ρούντελ ακρωτηριάστηκε κάτω από το γόνατο, αλλά επέστρεψε στην ενεργό δράση ως πιλότος στις 25 Μαρτίου του 1945. Από τότε μέχρι και το τέλος του πολέμου σημείωσε άλλες 26 καταστροφές αρμάτων μάχης.

Στις 19 Απριλίου του 1945, μία μέρα πριν τα τελευταία γενέθλια του Χίτλερ, ο Ρούντελ συναντήθηκε με τον Γερμανό ηγέτη στο καταφύγιό του στην Καγκελαρία του Ράιχ στο Βερολίνο.

Στις 21 Σεπτεμβρίου 1941, ο Rudel πήρε μέρος σε επίθεση στο σοβιετικό θωρηκτό «Marat» του στόλου της Βαλτικής .

Η Μαράτ βυθίστηκε στα αγκυροβόλια της στις 23 Σεπτεμβρίου 1941 αφού χτυπήθηκε από μια βόμβα 1.000 κιλών (2.200 λίβρες) κοντά στην μπροστινή υπερκατασκευή.

Η βύθισή της συνήθως πιστώνεται μόνο στον Ρούντελ, αλλά ο Ρούντελ έριξε μόνο μία από τις δύο βόμβες που τη βύθισαν.

Η μονάδα του Rudel συμμετείχε στη συνέχεια στην Επιχείρηση Typhoon , την προσπάθεια του Κέντρου Ομάδας Στρατού να καταλάβει τη σοβιετική πρωτεύουσα.

Αργότερα μέσα στο έτος, πήρε μέρος στη μάχη του Στάλινγκραντ .

Από τον Μάιο του 1941 έως τον Ιανουάριο του 1942, ο Ρούντελ πραγματοποίησε 500 αποστολές.

Τον Φεβρουάριο του 1943, ο Ρούντελ πραγματοποίησε την 1.000η αποστολή μάχης του, η οποία τον έκανε εθνικό ήρωα.

Στη συνέχεια συμμετείχε στα πειράματα χρησιμοποιώντας το Ju 87 G στον αντιαρματικό ρόλο.

Η αντιαρματική μονάδα έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις κατά της Σοβιετικής Επιχείρησης Κερτς-Ελτίγκεν.

Ο Ρούντελ συμμετείχε στη μάχη του Κουρσκ με την ίδια μονάδα. Στις 12 Ιουλίου 1943 ο Rudel διεκδίκησε 12 σοβιετικά τανκς σε μια μέρα.

Τον Οκτώβριο του 1943, ο Ρούντελ πιστώθηκε με την καταστροφή του 100ου τανκ του και του απονεμήθηκε ο Σταυρός του Ιππότη του Σιδερένιου Σταυρού με φύλλα βελανιδιάς και ξίφη (ένα από τα μόλις 160 βραβευμένα) στις 25 Νοεμβρίου.

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Στις 8 Μαΐου 1945, ο Ρούντελ διέφυγε δυτικά από ένα αεροδρόμιο κοντά στην Πράγα , προσγειώθηκε σε ελεγχόμενη περιοχή των ΗΠΑ και παραδόθηκε.

Οι Αμερικανοί αρνήθηκαν να τον παραδώσουν στη Σοβιετική Ένωση.

Ενώ ο Ρούντελ είχε φυλακιστεί, η οικογένειά του έφυγε από τον προελαύνοντα Κόκκινο Στρατό και είχε βρει καταφύγιο στους γονείς του Γκάντερμαν στο Βούπερταλ .

Ο Ρούντελ αφέθηκε ελεύθερος τον Απρίλιο του 1946 και ασχολήθηκε με ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Το 1948, μετανάστευσε στην Αργεντινή μέσω των ratlines , ταξιδεύοντας μέσω του αυστριακού Zillertal στην Ιταλία.

Στη Ρώμη , με τη βοήθεια λαθρέμπορων από το Νότιο Τιρόλο και με τη βοήθεια του Αυστριακού επισκόπου Alois Hudal , αγόρασε στον εαυτό του ένα πλαστό διαβατήριο του Ερυθρού Σταυρού με το εξώφυλλο "Emilio Meier" και πήρε πτήση από τη Ρώμη στο Μπουένος Άιρες , όπου έφτασε στις 8 Ιουνίου 1948.

Ο Ρούντελ έγραψε βιβλία για τον πόλεμο, υποστηρίζοντας το ναζιστικό  καθεστώς.

ΜΥΘIΣΤΟΡHΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ

Αφού ο Ρούντελ μετακόμισε στην Αργεντινή, έγινε στενός φίλος και έμπιστος του Προέδρου της Αργεντινής Χουάν Περόν και του δικτάτορα της Παραγουάης Αλφρέντο Στρόεσνερ .

Στην Αργεντινή, ίδρυσε την " Kameradenwerk " ( σ.σ. "comrades work" ή "comrades act"), μια οργάνωση βοήθειας για τους Ναζί εγκληματίες πολέμου.

Εκτός από αυτούς τους εγκληματίες πολέμου που κατέφυγαν στην Αργεντινή, το " Kameradenwerk " βοήθησε επίσης ναζί εγκληματίες που ήταν φυλακισμένοι στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των Rudolf Hess και Karl Dönitz , με δέματα τροφίμων από την Αργεντινή και μερικές φορές πληρώνοντας τα νομικά τους τέλη.

Στην Αργεντινή, ο Ρούντελ γνώρισε τον διαβόητο γιατρό του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης και εγκληματία πολέμου Josef Mengele .

Στην Αργεντινή, ο Ρούντελ ζούσε στη Βίλα Κάρλος Παζ , περίπου 36 χιλιόμετρα (22 μίλια) από την πολυπληθή πόλη της Κόρδοβα , όπου νοίκιασε ένα σπίτι και λειτουργούσε ένα τούβλο .

Εκεί, ο Rudel έγραψε τα απομνημονεύματά του Trotzdem εν καιρώ πολέμου («Παρόλα αυτά» ή «Παρά τα πάντα»).

ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ ΝΑΖΙ

Ο Ρούντελ επέστρεψε στη Δυτική Γερμανία το 1953 και έγινε ηγετικό μέλος του νεοναζιστικού εθνικιστικού πολιτικού κόμματος, του Γερμανικού Κόμματος του Ράιχ ( Deutsche Reichspartei ή DRP).

Στις ομοσπονδιακές εκλογές της Δυτικής Γερμανίας του 1953 , ο Ρούντελ ήταν ο κορυφαίος υποψήφιος για το DRP, αλλά δεν εξελέγη στην Bundestag .

Σύμφωνα με τον Josef Müller-Marein , αρχισυντάκτη της Die Zeit , ο Rudel είχε έναν εγωκεντρικό χαρακτήρα.

Στις πολιτικές ομιλίες του, ο Ρούντελ έκανε γενικευτικές δηλώσεις, υποστηρίζοντας ότι μιλούσε εξ ονόματος των περισσότερων, αν όχι όλων, πρώην Γερμανών στρατιωτών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Ρούντελ επέκρινε έντονα τους Δυτικούς Συμμάχους κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου επειδή δεν υποστήριξαν τη Γερμανία στον πόλεμό της ενάντια στη Σοβιετική Ένωση.

Η πολιτική συμπεριφορά του Ρούντελ τον αποξένωσε στη συνέχεια από τους πρώην συντρόφους του, κυρίως τον Γκάντερμαν.

Ο Müller-Marein ολοκλήρωσε το άρθρο του με τη δήλωση: "Ο Rudel δεν έχει πλέον Geschwader (μοίρα)!"

Το 1977, έγινε εκπρόσωπος της Γερμανικής Λαϊκής Ένωσης , ενός εθνικιστικού πολιτικού κόμματος που ιδρύθηκε από τον Γκέρχαρντ Φρέι.

Ο Rudel πέθανε μετά από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια στο Rosenheim στις 18 Δεκεμβρίου 1982,  και θάφτηκε στο Dornhausen στις 22 Δεκεμβρίου 1982.

Κατά τη διάρκεια της τελετής ταφής του Rudel, δύο Bundeswehr F-4 Phantom φάνηκαν να κάνουν ένα χαμηλό υψόμετρο πάνω από τον τάφο του.

Το Dornhausen βρισκόταν στη μέση μιας διαδρομής πτήσης που πετούσε τακτικά στρατιωτικά αεροσκάφη και οι αξιωματικοί της Bundeswehr αρνήθηκαν ότι πέταξαν σκόπιμα αεροσκάφος πάνω από την κηδεία. Τέσσερις πενθούντες φωτογραφήθηκαν κάνοντας ναζιστικούς χαιρετισμούς στην κηδεία και ερευνήθηκαν βάσει νόμου που απαγορεύει την εμφάνιση ναζιστικών συμβόλων.

Ο ομοσπονδιακός υπουργός Άμυνας Manfred Wörnerδήλωσε ότι η πτήση του αεροσκάφους ήταν μια κανονική εκπαιδευτική άσκηση.

Πληροφορίες

Trotzdem [ Παρόλα αυτά ] (στα γερμανικά). Göttingen, Γερμανία: Schütz. 1966 [1949].

Hans-Ulrich Rudel—Aufzeichnungen eines Stukafliegers—Mein Kriegstagebuch [ Hans-Ulrich Rudel—Notes by a Dive Bomber Pilot—My War Diary ].

Mein Leben στο Krieg und Frieden [ Η ζωή μου σε πόλεμο και ειρήνη ]

The post Ο καλύτερος πιλότος των ναζί που ο Στάλιν επικήρυξε για 100.000 ρούβλια appeared first on Militaire.gr.