Μια στο καρφί και μια στο πέταλο

00:04 16/7/2021 - Πηγή: Mononews

Αυτές τις ημέρες τα δελτία ειδήσεων είναι σχεδόν μονοθεματικά και πάλι. Καλύπτουν μέχρι τελικής πτώσης τον κορονοϊό, το έγκλημα και, τώρα, τις πυρκαγιές.

Ανοίγει η τηλεόραση και σκοτεινιάζει η ψυχή. Όσο για τις εφημερίδες; Αυτές ψάχνουν απεγνωσμένα για πρωτοσέλιδο θέμα.

Στον οικονομικό τομέα, το μονοπώλιο καλά κρατούν οι διευθετήσεις για τα χρέη πάσης μορφής και τα σκαμπανεβάσματα του Χρηματιστηρίου. Είναι απορίας άξιον  που μερικοί εξακολουθούν να εκπλήσσονται από το τρελό τραινάκι.

Υπάρχουν καλά νέα; Ψάχνοντας τα βρήκα.

Καλά είναι τα νέα

για την αύξηση των άμεσων ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα το 2020. Αυτό, εξάλλου, αποτελεί πάγια ευχή –που δεν συνοδεύτηκε όμως ποτέ με την ανάλογη δράση—ελληνικών κυβερνήσεων εδώ και χρόνια.

Ο τρόπος, δε, που έκανε την ταξινόμηση η ΕΥ, μην υπολογίζοντας τις επενδύσεις χαρτοφυλακίου, είναι ο απόλυτα ορθός και αποφεύγει την σύγχυση που, σκόπιμα ή όχι, είχε ενίοτε δημιουργηθεί στο παρελθόν –με την ευθύνη αρμοδίων, βέβαια.

Πριν ακουστούν λόγια θριάμβου, ας κρατήσουμε την ψυχραιμία μας.

Σημείο πρώτο– η χώρα ξεκίνησε από πολύ χαμηλή βάση. Η υψηλή ποσοστιαία αύξηση είναι έτσι αναπόφευκτη, και στην ουσία δεν σημαίνει πολλά.

Σημείο δεύτερο – σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, η καθαρή εισροή είναι αρνητική. Αυτό σημαίνει ότι τα κέρδη που αποκόμισαν οι εκτός Ελλάδος μέτοχοι ήταν υψηλότερα από τα κεφάλαια που εισήχθησαν. Η εξέλιξη οφείλεται στο γεγονός ότι για αρκετά χρόνια τώρα είχαμε ελάχιστες νέες εισροές (οπότε στο μεταξύ οι παλαιότερες επενδύσεις ωρίμασαν) ενώ ταυτόχρονα τα νέα ποσά είναι ακόμη πολύ μικρά σε απόλυτα μεγέθη, οπότε υπερκαλύπτονται από τις παλαιότερες υποχρεώσεις που έχουν συσσωρευτεί.

Αυτό εξηγεί και την μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) και το ακαθάριστο εθνικό εισόδημα (ΑΕΕ) – που αφαιρεί αυτά που οφείλουν να πληρωθούν στους ξένους μετόχους και επενδυτές.

Σημείο τρίτο – μεγάλο μέρος των άμεσων ξένων επενδύσεων επικεντρώνεται στις νέες τεχνολογίες. Αυτό σημαίνει ότι οι θέσεις εργασίες που δημιουργούνται είναι λίγες. Σημαίνει, επίσης, ότι τα όποια ευρύτερα οφέλη για την οικονομία θα καθυστερήσουν σχετικά να φανούν. Τέλος, η παραγωγή αγαθών δεν αλλάζει – δηλαδή ο παραδοσιακός παραγωγικός ιστός δεν εκσυγχρονίζεται, δεν γίνεται υποχρεωτικά πιο ανταγωνιστικός.

Καλά νέα θεωρήθηκε η υψηλή ζήτηση για τα εταιρικά ομόλογα, σε επίπεδο που το βιβλίο προσφορών κρατήθηκε ανοιχτό, το επιτόκιο φυσικά μειώθηκε και ορισμένοι επενδυτές αποχώρησαν.

Η εξέλιξη θα όφειλε να μας προβληματίσει, όμως. Σε σύγκριση με το παρελθόν, το κόστος χρήματος έχει μειωθεί σημαντικά για την Ελλάδα. Η αποχώρηση των πιο συντηρητικών – και ίσως πιο απαιτητικών—επενδυτών, δείχνει ότι υπάρχει ακόμη φόβος για τις εξελίξεις. Δείχνει ότι μία ελάχιστη στην ουσία μείωση της απόδοσης καθιστά την επένδυση μη αποδοτική στα μάτια μερικών κεφαλαιούχων.

Η βιαστική απόρριψη του γεγονότος εκ μέρους μας,  δεν συνάδει με την αύξηση των κινδύνων της εποχής μας. Μπορεί να μην σημαίνει πολλά, Μπορεί και να σημαίνει, αντίθετα, ότι υπάρχουν έντονα στοιχεία αποσταθεροποίησης που είναι εγγενή στο σύστημα – κι αυτό θα όφειλε να μας προβληματίσει, διότι εμείς μάλλον δεν τα βλέπουμε!

Τουλάχιστον, να μην τα αγνοήσουμε μπροστά στην χαρά της μείωσης του κόστους του χρήματος.

Διαβάστε επίσης:Ας σταματήσουν οι προσβλητικές υπερβολές