Ποια αμερικανική διαμεσολάβηση; 1000 ισραηλινές παραβιάσεις στον Λίβανο δεν ελέγχονται

05:20 6/1/2025 - Πηγή: militaire

Κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης συνεδρίασης της επιτροπής κατάπαυσης του πυρός, Ισραηλινοί αξιωματούχοι αρνήθηκαν οποιεσδήποτε παραβιάσεις και υποστήριξαν ότι δεν υπήρχε προθεσμία 60 ημερών για την αποχώρηση των στρατευμάτων τους. Οι παρευρισκόμενοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ δεν έκαναν τίποτα - αλλά ίσως χρειαστεί να δράσουν σύντομα: Η Χεζμπολάχ υπόσχεται «αντίσταση» κατά των παραβιάσεων μόλις λήξει η εκεχειρία.Υπό την επίβλεψη του ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ και πρώην Ισραηλινού στρατιώτη Άμος Χόχσταϊν η Βηρυτός και το Τελ Αβίβ κατέληξαν σε συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στις 27 Νοεμβρίου μετά από σχεδόν 14 μήνες έντονων συγκρούσεων με φόντο τον πόλεμο στη Γάζα. Ο ισραηλινός στρατός δεσμεύτηκε να αποχωρήσει από το λιβανέζικο έδαφος εντός 60 ημερών από την έναρξη ισχύος της συμφωνίας. Για να διασφαλιστεί η τήρηση της συμφωνίας, συστάθηκε επιτροπή παρακολούθησης υπό τον Αμερικανό στρατηγό Τζάσπερ Τζέφερς, η οποία επικεντρώθηκε στην επιβολή της παύσης των εχθροπραξιών και στην πλήρη εφαρμογή της απόφασης 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ .Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩΑκραίες ισραηλινές παραβιάσειςΌμως το Ισραήλ υπονόμευσε αμέσως την εκεχειρία, διαπράττοντας σχεδόν 1.000 παραβιάσεις μόνο μέσα στον πρώτο μήνα - μία από τις πολλές περιπτώσεις αδιαφορίας του κράτους κατοχής για τις διεθνείς συμφωνίες. Επιπλέον, οι κατοχικές δυνάμεις εμπόδιζαν συνεχώς την ανάπτυξη του λιβανέζικου στρατού σε καίρια σημεία στο νότιο Λίβανο και διέρρευσαν σχέδια που δείχνουν ότι το Τελ Αβίβ σκοπεύει να διατηρήσει τον έλεγχο στρατηγικών περιοχών της χώρας. Οι αναφορές δείχνουν ότι υπάρχει μια ισραηλινή προσπάθεια σε εξέλιξη για τη δημιουργία μιας νεκρής ζώνης ασφαλείας που εκτείνεται από το Abbad μέχρι τα χωριά Odaisseh και Kfar Kila.Εν τω μεταξύ, από την αρχή της εκεχειρίας, η Χεζμπολάχ διαβεβαίωσε την κυβέρνηση του Λιβάνου ότι δεν θα προβεί σε αντίποινα κατά τη διάρκεια της περιόδου εκεχειρίας των 60 ημερών, τηρώντας αυστηρά τους όρους της συμφωνίας και επιτρέποντας στην κυβέρνηση και τον στρατό να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές προκλήσεις του Ισραήλ. Η εκεχειρία ακολούθησε έντονες εσωτερικές και διεθνείς πιέσεις προς το κίνημα αντίστασης να σταματήσει τη μάχη με το Ισραήλ, ιδίως καθώς το τελευταίο άρχισε να επεκτείνει επικίνδυνα τους βομβαρδιστικούς στόχους του σε ολόκληρη τη χώρα. Ταυτόχρονα, οι Ισραηλινοί - έχοντας αποτύχει να πετύχουν τους δηλωμένους πολεμικούς στόχους τους και έχοντας καθημερινές απώλειες στρατευμάτων στην χερσαία εισβολή τους - πίεζαν έντονα για εκεχειρία, επικαλούμενοι την ανάγκη να αποτραπεί μια κλιμάκωση που θα μπορούσε να επεκταθεί στη Βηρυτό, με κίνδυνο μαζικές απώλειες αμάχων.Η συμφωνία αυτή μπορεί να μην είναι ιδανική για κανένα από τα δύο μέρη, αλλά είναι εφικτό να εφαρμοστεί. Το Ισραήλ πέτυχε απτές επιτυχίες, αλλά απέτυχε να συντρίψει τη Χεζμπολάχ ή να την εξαλείψει ως οργάνωση. Για τη Χεζμπολάχ, η προτεραιότητα ήταν ο τερματισμός του πολέμου για να σταματήσει η καταστροφή, παρά τις ζημιές που υπέστη.Κατά συνέπεια, οι δύο πλευρές κατέληξαν σε μια συμφωνία την οποία η Χεζμπολάχ χαρακτήρισε ως επανάληψη της απόφασης 1701. Δεν ήταν μια συμφωνία ταπείνωσης ή ήττας, σε αντίθεση με τον τρόπο που οι αντίπαλοι της ομάδας είναι πρόθυμοι να την παρουσιάσουν.Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Χεζμπολάχ επέλεξε μια μέση οδό μεταξύ του καλέσματος της Χαμάς να πυροδοτήσει μια ευρύτερη σύγκρουση υπό τη σημαία του «Κατακλυσμού της Al-Aqsa» και της πολιτικής της μη επέμβασης, δεδομένου ότι η ηγεσία του παλαιστινιακού κινήματος δεν ενέπλεξε τη Χεζμπολάχ στην απόφασή της να προχωρήσει σε πόλεμο.Από ηθική άποψη, η Χεζμπολάχ επέλεξε να ανοίξει ένα περιορισμένο μέτωπο υποστήριξης, καθορίζοντας σαφώς τους στόχους της: να εξαντλήσει τον ισραηλινό στρατό και να τον πιέσει να σταματήσει την επίθεση στη Γάζα. Ωστόσο, αυτός ο υπολογισμός αποδείχθηκε αργότερα εσφαλμένος.Όταν το μέτωπο υποστήριξης κλιμακώθηκε σε έναν ολοκληρωμένο πόλεμο, η Χεζμπολάχ δήλωσε ότι στόχος της ήταν να σταματήσει τη σύγκρουση. Όταν το Ισραήλ ζήτησε παύση των εχθροπραξιών, η Χεζμπολάχ συμφώνησε υπό αποδεκτούς όρους.Τελικά, μετά από πάνω από ένα χρόνο συγκρούσεων που πυροδοτήθηκαν από την επιχείρηση Al-Aqsa Flood υπό την ηγεσία της Χαμάς, η Χεζμπολάχ και το Ισραήλ κατέληξαν σε συμφωνία 13 σημείων με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ και της Γαλλίας. Ενώ το Τελ Αβίβ συμφώνησε να αποσυρθεί από το λιβανέζικο έδαφος εντός 60 ημερών, οι ενέργειές του κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας απεικονίζουν μια αδυσώπητη προσπάθεια να επιτύχει στρατιωτικά αυτό που δεν μπόρεσε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Οι καταστροφές λιβανέζικων σπιτιών και πόλεων κατά τον πρώτο μήνα της εκεχειρίας ξεπερνούν ήδη κατά πολύ αυτές που προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, με χωριά όπως το Bani Hayyan, το Markaba, το Shama, το Al-Bayada και το Wadi al-Hujayr να έχουν υποστεί καταστροφικές ζημιές.Οι θρασύτατες παραβιάσεις του Ισραήλ δεν περιορίζονται μόνο στις παραμεθόριες πόλεις. Οι παραβιάσεις της εκεχειρίας του περιλαμβάνουν την απαγορευμένη λειτουργία πολεμικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών πάνω από τη Βηρυτό και τα νότια προάστιά της, καθώς και σημαντικές στρατιωτικές επιδρομές σε χωριά σε όλη την ανατολική κοιλάδα Bekaa.Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩΟι ΗΠΑ κάνουν τα στραβά μάτιαΗ επιτροπή παρακολούθησης της εκεχειρίας, υπό την ηγεσία των πιο πιστών συμμάχων του Τελ Αβίβ, έχει αντιμετωπίσει σημαντικές προκλήσεις, κυρίως λόγω της απροθυμίας του Ισραήλ να συμμορφωθεί με τους όρους της εκεχειρίας. Πηγές αποκαλύπτουν στο The Cradle ότι μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιηθεί δύο συνεδριάσεις στο αρχηγείο της Προσωρινής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στο Λίβανο (UNIFIL) στη Νακούρα, στο νότιο Λίβανο, με την παρουσία ισραηλινών αξιωματικών, ενώ ακολούθησε μια τρίτη συνεδρίαση στην οποία συμμετείχε ο πρωθυπουργός του Λιβάνου Νατζίμπ Μικάτι - χωρίς την παρουσία των Ισραηλινών.Οι πηγές πρόσθεσαν ότι η πρώτη συνάντηση διήρκεσε μόλις 40 λεπτά και περιορίστηκε σε εισαγωγικές συζητήσεις για βασικά θέματα. Η δεύτερη συνάντηση, ωστόσο, σημαδεύτηκε από διχόνοια, καθώς η ισραηλινή πλευρά απέτυχε να τηρήσει τους όρους που είχαν συμφωνηθεί προηγουμένως. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης, έγινε φανερό σε όλους ότι ενώ ο λιβανέζικος στρατός είχε οριστικοποιήσει και εγκρίνει ένα σχέδιο ανάπτυξης για τον δυτικό, κεντρικό και ανατολικό άξονα, οι Ισραηλινοί αρνήθηκαν να παρουσιάσουν οποιαδήποτε στρατηγική αποχώρησης. Αντ' αυτού, μετέφεραν την ευθύνη στον λιβανέζικο στρατό για αυτό που αποκαλούσαν «αργή ανάπτυξη», υπονοώντας περαιτέρω ότι η προθεσμία εκεχειρίας των 60 ημερών ήταν απλώς συμβολική, δεν ήταν δεσμευτική για την αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων και προοριζόταν μόνο για την αποχώρηση των στρατευμάτων της Χεζμπολάχ από τα νότια του ποταμού Λιτάνι.Οι Ισραηλινοί εκπρόσωποι προχώρησαν περαιτέρω, ισχυριζόμενοι αβάσιμα ότι ο λιβανέζικος στρατός δεν είχε καμία πρόθεση να εφαρμόσει τις διατάξεις της συμφωνίας για την αποχώρηση της Χεζμπολάχ από τα νότια του Λιτάνι. Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων, ο Λιβανέζος στρατηγός Έντγκαρ Λάουντες φέρεται να αποχώρησε ορμητικά από τη συνάντηση μετά από έντονες αντιπαραθέσεις με την ισραηλινή πλευρά, η οποία υποβάθμισε τις επανειλημμένες επιθέσεις της στο Λίβανο ως ασήμαντες και αρνήθηκε να τις χαρακτηρίσει ως παραβιάσεις της συμφωνίας. Η ισραηλινή αντιπροσωπεία υποστήριξε συγκεκριμένα ότι η χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών στον εναέριο χώρο του Λιβάνου δεν αποτελεί παραβίαση της εκεχειρίας, υποδηλώνοντας ότι οι παραβιάσεις στον αέρα θα συνεχιστούν ανεξέλεγκτα.Ο επικεφαλής αξιωματούχος των ΗΠΑ -ένας στρατηγός- επανέφερε τον Λάουντες στη συνάντηση και προσπάθησε να κρατήσει τις διαδικασίες πιο επίσημες στη συνέχεια. Μετά τη συνεδρίαση, πραγματοποιήθηκαν επαφές υψηλού επιπέδου μεταξύ διαφόρων μελών της επιτροπής, με τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό του Λιβάνου Νατζίμπ Μικάτι να συγκεντρώνει Γάλλους και Αμερικανούς αξιωματικούς και τον διοικητή της UNIFIL για να τονίσει την ανάγκη το Ισραήλ να σεβαστεί την υπογεγραμμένη συμφωνία ότι ο ισραηλινός στρατός θα αποσυρόταν από το λιβανέζικο έδαφος εντός της συμφωνηθείσας προθεσμίας. Στο πλαίσιο αυτό, ο Αμερικανός στρατηγός επιβεβαίωσε ότι ο απεσταλμένος Χόχσταϊν θα συμμετάσχει στην επόμενη συνεδρίαση της επιτροπής στις 6 Ιανουαρίου για να επιβεβαιώσει τα διφορούμενα ζητήματα και συμφώνησε με τους Λιβανέζους ομολόγους του ότι το Ισραήλ παραβιάζει την εκεχειρία με τις ενέργειές του. Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩΥπομονή εν μέσω προκλήσεων Ενώ η Χεζμπολάχ επέδειξε αυτοσυγκράτηση και απέφυγε να δώσει οποιαδήποτε σημαντική απάντηση πέρα από ένα μόνο αντίποινο στην «τοποθεσία Ruwaisat al-Alam που ανήκει στον ισραηλινό εχθρικό στρατό στους κατεχόμενους λιβανέζικους λόφους Kfar Shuba», οι ισραηλινές προκλήσεις συνέχισαν να δοκιμάζουν καθημερινά τα όρια της κατάπαυσης του πυρός. Όπως πληροφορεί το The Cradle πηγή προσκείμενη στη Χεζμπολάχ: «Θα κάνουμε υπομονή μέχρι να λήξει η περίοδος των 60 ημερών και να εξαντληθούν οι διπλωματικές δυνατότητες και μετά από αυτό δεν υπάρχει άλλη λύση από την αντίσταση».Οι διεθνείς διαμεσολαβητές αντιμετωπίζουν τώρα αυξανόμενη πίεση για την επιβολή της συμφωνίας, με τον πρόεδρο του λιβανέζικου κοινοβουλίου Ναμπίχ Μπέρι να τονίζει τη σημασία της γαλλικής συμμετοχής στη διαδικασία παρακολούθησης, δεδομένης της αμερικανικής μεροληψίας προς το Ισραήλ. Το Υπουργείο Εξωτερικών του Λιβάνου κατέθεσε επίσημη καταγγελία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, κάνοντας λόγο για 816 παραβιάσεις μεταξύ 27 Νοεμβρίου και 22 Δεκεμβρίου. Ο πρωθυπουργός Μικάτι ζήτησε την ταχεία και πλήρη εφαρμογή της απόφασης 1701, προειδοποιώντας ότι οι καθυστερήσεις θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν περαιτέρω την περιοχή. Η Βηρυτός ζήτησε επίσης «ενισχυμένη υποστήριξη προς την UNIFIL και τον λιβανέζικο στρατό για να εγγυηθούν την προστασία της κυριαρχίας της και να δημιουργήσουν τις απαραίτητες συνθήκες ασφαλείας για την αποκατάσταση της σταθερότητας και της ομαλότητας στο νότιο τμήμα της χώρας».Είναι προφανές ότι το Ισραήλ εκμεταλλεύεται το θεωρούμενο ανώτερο χέρι του για να χειραγωγήσει τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, ερμηνεύοντας τους όρους της ώστε να ευθυγραμμιστούν με τους στρατηγικούς του στόχους. Ενεργώντας σαν να έχει μετατοπιστεί αμετάκλητα η ισορροπία δυνάμεων υπέρ του, το κράτος κατοχής όχι μόνο αμφισβητεί τη λιβανέζικη πλευρά, αλλά και παραβιάζει ανοιχτά τη συμφωνία με ενέργειες όπως οι παραβιάσεις της αεροπορίας, που δικαιολογούνται με το πρόσχημα της αυτοάμυνας. Αυτές οι προκλήσεις, σε συνδυασμό με τις απειλές για αναζωπύρωση των εχθροπραξιών και βίαιη εκδίωξη της Χεζμπολάχ, αποκαλύπτουν μια υπολογισμένη προσπάθεια να δημιουργηθούν νέα δεδομένα στο έδαφος που δεν ήταν ποτέ μέρος της αρχικής συμφωνίας.Πηγή: The Cradle

The post Ποια αμερικανική διαμεσολάβηση; 1000 ισραηλινές παραβιάσεις στον Λίβανο δεν ελέγχονται appeared first on Militaire.gr.