Euroleague: Οι φόβοι των οκτώ

11:29 24/4/2023 - Πηγή: Novasports

Όλοι έχουν προτερήματα: για αυτό άλλωστε έφτασαν ως εδώ, στην οκτάδα μιας πολύ ανταγωνιστικής Ευρωλίγκας στην οποία όλες οι θέσεις πλην της τέταρτης ήταν υπό συζήτηση ως την τελευταία αγωνιστική. Όλοι όμως έχουν και μειονεκτήματα, αυτές τις αδυναμίες που πιθανότατα δεν κατάφεραν να κρύψουν αρκετά. Ας κάνουμε μερικές υποθέσεις μέχρι να αρχίσει η διασκέδαση.

Ολυμπιακός: Η πίεση της πρωτιάς
Η πρώτη θέση είναι λαμπερό παράσημο, όμως δεν σημαίνει κάτι πολύ περισσότερο από το ονόρε – το ζήτημα είναι να φτάσουν

οι ερυθρόλευκοι στο φάιναλ φορ. Ακόμα και το θεωρητικό σχήμα που λέει ότι ο πρώτος θα έχει κατά κανόνα την ευκολότερη διασταύρωση ακυρώθηκε, αφού αυτός ο κλήρος έπεσε στην Μπάρσα. Πέρσι οι ερυθρόλευκοι κατέληξαν δεύτεροι, όμως δεν «αισθάνονταν» δεύτεροι, όχι τουλάχιστον σε επίπεδο δυναμικής, σταθερότητας και εμπειρίας. Η ομάδα του Μπαρτζώκα, μακράν η πιο σταθερή στη φετινή Ευρωλίγκα, καλείται να μην πέσει θύμα των ίδιων των προσδοκιών που δημιούργησε και να ελέγξει την φυσιολογική νευρικότητα που συνήθως έχει ο γηπεδούχος στο πρώτο παιχνίδι.

Μπαρτσελόνα: Να μείνει υγιής
Κάθε τραυματισμός αυτής της περιόδου κρύβει μέσα του τη συνταγή της καταστροφής, σαν λιθαράκι που μπορεί να καταλήξει σε κατολίσθηση. Κατά τα άλλα οι Καταλανοί δεν έχουν κάτι ιδιαίτερο να φοβούνται απέναντι στους Λιθουανούς της Ζάλγκιρις, όχι τουλάχιστον αν πλησιάσουν το 70-75% των δυνατοτήτων τους. Έχοντας την εμπειρία μιας ομάδας που πέρσι έφτασε φορτσάτη στον Απρίλη αλλά τα έκανε μούσκεμα στην τελική ευθεία, η ομάδα του Σάρας ξέρει πως είναι έτοιμη.

Ρεάλ: Να μην τους σκάσουν στο τρέξιμο
Είναι ένα πρόβλημα όταν οι τρεις βασικές σου λύσεις στην περιφέρεια είναι ο γυάλινος Γουίλιαμς-Γκος, ο χιλιοταλαιπωρημένος από τραυματισμούς Γιουλ και ο βετεράνος – και ξεκάθαρος στόχος στην άμυνα – Τσάτσο Ροντρίγκεθ. Στον δαιμονιώδη ρυθμό που επιλέγει να παίξει η Παρτίζαν, η Ρεάλ μοιάζει να είναι ένα γέρικο κεφάλι πάνω σε ένα νεανικό σώμα. Ο Μούσα, ο Χεζόνια, ο Γιαμπουσέλι και ο Ντεκ δεν έχουν κανένα θέμα να ματσάρουν στο πάνω-κάτω, αλλά σε βάθος τεσσάρων, ίσως και πέντε αγώνων η καταπόνηση την περιφέρεια της Ρεάλ μπορεί να αποδειχτεί καθοριστική.

Μονακό: Πως η τριάδα των γκαρντ δεν κόλλησε ποτέ
Η αίσθηση που είχα τον Νοέμβριο δεν άλλαξε παρά ελάχιστα τον Απρίλη. Η τριάδα Τζέιμς-Οκόμπο-Λόιντ μπορεί να συνήθισε ο ένας την παρουσία του άλλου, όμως στην ουσία δεν έμαθε ποτέ να συνεργάζεται. Αυτός που φανερά έκανε ένα βήμα πίσω σε σχέση με τις συνήθειες του είναι ο Λόιντ, ενώ στην περίπτωση των άλλων δύο φαίνεται περισσότερο μια κατάσταση «μία σου και μία μου» ανάμεσα σε προικισμένους, ball-dominant γκαρντ που καμία διάθεση δεν έχουν να διαφοροποιήσουν τις συνήθειες τους. Την ίδια στιγμή η αντίπαλος τους, η Μακάμπι των Μπράουν – Μπόλντγουιν, μοιάζει πιο «τακτοποιημένη» στη χημεία των δύο σούπερ σταρ.

Μακάμπι: Βγαίνουν τα πλέι-οφ με τρία γκαρντ;
Γιατί άλλοι δεν υπάρχουν μετά τον τραυματισμό του Άνταμς, ο οποίος χάνει τη σεζόν. Ο Χίλιαρντ μετακομίζει αναγκαστικά στο «2» για να πλαισιώσει τους Μπράουν, Μπόλντγουίν και ΝτιΜπαρτολομέο, όμως με την πίεση που θα ασκήσει στην περιφέρεια η Μονακό με τους Μονέκε, Μπράουν, Ντιάλο, Ουατάρα, Μπλόσομγκέιμ η καταπόνηση θα είναι σημαντική. Επιπλέον δεν είναι εύκολο να δει κανείς πολλούς game changers να έρχονται από τον πάγκο, αν συμφωνήσουμε πως οι δύο σούπερ σταρ δεν θα πέσουν κάτω από τα 30 λεπτά ανά αγώνα. Όλα τα αυγά φαίνεται πως είναι στο ίδιο καλάθι.

Παρτίζαν: Φτάνουν εννέα απέναντι στη λερναία ύδρα με τα λευκά;
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς παίζει το ρόλο του μπαμπούλα της Ευρωλίγκας με 21/22 προκρίσεις στα πλέι-οφ και η Παρτίζαν έχει δεδομένο προβάδισμα στον πάγκο σε σχέση με τον σαφώς πιο άπειρο σε επίπεδο πρώτου προπονητή Τσους Ματέο, όμως οι δύο κόουτς κοιτούν στους πάγκους τους κα βλέπουν πολύ διαφορετικές πραγματικότητες. Ο Ζοτς έβγαλε το πρώτο μισό της σεζόν με 7 παίκτες (Πάντερ, ΛεΝτέι, Λεσόρ, Νάναλι, Παπαπέτρου, Έξουμ, Μαντάρ), στην πορεία πρόσθεσε τους Σμάιλαγκιτς και Αβράμοβιτς και ίσιωσε το rotation, όμως απέναντι στην Ρεάλ των 12 «βασικών» τα νούμερα δεν βγαίνουν. Οι Μαδριλένοι δεν πρόκειται να συρρικνώσουν τις επιλογές τους στους 10 παίκτες (δεν έχουν άλλωστε λόγο να το κάνουν) και σε βάθος χρόνου αυτό μπορεί να αποβεί καθοριστικό.

Ζάλγκιρις: Να χάσει με τρεις εικοσάρες
Αυτό είναι το μόνο σενάριο που δυνητικά θα ενοχλήσει λίγο τους Λιθουανούς και μπορεί να είναι ικανό να αφήσει μια πικρή γεύση σε μια παραμυθένια σεζόν στην οποία η Ζάλγκιρις τρυπούσε ξανά και ξανά το ταβάνι της. Με δύο λόγια, η ομάδα του Μασκβίτις θέλει να επιβεβαιώσει και στο άνισο ματσάρισμα με την Μπάρσα πως έφτασε εδώ με το σπαθί της και δεν πρόκειται να κάνει στην άκρη για να περάσουν οι Μίροτιτς και σία, ούτε θα επιτρέψει σε κάποιον ουδέτερο να πει «κοιτάξτε ποιοι μας χάλασαν τα πλέι-οφ, χίλιες φορές η Μπασκόνια».

Φενέρμπαχτσε: Να επιστρέψει ο εφιάλτης της κανονικής περιόδου
Δύο φορές βρήκαν τον Ολυμπιακό, ισάριθμές μάζευαν τα κομμάτια τους από το παρκέ ο Ιτούδης και οι παίκτες του. Κι αν στο 94-67 του Δεκέμβρη είχαν ισχυρές δικαιολογίες τις απουσίες των Γουίλμπεκιν, Μότλι και Πιέρ, στο 93-73 της Πόλης αυτές στέρεψαν. Οι ερυθρόλευκοι έκαναν μπασκετικό μπούλινγκ, προηγήθηκαν με 30(!) πόντους διαφορά στο 16ο λεπτό (46-16) και έστειλαν μήνυμα ανωτερότητας σε όλη την Ευρώπη. Ναι, ο Ιτούδης διαχειρίζεται μια νέα, ταυτόχρονα όμως μια γεμάτη επιλογές ομάδα με αρκετούς παίκτες που έχουν τις παραστάσεις να οδηγήσουν τους υπόλοιπους. Η πρόκριση δεν είναι υποχρέωση, όμως η σκληρή μάχη είναι.