Σκακιέρα προκλήσεων… Αδιέξοδοι πειραματισμοί… Μοντέλα που καταρρέουν…

07:10 20/6/2022 - Πηγή: militaire

Η εξέλιξη της Ρωσο-Ουκρανικής σύγκρουσης, επιβεβαιώνει καθημερινά την ιδιότητα που αποδώσαμε από την πρώτη στιγμή σε αυτήν την αντιπαράθεση, όταν πρώτοι και ίσως μόνοι, σπεύσαμε να την προσεγγίσουμε ως γενικευμένη συστημική ρήξη πολλαπλών επιπέδων και απρόβλεπτων διαστάσεων εις το διηνεκές…

Του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Επιβεβαιώνει επίσης ότι, τόσο κατά την κορύφωση των πολεμικών επιχειρήσεων, όσο και κατά την διάρκεια της επιθετικής εργαλειοποίησής τους, στην οποία επιδόθηκε σύσσωμη η Δυτική Συμμαχία προκειμένου να προσδώσει «στρατηγικό βάθος» στον αντιρωσσικό της προσανατολισμό, όσο βεβαίως και σήμερα που βρίσκεται σε εξέλιξη μια εναγώνια προσπάθεια όλων των ισχυρών δρώντων, οι οποίοι επιδιώκουν να την οδηγήσουν σε φάση ελεγχόμενης αποκλιμάκωσης, η διαχείριση αυτής της σύγκρουσης ΔΕΝ είναι γραμμική, ενώ οι προσδοκίες του συνόλου των εμπλεκομένων ΔΕΝ αντιστοιχίζονται με τα αποτελέσματα που καταγράφονται, ΟΥΤΕ στο πεδίο των επιχειρήσεων, ΟΥΤΕ βεβαίως ως γεωπολιτικό μέρισμα των επιλογών κανενός.

Στην αποτίμηση των πρώτων ημερών του πολέμου, η Δυτική συμμαχία φάνηκε να κερδίζει το στοίχημα της αποκατάστασης της κλονισμένης της συνοχής και οι ΗΠΑ το στοίχημα της ηγεμονικής πρωτοκαθεδρίας στο περιβάλλον της ανασυγκροτημένης συμμαχίας. Ωστόσο, είχαμε προειδοποιήσει ότι ΚΑΙ αυτό το στοιχείο, καλό θα είναι να μην εκλαμβάνεται ως αδιασάλευτο κεκτημένο αφού ο τρόπος με τον οποίο συντελέστηκε αυτή η διεργασία, εμφανίστηκε να αγνοεί επιδεικτικά μια σειρά από συστημικά αδιέξοδα και ανατροφοδοτούμενες αντιθέσεις, ενώ δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι «επένδυσε» συνειδητά σε αυτά τα αδιέξοδα και τις αντιθέσεις, στο πλαίσιο μιας κοντόφθαλμης προσπάθειας των Αμερικανών να επαναβεβαιώσουν την ηγεμονία τους στο περιβάλλον μιας κατάφορα ετεροβαρούς «συμμαχικής» σχέσης.

Δεν είναι λοιπόν διόλου τυχαίο το γεγονός, ότι φτάνουμε στο απόγειο της Ρωσσο-Ουκρανικής σύγκρουσης και παρά τον τεράστιο όγκο των παρεμβάσεων στρατηγικού χαρακτήρα που έχουν συντελεστεί, στο πλαίσιο της προσπάθειας του Δυτικού κόσμου να επαναπροσδιορίσει μια υποτιθέμενα βιώσιμη γεωπολιτική περπατησιά με εργαλείο την γεωοικονομία, αυτό που καταγράφεται είναι η βίαιη κατάρρευση των θεμελιωδών μοντέλων πάνω στα οποία στηρίχτηκε το μεταψυχροπολεμικό οικοδόμημα, αναπαράγοντας πρωτίστως τα αδιέξοδά του. Έτσι…

Το μοντέλο της Παγκοσμιοποίησης στην διάρθρωση του Διεθνούς Συστήματος…Το μοντέλο του επιθετικού και άκρατου νεοφιλελεθερισμού στην Οικονομία. Και…Το μοντέλο των πολιτικών «ηγετών» χαμηλών απαιτήσεων…

Αντικαθίστανται στην πράξη από ένα μείγμα επικίνδυνων όσο και αδιέξοδων πειραματισμών, η εφαρμογή των οποίων προδιαγράφεται πως θα έχει ανυπολόγιστο κόστος, πριν απ’ όλα και κυρίως για τις αναπτυγμένες οικονομίες και κοινωνίες, με τα πολλά και σύνθετα αδιέξοδα.

Κρίσιμο ζήτημα, είναι η ανετοιμότητα του Δυτικού κόσμου και εν τέλει η πανθομολογούμενη ανικανότητά του να ενσωματώσει με τρόπο λειτουργικό τις εμμονικές επιλογές στις οποίες κατέφυγε κατ’ απαίτηση των Αμερικανών, στην διαχείριση μιας καθημερινότητας με υψηλές παραδοσιακά απαιτήσεις.

Οι αναπροσανατολισμοί οι οποίοι μοιραία θα τεθούν επί τάπητος, θα είναι ευρύτατοι, θα είναι πρωτίστως συστημικοί αλλά ΚΑΙ δομικοί και όλα δείχνουν πως οι «αναγκαίες» αλλαγές, εμφανίζονται στην πράξη ως ημιτελώς διατυπωμένες εξισώσεις για τις οποίες ΟΥΔΕΙΣ διαθέτει απάντηση.

Η Γερμανία θα δεχτεί ισχυρά πλήγματα ως Οικονομική και βιομηχανική ναυαρχίδα της Ευρώπης και είναι φανερό πως όταν παρέλθει η περίοδος με τα «γλυκόλογα» και την αδιέξοδη αναζήτηση συμβιβασμών, θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να υιοθετήσει πολιτικές εκβιασμού έναντι όλων των υπόλοιπων, με πρόσχημα τον «εκσυγχρονισμό», την «μεταρρυθμισιολογία», την άναρχη εμπορική εξοπλιστική πολιτική και φυσικά την «πράσινη» μπίζνα.

Ο στασιμοπληθωρισμός σημαδεύει ήδη ανεξίτηλα την κυρίαρχη ατζέντα των Ευρωπαϊκών Οικονομιών και είναι φανερό ότι τα ημίμετρα των επιδοτήσεων δεν μπορούν και δεν πρόκειται να μακροημερεύσουν.

Οι Δυτικές κοινωνίες, εξ αιτίας των μη αναστρέψιμων συνεπειών που ενεργοποίησε η διαχείριση της πολεμικής σύγκρουσης, θα υποστούν την πρωτοφανή πίεση των παράπλευρων κρίσεων (Μεταναστευτική, επισιτιστική, ενεργειακή κλπ) και φυσικό συνεπακόλουθο των προσπαθειών της διαχείρισής τους, θα είναι η έξαρση του αυταρχισμού, αλλά και μια σειρά από θεσμικά ρυθμιστικά εκτρώματα που αναμένεται να ευνουχίσουν πλήρως την καθημερινότητα των ανθρώπων.

Το συνδικαλιστικό κίνημα αν και θα πρέπει εκ των πραγμάτων να διαδραματίσει ρόλο καταλυτικό σε συνθήκες όπου θα επιχειρηθεί μια αλυσίδα εξαμβλωματικών παρεμβάσεων που θα τροποποιήσουν δραματικά την ζωή των ανθρώπων, φαίνεται πως δεν είναι ΟΥΤΕ έτοιμο και κυρίως ΟΥΤΕ πρόθυμο να ξαναδεί τον ρόλο του στις νέες συνθήκες, με τρόπο που να υπερβαίνει την παραδοσιακή συντεχνιακή λογική και να θέτει ευρύτερα ζητήματα, παρεμβαίνοντας με τρόπο ουσιαστικό στις εξελίξεις.

Η νέα χρεοκρατία είναι προ των πυλών, και όλα δείχνουν πως το σχετικό έδαφος προετοιμάζεται, τόσο από την «νέα γενιά» υποχρεώσεων που «φιλοτεχνήθηκε» ως περιβάλλον συμμαχικής προσαρμογής στις απαιτήσεις των Αμερικανών, όσο και από τα προμηνύματα που άφησαν να διαφανούν οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ.

Το μοντέλο του ΠΟΛΙΤΗ και το σημαντικό ειδικό βάρος που θα κληθεί να διαδραματίσει προκειμένου να αποτρέψει εκφυλιστικές πολιτικές αλλά και επιλογές ουσιαστικής παράδοσης της Εθνικής κυριαρχίας της χώρας του, συνδέεται ευθέως με την πολιτική ωριμότητα, την πολιτική ευσυνειδησία και τον πρωταγωνιστικό ρόλο που οφείλει να διεκδικήσει στις εξελίξεις της επόμενης μέρας.

Φαίνεται όμως ότι έχουμε θέματα. Μαζική πολιτική αποστράτευση… Ροπή στον αδιέξοδο λαϊκισμό περιφερόμενων σαλτιμπάγκων… Και όπως έδειξαν ΚΑΙ οι Γαλλικές εκλογές και κυρίως η πολιτική αποχή, το μοντέλο του πολίτη σε αυτές τις συνθήκες, συμβιβάζεται εύκολα με λογικές ψευδοτιμωρού, χωρίς να το απασχολεί και ιδιαίτερα η φυσιογνωμία της επιζητούμενης λύσης.

Αυτό θα το πληρώσουμε…  Θα αναδειχθεί σύντομα σε Αχίλλειος πτέρνα των κοινωνιών που θα παρατηρούν την κορυφαία στρατηγική σύγκρουση να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, αλλά στο κρίσιμο ερώτημα που λέει: Ποιοι ακριβώς πολιτικοί ηγέτες και τι ακριβώς θα μπορέσουν να διαχειριστούν… Δυστυχώς δεν θα υπάρχει απάντηση

The post Σκακιέρα προκλήσεων… Αδιέξοδοι πειραματισμοί… Μοντέλα που καταρρέουν… appeared first on Militaire.gr.