Το ιταλικό υποβρύχιο DELFIN που τορπίλισε την Έλλη βυθίστηκε με 28 νεκρούς

05:05 14/8/2023 - Πηγή: militaire

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Για την άνανδρη επίθεση εναντίον του εύδρομου «Έλλη» ανήμερα της Παναγίας στην 15 Αυγούστου του 1940 στην Τήνο, γνωρίζουμε τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια…

«Δράστης» ήταν το υποβρύχιο «Delfin» του ιταλικού Ναυτικού, για το οποίο ξέρουμε λίγα!

Ποια ήταν η ιστορία και η δράση του ως πολεμικό σκάφος και κυρίως, ποιο ήταν το τέλος του;

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ

ΤΟΥ

Το Delfin, ήταν ένα υποβρύχιο που υπηρετούσε στο Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Έλαβε το όνομά του από το Ντελφίνο του 1892, το πρώτο ιταλικό υποβρύχιο που κατασκευάστηκε ποτέ.

Η ναυπήγηση του ξεκίνησε στις 27 Απριλίου 1930 και άνηκε στην οικογένεια των ιταλικών υποβρυχίων τύπου «Καρχαρίας», στα ιταλικά «Squalo». Παραδόθηκε στο Ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό μαζί με άλλα τρία υποβρύχια, μοναδικά στο είδος τους, στις 19 Ιουνίου 1931.

Τα υποβρύχια Squalo-class ήταν μια ομάδα τεσσάρων υποβρυχίων που κατασκευάστηκαν αποκλειστικά στην Ιταλία για το Ιταλικό Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό.

Καθελκύστηκαν στο ναυπηγείο Cantieri Riuniti dell’Adriatico (CRDA) στο Monfalcone και σχεδιάστηκαν από τον κατασκευαστή Κούριο Μπερνάρντις.

Τα υποβρύχια αυτα ήταν ουσιαστικά επαναλήψεις της προηγούμενης κατηγορίας Bandiera (ελληνική μετάφραση: «Σημαία»), που χρησιμοποίησε η Ιταλία στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όπως τα προηγούμενα, έτσι και αυτά, μοιράστηκαν τα ίδια προβλήματα, αναφορικά με τη σταθερότητα και το βύθισμα, απαιτώντας τις ίδιες τροποποιήσεις.

Είχαν βάρος 920 μετρικούς τόνους (910 τόνους) όταν βρίσκονταν στην επιφάνεια, ενώ όταν βυθίζονταν ζύγιζαν 1.125 μετρικούς τόνους (1.107 τόνους).

Είχαν μήκος 69,8 μέτρα, είχαν πλάτος 7,21 μέτρων, ενώ το βύθισμα τους ήταν 5,19 μέτρων.

Για τη λειτουργία τους στην επιφάνεια, τα σκάφη τροφοδοτήθηκαν από δύο πετρελαιοκινητήρες 1.500 ίππων (1.119 kW), καθένας εκ τον οποίων τροφοδοτούσε ένα άξονα προπέλας.

Κατά την κατάδυση κάθε άξονας προπέλας οδηγούνταν από έναν ηλεκτροκινητήρα 650 ίππων (485 kW).

Θα μπορούσαν να αναπτύξουν ταχύτητα έως και 15,1 κόμβους (28 χλμ/ώρα) στην επιφάνεια και 8 κόμβους (15 χλμ/ώρα) υποβρύχια.

Στην επιφάνεια, η τάξη «Squalo» είχε μια εμβέλεια 5.650 ναυτικών μιλίων (10.460 χλμ.) με ταχύτητα 8 κόμβους (15 χλμ./ώρα), ενώ υποβρύχια, τα καύσιμα του αρκούσαν για ταξίδι 100 ναυτικών μιλίων (190 χλμ.) με ταχύτητα 3 κόμβους (5,6 km/h).

Τα σκάφη ήταν οπλισμένα με οκτώ εσωτερικούς σωλήνες τορπιλών 53,3 εκατοστών (21 ίντσες), τέσσερις στην πλώρη και τέσσερις στην πρύμνη. Μπορούσαν να φέρουν έως και δώδεκα τορπίλες .

Ήταν επίσης οπλισμένοι με ένα πυροβόλο όπλο 102 χιλ. για μάχες στην επιφάνεια.

Παράλληλα έφεραν ελαφρύ αντιαεροπορικό όπλο αποτελούμενο από ένα ή δύο πολυβόλα των 13,2 χιλ.

Μετά την είσοδο στην υπηρεσία του Ιταλικού Πολεμικού Ναυτικού, το Ντελφίνο έκανε δύο μεγάλα ταξίδια.

Στη Μαύρη Θάλασσα το 1933 και στην ανατολική Μεσόγειο το 1934.

Τον Δεκέμβριο του 1936 περιπολούσε την ανατολική ακτή της Ισπανίας κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφύλιου Πολέμου, κάνοντας μια αποτυχημένη επίθεση εναντίον ενός εμπορικού πλοίου. Το 1937, μετά τον δεύτερο ιταλο-αιθιοπικό πόλεμο, το Ντελφίνο στάλθηκε στην Ερυθρά Θάλασσα και επέστρεψε στη Μεσσήνη το επόμενο έτος.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Μετά τον τορπιλισμό του «Έλλη» συνέχισε τις πολεμικές αποστολές στην Μεσόγειο.

Στις 29 Νοεμβρίου 1940 στο βόρειο Αιγαίο, το Ντελφίνο τορπίλισε με δύο τορπίλες το ελληνικό «Ψαρά».

H ιταλική πλευρά ισχυρίστηκε πως το ελληνικό πλοίο είχε πληγεί, αλλά αυτό δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ.

Την 1η Αυγούστου 1941, ενώ το Ντελφίνο περιπολούσε στο Τομπρούκ, δέχτηκε επίθεση από ένα βρετανικό αεροσκάφος Short Sunderland της 230 Μοίρας.

Το Ντελφίνο πέτυχε να καταρρίψει το βρετανικό αεροσκάφος και περισυνέλεξε τέσσερις άνδρες από το πλήρωμα των δώδεκα.

Μετά από περαιτέρω περιπολίες γύρω από τη Σικελία και τη Μάλτα, τον Φεβρουάριο του 1942, το Ντελφίνο μεταφέρθηκε στην σχολή υποβρυχίων στη Pula για εκπαιδευτικές αποστολές.

Επέστρεψε στην ενεργό υπηρεσία τον Νοέμβριο του 1942, με έδρα το Τάραντο , πραγματοποιώντας τρεις αποστολές μεταφοράς στη Βόρεια Αφρική, λαμβάνοντας πάνω από 200 τόνους πυρομαχικών και καυσίμων.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ

Μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου 1943 πέρασε φάση επισκευών και αναβάθμισης.

Εξερχόμενο για δοκιμές, στις 23 Μαρτίου, συγκρούστηκε μετά από βλάβη του πηδαλίου με το συνοδό πλοίο του, υπέστη ρήγμα και άρχισε να παίρνει νερά.

Βυθίστηκε μία ώρα μετά τον απόπλου του με απώλεια 28 ανδρών του πληρώματος.

Ο πρώην κυβερνήτης Τζιουζέπε Αϊκάρντι (Aicardi) επέζησε του πολέμου και στη δεκαετία του ’80 έδωσε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο περιοδικό «Ταχυδρόμος» δηλώνοντας πιστός στην αποστολή που του ανατέθηκε και αμετανόητος για τον τορπιλισμό της «Έλλης».

Πληροφορίες

Πτήση

Γιάννης Γκουμάκης

The post Το ιταλικό υποβρύχιο DELFIN που τορπίλισε την Έλλη βυθίστηκε με 28 νεκρούς appeared first on Militaire.gr.