Ο συμπέθερος του Στάλιν, ο σωτήρας της Μόσχας και η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα

06:05 21/3/2023 - Πηγή: militaire

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Η απόφαση του Χίτλερ να εισβάλει στην Σοβιετική Ένωση, στις αρχές του καλοκαιριού του 1941, απεδείχθη ολέθρια στρατιωτική επιχείρηση που καθόρισε όχι μόνο την τύχη του Ράιχ, αλλά και την εξέλιξη του Πολέμου.

Τα αποτελέσματα και οι επιπτώσεις της επιχείρησης «Μπαρμπαρόσα» έχουν περιγραφεί και έχουν αναλυθεί λεπτομερώς από τους ιστορικούς και είναι γνωστά με κάθε λεπτομέρεια.

Ωστόσο κάποιοι από τους πρωταγωνιστές των αμυνομένων οι οποίοι κράτησαν τις ορδές των ναζί να μην καταλάβουν την Μόσχα, έχουν μείνει κάπως στο περιθώριο της ιστορίας.

Ένας

από αυτούς, ήταν και ο… συμπέθερος του Στάλιν!

Η ΦΡΙΚΗ ΣΤΙΣ ΣΤΕΠΕΣ

Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα (Γερμανικά: Unternehmen Barbarossa) ονομάζεται το σχέδιο επίθεσης και εισβολής της Γερμανίας στη Σοβιετική Ένωση.

Η εκτέλεση του σχεδίου ξεκίνησε την Κυριακή, 22 Ιουνίου 1941, παραβιάζοντας το Σύμφωνο Μη Επιθέσεως Μολότοφ – Ρίμπεντροπ.

Αποτελεί μέρος του Ανατολικού Μετώπου. Έλαβε το όνομά της από τον Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Φρειδερίκο Μπαρμπαρόσα, θέτοντας σε εφαρμογή τον ιδεολογικό στόχο της Γερμανίας να κατακτήσει τη δυτική Σοβιετική Ένωση για να την εποικιστεί με Γερμανούς, στο πλαίσιο της δημιουργίας του Γερμανικού Ζωτικού Χώρου με μαζική εξόντωση υπολοίπων λαών.

Μετά τη σοβιετική κατάκτηση της Βεσσαραβίας και της Βόρειας Μπουκοβίνας, η Γερμανική Ανώτατη Διοίκηση άρχισε να σχεδιάζει εισβολή στη Σοβιετική Ένωση τον Ιούλιο του 1940 (με την κωδική ονομασία Επιχείρηση Otto).

Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, πάνω από 3.8 εκατομμύρια μέλη του προσωπικού των δυνάμεων του Άξονα -η μεγαλύτερη δύναμη εισβολής στην ιστορία του πολέμου- εισέβαλαν στη δυτική Σοβιετική Ένωση κατά μήκος ενός μετώπου 2.900 χιλιομέτρων, με 600.000 μηχανοκίνητα οχήματα και πάνω από 600.000 άλογα για μη πολεμικές επιχειρήσεις.

Η επιχείρηση άνοιξε το Ανατολικό Μέτωπο, στο οποίο δεσμεύτηκαν περισσότερες δυνάμεις από οποιοδήποτε άλλο θέατρο πολέμου στην ιστορία.

Η περιοχή είδε μερικές από τις μεγαλύτερες μάχες στον κόσμο, τις πιο άγριες φρικαλεότητες και τις μεγαλύτερες απώλειες (για τις σοβιετικές δυνάμεις και τις δυνάμεις του Άξονα), όλα αυτά επηρέασαν την εξέλιξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την ιστορία του 20ού αιώνα.

Ο ΗΡΩΑΣ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ ΣΥΜΠΕΘΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ

Ο Σεμιόν Κονσταντίνοβιτς Τιμοσένκο (Семён Константи́нович Тимоше́нко, Φουρμάνκα, Βεσσαραβία, 18 Φεβρουαρίου 1895 – 31 Μαρτίου 1970) ήταν Ουκρανός στρατάρχης της Σοβιετικής Ένωσης και ανώτερος διοικητής του Ερυθρού στρατού, που τιμήθηκε δυο φορές σαν ήρωας της χώρας του.

Ήταν επίσης, συμπέθερος του Στάλιν.

Γιος αγρότη που απασχολούταν σαν κολίγος, ο Σεμιόν κατατάχθηκε το 1915 στον Α’ Π.Π. ως χειριστής πυροβόλου, στο 1ο Σύνταγμα Οράνιεμπάουμ.

Το 1917 και ενώ έφερε το βαθμό του δεκανέα, χειροδίκησε σε βάρος ενός αξιωματικού και παραπέμφθηκε σε στρατοδικείο.

Ωστόσο, απαλλάχθηκε της κατηγορίας ύστερα από επέμβαση του «Συμβουλίου Εργατών και Στρατιωτών».

Στη συνέχεια πήρε μέρος στον Ρωσικό εμφύλιο ως αξιωματικός των μπολσεβίκων, διοικητής Ιπικκού (2ης ταξιαρχία, 6η μεραρχία), όπου τραυματίσθηκε σοβαρά.

Το 1923 αποφοίτησε από την Ανώτερη Στρατιωτική Ακαδημία και το 1925 τοποθετήθηκε κομισάριος διοικητής του 3ου Σώματος Ιππικού.

Το 1933 προήχθη σε διοικητή της στρατιωτικής περιοχής της Λευκορωσίας και δυο χρόνια μετά έγινε μέλος του πρώτου ανωτάτου σοβιέτ.

Το 1939 συμμετείχε στην εισβολή στην Πολωνία και στο Σοβιετο-Φινλανδικό πόλεμο, τον οποίο διεύθυνε προσωπικά.

Το 1940 τιμήθηκε με το Παράσημο του Ήρωα της ΕΣΣΔ και ανέλαβε κομισάριος άμυνας, επιφορτισμένος με το έργο της αναμόρφωσης του Κόκκινου Στρατού.

Την ίδια εποχή η κόρη του παντρεύτηκε το γιο του Στάλιν, Βασίλι.

Το 1941 και μετά τη ναζιστική επίθεση κατά της ΕΣΣΔ ο Τιμοσένκο έλαβε θέση αρχιστράτηγου στη Μόσχα.

Τον Ιούλιο του ίδιου έτους με εντολή του Στάλιν μετέβη στο δυτικό μέτωπο σαν διοικητής.

Το φθινόπωρο ανέλαβε τον έλεγχο και του νοτιοδυτικού μετώπου και ανακατέλαβε το Ροστώφ ενώ στις αρχές του 1942 ήταν επικεφαλής του φινλανδικού μετώπου.

Το Μάιο του 1942 επιχείρησε μια ευρεία αντεπίθεση στο Χάρκοβο αλλά απέτυχε και μετακλήθηκε στην πρωτεύουσα.

Έπειτα, τοποθετήθηκε κατά σειρά διοικητής διαφόρων άλλων μετώπων του πολέμου (Στάλινγκραντ, Καυκάσου, Βαλτικής).

Μετά τη λήξη του πολέμου ο Τιμοσένκο θήτευσε σαν διοικητής Ουραλίων και Λευκορωσίας, ενώ στα 1960 διορίσθηκε γενικός επιθεωρητής του υπουργείου άμυνας και το 1961 έγινε πρόεδρος της κρατικής επιτροπής βετεράνων πολεμιστών.

Πέθανε το 1970 και η σορός του ενταφιάσθηκε στον τοίχο του Κρεμλίνου.

Ο ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ

Ο Κωνσταντίν Ροκοσόφσκυ (ρωσικά: Константин Константинович Рокоссовский, πολωνικά: Konstanty Ksawerowicz Rokossowski) ήταν Ρώσος στρατιωτικός, ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης.

Γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1896 από πατέρα Πολωνό, εργάτη των σιδηροδρόμων, και μητέρα Ρωσίδα.

Με την έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου κατατάχθηκε εθελοντικά στον Ρωσικό στρατό και το 1917 προσχώρησε στα ένοπλα τμήματα των επαναστατών.

Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου απέκτησε τη φήμη εξαίρετου διοικητή του ιππικού και το 1925 μετατέθηκε στην Άπω Ανατολή, όπου και δημιούργησε οικογένεια.

Το 1928 επέστρεψε στη Μόσχα, για να φοιτήσει στη Στρατιωτική Ακαδημία του Φρούνζε και τη δεκαετία του 1930 ανέλαβε τη διοίκηση διάφορων μεραρχιών του Κόκκινου Στρατού.

Ήταν στρατιώτης του 5ου τάγματος των Δραγώνων του Καργκοπόλ και πήρε πολέμησε στις μάχες της Βαρσοβίας, του Λοτζ, στη Λιθουανία και τη Λετονία.

Το 1937 ο Ροκοσόφσκυ διώχθηκε από το Λαϊκό Κομισαριάτο Εσωτερικών Υποθέσεων, και φυλακίστηκε θεωρούμενος ως κατάσκοπος.

Εξήλθε από τη φυλακή το 1940.

Ο Σεμιόν Τιμοσένκο, ωστόσο, του εμπιστεύτηκε χωρίς δισταγμό τη διοίκηση ενός σώματος και ο Ροκοσόφκσυ τον δικαίωσε απόλυτα, αφού ο σχηματισμός του ήταν ο μόνος που αντεπιτέθηκε με επιτυχία κατά τις πρώτες ημέρες της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα, καθηλώνοντας τον εχθρό για μία εβδομάδα.

Ως διοικητής της 16ης Στρατιάς συνέβαλε στην απώθηση των Γερμανών από τη Μόσχα και τον Ιούλιο του 1942 ανέλαβε τη διοίκηση του Μετώπου του Μπριάνσκ.

Δύο μήνες αργότερα, ο Στάλιν αποφάσισε να τον ορίσει επικεφαλής του Μετώπου του Ντον, απ’ όπου συμμετείχε στην εκμηδένιση της 6ης Στρατιάς στο Στάλινγκραντ.

Μετά τη μεγάλη νίκη στις όχθες του Βόλγα, ο Ροκοσόφκσυ άφησε τη σφραγίδα του σε όλες τις μεγάλες μάχες του Ανατολικού Μετώπου που ακολούθησαν, όπως το Κουρσκ, η Λευκορωσία (όπου προήχθη σε στρατάρχη), η απελευθέρωση της γενέτειράς του Πολωνίας και η κατάληψη του Βερολίνου.

Του απονεμήθηκε δύο φορές το μετάλλιο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης.

Πέθανε στις 3 Αυγούστου 1968.

Πληροφορίες

«Encyclopædia Britannica»

biography/Semyon-Konstantinovich-Timoshenko

biography/Konstantin-Konstantinovich-Rokossovsky

Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας.

Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους.

The post Ο συμπέθερος του Στάλιν, ο σωτήρας της Μόσχας και η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα appeared first on Militaire.gr.