Τι είδους πολιτικός και πρωθυπουργός ήταν τελικά ο Κώστας Σημίτης; Όσα δεν ακούσθηκαν- Γιώργος Λακόπουλος

14:55 10/1/2025 - Πηγή: militaire

Γράφει οΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣαπό το ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Ο Κώστας Σημίτης βρίσκεται πλέον στην τελευταία κατοικία του, οι οικείοι  του τον αποχαιρέτησαν κατά την ελληνική παράδοση και η διαδρομή του μπορεί να αξιολογηθεί  πλέον στο δημόσιο χώρο με νηφαλιότητα. Πίσω από το πυκνό  νέφος αγιογραφιών του που κατέκλυσαν τον ουρανό της ενημέρωσης τις τελευταίες μέρες.   Και απο την εσπευσμένη εξαγωγή της κριισης που του επιφυλάσσει η Ιστορια- σε συνδυασμο με την αποσιώπηση της διαχρονικης

κριτικης για την άσκηση της εξουσιας εκ μέρους του. Η την υποτίμηση της σημασίας οτι απο την κηδεία του απουσίασαν τέσσερις πρωην πρωθυπουργοί- ο ένας μάλιστα απο το κόμμα του- και ενας πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Μόνο απο κάποιες -λιγες- πλευρές αυτές τις μέρες αποδόθηκαν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.  Αναγνωρίσθηκαν στον εκλιπόντα όσα του αναλογούν, αναδείχθηκαν οι θετικές πλευρές τις διαδρομής του και τιμήθηκε ως πολιτικός πρώτης γραμμής. Με σεβασμό στην προσωπικότητα του ανδρός και ψυχραιμία στον απολογισμό του.

Σε αρκετές μεταθανάτιες εκδηλώσεις πήραν μέρος καλοπροαίρετοι  πολίτες από το χώρο του ΠΑΣΟΚ -που  πίστεψαν στις πολιτικές διακηρύξεις του. Και κομματικά στελέχη συμμετείχανε  στη διακυβέρνησή του χωρίς ιδιοτέλεια και προσωπικό όφελος.

 Η πιο εύστοχη και συνοπτική περιγραφή της περιόδου Σημίτη, έγινε από τον Θανάση Τσεκούρα στο  Ieidiseis.gr:  η ανάδειξή του στο τιμόνι της χώρας ήταν Άνοιξη, αλλά κατέληξε Χαμένη Άνοιξη.

Κατά κύριο λογο ομως στην επικαιρότητα κυριάρχησε η υπερβολη και η μονομέρεια. Ακόμη και «λατρεία» από τη νεομητσοτακική  Δεξιά . Πολλοι απο το ΠΑΣΟΚ, και τα συστημικά ΜΜΕ-, επιδόθηκσαν σε κάλπικες εκδηλώσεις τιμης , που εξυπηρετούσαν σκοπιμότητες. Με τα ίδια κίνητρα τον καθαγιάζουν και κάποια παρασιτικά στοιχεία της κοινωνίας,  παλαιοί τζογαδόροι του «εκσυγχρονισμού» και αεριτζήδες της οικονομίας, που επιδίωκαν να  ξεπλυθούν οι ίδιοι

. Δια της «αγιοποίησης» Σημίτη να  καθαγιαστεί ο αμαρτωλός βίος τους -σαν τις γλάστρες που ποτίζονται με τους βασιλικούς.

Μάλιστα η εμφάνιση ορισμένων στα κανάλια και στη Μητρόπολη, ήταν ενοχλητική: Μιλούσαν για την «εντιμότητα του Σημίτη»  για να κρύψουν τις δικές του ανέντιμες συμπεριφορές. Σαν να απευθυνόταν σε λωτοφάγους.

Παραπληροφόρηση

 Είναι κρίμα ότι το σύστημα ενημέρωσης και μια μερίδα του πολιτικού κόσμου επέστρεψαν στις παλιές πρακτικές τους , αμέσως μετά τον θάνατο του: συσκότισαν την κριτική και συκοφαντούσαν  όσους ήθελαν να είναι δίκαιοι -μετα λόγου γνώσεως.

Στα ΜΜΕ ξέσπασε κύμα παραπληροφόρησης και υπερβολής. Ιστορικά δεδομένα καταλύθηκαν εκ μέρους τους,  πραγματικά περιστατικά διαστρεβλώθηκαν ή αποσιωπήθηκαν, αποδεδειγμένες  αστοχίες, λάθη και παραλείψεις του εκλιπόντος ωραιοποιήθηκαν.

Παρουσιάσθηκε ένας Σημίτης άσπιλος και αμόλυντος. Καθαγιασμένος πολιτικός που είχε μόνο προσόντα και θετικές υπηρεσίες στη χώρα.  Με πολιτικη κληρονομιά που τον τοποθετεί στο ψηλότερο βάθρο όσων κυβέρνησαν ως τώρα.

Κάποιοι από τους επαίνους – διατυπωμένοι από αυτοκλήτους θεματοφύλακες της μνήμης του,  ξέφυγαν τόσο, ώστε κατέληξαν σε προσβολή της.

Οι ακατάπαυστες υμνολογίες  προς τον πρώην Πρωθυπουργό δεν ήταν με το αζημίωτο. Κάποιοι είχαν ωφεληθεί από τη διακυβέρνηση του, είχαν πάρει μέρος στις ανομίες που χαρακτήρισαν ορισμένες επιλογές του, και είχαν εμπλακεί σε καταστάσεις που έβλαψαν το δημόσιο συμφέρον, αλλά ωφέλησαν τους ίδιους.

Η μεταθανάτια αντιμετώπιση του Σημίτη ήταν αντίγραφο της ψευδούς εικόνας που  δημιουργήθηκε γι’ αυτόν από τη δεκαετία του 1990 στην πορεία προς την  ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και την  πρωθυπουργία.

Οι ίδιοι κύκλοι αργότερα συγκάλυπταν την κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος από πλευρές της διακυβέρνησής του και συνεργάτες του. Πρόσωπα- που έχουν αφήσει αρνητικό στίγμα την πολιτική, την οικονομία, την ενημέρωση και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, επανεμφανίσθηκαν για να αναβιώσουν τις παλαιότερες απονομές επαίνων σε πολιτικές του Σημίτη που καταδικάσθηκαν ποικιλοτρόπως.

Δημοσιογράφοι -καταναλωτές των non parers του κυβερνώντος «συστήματος  Σημίτη», κομματικοί εισοδιστές στο κράτος που διευκολύναν την λεηλασία του και παράγοντες  της οικονομίας που απομυζούσαν τους δημοσίους πόρους, μαζί με την -κάστα των νεόπλουτων που δημιούργησε η πολιτική πρακτική του- συνυπήρξαν ξανά ως χειροκροτητές επί σκηνής. Παρότι εκπροσωπούν αμαρτωλές πλευρές της διακυβέρνησης Σημίτη.

Τις κρύβουν ξανά -μαζί και τους εαυτούς τους- πίσω από θετικές εξελίξεις για τη χώρα, όπως η  ένταξη στην ΟΝΕ και η κοινοτική είσοδος της Κύπρου -τις οποίες αποδίδουν δοξαστικά στον Σημίτη,  χωρίς τις παράπλευρες απώλειες που είχε η διαπραγμάτευσή τους εκ μέρους του.

Εξαφάνισαν εντελώς τις αρνητικές επιδόσεις των κυβερνήσεων του και ταυτόχρονα  συνέχισαν τον παλιό χαβά τους: δια της αναφοράς στον Σημίτη επιχειρούν να σπιλώσουν την πολιτική διαδρομή του  Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο αντίλογος σ’ αυτά ήταν ελάχιστος στα ΜΜΕ. Όσοι δεν μετείχαν στην πολιτική θεοποίηση του απελθόντος φιμώθηκαν.  Η εμπλοκή του Κυριάκου Μητσοτάκη προσωπικά  σ’ αυτό το σκηνικό απλως υπογράμμισε την παραχάραξη της αλήθειας.

Ο «ιστορικός Σημίτης και οι σύγχρονοί του

Σε κάθε περίπτωση η ερώτηση των ημερών είναι: «με ποιο πρόσημο θα μείνει στην Ιστορία ο Κώστας Σημίτης;». Η απάντηση δεν είναι εύκολη- δεδομένου ότι μιλάμε για τον πιο αμφιλεγόμενο πολιτικό από τους πρωταγωνιστές της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας.

Με βάση τον τυπικό «πρωθυπουργικό» φάκελο του μια πρόβλεψη είναι ότι το πρόσημο πιθανόν θα είναι θετικό. Μια άλλη ότι θα παραμείνει αμφιλεγόμενος. Αυτά όμως θα κριθούν στο μέλλον. Ο «ιστορικός Σημίτης» θα αργήσει να αναδειχθεί, όπως συμβαίνει με όλους.

The post Τι είδους πολιτικός και πρωθυπουργός ήταν τελικά ο Κώστας Σημίτης; Όσα δεν ακούσθηκαν- Γιώργος Λακόπουλος appeared first on Militaire.gr.