Το «μεγάλο βαλς»! Η «παρέλαση» 57.000 Γερμανών αιχμαλώτων στην Μόσχα

05:05 21/9/2023 - Πηγή: militaire

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Ήταν μια μοναδική «παρέλαση»!

Σε όγκο και σε πολιτική, στρατιωτική και κοινωνική σημασία.

Την εμπνεύστηκε και την οργάνωσε ο Στάλιν.

Για να εμψυχώσει τους συμπατριώτες του και να ταπεινώσει τους Γερμανούς που είχαν εισβάλει στην χώρα…

Η επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα» έχει καταρρεύσει.

Οι μεραρχίες των ναζί, οπισθοχωρούν με βαριές απώλειες, η Μόσχα δεν έπεσε!

Χιλιάδες Γερμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες έχουν συλληφθει αιχμάλωτοι και περιμένουν καρτερικά την μοίρα τους.

Ο σοβιετικός θρίαμβος πρέπει

να εορταστεί…

Και τότε αποφασίστηκε το «μεγάλο βαλς»!

Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΗΤΤΗΜΕΝΩΝ

Ήταν 17 Ιουλίου του 1944.

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόταν ακόμα σε εξέλιξη, ωστόσο οι Σύμμαχοι κέρδιζαν πια σταδιακά έδαφος

Εκείνη τη μέρα 57.000 αιχμάλωτοι ναζί στρατιώτες βάδιζαν στους δρόμους της Μόσχας, σε ένα γεγονός που έμεινε γνωστό ως «η παρέλαση των ηττημένων» αν και η ονομασία της NKVD ήταν «το μεγάλο βαλς».

Πρώτη απ’ όλους, η Σοβιετική Ένωση, που είχε καταφέρει να αντέξει την «επιχείρηση Μπαρμπαρόσα» και την βάρβαρη εισβολή των στρατευμάτων της ναζιστικής Γερμανίας, που πέρασαν «από φωτιά και τσεκούρι» τις εκτάσεις που κατακτούσαν στον δρόμο προς την πρωτεύουσα του κράτους.

Όμως πια το κλίμα γύριζε.

Οι Σοβιετικοί είχαν περάσει στην αντεπίθεση και καταδίωκαν τους ναζί από τα εδάφη τους, σε μία πορεία που θα κατέληγε στο Βερολίνο και την άνευ όρων παράδοση της ναζιστικής Γερμανίας.

Εκείνη τη μέρα λοιπόν. 57.000 αιχμάλωτοι ναζί στρατιώτες βάδιζαν στους δρόμους της Μόσχας, σε ένα γεγονός που έμεινε γνωστό ως «η παρέλαση των ηττημένων» αν και η ονομασία της NKVD ήταν «το μεγάλο βαλς».

Σκοπός, να δουν οι Σοβιετικοί πολίτες -και όλος ο κόσμος- την ήττα στα πρόσωπα των δήθεν αήττητων στρατιωτών του Γ’ Ράιχ, πλήττοντας το γόητρο της ναζιστικής Γερμανίας.

Οι αιχμάλωτοι ήταν στρατιώτες από την ομάδα Στρατιάς Κέντρου, η οποία συνετρίβη από τον Κόκκινο Στρατό που απελευθέρωσε τη Λευκορωσία.

Στην Μόσχα είχαν προσκληθεί υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι των συμμαχικών χωρών για να παρακολουθήσουν την πορεία των αιχμαλώτων.

Όταν τελείωσε η μεγάλη μάχη στο Στάλινγκραντ δεκάδες χιλιάδες Γερμανοί στρατιώτες οδηγήθηκαν στην αιχμαλωσία.

Αμέσως ξεκίνησαν πορεία ως τα στρατόπεδα αιχμαλώτων.

Μεγάλο, όμως, μέρος αυτών υποχρεώθηκε να παραμείνει στην ολοκληρωτικά κατεστραμμένη πόλη για να εργαστεί στην εκκαθάρισή της.

Πολλοί Γερμανοί σκοτώθηκαν από διάσπαρτα πυρομαχικά και εκρηκτικά ή στα ετοιμόρροπα κτίρια.

Αυτοί ήταν ίσως και οι πιο τυχεροί.

Οι υπόλοιποι υπέφεραν στις πορείες εκατοντάδων χιλιομέτρων κάτω από το δριμύ ψύχος, χωρίς ιατρική περίθαλψη και παροχή τροφίμων.

Λόγω έλλειψης φορτηγών και τρένων, οι αιχμάλωτοι αναγκάστηκαν να περπατήσουν ως και 200 χιλιόμετρα μέσα σε μια εβδομάδα.

Όσοι δεν μπορούσαν πλέον να περπατήσουν εκτελούνταν επί τόπου από τους φρουρούς.

Όταν οι φάλαγγες περνούσαν από τα χωριά, προπηλακίζονταν από οργισμένους χωρικούς κάτω από τα αδιάφορα βλέμματα των φρουρών.

Στο τέλος της πορείας οι αιχμάλωτοι επιβιβάστηκαν σε τρένα ώστε να μεταφερθούν σε διάφορα σημεία πέρα από τα Ουράλια Όρη.

Κατά το μακρύ ταξίδι, δεδομένου ότι το συσσίτιο ήταν ιδιαίτερα λιγοστό, πολλοί αλληλοσκοτώνονταν για ένα κομμάτι ψωμί.

Όταν έφτασαν στον προορισμό τους είχαν επιβιώσει μόνο οι δυνατότεροι.

Η ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ

Παρά το θρίαμβο του Κόκκινου Στρατού, η στρατιωτική ηγεσία δεν ήταν απόλυτα ευχαριστημένη, θεωρώντας «εκπληκτικά αργή και ανοργάνωτη την εξουδετέρωση των εγκλωβισμένων αντίπαλων στρατευμάτων», λόγω της «άβουλης και αναποφάσιστης δραστηριότητας ορισμένων διοικητών», όπως σημείωνε ο στρατηγός Ζαχάροφ.

Αυτό όμως δε μείωνε σε τίποτε την τεράστια σοβιετική επιτυχία, χάρη στην οποία απελευθερώθηκαν μεγάλες εκτάσεις, που είχαν υποφέρει πολύ κάτω από το ναζιστικό ζυγό, όπως η Λευκορωσία και το μεγαλύτερο μέρος των βαλτικών σοβιετικών δημοκρατιών.

Μετά τη μάχη, ο Στάλιν έδωσε εντολή για τη διεξαγωγή της «Παρέλασης των ηττημένων» στη Μόσχα, διατάσσοντας τη μεταφορά του μέγιστου δυνατού αριθμού αιχμαλώτων στη σοβιετική πρωτεύουσα.

Με τον τρόπο αυτό, ο ηγέτης της ΕΣΣΔ επεδίωκε να στείλει μήνυμα με πολλούς αποδέκτες.

Αφενός στους δυτικούς συμμάχους του, που μετά την απόβαση στη Νορμανδία έμεναν πολύ πίσω από τους στρατιωτικούς στόχους στους οποίους είχαν δεσμευτεί έναντι της Σοβιετικής Ένωσης, έχοντας ήδη εξάλλου κωλυσιεργήσει επίτηδες στο άνοιγμα του δεύτερου μετώπου στην Ευρώπη. Αφετέρου στους συμμάχους της Γερμανίας, Φινλανδία, Ουγγαρία και Ρουμανία, προειδοποιώντας για την τύχη που περίμενε του στρατιώτες τους, σε περίπτωση που ενέμεναν στη συμμαχία με το Χίτλερ.

ΤΟ «ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΛΣ»

Χωρισμένοι σε δύο φάλαγγες, περίπου 60.000 Γερμανοί αιχμάλωτοι πολέμου διέσχισαν τους δρόμους της Μόσχας, περπατώντας με δυσκολία λόγω των κακουχιών.

Παρά τη σχετικά μικρή απόσταση που είχαν να διανύσουν ως το Κρεμλίνο, δεν έκαναν λιγότερο από 90 λεπτά.

Τους συνόδευαν στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού με ξιφολόγχες, αλλά και έφιπποι κοζάκοι.

Το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί, με υψωμένες γροθιές τους χλεύαζε και τους αποδοκίμαζε και ορισμένοι πετούσαν αντικείμενα, ωστόσο από το στρατό αποτράπηκαν πολλές απόπειρες λιντσαρίσματος των αιχμαλώτων.

Νικημένοι και ταπεινωμένοι, οι Γερμανοί αιχμάλωτοι περπάτησαν, πολλοί από αυτούς, στους δρόμους της Μόσχας με σκυμμένα τα κεφάλια από ντροπή, κι άλλοι για να προφυλαχτούν από τις πέτρες και τα φτυσίματα του κόσμου που τους αποδοκίμαζε.

Όλοι τους, όμως, έδειχναν σαν να ήταν ανακουφισμένοι που δεν (θα) συμμετείχαν πια στις ανελέητες πολεμικές συγκρούσεις.

Μετά το τέλος της πορείας, οι Γερμανοί στρατηγοί κρατήθηκαν σε φυλακές της Μόσχας, ενώ οι υπόλοιποι αιχμάλωτοι βρέθηκαν σε διάφορα σοβιετικά στρατόπεδα.

Κι όταν πέρασε η σχοινοτενής ουρά των αιχμαλώτων, υδροφόρες με μάνικες ξέπλυναν επιδεικτικά τους δρόμους σε μια ακόμα συμβολική κίνηση.

Καθάριζαν το χώμα από τα λερά πόδια των εισβολέων.

Δεν είναι γνωστό πόσοι αιχμάλωτοι επέστρεψαν στη Γερμανία μεταξύ των ετών 1945-1955.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες επαναπατρισμού πάντως τους υπολογίζουν σε όχι πάνω από 5.000….

Πέντε χρόνια αργότερα -και τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη του Πολέμου, το 1949, τέτοιου είδους παρελάσεις απαγορεύτηκαν από τη Σύμβαση της Γενεύης.

Πληροφορίες

Έθνος

Ημεροδρομος

The post Το «μεγάλο βαλς»! Η «παρέλαση» 57.000 Γερμανών αιχμαλώτων στην Μόσχα appeared first on Militaire.gr.