Το επικίνδυνο «μετέωρο βήμα» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Γράφει οΚρεσέντσιο Σαντζίλιο

    Η εκλογή του Τραμπ μεταξύ των άλλων πολλών παγκοσμίως αναταράξεων που δημιούργησε, τελείως αποσυντόνισε τους κοινοτικούς θεσμούς, και προπαντός ό, τι είναι ή θέλει να είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκείνη που πνέει τα λοίσθια και εκείνη που προσπαθεί να «δει το φως» της ημέρας.

   Η «παλιά» εννοεί ακόμη να «δείξει τους μύες» που δεν έχει, και γίνεται απολύτως γελοία (να ‘ταν η πρώτη φορά!...) με τις φανφαρονικές δηλώσεις

υπέρ της Ουκρανίας του Borrell, της von der Laien και άλλων καρεκλοκένταυρων. Η «νέα» ακόμη δεν σχηματίστηκε και χωλαίνει εμφανώς και παντοιοτρόπως.

   Έχει συγκριθεί, πολύ σωστά, με την ορχήστρα που έπαιζε στον Τιτανικό την ώρα που αυτός βούλιαζε (MSN, Επιτροπή σε αδιέξοδο: η βαν ντερ Λαιεν όλο και περισσότερο ασταθής, 17.11.2024): δηλαδή μια ομάδα «εκτελεστών» που τρικλίζει και από στιγμή σε στιγμή κινδυνεύει να καταποντιστεί, όπως το άτυχο πλουσιοκάραβο των χρυσοκάνθαρων που ως χθες παρίσταναν τους νταήδες αλαζόνες και τους τειρεσίες της πεντάρας για τη «κατεύθυνση» του ρου της αμερικανικής εκλογικής μονομαχίας.

   Και τώρα, ακόμα δεν άρχισαν το θεάρεστο έργο τους, τη λεγόμενη «θητεία» τους και βάλθηκαν να κονταροχτυπιούνται βγάζοντας στη φόρα απωθημένα και παλιούς λογαριασμούς, αλληλοαπαγορεύσεις που κατακερματίζουν την ομάδα της πλειοψηφίας φον ντερ Λάιεν, και κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξουν και εάν θα καταλήξουν κάπου.

   Με τη νίκη του Τραμπ ένιωσαν την ανάγκη να δηλώνουν δεξιά και αριστερά την «ενότητα» και την «σύμπτυξη» του «ευρωπαϊσμού» τους, σαν ένα είδος αναθεματισμού, ένα είδος απελπισμένου εξορκισμού του «κακού» που νιώθουν να πλησιάζει για να τους «βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι».

   Και «ξεπήδησαν» οι «διαφορές», οι παλιές και νέες αντιπαλότητες και αντεγκλήσεις.

   Οι Λαϊκοί και οι Σοσιαλιστές πιάστηκαν σχεδόν στα χέρια. Ο Πρόεδρος του PPE παίρνει το μέρος της ισπανικής κομματικής «λαϊκής» συνιστώσας η οποία, για να χτυπήσει τον Σάντσεζ και να «σκεπάσει» τις ευθύνες του «Λαϊκού» Περιφερειάρχη της Βαλένσια για τη καταστροφή της 29ης του περασμένου Οκτώβρη, αντιτίθεται στην ίδια την Ισπανίδα σοσιαλίστρια υποψήφια επίτροπος Teresa Ribeira.

   Το Σοσιαλιστικό Κόμμα υπερασπιζόμενο τη βασική υποψήφια του μέσα σε έναν πολιτικό χώρο έντονα προσανατολισμένο προς τα δεξιά, βρίσκει την ευκαιρία για να αμφισβητήσει τον Ιταλό υποψήφιο αντιπρόεδρο Raffaele Fitto, ο οποίος ανήκει στο FdI-Ecr που δεν είχε ψηφίσει υπέρ της φον ντερ Λάιεν!

   Η αρχή του «ντόμινο» βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι «πτώσεις» της Ribeira και του Fitto εάν δεν αποφευχθούν, δεν θα είναι οι μοναδικές: σίγουρα θα παρασύρουν τουλάχιστον άλλους 2-3 υποψήφιους επίτροπους, μεταξύ των οποίων και ο «μακρονιστής»  Stéphane Séjourné, με τελικό αποτέλεσμα η ίδια η θέση της Γερμανίδας προέδρου αλλά και ολόκληρη η Επιτροπή να μείνουν μετέωρες και επομένως να «πέσουν».

   Όλη αυτή η «ιστορία» ενώ φαίνεται ξαφνικά πολύ ύποπτη, διόλου απίθανο να έχει κάποια «υπόγεια» σχέση με την εκλογή Τραμπ και το μέλλον μιας κοινοτικής εκτελεστικής εξουσίας που καταναλώθηκε όλα αυτά τα χρόνια στη κατεδάφιση της εικόνας του Τραμπ, και τώρα όλοι πασχίζουν να «τα μπαλώσουν» όσο είναι εφικτό.

   Απ’ την άλλη, μη ξεχνάμε ότι ο  Manfred Weber, πρόεδρος του PPE, «είχε εκτελεστεί» κανονικά για την προεδρία της περασμένης Επιτροπής προς άμεσο όφελος και επικράτηση της παραταξιακής συντρόφου και συμπατριώτισσας του Ursula von der Laien.

   Οι πληγές μένουν. Μια δεύτερη θητεία αυτής της τελευταίας ίσως και να είναι η σταγόνα  που ξεχειλίζει το ποτήρι, για τον Weber, η σημερινή αντίδραση του οποίου γεννά πολλά ερωτηματικά.

   Η εντύπωση είναι πως ο σκοπός της όλης «διαδικασίας» εν κινήσει αποσκοπεί στον εξοβελισμό της Γερμανίδας προέδρου, δυσμενώς υπερεκτεθειμένης, από όλες τις απόψεις, και απολύτως κατώτερη των περιστάσεων ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει τον σημερινό Τραμπ με όλες τις εξουσίες στα χέρια του.

   Το όνομα του Mario Draghi επανεμφανίζεται λοιπόν στους διαδρόμους του  Palais Berlaymont, για την περίπτωση που δεν θα μπορούσε να «γεφυρωθεί» το χάσμα ανταγωνισμού μεταξύ PPE  και  S&D .

   Επ’ αυτού φαίνεται πως εδόθη εντολή στον Έλληνα Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Πολωνό Donald Tusk  να μεσολαβήσουν ώστε να αποσοβηθεί ο κίνδυνος διάσπασης της συμμαχίας.

   Δίνονται βέβαια «διαβεβαιώσεις» ότι «όλα θα τακτοποιηθούν», αρκεί λίγο να περιμένουμε, κάτι όμως που δεν αναιρεί τις όλο και πιο έντονες αντιδράσεις φόβου και αμφιβολίας στα ευρωβουλευτικά παρασκήνια.

   Η ημερομηνία της 27ης Νοέμβρη είναι κομβική, όταν θα πρέπει η Ευρωβουλή να ψηφίσει τα ονόματα της νέας Επιτροπής στο σύνολό της.

   Η ψηφοφορία είναι μυστική.

   Ήδη ψιθυρίζεται πως για να αποφευχθεί το ξεκαθάρισμα και να βγει «άσπρος καπνός» στη ψηφοφορία θα πρέπει να επιλεχθεί μια από τις δύο «λύσεις» που έχουν προβλεφθεί, δηλαδή:

   ή η απόσυρση της υποψηφιότητας της Ribeiro ως συνέπεια της ακύρωσης της σχετικής θεσμικής θέσης αντιπροέδρου

   ή να μην αποδεχθεί τη θέση ο Ούγγρος  Olivier Várehlyi, υποψήφιος επίτροπος για την υγεία και ευημερία των ζώων.

   Στη πρώτη περίπτωση, θα είναι πιο εύκολο το ξεμπλοκάρισμα των εμποδίων για την τελική ψηφοφορία στις 27 Νοέμβρη. Στη δεύτερη περίπτωση όμως μπλοκάρεται όλη η Επιτροπή έως τον Γενάρη του 2025 όταν θα γίνει και τυπικά η αντικατάσταση του Ούγγρου με άλλο Ούγγρο «της αρέσκειας»!

   Οπότε ως τώρα κανείς δεν γνωρίζει τί μέλλει γενέσθαι έως την ημέρα της ψηφοφορίας.

   Το σίγουρο είναι πως η θέση που τρικλίζει όλο και περισσότερο είναι εκείνη της φον ντερ Λάιεν. Και εάν δεν βρεθεί μια ανεκτή λύση στους κόλπους της πλειοψηφίας, άλλη επιλογή απ’ την παραίτηση και απομάκρυνση δεν υπάρχει για την Γερμανίδα πρόεδρο.

   Το πρόσωπο του  Super Mario, Mario Draghi, όπως προείπαμε, δείχνει τότε να είναι η λέμβος σωτηρίας, περιβεβλημένο ακόμη με την αίγλη της καθοριστικής έκθεσής του για το μέλλον της κοινοτικής ανταγωνιστικότητας και οικονομίας.

   Μεταξύ των κομμάτων στο Ευρωκοινοβούλιο άρχισαν ήδη οι «κουβεντούλες» στα «πηγαδάκια». Ο πρώην Διοικητής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας χαίρει της εκτίμησης όλων ανεξαιρέτων των κοινοβουλευτικών ομάδων, όπως και των κοινοτικών χωρών.

   Και είναι λογικό να σκέφτονται όλοι πως η παρουσία του στην αρχηγία της Επιτροπής θα μπορεί να «υπερβεί» όλες τις διασταυρούμενες ιδεολογικές αντιρρήσεις και αποκλεισμούς.

   Όχι μόνο, γιατί με τον Draghi θα παρουσιάζεται η καλύτερη ευκαιρία ώστε από τον ίδιο να μπουν σε εφαρμογή και να γίνουν απτή πραγματικότητα οι δυνητικές προτάσεις της έκθεσής του για μια άνευ προηγουμένου ώθηση των κοινοτικών συμφερόντων.

    Ποιος ξέρει, μπορεί ο  Draghi να αποδειχθεί ο «άνθρωπος της Πρόνοιας», ο από μηχανής θεός για την επιτέλους συνολική αξιολογική αναβάθμιση  μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης σε χρόνια κατάπτωση.

   Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως ο Draghi είναι ο μόνος Ευρωπαίος η προσωπικότητα του οποίου αναγνωρίζεται σε υπερθετικό βαθμό και ανατολικά και δυτικά του Ατλαντικού.

   Μένει να δούμε αν τα σημερινά «ανθρωπάκια» που κυβερνούν και ως τώρα έχουν καταστρέψει την Κοινότητα θα κατορθώσουν να επιπλεύσουν ακόμη μια φορά για την πιο μεγάλη ατυχία μας.

The post Το επικίνδυνο «μετέωρο βήμα» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής appeared first on Militaire.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα
Ευρωπαϊκής Επιτροπής,evropaikis epitropis