Τελικά έχει μέλλον η Ελλάς; Νικήτας Χιωτίνης

05:30 7/1/2025 - Πηγή: militaire

Έχει μέλλον η Ελλάς (2) ;

Γράφει ο

Νικήτας Χιωτίνης

Προ πολλών μηνών, το φιλόξενο Militaire είχε δημοσιεύει κείμενό μας με τίτλο «Έχει μέλλον η Ελλάς;» .

Είχαμε επισημάνει τα εμφανή προβλήματα, που είναι το δημογραφικό  , το οικονομικό μας   και η συστηματική απεμπόληση της πολιτισμικής μας ταυτότητος : «..Μετά τη γενιά του -30 και τη γενιά του -60, «μηδέν εις το πηλίκιον»,  όπως είχε πεί πρώην ανελλήνιστος πρωθυπουργός. Ακολουθούμε κατά πόδας την «κουλτούρα ακύρωσης» της Δύσεως, ενώ η Ελληνική γλώσσα αντικαθίσταται σταδιακώς από την Αγγλική. Το όνειρο πρώην υπουργού

Παιδείας, να κηρυχτεί η Αγγλική δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους, γίνεται  πραγματικότητα…». Προβλήματα που  απειλούν την ίδια της ύπαρξη της χώρας.

Είχαμε επισημάνει πως αυτά τα προβλήματά μας είναι και προβλήματα της Ευρώπης και πως η χώρα μας  απειλείται παντοειδώς από την γείτονα Τουρκία, που αναπτύσσεται ραγδαίως σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της γεωπολιτικής ισχύος. Η αντίδρασή μας σε αυτά τα προβλήματα, που θέτουν εν κινδύνω την ίδια την υπόστασή μας ως λαού και ως ανεξάρτητου κράτους -στο βαθμό που αυτό υπήρχε-  είναι τουλάχιστον υποτονική και αναποτελεσματική. Η ολοένα επιδεινούμενη για μας πραγματικότητα,  αυτό αποδεικνύει. Θα λέγαμε όμως και πως φερόμαστε ανοήτως, στο βαθμό που μας επιτρέπεται να χρησιμοποιούμε τη στοιχειώδη λογική για την  υπεράσπιση  της χώρας μας.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Θα σταθούμε σε αυτό. Ας πάρουμε ως παράδειγμα την γείτονα Τουρκία: συνεργάζεται επ’ ωφελεία της  με όλες τις «πλευρές της ιστορίας». Εκμεταλλεύεται προς τούτο τη γεωστρατηγική της θέση, την οποίαν και ενισχύει, πιστή στις συμβουλές Νταβούτογλου. Δεν νομίζω να υπάρχει αντίστοιχος Έλλην διανοητής, ίσως μόνο ο Βασίλειος Μαρκεζίνης είχε αναπτύξει πραγματική πρόταση:  «Μία νέα εξωτερική πολιτική για την Ελλάδα -στα πλαίσια  της βαθμιαίας ανεξαρτητοποίησης  της Ευρώπης από τις ΗΠΑ» και άλλα σχετικά βιβλία, που μάλλον δεν έχουν διαβαστεί από τους πολιτικούς μας. (Αλλά και να υπήρχε θα τον άκουγε κανείς;). Η Τουρκία συμμετέχει με απαράμιλλη επιδεξιότητα   στα διεθνή παίγνια (γνωρίζει καλά τη «θεωρία των παιγνίων») και έχει καταφέρει να καταστεί κύριος «παίκτης» παγκόσμιας εμβέλειας. Αντιθέτως εμείς,  φαίνεται πως δεν ενδιαφερόμαστε να εκμεταλλευτούμε στα σοβαρά τη γεωστρατηγική μας θέση, εδώ και πολλά χρόνια διακηρύττουμε ανοησίες περί της ιστορίας και όλοι οι δρώντες πολιτικοί ομοφωνούν στην άνευ όρων πίστη μας στο προ-περασμένο διεθνές παγκόσμιο σύστημα, αυτό του ψυχρού πολέμου,  που τελείωσε με την πτώση της ΕΣΣΔ και δείχνουμε να μη το έχουμε καταλάβει. (Εξαιρετική προς τούτο η ανάλυση του κ. Σωτ, Μητραλέξη, , που πρέπει όλοι να ακούσουμε).

Στο παλαιότερο κείμενό μας,  είχαμε τελειώσει με το εξής συμπέρασμα-πρόταση :  «Αν η Ευρώπη πράγματι ενωθεί  και αν αυτό το κάνει ανεξαρτήτως των ΗΠΑ,  που  έχουν καθαρά δικά τους συμφέροντα, ας στραφούμε προς αυτήν…….Αν όμως η Ευρώπη εξακολουθεί να πολιτεύεται όπως τώρα, ως υπάκουη στις αμερικανικές εντολές και στα αμερικανικά συμφέροντα (σημ.: και μάλιστα αυτοκτονικώς),  επιπλέον δε, παραμείνει διασπασμένη σε κράτη εντόνως ανταγωνιστικά μεταξύ τους,  είναι προφανές πως θα πρέπει να αναθεωρήσουμε την (τυφλή) στάση μας.  Τούτο μάλιστα σε πολλαπλά επίπεδα: οικονομικά, αμυντικά, πολιτισμικά….»

Νομίζω πως προς τούτο θα μας οδηγούσε λίγο διάβασμα και ερμηνεία της Ιστορίας, αφήνοντας κατά μέρος τις -δικαιολογημένες τότε-  μεταπολεμικές εμμονές μας. Είναι προφανές πως ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Ρωσία, ούτε κανείς άλλος -συμπεριλαμβανομένων των αραβικών κρατών και της Κίνας- επιθυμούν να καταστεί η Τουρκία υπερδύναμη. Για τη γεωστρατηγική μας θέση και για την αποδυνάμωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,  έριζαν οι  υπερδυνάμεις του 19ου αιώνα, Αγγλία, Ρωσία και Γαλλία. Απομονώθηκε τότε η Ρωσία, αλλά την τυπική ανεξαρτησία μας ως κράτους την αποκτήσαμε με τη Συνθήκη της Αδιανουπόλεως,  μεταξύ Οθωμανών και Ρωσίας, μετά τον μεταξύ τους πόλεμο, το 1829. Η Ρωσία δεν μας ήθελε αποικία των άλλων δύο υπερδυνάμεων της εποχής εκείνης, μήτε υποτελείς στον Σουλτάνο, όπως προέβλεπε η Συνθήκη του Λονδίνου του 1827 (όπου η Ελλάς θα ήταν φόρου υποτελής στον Σουλτάνο).

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Ας θυμηθούμε και την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα. Μέχρι τότε (1946) τα Δωδεκάνησα διοικούνταν από την Αγγλία. Παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα μετά από σύμφωνη γνώμη του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Μολότωφ, με την Κύπρο  να παραμένει υποτελής στην Αγγλία. Προφανώς υπήρξε διαπραγμάτευση, που μας δείχνει τις κατευθύνσεις της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής. Εμείς όμως έχουμε μείνει στον «ψυχρό πόλεμο».  Αν μάλιστα αποποιηθούμε των δικαιωμάτων μας στο Αιγαίο,  θα βοηθήσουμε στην γεωπολιτική ισχύ της Τουρκίας, που δεν το θέλει κανείς.

Η Ελλάς έχει πολλά «όπλα» στη διάθεσή της. Ο Βενιζέλος, καίτοι στενά συνδεδεμένος με την Αγγλία, τα χρησιμοποίησε για τον τετραπλασιασμό της χώρας, αν και τελικώς προδόθηκε από τους συμμάχους. Καταδήλως όμως ο  τελικός απολογισμός ήταν θετικός.  Δυστυχώς όμως, εδώ και πολλές δεκαετίες,  δείχνουμε μια αδράνεια, με διακύβευση της ίδιας της υπάρξεώς  μας ως έθνος, ως κράτος και ως λαός: έχουμε, δήθεν  ιστορικώς, επαναπαυθεί και εγκλωβιστεί,  παθητικώς και επικινδύνως, …..       

The post Τελικά έχει μέλλον η Ελλάς; Νικήτας Χιωτίνης appeared first on Militaire.gr.