Ξαναγράφοντας το ψήφισμα 1701: η διπλωματική κάλυψη του Χόχσταϊν για την ισραηλινή επέκταση

05:30 27/10/2024 - Πηγή: militaire

Η τελευταία διπλωματική αποστολή του Άμος Χόχσταϊν στο Λίβανο, μακριά από την προώθηση της πραγματικής ειρήνης, φαίνεται να έχει σχεδιαστεί για να χρησιμοποιήσει τη διπλωματία ως στρατηγική συγκάλυψης για να επιτύχει αυτό που η στρατιωτική δύναμη δεν θα μπορούσε να επιτύχει.Στις 21 Οκτωβρίου, ο Άμος Χόχσταϊν, γεννημένος στο Ισραήλ το 1973 και κάποτε πλήρωμα ισραηλινού άρματος, επέστρεψε στον Λίβανο ως απεσταλμένος των ΗΠΑ, όχι για να προστατεύσει την ειρήνη, αλλά για να την επαναπροσδιορίσει με τους

όρους του Τελ Αβίβ.Η ειρωνεία είναι αναμφισβήτητη: Το Ισραήλ, έχοντας χάσει 28 άρματα μάχης σε σχεδόν τόσες ημέρες κατά την τελευταία του απόπειρα εισβολής, στέλνει τώρα ένα από τα πρώην μέλη του πληρώματος των αρμάτων μάχης, όχι στη μάχη, αλλά στη διπλωματία - για να πετύχει με λόγια αυτό που η στρατιωτική δύναμη δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει: τον έλεγχο του Λιβάνου μέσω αναθεωρήσεων του ψηφίσματος 1701 του ΟΗΕ.Η αποστολή του Χόχσταϊν μπορεί να φαίνεται ως πράξη διπλωματίας, αλλά πρόκειται πραγματικά για την προώθηση της ειρήνης; Ή μήπως ευθυγραμμίζεται με την ισραηλινή πολιτική για την αναδιαμόρφωση του ελέγχου, διαβρώνοντας παράλληλα την κυριαρχία του Λιβάνου; Η διπλωματική επίφαση κρύβει ελάχιστα την υποκείμενη ατζέντα του ελέγχου.Από το Όσλο στο 1701: Επανερμηνεία της ειρήνης για τον έλεγχοΤο ισραηλινό εγχειρίδιο χειραγώγησης των ειρηνευτικών διαδικασιών δεν είναι καινούργιο. Σε ένα βίντεο που διέρρευσε το 2001, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου καυχιόταν για τη χειραγώγηση των συμφωνιών του Όσλο, χρησιμοποιώντας αόριστες φράσεις όπως «στρατιωτικές εγκαταστάσεις» για να ενισχύσει τον ισραηλινό έλεγχο σε αμφισβητούμενες περιοχές.Ο Νετανιάχου δήλωσε ανοιχτά: «Η Αμερική είναι κάτι που μπορείς εύκολα να ελιχθείς», υπονοώντας την ευκολία με την οποία η ισραηλινή επιρροή διαμορφώνει την αμερικανική διπλωματία - μια δυναμική που είναι εμφανής σήμερα στις ενέργειες του Χόχσταϊν.Η πίεση του βετεράνου του ισραηλινού στρατού για τροποποιήσεις στο ψήφισμα 1701 είναι μια σαφής συνέχεια αυτής της στρατηγικής: προώθηση των συμφερόντων του κράτους κατοχής υπό το πρόσχημα της διπλωματίας από την Ουάσινγκτον. Ακριβώς όπως ο Νετανιάχου επανερμήνευσε τις Συμφωνίες του Όσλο για να εδραιώσει τον ισραηλινό έλεγχο, οι προτεινόμενες αλλαγές του Χόχσταϊν στο ψήφισμα 1701 επιδιώκουν να το μετατρέψουν σε εργαλείο για την επέκταση της επιρροής του Τελ Αβίβ. Αυτό δεν είναι διπλωματία για την ειρήνη- είναι διπλωματία για την εξουσία.1701: Η ημιτελής μάχη του ΙσραήλΤο ψήφισμα 1701, που ψηφίστηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 11 Αυγούστου 2006, σηματοδότησε ένα κρίσιμο σημείο για το Ισραήλ, το οποίο βρέθηκε σε αδυναμία να νικήσει τη Χεζμπολάχ κατά τη διάρκεια του πολέμου του Ιουλίου, παρά τις προηγμένες στρατιωτικές του δυνατότητες.Με τη μεσολάβηση της τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις, η κατάπαυση του πυρός επέτρεψε στο Ισραήλ μια έξοδο για τη διάσωση του προσώπου του υπό το πρόσχημα της διπλωματίας, αντί να αντιμετωπίσει μια παρατεταμένη, μη κερδοφόρα μάχη. Αλλά το ψήφισμα αποτελεί έκτοτε σημείο συνεχούς διαμάχης - το οποίο το Ισραήλ έχει παραβιάσει επανειλημμένα.Μια αξιοσημείωτη παραβίαση είναι η συνεχιζόμενη κατοχή από το Ισραήλ του Shebaa Farms, που παραβιάζει τόσο το ψήφισμα 1701 όσο και το προηγούμενο ψήφισμα 425. Η απόφαση της Χεζμπολάχ να παραμείνει οπλισμένη, η οποία συχνά επικρίνεται διεθνώς και από ορισμένες πλευρές στο εσωτερικό της χώρας, γίνεται μια λογική και νομικά δικαιολογημένη απάντηση βάσει του διεθνούς δικαίου, δεδομένης της κατοχής λιβανέζικων εδαφών από το Ισραήλ. Η συνεχιζόμενη παρουσία των ισραηλινών δυνάμεων υπονομεύει την ίδια την ειρήνη που η απόφαση 1701 στόχευε να εγκαθιδρύσει.Η αδιαφορία του Τελ Αβίβ για το ψήφισμα επεκτείνεται πέρα από την εδαφική κατοχή. Από το 2013, το Ισραήλ έχει επανειλημμένα παραβιάσει τον εναέριο χώρο του Λιβάνου για να πραγματοποιήσει πλήγματα στη Συρία, αντιμετωπίζοντας τον ουρανό του Λιβάνου ως μια αφύλακτη κερκόπορτα για ξένες επεμβάσεις.Αυτή η πολεμική συμπεριφορά μοιάζει με έναν καταπατητή που χρησιμοποιεί την αυλή του γείτονα για να επιτεθεί στον άλλον - μια πράξη που υπονομεύει πλήρως την κυριαρχία του Λιβάνου. Τον Αύγουστο του 2019, σημειώθηκε σημαντική κλιμάκωση όταν το Ισραήλ εξαπέλυσε επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος στη Βηρυτό, την οποία ο τότε πρόεδρος Μισέλ Αούν καταδίκασε ως «κήρυξη πολέμου».Επιπλέον, η κατοχή από το Ισραήλ του βόρειου τμήματος του χωριού Ghajar παραβιάζει περαιτέρω τόσο τη Γαλάζια Γραμμή όσο και το ψήφισμα 1701. Παρά την ανάπτυξη της UNIFIL και των λιβανέζικων ενόπλων δυνάμεων νότια του ποταμού Λιτάνι, η επίμονη άρνηση του Ισραήλ να αποσυρθεί διασφαλίζει ότι η ειρήνη παραμένει άπιαστη, αφήνοντας τον Λίβανο υπό τη συνεχή απειλή της ισραηλινής επίθεσης.Ξαναγράφοντας το 1701Οι τροποποιήσεις που πρότεινε ο Χόχσταϊν στο ψήφισμα 1701 αποκαλύπτουν την ευρύτερη στρατηγική του Ισραήλ να χρησιμοποιεί διεθνείς μηχανισμούς για την προώθηση των στόχων του. Οι αλλαγές αυτές θα επέκτειναν τη δικαιοδοσία της UNIFIL δύο χιλιόμετρα βόρεια του ποταμού Λιτάνι, επιτρέποντας στις διεθνείς δυνάμεις να διεξάγουν έρευνες, περιπολίες και επιθεωρήσεις χωρίς να απαιτείται έγκριση από τις λιβανικές αρχές. Αυτές οι επιθεωρήσεις μπορούν να περιλαμβάνουν την έρευνα οχημάτων, ιδιωτικών περιουσιών και ύποπτων χώρων οπλοφορίας.Ουσιαστικά, πρόκειται για απαίτηση του Λιβάνου να παραχωρήσει τον έλεγχο του δικού του εδάφους - μια ξεκάθαρη παραβίαση της κυριαρχίας του. Υπό το πρόσχημα της διατήρησης της ειρήνης, αυτό θα παραχωρούσε στο Ισραήλ έμμεσο έλεγχο στη δυναμική της εσωτερικής ασφάλειας του Λιβάνου, ιδίως δεδομένου ότι οι πληροφορίες για τις επιχειρήσεις αυτές μπορεί να επηρεάζονται από ισραηλινές πηγές ή ακόμη και να προέρχονται από αυτές.Τα μάτια στο νότοΗ πρόταση του Χόχσταϊν εγείρει κρίσιμες ανησυχίες σχετικά με την εποπτεία των μυστικών υπηρεσιών: Ποιος θα καθοδηγεί αυτές τις επιχειρήσεις και πώς θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν κρυφά ισραηλινά συμφέροντα; Η πιθανή συμμετοχή ισραηλινών εταιρειών τεχνολογίας, όπως η Toka, που συνιδρύθηκε από τον πρώην πρωθυπουργό Εχούντ Μπάρακ, είναι ενδεικτική.Η Toka ειδικεύεται σε προηγμένες τεχνολογίες επιτήρησης που μπορούν να παραβιάζουν και να χειρίζονται ζωντανές ή καταγεγραμμένες ροές βίντεο από δημόσιες και ιδιωτικές κάμερες ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων σε λιμάνια, αεροδρόμια και συνοριακές διαβάσεις.Εάν η τεχνολογία της Toka αναπτυχθεί στο νότιο Λίβανο, θα μπορούσε δυνητικά να θέσει σε κίνδυνο τα ίδια τα συστήματα που χρησιμοποιεί η UNIFIL. Αυτή η τεχνολογία, η οποία δεν αφήνει ίχνη, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την παρακολούθηση των στρατιωτικών κινήσεων της Χεζμπολάχ και του Λιβάνου, και όλα αυτά με το πρόσχημα των διεθνών ειρηνευτικών επιχειρήσεων. Οι συνέπειες θα ήταν βαθιές: μια πλήρης διάβρωση της ασφάλειας του Λιβάνου, που θα αντικατασταθεί από ένα δίκτυο παρακολούθησης που χειραγωγείται από το Ισραήλ για να εξυπηρετήσει τα δικά του στρατηγικά συμφέροντα.Η συγκαλυμμένη προσέγγιση επιτήρησης του Ισραήλ μπορεί να φανεί στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τα νότια προάστια της Βηρυτού. Το διαβόητο δόγμα Dahiya υποστηρίζει τη συντριπτική καταστροφή των αστικών περιοχών για τη στόχευση των προπυργίων της Χεζμπολάχ, ωστόσο το Ισραήλ φαίνεται να αποφεύγει την πλήρη εφαρμογή αυτής της πολιτικής - πιθανώς λόγω της επιθυμίας του να διατηρήσει τις υποδομές που υποστηρίζουν τις μυστικές επιχειρήσεις.Τεχνολογίες όπως αυτή της Toka υποδηλώνουν ένα πιο υπολογισμένο σχέδιο, που επιτρέπει την 24ωρη παρακολούθηση των περιοχών που ελέγχονται από τη Χεζμπολάχ κάτω από τον ποταμό Λιτάνι. Οπλισμένο με ακριβείς πληροφορίες, το Ισραήλ θα μπορούσε να εκτελέσει στοχευμένα πλήγματα ή δολοφονίες παρόμοιες με εκείνες που παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου του 2006, μετατρέποντας τον νότιο Λίβανο σε μια ζώνη διαρκούς επιτήρησης και διαλείπουσας βίας - και όλα αυτά υπό το πρόσχημα της τήρησης της απόφασης 1701.Η απόρριψη του ΜπέριΟ Ναμπί Μπέρι, επί μακρόν ηγέτης του κινήματος Amal και σταθερός σύμμαχος της Χεζμπολάχ, αντιτάχθηκε αμέσως στις προτεινόμενες τροποποιήσεις του Χόχσταϊν. Ως πρόεδρος του Κοινοβουλίου από το 1992, ο Μπέρι υπήρξε βασικό στέλεχος της αντίστασης στις ισραηλινές καταπατήσεις και της υπεράσπισης της λιβανέζικης κυριαρχίας.Η μακροχρόνια σχέση του με τη Χεζμπολάχ και το ευρύτερο σιιτικό πολιτικό κίνημα τον τοποθετεί ως κρίσιμη φιγούρα στον αγώνα του Λιβάνου κατά της ξένης επέμβασης. Μόλις έλαβε τις προτάσεις του Χόχσταϊν, ο Μπέρι τις αναγνώρισε ως αυτό που ήταν: μια προσπάθεια υπονόμευσης της λιβανέζικης κυριαρχίας υπό το πρόσχημα της ενισχυμένης διατήρησης της ειρήνης.Ενώ ο Χόχσταϊν διατύπωσε αυτές τις τροποποιήσεις ως απαραίτητες για τη σταθερότητα, η απάντηση του Μπέρι ήταν σαφής: το πραγματικό ζήτημα δεν είναι η έλλειψη εποπτείας, αλλά οι συνεχείς παραβιάσεις του εναέριου χώρου και του εδάφους του Λιβάνου από το Ισραήλ. Όπως τόνισε ο Μπέρι, κάθε γνήσια επιδίωξη για ειρήνη πρέπει να ξεκινήσει με την απόδοση ευθυνών στο Ισραήλ για την επιθετικότητά του και τη διασφάλιση της τήρησης των υφιστάμενων ψηφισμάτων του ΟΗΕ.Ανακοίνωσε επίσης ότι «η συναίνεση μεταξύ των Λιβανέζων για το ψήφισμα 1701 είναι μια σπάνια συναίνεση και είμαστε δεσμευμένοι σε αυτό», προσθέτοντας: «Απορρίπτουμε οποιαδήποτε τροποποίηση του ψηφίσματος 1701, είτε με αύξηση είτε με μείωση».Σε συνέντευξή του στην τηλεόραση Al Arabiya, ο Μπέρι δήλωσε επίσης: «Έχω εντολή από τη Χεζμπολάχ από το 2006 και συμφωνεί με το ψήφισμα 1701».Το ψήφισμα 1701, που προοριζόταν για την εγκαθίδρυση της ειρήνης, αναδιαμορφώνεται σε ένα εργαλείο επιτήρησης - έναν μηχανισμό για το Ισραήλ να επιτύχει αυτό που δεν θα μπορούσε να επιτύχει με στρατιωτικά μέσα. Η χρήση εξελιγμένης τεχνολογίας επιτήρησης, η επιλεκτική επιβολή των όρων κατάπαυσης του πυρός και η εμπλοκή διεθνών δυνάμεων εξυπηρετούν την υπονόμευση της κυριαρχίας του Λιβάνου, καθιστώντας την «ειρήνη» μια κούφια λέξη.Πηγή: The Cradle

The post Ξαναγράφοντας το ψήφισμα 1701: η διπλωματική κάλυψη του Χόχσταϊν για την ισραηλινή επέκταση appeared first on Militaire.gr.