Η παγίδευση του ΣΥΡΙΖΑ

00:03 27/9/2021 - Πηγή: Mononews

Με τη Νέα Δημοκρατία να έχει μετακινηθεί προς το κέντρο και ταυτόχρονα να κρατά γερά τα σύνορα της προς την άκρα δεξιά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει να κατακτά τον ευρύτερο νεοφιλελεύθερο πολιτικό χώρο και να παγιδεύει στον ΣΥΡΙΖΑ σε συμμαχίες υποχρεωτικά μειονοτικές.

Το παιγνίδι του ΣΥΡΙΖΑ, που αντιπροσώπευε

ανθρώπους και γκρουπούσκουλα που αποσχίστηκαν από το ΚΚΕ, δεν ήταν ποτέ το ηθικό του πλεονέκτημα, η απήχηση του στην μεσαία τάξη, η εμπειρία του.

Το παιγνίδι ήταν περιστασιακό και η ευκαιρία δόθηκε με τα μνημόνια. Επένδυσε, έτσι, στο μεγάλο λάθος των εταίρων μας (που τους εκπροσώπησε η τρόικα ή οι…θεσμοί), στα λάθη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και, κυρίως στην ανθρώπινη απελπισία. Αυτή πάντα έχει ευήκοα ώτα στα ψέματα. Και πίστεψε.

Σήμερα, μετά την διαχειριστική αποτυχία του, το ιδεολογικό του ξεγύμνωμα και την καταρράκωση του ευρηματικού αφηγήματος για ηθικό πλεονέκτημα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκασμένος να ζει το δράμα του αρχηγού που επικαλείται τις ρίζες του στην μεσαία τάξη και οραματίζεται ήλιους να ανατέλλουν.

Δυστυχώς, η απομίμηση του Ανδρέα Παπανδρέου δεν είναι παρά ένα κακέκτυπο.

Μάταια προσπαθεί το κόμμα να βρει πάτημα και βηματισμό. Για τη Ν.Δ. και τον αρχηγό της κάλλιστα θα μπορούσε να λεχθεί ότι είναι επενδυμένοι με Teflon. Και πουθενά δεν υστερεί ο ΣΥΡΙΖΑ όσο στον τομέα της οικονομίας.

Μετά από 10 χρόνια οικονομικής και δύο χρόνια υγειονομικής, Τουρκικής και μεταναστευτικής κρίσης, παρά τα στραβοπατήματα και μερικά πισωγυρίσματα, παρά τις μεγάλες διαρθρωτικές αδυναμίες που τώρα μόλις αρχίζει η διαχείριση τους, παρά το μεγάλο λειτουργικό και οικονομικό έλλειμμα του κοινωνικού κράτους, η ελληνική οικονομία επιδεικνύει εκπληκτικά σημάδια αντοχής και ανθεκτικότητας.

Αυτό που άλλαξε είναι η ψυχολογία. Φόβος για το αύριο υπάρχει. Η αβεβαιότητα είναι καθημερινό συναίσθημα για τους πολλούς. Αλλά, μέσα από το ομιχλώδες τοπίο προβάλει η αποφασιστικότητα του συνόλου που δεν υποχωρεί, δεν κυριεύεται από την απαισιοδοξία, δεν σταματά να μάχεται για ένα καλύτερο αύριο.

Και για πρώτη φορά μετά από το 2008, αισθάνεται ότι όλα αυτά δεν είναι αβάσιμα. Βλέπει ότι το κράτος προσπαθεί, δίνει εργαλεία, ανοίγει δρόμους, επιζητεί την αναβάθμιση και την ποιότητα. Το κυριότερο; Έχει μάθει να μην σκύβει μπροστά στην απελπισία, να μην αποδέχεται άκριτα και αδιαμαρτύρητα τα ψέματα, να μην εθελοτυφλεί.

Αυτή η παγίδα στην οποία έχει εγκλωβιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Στο κάθε πρόβλημα έχει μία απάντηση: περισσότερα χρήματα, περισσότερες προσλήψεις. Σε κάθε κριτική έχει μία απάντηση: τώρα μάθαμε. Σε κάθε βήμα μπρος της Ν.Δ. έχει μία απάντηση: δύο βήματα πίσω.

Αναπόφευκτη η εσωστρέφεια. Αναγκαία η αμφισβήτηση – ακόμη και του αρχηγού. Υποχρεωτική, όμως, και η εθελοτυφλία. Γιατί, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δει την αλήθεια θα αυτοδιαλυθεί.