Ο αγαπημένος «μπαμπάς» της σειράς «Είσαι το ταίρι μου» ήταν χορευτής και συνεργάτης του Μάνου Κατράκη. Κυνηγήθηκε από τη δικτατορία και «έφυγε» πρόωρα από καρκίνο

22:45 6/3/2018 - Πηγή: Mixani tou Xronou

Ήταν ο πατέρας του Νίκου, του Σωτήρη και της Αννέτας στην πετυχημένη σειρά «Είσαι το ταίρι μου». Ξεχώριζε για την ευγενική του φυσιογνωμία και την καθαρή φωνή του. Μαζί με την Υβόννη Μαλτέζου ενσάρκωσαν ένα υπέροχο αντρόγυνο που υποδέχτηκε με αγάπη τη Στέλλα από την Αυστραλία, αρραβωνιαστικιά του γιου τους, Νίκου. Θεωρείται από τους πιο αγαπητούς πρωταγωνιστές της τηλεοπτικής σειράς, η οποία ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες της ελληνικής τηλεόρασης.

Ο ηθοποιός Δημήτρης Καμπερίδης γεννήθηκε το 1946 στη Δράμα

και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Από τα πρώτα του χρόνια στη σχολή πήρε μέρος σε θεατρικές παραστάσεις, ενώ η πρώτη του επίσημη εμφάνιση ως επαγγελματίας ηθοποιός ήταν στο Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη. Διακρίθηκε και για το χορευτικό ταλέντο, καθώς σε πολλές θεατρικές παραστάσεις είχε ρόλο χορευτή.
Ήταν μέλος της «ιστορικής» ομάδας των αποφοίτων της σχολής του 1970, η οποία μεσούσης της δικτατορίας, ίδρυσε το «Ελεύθερο Θεάτρο».

Ασχολήθηκε επίσης με τη συγγραφή και έγραψε το μυθιστόρημα «Η κιβωτός της Πελαγίας».

Στα χρόνια της Δικτατορίας εντάχθηκε στις γραμμές του ΕΚΚΕ και κυνηγήθηκε από τους χουντικούς, με συνέπεια να διαφύγει στη Γερμανία. Μετά την πτώση της Χούντας συνέχισε να υπηρετεί την τέχνη του.
Αν και έγινε γνωστός από τους ρόλους του στην τηλεόραση, η μεγάλη του αγάπη ήταν το θέατρο, αλλά και η Δόξα Δράμας, όπως έλεγε συχνά.
Πήρε μέρος σε δεκάδες θιάσους και παραστάσεις στο Θέατρο Τέχνης, το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου, το Εθνικό Θέατρο, το ΚΘΒΕ.
Επίσης, έπαιξε σε ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου, του Παντελή Βούλγαρη, του Λάκη Παπαστάθη και του Νίκου Σμαραγδή.

Στην τηλεόραση συμμετείχε στις σειρές «Περί ανέμων και υδάτων», «Επτά θανάσιμες Πεθερές», «Υπέροχα Πλάσματα» , «Λένη», «Αναστασία», «Το σημάδι του Έρωτα» και πολλές ακόμη σειρές που προβλήθηκαν κυρίως από την ΕΡΤ και το Mega.
Η τελευταία του εμφάνιση στη μικρή οθόνη ήταν στις σειρές «Ατρόμητοι» και «Ποιος μας πιάνει», το 2008.
Ο αγαπημένος ηθοποιός διαγνώστηκε με καρκίνο και τον τελευταίο καιρό νοσηλευόταν στον «Άγιο Σάββα. Λίγους μήνες πριν από τον θάνατο του έχασε τον αδερφό του, Λάκη και παρά την άσχημη κατάσταση της υγείας του τον συνόδευσε στην τελευταία κατοικία. Δυόμιση μήνες μετά, στις 12 Σεπτεμβρίου 2010 άφησε την τελευταία του πνοή. Είχε αποκτήσει δύο παιδιά από τον γάμο του με τη σύζυγό του, Λήδα.

Ο επικήδειος του Γιώργου Κοτανίδη

Στην κηδεία του παραβρέθηκαν πολλοί συνάδελφοί του, οι οποίοι τον εκτιμούσαν ιδιαίτερα για το ήθος του. Ο Γιώργος Κοτανίδης, συνάδελφος και παιδικός του φίλος είπε στον επικήδειο του: «Υπήρξες ένας δίκαιος και ενάρετος πολίτης σε μια αβαθή δημοκρατία, έζησες στο φως, έμεινες έξω από τη σκοτεινιά και τη δυσάρεστη οσμή των κυκλωμάτων και των κομματικών μηχανισμών που κυριάρχησαν στη μεταπολίτευση, πράγμα που δεν συγχωρούν.
Γι’ αυτό και πήρες λιγότερα από όσα σου ανήκαν, λιγότερες ευκαιρίες να προσφέρεις με την τέχνη σου και το ταλέντο σου.
Αλλά και με αυτές τις ευκαιρίες που είχες έδωσες το στίγμα της τέχνης σου και του ήθους σου, διακρίθηκες σε όλα τα είδη που υπηρέτησες, στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, έλαμψες έστω και καθυστερημένα στην τραγωδία και στην Επίδαυρο και κέρδισες την εκτίμηση την αγάπη όλων αυτών που είχαν τη χαρά να δουλέψουν μαζί σου, να σε γνωρίσουν και να φωτιστούν από το την παρουσία και την ύπαρξή σου. »

«Γεια σου, ψηλέ», ήταν τα τελευταία λόγια που ακούστηκαν, καθώς τον μετέφεραν στην τελευταία του κατοικία, στο Α΄Νεκροταφείο Αθηνών.

Διαβάστε επίσης: «Είμαι αυτοκαταστροφικό άτομο, γι’αυτό έγινα ηθοποιός». Η Ντίνα Κώνστα, που δε γνώρισε ποτέ τον πατέρα της, ήθελε να γίνει δημοσιογράφος αλλά την κέρδισε η υποκριτική

Το άρθρο Ο αγαπημένος «μπαμπάς» της σειράς «Είσαι το ταίρι μου» ήταν χορευτής και συνεργάτης του Μάνου Κατράκη. Κυνηγήθηκε από τη δικτατορία και «έφυγε» πρόωρα από καρκίνο δημοσιεύθηκε αρχικά στον δικτυακό τόπο ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.