Ο κίνδυνος γενοκτονίας των Αλεβιτών ολοένα μεγαλώνει- Ναταλί Γλέζου

05:20 14/1/2025 - Πηγή: militaire

Το δεύτερο μέρος της συνέντευξης 5 σύριων και τούρκων ακαδημαϊκών, συγγραφέων,  δημοσιογράφων και καθηγητών πανεπιστημίου ,στ Ναταλί Γλέζου, για την εφημεριδα Η Εποχή. Το πρώτο μέρος ΕΔΩ

«Νίκη (Νουσαΐρ) στη Δαμασκό»: Ο κίνδυνος γενοκτονίας των Αλεβιτών ολοένα μεγαλώνει

Η «Εποχή» δημοσιεύει το β’ μέρος της συνέντευξης με τους τούρκους και σύριους διανοούμενους1, ενώ θεωρούμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας, ότι το δόγμα του Αλεβιτισμού παραμένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας

και δεν έχει επίσημα αναγνωριστεί.

Αν γυρίσουμε πίσω το ρολόι του χρόνου, σε όλη την ιστορική τους διαδρομή, οι Αλεβίτες υπέστησαν αφόρητη καταπίεση και βίαιες επιθέσεις, ενώ, επανειλημμένως, έγιναν απόπειρες «αφομοίωσης» της μειονότητας και διαπράχθηκαν σφαγές εναντίον των μελών της.

Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Αλαουίτες βγήκαν, έως ένα βαθμό, από την απομόνωση που τους περιέβαλε, δημιουργώντας επωφελείς σχέσεις με τις άλλες κοινότητες και τελικά καθίστανται μια δύναμη με ισχυρή απήχηση στην πολιτική σκηνή, με την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, τη λήξη του πολέμου και την ίδρυση του ανεξάρτητου, συριακού κράτους. Ακριβώς εκείνη τη χρονική περίοδο, ο Αλαουτίτης Σαΐχ Σάλεχ Αλ-Αλι (Shaykh Saleh al-Ali) ξεκίνησε την αντίσταση στη Λαττάκεια εναντίον της Γαλλίας, που εισέβαλε αμέσως μετά τη λήξη του πολέμου. Αναδείχθηκε ως μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες, καθώς συνέδραμε στην ενσωμάτωση των Αλαουιτών στο κοινωνικοπολιτικό σύστημα και στην επίτευξη της εθνικής ενότητας στη Συρία.

To 1963, με την άνοδο του κόμματος Μπάαθ στην εξουσία, τους δόθηκε η ευκαιρία να ζήσουν με αξιοπρέπεια και να συμμετέχουν στις κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες. Τον Νοέμβριο  του 1970, με το πραξικόπημα που έλαβε χώρα υπό την ηγεσία του Χαφέζ αλ Άσαντ(Hafez al-Assad), τους δίνεται η δυνατότητα να στελεχώσουν διοικητικές θέσεις σε κρατικούς μηχανισμούς. Ωστόσο, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας, αυταρχικής διακυβέρνησης του Χαφέζ αλ-Άσαντ εκχωρήθηκαν προνόμια στους Αλαουίτες.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Από το 2011 ακούγονται ιαχές, που έχουν ως κεντρικό τους σύνθημα φράσεις όπως «Δικτατορία των Αλαουιτών» και «Συριακό Κράτος Αλαουιτών» στις παλλαϊκές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για τον εκδημοκρατισμό των πολιτικών του καθεστώτος Άσαντ, οι οποίες είχαν κυριευθεί από τις παραστρατιωτικές δυνάμεις τζιχαντιστών και κυρίως τη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ, το βραχίονα της Αλ Κάιντα στη Συρία.

Όμως σε αυτούς τους ισχυρισμούς δεν υπάρχουν απτές αποδείξεις, που να τεκμηριώνουν ότι ο Αλεβιτισμός «κατέλαβε» τους κρατικούς μηχανισμούς υπό την ηγεσία του Χαφέζ αλ Άσαντ και στη συνέχεια του Μπασάρ αλ Άσαντ.

Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Αράβων Αλεβιτών σε δήλωση της κατήγγειλε τη διεξαγωγή επιθέσεων εναντίον της δικής σας κοινότητας, ζητώντας την παρέμβαση της διεθνούς κοινότητας. Υπάρχει φόβος εκδίκησης εναντίον των Αλαουιτών;

Ο όρος «φόβος εκδίκησης» δεν είναι ακριβής όρος, γιατί τα λάθη που έγιναν από το καθεστώς Άσαντ, δεν μπορούν να αποδοθούν στους Αλαουίτες. Η κυβέρνηση του Μπασάρ αλ Άσαντ είχε μια ετερογενή διάρθρωση, που συμπεριελάμβανε πολλές διαφορετικές, εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες. Στο συριακό στρατό oι μονάδες δεν συγκροτούνταν μόνο από Αλεβίτες, περιελάμβαναν Σουνίτες, Δρούζους, Χριστιανούς και Κούρδους στρατιώτες. Ουδέποτε στοχοποιήθηκε ή σκοτώθηκε σύριος πολίτης επειδή ήταν, απλά, Σουνίτης. Ωστόσο η θρησκευτική ταυτότητα του Άσαντ, ήταν Αλαουίτης, μετέτρεψε όλους τους Αλαουίτες σε στόχους, δημιουργώντας την εσφαλμένη αντίληψη ότι οι Αλαουίτες σκότωναν Σουνίτες. Αυτό το επιχείρημα είναι εντελώς ανυπόστατο, το οποίο δημιουργήθηκε, σκόπιμα, για να πυροδοτήσει τη θρησκευτική σύγκρουση. Τέτοια ρητορική χρησιμοποιούνταν για να δώσει κίνητρα στις ομάδες τρομοκρατών Σαλαφιστών τζιχαντιστών, που ήταν διαπνεόμενοι από αισθήματα εχθρότητας, να εντείνουν τις επιθέσεις  εναντίον των Αλαουιτών.

Ποτέ δεν θα δείτε βίντεο που να δείχνει Αλαουίτη να σκοτώνει ένα Σουνίτη, φωνάζοντας «Αλλάχου Άκμπαρ», γιατί αυτές οι ενέργειες αντίκεινται θεμελιωδώς στα διδάγματα, στα πιστεύω και στις πολιτισμικές μας αξίες.  Η πίστη των Αλεβιτών καθορίζεται από αρχές που εδράζονται στον ανθρωπισμό και στη φύση, δεν εδράζεται  σε έννοιες όπως παραδεισένια βραβεία με χούρις2 και σε ιδεολογίες τζιχαντιστών. Οι θρησκευτικές μας πεποιθήσεις δεν περιλαμβάνουν καμία απόπειρα διάδοσης των δικών μας διδαχών ή επιβολής τους με τη βία.  Επιπρόσθετα, όποιος δει τις λίστες που δημοσίευσε η φυλακή Σαϊντνάγια(Saydnaya) με τα ονόματα όσων απελευθερώθηκαν, περιλαμβάνουν πολλούς Αλαουίτες.

Αυτό αποτελεί μια ξεκάθαρη ένδειξη, ότι υπέστησαν τεράστια δεινά, βίωσαν απέραντη φτώχεια και αρκετοί σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Μ.Άσαντ, καθώς πολλοί Αλαουίτες είχαν ταχθεί, ξεκάθαρα, υπέρ του τερματισμού της δικτατορίας που είχε επιβάλει.

Πως σχολιάζετε την πρόβλεψη του Nτ. Τραμπ, ότι η Τουρκία τελικά θα θέσει υπό τον έλεγχο της τη Συρία;

Όσοι γνωρίζουν ποιοι είναι οι σημαντικότεροι πρωταγωνιστές στο συριακό πεδίο σύγκρουσης,  γνωρίζουν ότι εδώ και πολύ καιρό δεν μπόρεσαν να εγκαθιδρύσουν μια σταθερή, δημοκρατική κυβέρνηση, η οποία θα μπορούσε, στο πέρασμα του χρόνου, να υιοθετήσει πολιτική ίσων αποστάσεων έναντι όλων των δυνάμεων,  που εμπλέκονται στο πολιτικό γίγνεσθαι της Συρίας.

Οι ένοπλες οργανώσεις, υπολογίζεται ότι ο αριθμός τους κυμαίνεται από 30 έως 40, δεν μπόρεσαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να συγκροτήσουν ενιαία ηγεσία, κατά τη διάρκεια του συριακού πολέμου. Αρκεί να ανατρέξουμε στην ιστορία αυτών των δυνάμεων που λαμβάνουν δυτική υποστήριξη- και ειδικότερα από τις Η.Π.Α- τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Είναι προφανές το χάος που θα προκαλέσουν στο άμεσο μέλλον.

Συνεπώς πιστεύω ότι νέος πρόεδρος των Η.Π.Α, Ντ. Τραμπ3 -ο οποίος πάντα είναι σε θέση να επωφελείται από τις εξελίξεις στην περιοχή αλλά ποτέ δεν έχει λογοδοτήσει για τους πολέμους, την απώλεια ανθρώπινων ζωών και τις γενοκτονίες που έχουν τελεσθεί υπό την ηγεσία του-και οι Η.Π.Α ήδη γνωρίζουν όσα πρόκειται να επακολουθήσουν, αναφορικά με τις χαώδεις συνθήκες πολιτικής ρευστότητας που θα επικρατήσουν. Η δήλωση Τράμπ αναδεικνύει ότι θα  αποποιηθούν τις ευθύνες που έχουν, για τις τραγικές εξελίξεις στη Συρία.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Σε μια συνέντευξη του ο αρχηγός της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ τόνισε ότι «οι εκλογές μπορεί να διεξαχθούν σε 4 χρόνια και η  προετοιμασία για την εκπόνηση του Συντάγματος μπορεί να διαρκέσει έως και 3 χρόνια». Με αυτή του τη δήλωση, επιβεβαίωσε τους χειρότερους φόβους.  O Γκολάνι δήλωσε, επίσης, ότι οι «πρακτικές/ πολιτικές» που υιοθετήθηκαν στην Ιντλίμπ, θα αποτελέσουν τη βάση του πολιτειακού οικοδομήματος της νέας Συρίας.

Συνιστώ στους αναγνώστες σας  και σε κάθε πολίτη που ενδιαφέρεται να διεξάγουν έρευνα στο διαδίκτυο, για τις πρακτικές διακυβέρνησης των τελευταίων 10 χρόνων στην Ιντλίμπ. Θα ανακαλύψουν ότι η Σαρία(Sharia) είναι ένα κανονιστικό πλαίσιο αντιδημοκρατικών νόμων, όπου οι γυναίκες παραμελούνται και οι πολίτες που αρνούνται να υποταχθούν, τιμωρούνται.

Με ποιο τρόπο οι πολιτικές της κυβέρνησης του Ρ.Τ.Ερντογάν  στη Συρία, όπου παρατηρείται αύξηση της θρησκευτικής βίας, μπορεί να επηρεάσει τις υπάρχουσες ισορροπίες στην τουρκική κοινωνία σε σχέση με τη μειονότητα των Αλεβιτών;

Από την έναρξη του ιερού πολέμου(Τζιχάντ) στη Συρία, οι θέσεις της Τουρκίας όζουν σεχταρισμό. Με τη στάση που υιοθέτησε η τουρκική κυβέρνηση, στοχοποίησε, ευθέως, τους Αλεβίτες. Tότε o πρωθυπουργός (και νυν πρόεδρος), Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εκείνες τις πρώτες μέρες, δήλωσε σε μια ομιλία του: «Αυτοί οι Νουσαϊρίτες στη Δαμασκό σφάζουν τα αδέρφια μας τους Σουνίτες!». Αυτός ο όρος «Νουσαΐρι» χρησιμοποιούνταν συνεχώς, για να ξεχωρίσει τους Αλεβίτες της Τουρκίας από τους Άραβες Αλεβίτες στη Συρία και για να υποβαθμίσει- ακόμα και να δαιμονοποιήσει-αυτήν τη μειονότητα της Συρίας. Προέρχεται από το όνομα ενός σημαντικού, θρησκευτικού λόγιου για τους Αλεβίτες ,του Μουχάμμεντ μπιν Νουσαΐρ(Muhammed bin Nusayr), όμως δεν υπάρχει σέκτα με αυτήν την ονομασία. Αυτός ο όρος χρησιμοποιήθηκε από τους Γάλλους, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου χρησιμοποίησαν την ακόλουθη έκφραση για τους Άραβες Αλεβίτες: «Υπάρχει μια κοινότητα στη Συρία, όπου τα μέλη της αποκαλούνται Αλεβίτες, όμως δεν είναι. Επίσης δεν είναι ούτε Μουσουλμάνοι. Είναι Νουσαϊρίτες που αποτελούν μια αποκλίνουσα αίρεση.».

Η επέμβαση στη Συρία ξεκίνησε έχοντας ως κίνητρο τη διεξαγωγή ιερού πολέμου, εναντίον των Αλαουιτών. Εκδόθηκαν φετφά4 που καλούσαν σε «τζιχάντ εναντίον των άπιστων Νουσαϊριτών» και στη συνέχεια άρχισαν να καταφθάνουν στη Συρία παραστρατιωτικές δυνάμεις εξτρεμιστών/ ισλαμιστών, από ολόκληρο τον κόσμο. Οι χερσαίοι διάδρομοι της συριακής τζιχάντ διέρχονται μέσω της Τουρκίας. Μετά από το σύνθημα του πρωθυπουργού: «Νίκη (Νουσαΐρ)5 στη Δαμασκό» σε πολλές καμπάνιες που διοργανώθηκαν, ζητούσαν «την καταστροφή των διεστραμμένων Νουσαϊριτών».

Συνεπώς τα «θεμέλια» της οργής και του μίσους είχαν ήδη τεθεί και η τουρκική κυβέρνηση φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη, σε αυτήν την έκβαση των γεγονότων. Αυτός ο φθόνος και η μνησικακία καλλιεργήθηκαν για 14 χρόνια και τώρα έχουν μετουσιωθεί σε πύρινες φλόγες εκδίκησης.

H Aλ Κάιντα, με την οποία συνδέεται η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ, που κατέλαβε τη Δαμασκό, είναι μια οργάνωση που θεωρεί ότι οι Αλαουίτες είναι άπιστοι και διακηρύττει ότι πρέπει να σκοτωθούν. Στη Συρία υπάρχουν, τουλάχιστον, 100 παραστρατιωτικές δυνάμεις τζιχαντιστών. Οι περισσότερες από αυτές τις δυνάμεις ενστερνίζονται την ιδεολογία της Aλ Κάιντα, που επικεντρώνεται στο δόγμα του Σαλαφισμού6. Το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, επίσης, ασπάζεται την ίδια ιδεολογία. Για αυτόν το λόγο η Τουρκία έχει εξελιχθεί σε μια χώρα, που τροφοδοτεί το μίσος όλων των εξτρεμιστών- τζιχαντιστών, εναντίον των Αλεβιτών. Όταν οι στρατιωτικές δυνάμεις της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ, στις οποίες είχαν ενταχθεί, ανέτρεψαν το παλιό καθεστώς και κατέλαβαν τη χώρα, το συσσωρευμένο μίσος εναντίον των Αλεβιτών μετεξελίχθηκε στη διάπραξη ανέλεγκτων σφαγών.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Η τουρκική κυβέρνηση γνωρίζει για αυτές τις φονικές επιθέσεις στα σύνορα της, όμως δεν αντιδρά και τα ΜΜΕ δεν καταγράφουν τι συμβαίνει. Αντίθετα οι σφαγές των Αλεβιτών ενθαρρύνονται. Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης έχει πολλά πληρωμένα τρολς. Στο Διαδίκτυο πραγματοποιούν καμπάνιες, όπου γράφεται το εξής κεντρικό σχόλιο σε κάθε βίντεο που έχει διαρρεύσει, που δείχνει τις αιμοσταγείς επιθέσεις: «Οι Νουσαϊρίτες αξίζουν ακόμα περισσότερα». Το μίσος εναντίον της μειονότητας έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη χώρα.

Εξαιτίας της στάσης της Τουρκίας και της επιρροής που έχει στις ομάδες τζιχαντιστών, που συμπεριλαμβάνουν και τη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ, ο κίνδυνος γενοκτονίας της κοινότητας των Αλεβιτών ολοένα μεγαλώνει, εάν η διεθνής κοινότητα δεν παρέμβει άμεσα.  Γιατί οι εξτρεμιστές που στρέφουν την οργή τους εναντίον της μειονότητας δρουν ανενόχλητοι, με την ολοφάνερη υποστήριξη της Τουρκίας. Επιπρόσθετα νέα καμπάνια ρητορικής μίσους έχει ξεκινήσει εναντίον όλων των Αλεβιτών της χώρας, μέσω φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ. Τους στοχοποιούν ακόμα περισσότερο με ένα νέο όρο που έχουν υιοθετήσει: «πολιτικοί Αλεβίτες». Σε αυτήν τη νέα ρητορική μίσους γίνεται ιδιαίτερη μνεία στον Σουλτάνο Γιαβούζ Σουλτάν Σελίμ(Yavuz Sultan Selim). Διέπραξε γενοκτονία εναντίον των Αλεβιτών στην Ανατολία, την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ξανά ζητούν να επαναληφθεί!  Ωστόσο το κυβερνών κόμμα δεν πήρε καμία πρωτοβουλία, για να τερματισθεί αυτό το έγκλημα μίσους, ακόμα και αν είναι σε επίπεδο ρητορικής, αντίθετα το ενθαρρύνει.

Γιατί στην παραθαλάσσια εδαφική επικράτεια της Συρίας που μένουν οι Αλεβίτες, εντοπίζονται, σε ένα μεγάλο ποσοστό, τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της χώρας και της Ανατολικής Μεσογείου. Οι παγκόσμιες υπερδυνάμεις σχεδιάζουν να μοιραστούν από κοινού τη συγκεκριμένη περιοχή. Όμως η Τουρκία ισχυρίζεται ότι είναι, καταρχήν, πατρίδα των Τουρκμένων, έχοντας ως στόχο να αποκτήσει μια ισχυρή θέση ισχύος εκεί. Επιδιώκει να διώξει τους Αλεβίτες από την περιοχή, είτε με απέλαση είτε με τη διάπραξη σφαγών και στη θέση τους να εγκατασταθούν οι Τουρκμένοι. Όσο η διεθνής κοινότητα παραμένει αδρανής, οι Αλεβίτες στη Συρία δεν θα έχουν κανένα μέλλον, είτε ως προς την κοινωνική τους υπόσταση, είτε ως προς την εκπροσώπηση τους στο πολιτικό σύστημα.

Ο δήμαρχος της πόλης Ματζντάλ Σάμς, Ν.Α.Σάλεχ, που βρίσκεται στα Υψίπεδα του Γκολάν και κατοικείται από Δρούζους, σε  συνέντευξη  του δήλωσε: «Νομίζω ότι όλοι ελπίζουμε σε μια κατάσταση, όπου η Συρία θα λάβει  τη σημαία του Ισραήλ στη Δαμασκό.». Πιστεύετε ότι διανύουμε μια εποχή (αν)οικοδόμησης αυτοκρατοριών;

Το συριακό πεδίο σύγκρουσης, χωρίς καμία αμφιβολία, έχει μετατραπεί σε μια εδαφική επικράτεια, όπου ο Σιωνισμός έχει διευρύνει, σε μεγάλο βαθμό, τον έλεγχο, τόσο σε πολιτικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο. Ο κύριος λόγος που η Συρία γίνεται στόχος επιθέσεων-τόσο εντός της εδαφικής της επικράτειας, όσο και εξωτερικών- είναι η προάσπιση της ασφάλειας του καθεστώτος της ισραηλινής κατοχής. Εάν ανατρέξουμε σε δηλώσεις, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι αυτό που απαιτείται από τη Συρία είναι να εξομαλύνει τις σχέσεις της με το Ισραήλ7 και να υπάρξει ειρήνη μεταξύ των δύο χωρών. Εάν η Συρία είχε υπογράψει Ειρηνευτική Συμφωνία με το κατοχικό κράτος, τότε, πολύ πιθανόν, θα συνεχίζαμε να βλέπαμε τον Άσαντ στη Δαμασκό, όπου θα ανοίγονταν νέοι ορίζοντες και προοπτικές, αντίστοιχες με εκείνες των Βασίλειων και των Εμιράτων του Κόλπου. Και μην ξεχνάμε, βέβαια, ότι τα πετροδολάρια αποτελούν τον κύριο μοχλό της οικονομικής μεγέθυνσης  αυτών των αντιδραστικών καθεστώτων.

Το κατοχικό κράτος, που δεν έχει τεθεί ποτέ προ των ευθυνών του για τα γενοκτονικά εγκλήματα που διαπράττει, κατέλαβε σε διάστημα μόλις λίγων ημερών πολλές περιφέρειες και πόλεις στη Νότια Συρία. Επιπρόσθετα όλες οι στρατηγικές, στρατιωτικές υποδομές που περιείχαν οπλικά συστήματα αμυντικής αποτροπής και επίθεσης, που οικοδομήθηκαν μετά από πολλές δεκαετίες, καταστράφηκαν ολοσχερώς. Πιο συγκεκριμένα, το Ισραήλ πραγματοποιώντας 500 αεροπορικές επιθέσεις, χτύπησε τις αποθήκες οπλικών συστημάτων, το ναυτικό στόλο και χώρους διαφύλαξης ή υποδομές παραγωγής βαλλιστικών πυραύλων.

Αυτό που συμβαίνει  στη Συρία μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι μια νίκη του Ισραήλ, αν και θα είναι σύντομης χρονικής διάρκειας. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κατοχική οντότητα δεν αποτελεί ουσιώδες μέρος της ιστορικής διαδρομής της περιοχής. Θα προσπαθήσουν να εδραιώσουν, μόνιμα, την παρουσία τους στη νότια πλευρά της Συρίας, έχοντας ως στόχο να σταθεροποιήσουν την «επιτυχία» της προέλασης τους εντός της εδαφικής επικράτειας και να προασπίσουν την ασφάλεια τους. Και εμείς διαπιστώνουμε ότι κανένας δεν ενοχλείται με όσα συμβαίνουν.

Kαι ενώ το Ισραήλ στόχευε πολίτες με αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς στη Νότια Συρία, οι αξιωματούχοι της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ που κυβερνάνε, από τη Δαμασκό προέβησαν στην εξής δήλωση: «δεν έχουμε προβλήματα με το Ισραήλ, θέλουμε ειρήνη».

Οι Άραβες έχασαν τη χώρα που όρθωσε το ανάστημα της στο κατοχικό κράτος και στις αποικιοκρατικές, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις  και τα αντιδραστικά καθεστώτα του Κόλπου που το υποστηρίζουν. Ότι έχει συμβεί έως τώρα αναδεικνύει μια αναντίρρητη αλήθεια, τη νίκη του Σιωνισμού αν και θα είναι για συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Σύμφωνα με το Reuters, o υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Ισραέλ Κάτζ, δήλωσε ότι «το Ισραήλ ανέτρεψε το καθεστώς Άσαντ», ενώ ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, αντίστοιχα, τόνισε ότι «θα πρέπει να αποτρέψουμε τον κατακερματισμό του συριακού κράτους, που κάποιοι θα ήθελαν να δουν». Πιστεύετε ότι η πολιτική αστάθεια στη Συρία μπορεί περαιτέρω να αποσταθεροποιήσει την περιοχή του Λεβάντε και δυνητικά τη διεθνή κοινότητα;

Η Συρία8 ως στυλοβάτης  του αραβικού κόσμου και της Μέσης Ανατολής διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή. Είναι άρρηκτα συνδεμένη  με τα γειτονικά κράτη και γενικότερα με  τους λαούς της περιοχής, λόγω θρησκευτικών και πολιτικών δεσμών όπως επίσης και λόγω των εθνοτικών μειονοτήτων εντός της χώρας.

Εάν συνεχιστούν οι υπάρχουσες, εύθραυστες, πολιτικές συγκυρίες, οι φλόγες του χάους θα εξαπλωθούν στα όμορα κράτη, που συμπεριλαμβάνουν και την Τουρκία. Γιατί εντός της χώρας, οι κοινότητες των Κούρδων και των Αλαουιτών δεν θα παραμείνουν αδιάφορες στη διαπιστούμενη, πολιτική ρευστότητα, κυρίως, εξαιτίας των φονικών διώξεων που υφίστανται οι μειονότητες και τα μαζικά εγκλήματα που συντελούνται καθημερινά στη Συρία.

Ωστόσο εάν η Συρία διαμελιστεί σε μικρότερα κράτη, θα υπάρξουν ολέθριες συνέπειες και για την ευρύτερη περιοχή. Ο διαμελισμός της εδαφικής της επικράτειας δύναται να προκαλέσει την εξάπλωση της πολιτικής αστάθειας και σε άλλες χώρες, όπως στην Ιορδανία, στην Αίγυπτο και στα κράτη του Κόλπου, με συνέπεια  την κατάρρευση των κυβερνήσεων τους λόγω της εθνοτικής και θρησκευτικής ποικιλομορφίας και της επιρροής του πολιτικού Ισλάμ που καταγράφεται εντός της επικράτειας τους. Εάν η επιρροή των τζιχαντιστών και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας προκαλέσει αλλαγή καθεστώτος σε αυτές τις χώρες, έχοντας αποκτήσει τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας, τότε, δυνητικά, θα συνιστά απειλή που θα μπορούσε να εξαπλωθεί στην Κίνα, στη Ρωσία και ίσως στην Ευρώπη, μέσω του Αφγανιστάν, στον αραβικό κόσμο και στις δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας, όπως το Τουρκεστάν, το Τουρκμενιστάν και το Καζακστάν.

Συνεπώς αυτές οι χώρες - η Ρωσία, η Τουρκία, το Ιράν και οι αραβικές χώρες - δεν επιθυμούν το διαμελισμό της Συρίας, εξαιτίας του φόβου που νιώθουν, για τους λόγους που ανέφερα προηγουμένως. Ωστόσο είναι αναμφίβολο ότι επιδιώκουν την προώθηση των δικών τους συμφερόντων στη Συρία. Είναι πολύ πιθανόν ότι στο μέλλον  η Τουρκία και το Ισραήλ  θα έχουν την ισχυρότερη επιρροή, το Ισραήλ στη Νότια Συρία, ενώ η Τουρκία θα εδραιώσει την παρουσία της στη βόρεια πλευρά της χώρας. Όσο για τον αραβικό κόσμο, έως τώρα, έχει ρόλο παρατηρητή σε όσα συμβαίνουν, αν και χώρες όπως η Αίγυπτος, τα Αραβικά Εμιράτα και η Ιορδανία, όπως ανέφερα προηγουμένως, φοβούνται την αυξανόμενη επιρροή των τζιχαντιστών και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Συρία και ακόμα πιο πολύ τη νίκη τους.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Σημειώσεις

1)Παρουσίαση των εμπειρογνωμόνων που η «Εποχή» πήρε συνέντευξη

1) Η Χαμίντε Ρέντζους είναι εμπειρογνώμονας στο Μεσανατολικό - και ειδικότερα στο Συριακό- ερευνήτρια, blogger και συγγραφέας 4 βιβλίων. Παραθέτουμε  τους τίτλους: « Akp'nin Suriye Savaşı (AKP's Syria War)», « Libya'da Kanlı Bahar (Bloody Spring in Libya)», « Tekmili Birden IŞİD: El Kaide'den IŞİD'e Amerika İçin Cihat (ISIS All at Once) » και  «Cihat Kıskacında Kadınlar (Women in the Grip of Jihad)».

Ο δρ.Χακάν Μέρτσαν ως ακαδημαϊκός έχει διδάξει  στο δημόσιο Πανεπιστήμιο της Μερσίνας, στο δημόσιο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας,  στο Πανεπιστήμιο Çukurova στα Άδανα και στο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Bucerius Law School στο Αμβούργο της Γερμανίας. Η τελευταία του ακαδημαϊκή θέση είναι στο Πανεπιστήμιο της Βαυαρίας. Ειδικεύεται στη μελέτη των Αλαουιτών/Αλεβιτών στη Συρία και Τουρκία. Έως τώρα έχει γράψει 8 βιβλία, κάποια από αυτά έχουν γραφτεί από κοινού με άλλους συγγραφείς. Παραθέτουμε τους τίτλους:

“Aleviler, Suriye ve Laiklik (Alevis, Syria and Secularism)”, Mertcan, Hakan, Akıntıya Karşı , in turkish, Adana, Karahan Kitabevi, 2021,

“Asi Gülüşlüm: “Ah Güzel Antakya (My one with Rebellious Smile, Oh Beautiful Antioch)”, Mertcan, Hakan, in turkish, İstanbul, İletişim Yayınları, 2017,

“Ulus, Devlet, Entelektüel: Fikret Başkaya’ya Saygı I (Nation, State, Intellectual: Tribute to Fikret Başkaya I)” ,Mertcan Hakan and Ordek, Aydın,  in turkish, Ankara, Nota Bene Yayınları, 2014,

“Modern Zamanlar, Bir Yokmuş Bir Varmış: Fikret Başkaya’ya Saygı II (Modern Times, Once upon a Time: Tribute to Fikret Başkaya II)”, Mertcan Hakan and Ordek Aydın, in turkish, Ankara, Nota Bene Yayınları, 2014,

“Türk Modernleşmesinde Arap Aleviler [Tarih, Kimlik, Siyaset] (Arab Alawis in the Turkish Modernization [History, Identity, Politics)]”,Mertcan, Hakan  in turkish, Adana, Karahan Kitabevi, 2013,

“Bitmeyen Kavga Laiklik: Türkiye’de Din-Devlet-Diyanet (The Lasting Battle Laicism: Religion, State, Presidency of Religious Affairs in Turkey)”, Mertcan, Hakan,  in turkish, Ankara, Maki Basın Yayın, 2012,

“Barış Akademisyenlerinden Hudut Dışı Öyküler (Out of the  Border   Stories  from  Academics   for   Peace)”,  Mertcan Hakan, in turkish,  Ankara, Nota   Bene  Yayınları, 2019.

Το τελευταίο του βιβλίο, το οποίο αναμένεται να εκδοθεί  το 2026, έχει τίτλο: The Alawis of Modern Turkey: History, Identity and Politics.

O Χασάν Σίβρι είναι freelancer δημοσιογράφος, αρθρογράφος σε ΜΜΕ και σχολιαστής σε τηλεοπτικά ΜΜΕ της Τουρκίας, όπως στο στο TELE1και στο Halk TV .

O δρ.Ιμπράχιμ Μοχάμαντ είναι γερμανός- σύριος οικονομολόγος, ακαδημαϊκός και δημοσιογράφος. Ολοκλήρωσε το Διδακτορικό του στην οικονομική πολιτική στο Βερολίνο και στη συνέχεια δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Tishreen στη Λαττάκεια στη Συρία για 6 χρόνια. Ως συντάκτης δούλεψε σε διεθνή και αραβικά ΜΜΕ, όπως στην εφημερίδα «Al-Hayat» και στο περιοδικό για επιχειρήσεις «A-Iktissad wal Aamal» και εργάστηκε ως αρχισυντάκτης στην οικονομική στήλη της Deutsche Welle και στο αραβόφωνο site της. Επίσης διατέλεσε αρχισυντάκτης του περιοδικού «Al Souq» του Γερμανο-Αραβικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου στο Βερολίνο. Επιπρόσθετα συχνά προσκαλείται από αραβικά, τηλεοπτικά ΜΜΕ ως σχολιαστής, κυρίως, της οικονομικής επικαιρότητας.

Ο Σουλεϊμάν Σ. Ναρλί είναι πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Αράβων Αλεβιτών(Avrupa Arap Alevileri Federasyonu) η οποία εκπροσωπεί 11 οργανισμούς που έχουν ως έδρα τους τη Γερμανία. Η Ομοσπονδία είναι αταλάντευτα προσηλωμένη στην  προάσπιση της δικαιοσύνης, της ισότητας και της πολιτισμικής και θρησκευτικής παρακαταθήκης της κοινότητας των Αράβων Αλεβιτών σε όλη την Ευρώπη.

Ερμηνεία όρων

2) Οι χούρις ή ουράνιες σύζυγοι  είναι όμορφες γυναίκες λευκού δέρματος, αγνές σύζυγοι, που περιμένουν τους πιστούς Μουσουλμάνους  στον παράδεισο, που για τους Μουσουλμάνους ονομάζεται Τζανά. Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια Britannica, μερικοί θεολόγοι όπως ο al-Bayḍāwī απέδιδαν στις χούρις μια μεταφορική ερμηνεία, ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι ο Προφήτης Μουχάμμαντ όρισε ότι οι χούρις ήταν όπως οι άγγελοι που είδε σε φωτογραφίες στον Παράδεισο των Χριστιανών.

3) Ο νέος πρόεδρος των Η.Π.Α προέβη στην εξής δήλωση όσον αφορά την ανατροπή του Μπασάρ αλ Άσαντ και το ρόλο της Τουρκίας: «Κανένας δεν γνωρίζει ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα στη περιοχή. Κανένας δεν γνωρίζει ποιος θα κυβερνήσει τελικά. Πιστεύω ότι θα είναι η Τουρκία.».

4) Φετφά : Δεσμευτική απόφαση ή ερμηνεία από θρησκευτικούς ηγέτες, καταρχήν, του ισλαμικού δικαίου.

5)Νουσαΐρ (Nusayr): Μια πρώτη ερμηνεία του συγκεκριμένου ονόματος είναι «νίκη». Μια άλλη είναι: «αφηγητής του Χαντίθ». Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια «Britannica», Χαντίθ είναι κείμενα που αποτυπώνουν το συνολικό έργο των λόγων και των πράξεων του Προφήτη Μωάμεθ που τιμούν οι Μουσουλμάνοι  ως μια σημαντική πηγή θρησκευτικού δικαίου και ηθικής καθοδήγησης. 

6) Σύμφωνα με ιστότοπο της Ε.Ε, ο σαλαφισμός και ο σαλαφιστικός τζιχαντισμός αποτελούν την κατά γράμμα ερμηνεία των al-salaf al-salih (των τριών πρώτων γενεών μουσουλμάνων). Επικεντρώνονται στην tawheed (τη μονοθεϊστική λατρεία και την απόλυτη εξουσία του Θεού), στην αρχή της ιερότητας με σαφή διττή διάκριση ανάμεσα στο «εμείς» και «οι άλλοι» η οποία απορρίπτει τους μη μουσουλμάνους (σε πολλές περιπτώσεις και όσους δεν είναι σαλαφιστές). Η ιδεολογία αυτή απορρίπτει, επίσης, την κοσμική δημοκρατία ως απόλυτη τυραννία, ενώ θέτει ένα σαφές ηθικό πλαίσιο που διέπει τις σχέσεις μεταξύ μουσουλμάνων και μη μουσουλμάνων. Υπό αυτό το πνεύμα, ενσαρκώνει το ιδανικό της δημιουργίας ενός ρεύματος πρωτοστατούντων σαλαφιστών. Μιας ομάδας πρωτοπόρων που προωθεί, προστατεύει και προασπίζει το ορθό μονοπάτι του Προφήτη. Ενός αμυντικού μετώπου ενάντια στα δυτικά κοσμικά πρότυπα και αξίες. Ο σαλαφιστικός τζιχαντισμός ακολουθεί την ίδια ιδεολογία με τους σαλαφιστές αλλά θεωρεί τη βία ένα  αναγκαίο μέσο για να επέλθει η αλλαγή στην υπάρχουσα παγκόσμια τάξη πραγμάτων.

7) Δείτε τη δήλωση  του δήμαρχου Ντολάν Αμπού Σάλεχ:  https://www.jpost.com/israel-news/article-834430

8) Η δήλωση του υπουργού Άμυνας του Ισραήλ:  https://www.reuters.com/world/middle-east/israeli-defense-minister-claims-responsibility-first-time-hamas-leader-haniyehs-2024-12-23/

The post Ο κίνδυνος γενοκτονίας των Αλεβιτών ολοένα μεγαλώνει- Ναταλί Γλέζου appeared first on Militaire.gr.