Oktoberfest αλά Ο.Α.Κ.Α.

10:07 11/10/2024 - Πηγή: Novasports

Είναι δύσκολο να συνηθίσεις το νέο Ο.Α.Κ.Α. Όχι τόσο την κεντρική σάλα, ακόμα και αν ώρες-ώρες αναρωτιέσαι αν πρόκειται για το ίδιο περιβάλλον. Η μεγάλη διαφορά έχει να κάνει με όλους τους υπόλοιπους χώρους, αυτούς που καλωσορίζουν και ξεπροβοδίζουν τον επισκέπτη. Το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι πως ακόμη δεν είναι 100% έτοιμο, αφού ο αγώνας δρόμου κερδήθηκε μεν, αλλά μένουν ακόμα πολλές πινελιές για να λάβει την τελική του μορφή. Το γυάλινο παρκέ δίνει ακόμα πολλές δυνατότητες που οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού

έχουν μόνο αρχίσει να ανακαλύπτουν.

Ο Μήτογλου πριν το ματς, ο Όσμαν μετά, αμφότεροι ξεκίνησαν να κουνούν το κεφάλι τους καταφατικά όταν τους ρώτησα αν αισθάνονται προνομιούχοι που όλο αυτό συνέβη στη δική τους εποχή. Πιθανότατα λειτουργεί και αντίστροφα: το Ο.Α.Κ.Α. ήταν πάντα το μέρος με εκείνη την ατμόσφαιρα, όμως δεν χωράει αμφιβολία πως πια θα αναπτυχθεί σε βάθος χρόνου η αίσθηση του φόβου για τους αντιπάλους, αυτό το fear factor που προκύπτει από το συνδυασμό γηπέδου/ομάδας/κόσμου.

Εν τέλει το ματσάκι με την Μπάγερν έκρυβε ελάχιστες λακκούβες. Για τρία δεκάλεπτα οι πράσινοι ήταν πειστικοί και στις δύο πλευρές του παρκέ, έβαλαν σκληράδα και μέγεθος στην άμυνα, έτρεξαν στο ανοιχτό γήπεδο, είχαν επιθετική ροή και διάθεση. Η σχεδόν σχολική αντίδραση τους στην box and one άμυνα του Γκόρντον Χέρμπερτ είναι η μοναδική ανορθοργραφία της βραδιάς, ειδικά από τη στιγμή που συνδυάστηκε από ανάλογη απογοήτευση και στο αμυντικό κομμάτι.

Κατά τα άλλα, το παιχνίδι ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους νεοφερμένους να αραδιάσουν τα καλούδια που θα φέρουν στο παρκέ. Ο Τζέντι Όσμαν γέμισε το γήπεδο με το μέγεθος του, συνδύασε κλεψίματα, καλή άμυνα στη ρακέτα και πόντους στο ανοιχτό γήπεδο που γέμισαν τη στατιστική του. Το πολυδιάστατο παιχνίδι του Τούρκου φόργουορντ δίνει τη δυνατότητα στον Αταμάν να σκαρφιστεί πολλά σχήματα, με το ταχυδυναμικό Οσμάν-Χουάντσο να μοιάζει υπερηχητικό.

Ο Λορένζο Μπράουν συνέχισε περίπου από εκεί που σταμάτησε στο Βερολίνο. Σε ένα κακό βράδυ για τον Σλούκα, ο Αμερικανός γέμισε τη στατιστική του με 9 πόντους, 5 ασίστ, 3 κλεψίματα, μετέδωσε ηρεμία και αυτοπεποίθηση και συνολικά καθοδήγησε την ομάδα του ως πραγματικός floor general. Σιγά το νέο θα μου πείτε και μάλλον δίκιο θα έχετε, όμως η προσαρμογή και του καλύτερου παίκτη δεν θα πρέπει να θεωρείται αυτονότητη, ακόμα και για τα χιλιόμετρα και τις παραστάσεις του. Το πολύ θετικό στην περίπτωση του είναι πως ενώ έχει έρθει στον Παναθηναϊκό για να κερδίσει τίτλους, δεν έχει την ανάγκη/ανασφάλεια να αποδείξει ποιος είναι εκβιάζοντας καταστάσεις – ό,τι περίπου συνέβαινε με τον Βιλντόσα στα λίγα λεπτά που έπαιρνε πέρσι.

Ο Γιούρτσεβεν ψάχνεται, όμως ακόμη κι έτσι η αναβάθμιση στη θέση “5” είναι ολοφάνερη. Ο Τούρκος έχει καλά χέρια και αίσθηση του παιχνιδιού και είναι ζήτημα χρόνου να παίξει καλύτερα. Μιλώντας για χρόνο, το ευτύχημα στην περίπτωση του είναι πως παίζοντας δίπλα στον Λεσόρ δεν έχει την πίεση του εδώ και τώρα. Το πρόβλημα είναι… εχμ, πως θα πρέπει να κερδίσει λεπτά από τον καλύτερο scoring center της Ευρωλίγκας, ο οποίος έχει ξεκινήσει τη σεζόν σε ημιάγρια κατάσταση χωρίς ακόμα να έχει βάλει την τελευταία ταχύτητα.

Ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ δεν είναι νέος, αλλά υπό μια έννοια… είναι. Μπορεί το δείγμα να είναι μικρό και η δυναμικότητα των αντιπάλων όχι ακριβώς αυτή του μέσου όρου στη λίγκα, όμως είναι φανερό πως ο Ισπανός έχει απαλλαγεί από εκείνο τον εκνευριστικό δισταγμό που τον έκανε να εκνευριστικά άστοχος από κάθε απόσταση. Ο Χουάντσο 2.0 μπαίνει στις φάσεις με ασύγκριτα περισσότερη αυτοπεποίθηση (5 επιθετικά ριμπάουντ, 11 σύνολο), είναι το μακρύ κορμί του νόμου στην άμυνα, έχει διάθεση να λερώσει τα χέρια του σε σχέση με την κάπως αριστοκρατική προσέγγιση του πρώτου μισού της περσινής σεζόν. Αυτή τη στιγμή έχει σαφές προβάδισμα σε σχέση με τον Μήτογλου, περίπου όπως είχε ο Έλληνας φόργουορντ στο αντίστοιχο σημείο της περσινής σεζόν.

Τώρα έχει road trip: Θεσσαλονίκη, Παρίσι, Μαδρίτη σε μια εβδομάδα. Σαν τρέξιμο σε διάδρομο γυμναστικής με την κλίση να ανεβαίνει σταδιακά. Καλά τα Oktoberfest αλά Ο.Α.Κ.Α., όμως στο δρόμο μαθαίνεις τις άβολες αλήθειες.

ΥΓ. Ελλάδα, Γουέμπλεϊ, το πένθος που γίνεται φωτιά και δάκρυ και ανατριχίλα. Και για τους Λιάγκες υπάρχει λύση, όπως πάντα υπήρχε. Τι γράφει να δεις εκείνο το κουμπάκι;

Σίγαση.