5 πράγματα που δεν ξέρετε για τον Τζόνι Κας & το «I Walk the line»

12:35 1/7/2019 - Πηγή: Novasports

Εχουν περάσει 14 χρόνια από την πρεμιέρα του «I Walk The Line» του Τζέιμς Μάνγκολντ και η ταινία παραμένει αυτόματα κλασική.

Η ζωή του Τζόνι Κας δε θα μπορούσε να μη γίνει ταινία: ήταν από μόνη της κινηματογραφική. Τόσο στις μεγαλειώδεις, όσο και στις βασανιστικές, σκοτεινές στιγμές της.

Διαβάστε 5 πράγματα για τον μουσικό θρύλο και το «I Walk The Line»:

Ο άλλος Ελβις: O Tζόνι Κας γεννήθηκε το 1932 στο Κίνγκσλαντ του Αρκανσω. Τραγουδοποιός

με ξεχωριστό μουσικό στιλ που συνδύαζε στην κάντρι με τα μπλουζ, τη φολκ και το ροκ 'ν' ρολ έγινε γρήγορα μουσικός θρύλος σε μια γενιά που δεν ήταν εύκολη: στα πρώτα του χρόνια περιόδευε με τον Ελβις Πρίσλει και τον Τζέρι Λι Λιούις, ενώ μετά ανταγωνιζόταν τον Γουίλι Νέλσον και τον Κρις Κριστόφερσον. Κατέληξε να είναι ένας από τους πιο εμπορικούς καλλιτέχνες όλων των εποχών, πουλώντς πάνω από 90 εκατομμύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο. Εχει επηρεάσει όλη τη σύγχρονη ροκ σκηνή, με καλλιτέχνες από τους U2 μέχρι τον Μπρους Σπρίνγκστιν να του δίνουν τα τραγούδια τους στους τελευταίους κύκνειους δίσκους του.

Man in Black. Το μαύρο κυριαρχούσε στην περσόνα του Τζόνι Κας. Από τη βαθιά, βαρύτονη φωνή του, μέχρι την επαναστατικότητά του (ακτιβιστής, ρομαντικός, υπέρμαχος των Ινδιάνων), την αγάπη του για τους παράνομους της ζωής (έδινε συχνά θρυλικές συναυλίες σε φυλακές) και την αυτοκαταστροφική του φύση (δέσμιος των δαιμόνων του με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά). Κι εκείνος δεν το έκρυβε το μαύρο του. Το φορούσε. Πάντα μαυροντυμένος έδινε συναυλίες, σαν του καταζητούμενους στους μύθους του Φαρ Ουέστ, και για αυτό του έδωσαν το παρατσούκλι «Man in Black.

Walk the Line: υπόσχεση αγάπης. Ο Τζόνι Κας είχε πάντα ένα δικό του ηθικό κώδικα. Που δεν σημαίνει ότι τα έκανε όλα σωστά στη ζωή του. Ο πρώτος του γάμος, για παράδειγμα, με την 17χρονη (τότε) ιταλοαμερικανίδα Βίβιαν Λιμπέρτο δεν πήγε καλά. Παραδομένος στους εθισμούς του, ο Κας δεν ήταν ούτε καλός σύζυγος, ούτε καλός πατέρας στα 4 παιδιά του (ανάμεσά τους και η σύγχρονη κάντρι τραγουδίστρια Ροζάν Κας) Η Λιμπέρτο τον χώρισε το 1966, κουρασμένη από τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και τις απιστίες του. Πάνω από όλα, τη σχέση του με την Τζουν Κάρτερ. Μία σχέση που δεν αποδείχθηκε ποτέ ως παράνομη, γιατί σύμφωνα με την Κάρτερ, την κάντρι τραγουδίστρια με την οποία συνεργάστηκε ο Κας από το 1955, του έδωσε πόρτα. Εκείνος όμως την ερωτεύθηκε και ορκίστηκε να της αποδείξει ότι αξίζει μία ευκαιρία. Από εκεί βγήκε και το τραγούδι «Walk The Line» - μία υπόσχεση ότι θα συμμαζευθεί, θα «καθαρίσει» και θα αξίζει την αγάπη της. Κάπως έτσι, 13 χρόνια μετά την πρώτη τους γνωριμία παντρεύτηκαν κι έζησαν μαζί για πάντα. Πάντα ερωτευμένοι. Οταν πέθανε η Τζουν το 2003, ο Τζόνι ακολούθησε 4 μήνες μετά.

Ποιος θα μπορούσε να τους ερμηνεύσει; Οι πληροφορίες θέλουν τον Χοακίν Φίνιξ να κυνηγά μανιωδώς το ρόλο από τον Τζέιμς Μάνγκολντ. Να ξεκινά μαθήματα κιθάρας, να μελετά τον ιδιαίτερο τρόπο που την κρατούσε ο Κας, να σπουδάζει την κίνηση, την ομιλία, τη θλίψη του, την οργή του. Ο Τζόνι Κας τον ενέκρινε τελικά να τον ερμηνεύσει, βλέποντας τον «Μονομάχο» και καταλαβαίνοντας ότι υπάρχει μια σκοτεινιά στο βλέμμα του Φίνιξ, που του ταιριάζει. Η Τζουν Κάρτερ ενέκρινε την Ριζ Γουίδερσπουν από την αρχή. Κι εκείνη έκανε μαθήματα φωνητικής και άρπας. Οι δυο ηθοποιοί δέθηκαν πάρα πολύ στο γύρισμα. Αγχωμένοι για το τραγουδιστικό κομμάτι της ερμηνείας τους, βοηθούσε ο ένας τον άλλον – ακόμα και στους αυτοσχεδιασμούς (ο Φίνιξ έκανε εκρήξεις που δεν ήταν στο σενάριο). Τελικά, ο Φίνιξ έχασε το Οσκαρ (από τον Φίλιπ Σίμουρ Χόφμαν που έπαιξε κι εκείνος ένα υπαρκτό πρόσωπο – τον Τρούμαν Καπότε), αλλά η Γουίδερσπουν το κέρδισε.

Ποιος ήταν ο Τζόνι Κας σε μία κινηματογραφική απάντηση. Φήμες θέλουν τον σκηνοθέτη Τζέιμς Μάνγκολντ να ρωτά τον Τζόνι Κας για το ποια είναι η αγαπημένη του ταινία. Και η απάντησή του αποκαλύπτει πολλά για το χαρακτήρα του. «Ο “Φράνκεσταϊν”. Γιατί περιγράφει ένα πλάσμα που αποτελείται από πολλά κακά κομμάτια, αλλά ως όλον προσπαθεί να κάνει το καλύτερο σε αυτή τη ζωή. Ενα παρεξηγημένο πλάσμα...»