Το Στάλιγκαντ και ο πόλεμος στη Γάζα

05:20 6/11/2023 - Πηγή: militaire

Τα διδάγματα από τη μάχη του Στάλιγκραντ για τον πόλεμο στη Γάζα

Γράφει ο

Γιώργος Βενέτης

Η μάχη του Στάλιγκραντ  ήταν η μεγαλύτερη και φονικότερη μάχη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της παγκόσμιας ιστορίας γενικότερα. Υπολογίζεται ότι πάνω από 1.500.000 άνθρωποι (στρατιώτες και πολίτες) έχασαν τη ζωή τους. Όταν κάνουμε λόγο για «Μάχη του Στάλινγκραντ», εννοούμε μια σειρά πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ Γερμανών και Σοβιετικών, που έλαβαν χώρα από τις 23 Αυγούστου 1942 έως τις 2 Φεβρουαρίου 1943 στα περίχωρα και στο κέντρο της πόλης του Στάλινγκραντ (νυν Βόλγκογκραντ).

Στην

τελευταία γερμανική επίθεση οι Γερμανοί έριξαν στη μάχη επτά επίλεκτα τάγματα των  «Pioneer» που ήταν  μάχιμοι μηχανικοί με μεγάλη εμπειρία στον αστικό πόλεμο, έχοντας  ανοίξει το δρόμο για προηγούμενες γερμανικές νίκες στο Ροστόβ  και το Βορονέζ. Οι «Pioneer» ήταν άριστα εκπαιδευμένοι ειδικοί στις μάχες από σπίτι σε σπίτι και στη χρήση εκρηκτικών και φλογοβόλων. Περίπου 1.800 από αυτούς τους επίλεκτους μηχανικούς εφόδου συγκεντρώθηκαν για την τελική προσπάθεια να απωθήσουν τους αμυνόμενους Σοβιετικούς στρατιώτες από το Στάλιγκραντ. Την πρώτη ημέρα των επιχειρήσεων, οι Pioneers υπέστησαν σχεδόν 30% απώλειες.

Μετά από αρκετές ημέρες σκληρών μαχών, οι Pioneers σταμάτησαν λιγότερο από 100 μέτρα από τον στόχο τους. Ωστόσο, οι δυνάμεις τους υπέστησαν απώλειες μεταξύ 60-70% και δεν μπορούσαν να προχωρήσουν περαιτέρω. Η επιχείρηση Hubertus ήταν εξαρχής καταδικασμένη να αποτύχει. Σύμφωνα με μια αφήγηση, «ο συνεχής βομβαρδισμός και τα πλήγματα του πυροβολικού δημιούργησαν ένα πεδίο μάχης στο οποίο οι Σοβιετικοί υπερασπιστές είχαν σε μεγάλο βαθμό το πλεονέκτημα έναντι των επιτιθέμενων Γερμανών». Τα πεδία των ερειπίων και των κρατήρων ήταν τέλεια σχεδιασμένα για αμυντικές ενέργειες και μπορούσαν να βελτιωθούν με σχετικά μικρή προσπάθεια. Αυτό παρείχε επίσης κάλυψη για τους πάντα παρόντες Σοβιετικούς ελεύθερους σκοπευτές.

Μάχη του Μόντε Κασίνο

Ένα παρόμοιο παράδειγμα θα μπορούσε να είναι και οι επιθέσεις των Συμμάχων στο Μάχη του Μόντε Κασίνο , στην Ιταλία, στις αρχές του 1944. Επίλεκτοι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές έσκαψαν στα ερείπια και για μήνες απέτρεψαν με επιτυχία επαναλαμβανόμενες επιθέσεις. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο υπερβολικός βομβαρδισμός του Μόντε Κασίνο κατέληξε να ενισχύσει τις θέσεις των Γερμανών αμυνόμενων.

Στη μάχη  επίσης της Ίβο Τζίμα, οι Αμερικανοί πεζοναύτες χρειάστηκαν περισσότερο από ένα μήνα για να καταλάβουν το μικροσκοπικό νησί, κυρίως επειδή οι Ιάπωνες είχαν σκάψει περίπου 18 χιλιόμετρα τούνελ στο νησί των 21 τετραγωνικών χιλιομέτρων, μερικά από τα οποία ήταν πάνω από 70 μέτρα κάτω από τη γη. Αν κάποιος συνδυάσει τα υπέργεια ερείπια του Μόντε Κασίνο με το υπόγειο δίκτυο τούνελ της Ίβο Τζίμα, μπορεί να προσεγγίσει το τι  περιμένει το Ισραήλ στη Γάζα.

Εξουδετέρωση  της από αέρος υπεροχήςΜε τους  δρόμους της Γάζας γεμάτους ερείπια, ως αποτέλεσμα των βομβαρδισμών, η πορεία  για το ισραηλινό πεζικό θα είναι αργή ενώ θα είναι εκτεθειμένο σε πυρά ελεύθερων σκοπευτών και σε ενέδρες.  Τα ισραηλινά οχήματα πιθανόν να βρεθούν παγιδευμένα χωρίς την ικανότητα ελιγμών, καθιστώντας τα πληρώματα ευάλωτα σε νάρκες, αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς και αντιαρματικά όπλα.

Η στενή αεροπορική υποστήριξη υπό αυτές τις συνθήκες θα είναι πολύ δύσκολη, εξουδετερώνοντας αποτελεσματικά το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του Ισραήλ. Εάν το Ισραήλ δεν συγχρονίσει τις υπέργειες ενέργειές του με μια ταυτόχρονη προσπάθεια να νικήσει την άμυνα της Χαμάς που βασίζεται σε υπόγειες σήραγγες, τότε η κατάσταση πάνω από το έδαφος θα γίνει ακόμη πιο επισφαλής, με τους μαχητές της οργάνωσης να αναδύονται  από τα τούνελ πίσω από τις ισραηλινές δυνάμεις.

Δεδομένης της ισχυρής αμυντικής θέσης την οποία έχει οργανώσει η Χαμάς, μέσω ενός συνδυασμού του τεράστιου δικτύου σηράγγων και του κατεστραμμένου αστικού περιβάλλοντος που προκλήθηκε από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς, είναι πολύ πιθανό η Χαμάς να μπορέσει να συγκρατήσει μια συντονισμένη ισραηλινή επίθεση, με τις Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις (IDF) να   εξαντλούνται όπως οι Γερμανοί στο πεδίο της μάχης του Στάλιγκραντ.

Η Χαμάς χρησιμοποιεί τις υπόγειες σήραγγες που έχει κατασκευάσει στη Γάζα, προκειμένου να κρύβει τις προμήθειες σε εφόδια και τρόφιμα που μπορούν να αρκέσουν για τους επόμενους τρεις με τέσσερις μήνες πολέμου, σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα των New York Times.  Διάφορες πηγές από τη Δύση αλλά και από τον αραβόφωνο κόσμο επιβεβαιώνουν πως η Χαμάς έχει  να αποθηκεύσει στα τούνελ προμήθειες, συμπεριλαμβανομένων τροφίμων και καυσίμων. Οι ίδιες πηγές τονίζουν πως η οργάνωση εργαζόταν χρόνια ολόκληρα για να ανοίξει ένα δίκτυο υπόγειων τούνελ μήκους δεκάδων χιλιομέτρων κάτω από τη Λωρίδα της Γάζας. Εκεί έχει δημιουργήσει αποθήκες με σχεδόν όλα όσα χρειάζονται για τη διεξαγωγή μίας μακράς και σκληρής μάχης. Η Χαμάς διαθέτει εκατοντάδες χιλιάδες λίτρα καυσίμων για οχήματα,  ρουκέτες, κρύπτες με πυρομαχικά, εκρηκτικά και υλικά για την παραγωγή και άλλων και αποθέματα τροφίμων, νερού και φαρμάκων, δήλωσαν οι ίδιοι αξιωματούχοι.

Εκκαθάριση κομμάτι – κομμάτι

Προτεραιότητα  του Ισραήλ είναι  να περιορίσουν τον αριθμό των θυμάτων από την πλευρά τους. Στην προσπάθειά τους αυτή, ο ισραηλινός στρατός επιχειρεί  να «καθαρίσει» τις σήραγγες, πιθανώς με ειδικές δυνάμεις που εντοπίζουν στόχους για τις επιθέσεις της αεροπορίας.

Άρθρο του Τζέρεμι Μπόουεν,  δημοσιογράφου του BBC ο οποίος βρίσκεται στο Ισραήλ αναφέρει: «Είμαι στο Σντερότ, την ισραηλινή συνοριακή πόλη που βλέπει στη Γάζα. Τα συνεχή πυρά βαρέως πυροβολικού προς τη Γάζα συνεχίζονται. Η ισραηλινή πυροβολαρχία ρίχνει αρκετές φορές το λεπτό. Οι στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ φαίνεται να επικεντρώνονται στη βόρεια περιοχή της Λωρίδας της Γάζας, στο Μπέιτ Χανούν, και από εκεί πιέζουν λίγο νοτιότερα. Όταν είδαμε τη στρατιωτική συγκέντρωση, την κινητοποίηση πάνω από 300.000 εφέδρων, νομίζαμε ότι θα βλέπαμε μια ολομέτωπη εισβολή στη Γάζα. Συμπεραίνουμε όμως ότι αυτό που  κάνουν, οι δυνάμεις του Ισραήλ είναι να προσπαθούν να εκκαθαρίζουν περιοχές της Γάζας «κομμάτι – κόμματι», αναφέρει ο Μπόουεν.

Ως επίλογο,  να αναφέρουμε ότι η  ιστορία διδάσκει, όμως απαιτείται η θέληση και η δεξιότητα κατανόησής της.  Όπως είπε ο Χέγκελ,  «αυτό που μαθαίνουμε από την ιστορία είναι ότι κανείς δεν μαθαίνει από την ιστορία. Είμαστε καταδικασμένοι». Η ιστορία μπορεί να μην είναι γραμμική, έχει όμως μοτίβα. Επαναλαμβανόμενα. Αν δεν μάθεις από ένα μοτίβο, είναι δεδομένο ότι θα το αφήσεις να συμβεί ξανά. Και ξανά. Ως  αποτέλεσμα η Παλαιστίνη παράγει  περισσότερη ιστορία από αυτήν που µπορεί να καταναλώσει.

Ο φαύλος κύκλος των συνεχών συγκρούσεων  δεν οδήγησε ούτε θα οδηγήσει  στην ειρήνευση της περιοχής. Όσο περισσότεροι Παλαιστίνιοι σκοτώνονται τόσο αυξάνεται η οργή ακόμη και των μετριοπαθών Παλαιστινίων. Ο κύκλος του αίματος αυτοτροφοδοτεί οργανώσεις όπως η Χαμάς. Όσοι έχουν χάσει συγγενικά τους πρόσωπα είναι πιθανότατα τα νέα μέλη της ή θα στελεχώσουν κάποια άλλη οργάνωση.

Επιπρόσθετα, η χρόνια αντιπαλότητα( στην περιοχή οδηγεί στην απανθρωποποίηση των αντιπάλων,  με συνέπεια να  γίνεται ο φόνος πιο αποδεκτός, με αναστολή  όλων των ψυχικών περιορισμών που εμποδίζουν τους ανθρώπους να πέσουν στη βαρβαρότητα .

Για όσους επιλέγουν τον πόλεμο από τη συνδιαλλαγή είναι χρήσιμη η ρήση του Τσόρτσιλ: «Ποτέ, ποτέ, ποτέ μην πιστεύεις ότι κάποιος πόλεμος θα είναι ομαλός και εύκολος, ή ότι όποιος ξεκινά το παράξενο ταξίδι μπορεί να μετρήσει τις παλίρροιες και τους τυφώνες που θα συναντήσει. Ο πολιτικός που υποκύπτει στον πολεμικό πυρετό πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι όταν δοθεί το σύνθημα, δεν είναι πλέον κύριος της πολιτικής, αλλά σκλάβος απρόβλεπτων και ανεξέλεγκτων γεγονότων»…

The post Το Στάλιγκαντ και ο πόλεμος στη Γάζα appeared first on Militaire.gr.