Bow to Blood: Last Captain Standing Review

17:02 5/5/2019 - Πηγή: Novasports

Single-player battle royale με διαστημόπλοια.

Το Bow to Blood πρωτοεμφανίστηκε τον Αύγουστο του 2018, ως PS VR exclusive και φέτος εμφανίζεται ανανεωμένο ως Bow to Blood: Last Captain Standing σε PC, Xbox One και Nintendo Switch.

Ένα single-player battle royale, στο οποίο αναλαμβάνετε τον χειρισμό ενός airship και διαγωνίζεστε με άλλους επτά καπετάνιους για να γίνετε ο Πρωταθλητής της Αρένας, το Bow to Blood σας δίνει τη δυνατότητα να παίξετε σε VR ή όχι, αν και πολλά από τα στοιχεία του φαίνεται να σχεδιάστηκαν με τη VR εκδοχή κατά νου.

Παρά τον τίτλο του, το Bow to Blood δεν έχει καθόλου gore. Το αίμα που αναφέρει συνδέεται με την δύναμη κάθε καπετάνιου να ελέγχει το σκάφος του, το οποίο βέβαια καλείται ευφημιστικά essence. Ως ο αορίστων χαρακτηριστικών Freelancer, είστε ο λιγότερο έμπειρος καπετάνιος που συμμετέχει στο reality game που διοργανώνουν οι μυστηριώδεις Overseers. Αποτελούμενο από επτά γύρους, στο τέλος των οποίων κάποιος αποκλείεται προκειμένου να μείνει τελικά μόνο ο νικητής, το εν λόγω reality βασίζεται κυρίως στη συλλογή πόντων. Τα events και οι τρόποι να μαζέψετε πόντους είναι πολυάριθμοι, καθώς άλλες φορές θα πρέπει να βρείτε θησαυρούς, να φτάσετε πρώτοι σε έναν κυριολεκτικό αγώνα δρόμου ή να βρείτε ένα κλειδί. Στο τέλος κάθε γύρου οι δυο καπετάνιοι που έχουν τους λιγότερους πόντους μπαίνουν σε ψηφοφορία και ο λιγότερο συμπαθής αποχωρεί.

Εδώ λοιπόν βρίσκεται και το πιο ενδιαφέρον σύστημα του Bow to Blood. Καθώς η παρουσία σας εξαρτάται πολλές φορές από το πόσο καλή σχέση έχετε με τους υπόλοιπους καπετάνιους, είναι σημαντικό να συνάψετε συμμαχίες μαζί τους για αμοιβαίο όφελος. Το θέμα είναι ότι πολλές φορές η συμμαχία με κάποιον έρχεται σε αντιπαράθεση με το μάζεμα όσο περισσότερων πόντων και είναι σε εκείνες τις στιγμές που θα πρέπει να αποφασίσετε τις προτεραιότητές σας. Αλλά ακόμα και αν καταλήξετε ότι μια συμμαχία είναι προς το όφελός σας την μια στιγμή, τίποτα δεν σας εμποδίζει να γυρίσετε και να μαχαιρώσετε πισώπλατα τον σύμμαχό σας την επόμενη. Δηλαδή… σχεδόν τίποτα.

Το θέμα είναι ότι οι καπετάνιοι στο Bow to Blood θυμούνται. Αν προδώσετε κάποιον και έπειτα βρεθείτε στην ανάγκη του, πιθανότατα δεν θα σας βοηθήσει. Αλλά ταυτόχρονα, το να είναι κανείς φίλος με όλους είναι πρακτικά αδύνατο και αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί να στραφείτε ενάντια σε κάποιον. Το γεγονός ότι κάθε καπετάνιος έχει τα δικά του κίνητρα και προσωπικότητα βοηθάει πολύ σε αυτό, κάνοντας τον παίκτη να αποφασίζει συμμαχίες βασιζόμενος σε συμπάθειες και αντιπάθειες, έξω από ψυχρή μαθηματική λογική.

Από την άλλη η κίνηση και η μάχη στο Bow to Blood δεν παρουσιάζουν το ίδιο ενδιαφέρον. Καθώς δεν είχαμε την δυνατότητα να δοκιμάσουμε την VR έκδοση δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αυτή, αλλά εκτός VR η εμπειρία μοιάζει… ελλιπής. Η κίνηση είναι τόσο αργή και άβολη, δίνοντας την εντύπωση ότι σχεδιάστηκε έτσι για να καταπολεμήσει την ναυτία που προκαλούν πολλές φορές οι τίτλοι εικονικής πραγματικότητας. Η μάχη, αν και σχετικά έξυπνα σχεδιασμένη ποτέ δεν μοιάζει ιδιαίτερα ικανοποιητική, κυρίως λόγω της ταχύτητας κίνησης. Η αποφυγή των εχθρικών πυρρών προσωπικά ήταν το χειρότερο στοιχείο, ενώ τα shooting mechanics ήταν ευτυχώς πολύ πιο ευχάριστα.

Ταυτόχρονα, τα management στοιχεία προσθέτουν βάθος δίνοντας στον καπετάνιο ένα διμελές πλήρωμα στο οποίο μπορεί να αναθέτει συγκεκριμένες δουλειές, όπως ο χειρισμός των όπλων και της μηχανής. Η σωστή ανάθεση του πληρώματος είναι ζωτικής σημασίας, ιδιαίτερα στην υψηλή δυσκολία, αλλά δεν είναι τόσο απαιτητική ώστε να απαιτεί τη συνεχή προσοχή του παίκτη, βάζοντας τον πραγματικά στον ρόλο του καπετάνιου, υπεύθυνο για την γενική στρατηγική και όχι την αγγαρεία της εκτέλεσής της. Ταυτόχρονα μπορείτε να τροφοδοτείτε διαφορετικά στοιχεία με λιγότερο ή περισσότερο essence, τροποποιώντας το σκάφος σας ανάλογα με την κατάσταση ή το playstyle σας.

Έχοντας πει όλα αυτά, το Bow to Blood είναι απρόσμενα απαιτητικό. Αυτό οφείλεται εν μέρει στα άβολα controls και εν μέρει στο ότι η ζημιά που έχει γίνει στο σκάφος δεν φτιάχνεται ανάμεσα σε διαφορετικά events του ίδιου γύρου. Ταυτόχρονα κάθε playthrough έχει permadeath (περίπου), πράγμα που σημαίνει ότι εάν αποκλειστείτε πρέπει να ξαναρχίσετε από την αρχή. Ευτυχώς, δεν αρκεί να εξαντληθεί η δομική ακεραιότητα του σκάφους σας για να αποκλειστείτε. Εάν φτάσετε σε αυτό το σημείο, απλά αποσύρεστε από το τρέχον event. Αυτό φυσικά επηρεάζει τους πόντους που θα αποκομίσετε, αλλά δεν σας αποκλείει αυτόματα από το game.

Ακόμα και ο αποκλεισμός όμως δεν είναι κάτι τραγικό, καθώς το Bow to Blood έχει σχεδιαστεί ώστε να έχει υψηλό replayability. Τα procedurally generated levels, η πληθώρα στόχων που πρέπει να πετύχετε αλλά ακόμα και οι τυχαίοι αντίπαλοι κάνουν το κάθε playthrough διαφορετικό από τα προηγούμενα. Προσωπικά όμως, όταν έφτασα στην νίκη έχασα κάθε επιθυμία να ξαναπαίξω. Σε αυτό συνέβαλλε το γεγονός ότι τα levels μοιάζουν σχεδόν όλα ίδια παρά το διαφορετικό κάθε φορά layout τους. Αντίστοιχα και στον οπτικό τομέα, τίποτα δεν ξεχωρίζει ούτε θετικά ούτε αρνητικά, με μόνη εξαίρεση κάποια κατώτερης ποιότητας textures. Όσον αφορά τον ήχο έχουμε σαφώς πιο θετικές εντυπώσεις, με μόνη εξαίρεση τον παρουσιαστή, τον οποίο δεν αντέχω να ξανακούσω ποτέ ξανά.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Tribetoy.

IGN GreeceΤο νέο Star Wars Gear της RazerΗ Sega θα γυρίσει την προσοχή της σε ήδη υπάρχοντα IP λόγω μειωμένων εσόδωνΑνακοινώθηκαν τα PS Plus παιχνίδια του Μαΐου για το 2019

Πηγή: IGN Greece