Pathfinder: Kingmaker Review

15:05 27/10/2018 - Πηγή: Novasports

Who claims the land - claims its pain and its death…

Η πρώτη μου επαφή με τα επιτραπέζια RPG ήταν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, όταν, σαν έφηβος επηρεασμένος από τις ταινίες του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, αγόρασα τα τρία βασικά βιβλία της ελληνικής έκδοσης (μην με κρίνετε, δεν είχα τότε το lower!) της 3rd Edition του Dungeons & Dragons. Αν και τότε δεν έπαιξα και πολύ, τα τελευταία χρόνια με τα φιλαράκια μου προσπαθούμε

να μαζευόμαστε μία φορά την εβδομάδα για να παίζουμε τα campaigns μας (άλλα στην 3.5, άλλα στην 5η και άλλα στην Pathfinder που είναι και αυτή που θα μας απασχολήσει στο review) και να «ζούμε» απίθανες περιπέτειες σε φανταστικούς κόσμους. Επομένως, μπορείτε να καταλάβετε τον ενθουσιασμό μου όταν μου ήρθε το key του τίτλου της Owlcat Games.

Η ιστορία του Pathfinder: Kingmaker βασίζεται στο ομώνυμο Adventure Path (σειρά από adventure modules δηλαδή) του Pathfinder. Ξεκινά με εσάς και το party σας να έχετε σαν αποστολή να απαλλάξετε τα Stolen Lands από τους ληστές που, υπό την ηγεσία του Stag Lord, λυμαίνονται την περιοχή. Η αμοιβή σας; Μα φυσικά να γίνετε οι άρχοντες της περιοχής! Έτσι, έφτιαξα τον Angelkin Aasimar Paladin μου (πρώτη φορά ever, τόσο στο Lawful Good alignment, όσο και στο class), ονόματι Ailren, και άρχισα να «μοιράζω» δικαιοσύνη στα Stolen Lands. Στο όνομα της Iomedae (σ.σ. η θεότητα του Ailren)! Όμως σύντομα καταλαβαίνετε ότι οι ληστές ήταν το μικρότερο πρόβλημα στο καινούριο σας βασίλειο. Και όπως λέει και το quote του Mad Prophet που θα δείτε μερικές φορές στο loading screen σας: «Who claims the land – claims its pain and its death.»…

Η συμμετοχή του Chris Avellone στη συγγραφή σίγουρα δημιουργεί προσδοκίες, με το όνομά του να βρίσκεται στα credits τίτλων όπως Planescape: Torment, Icewind Dale, Neverwinter Nights 2, Fallout: New Vegas, Pillars of Eternity και Divinity: Original Sin II. Και όντως, σε γενικές γραμμές, οι προσδοκίες αυτές δικαιώνονται. Η ιστορία του Kingmaker είναι εξαιρετική. Όμως υπάρχουν και ορισμένα κομμάτια της που δεν είναι και τόσο καλοφτιαγμένα από πλευράς σχεδιασμού. Αυτό φαίνεται κυρίως σε κάποιες από τις επιλογές διαλόγου που έχει μερικές φορές ο χαρακτήρας σας. Σε ορισμένες περιπτώσεις δεν αντιπροσωπεύονται αρκετά κάποια alignments και έτσι αναγκαστικά επιλέγετε άλλες κοντινές απαντήσεις.

Έτσι, με τον paladin μου αναγκάστηκα πολλές φορές να επιλέξω lawful neutral ή neutral good ή ακόμα και chaotic good απαντήσεις αφού δεν είχα την επιλογή μιας lawful good και κατέληγα να προσπαθώ περισσότερο να εξισορροπώ τα alignment shifts παρά να κάνω roleplaying τον χαρακτήρα μου όπως τον φανταζόμουν. Αν είχα φτιάξει έναν χαρακτήρα κάποιου class που δεν έχει τόσο αυστηρά alignment requirements, ίσως να μην αντιλαμβανόμουν αυτήν την αδυναμία. Αλλά με τον paladin αυτό το ελάττωμα φαινόταν μεγαλύτερο απ’ ότι ενδεχομένως να είναι για τους περισσότερους. Βέβαια για να αλλάξετε alignment, ίσως θα πρέπει να το προσπαθήσετε λίγο, γιατί τα shifts είναι μικρά αλλά αυτό δεν αρκεί για να ηρεμήσετε όταν σχεδόν όλες οι δυνάμεις του χαρακτήρα σας βασίζονται στο alignment του.

Όσον αφορά τον ήχο, η υπογραφή του Inon Zur στο soundtrack (με συμμετοχή σε τίτλους όπως η σειρά των Fallout και φυσικά τα Dragon Age: Origins και Dragon Age II) μας προϊδεάζει και ύφος του. Και όντως πολλά κομμάτια, μου θύμιζαν, πολλές φορές, γνώριμες μελωδίες από τις εκατοντάδες ώρες που είχα αφιερώσει στο DA:O και στο DA II. Έντονο το fantasy στοιχείο και το επικό, ιδανικό για να σας συντροφεύει μουσικά στις φανταστικές σας περιπέτειες. Το voice acting, αν και όχι εξαιρετικό, δεν είναι κακό. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, πιστεύω πως ήταν πολύ καλό.

Τα γραφικά του Pathfinder: Kingmaker είναι και αυτά με την σειρά τους αρκετά όμορφα και αποδίδουν αρκετά πειστικά τον κόσμο του Golarion. Επιπροσθέτως, τα τοπία των Stolen Lands θα τα απολαύσετε σε διαφορετικές εκδοχές, όλες τις εποχές του χρόνου, αφού το campaign διαρκεί αρκετά χρόνια (σε in-game time) και οι καιρικές συνθήκες επηρεάζουν τον κόσμο. Ωστόσο η επαναχρησιμοποίηση ορισμένων maps (συγκεκριμένα, αυτό το πρόσεξα σε μερικά wilderness maps), ίσως να φανεί σε κάποιους κουραστική. Επιπλέον, προσωπικά θα ήθελα περισσότερα character portraits. Οι επιλογές είναι λίγες (πχ. το portrait του χαρακτήρα μου απεικονίζει human αφού η μοναδική επιλογή για male aasimar δεν του ταίριαζε καθόλου).

Ως προς το gameplay, ο τίτλος της Owlcat Games έχει αρκετά θετικά, αλλά έχει και κάποια αρνητικά. Κατ’ αρχάς, το Kingmaker αποδίδει αρκετά πιστά τους κανόνες του Pathfinder. Αυτό από μόνο του είναι και θετικό και αρνητικό. Γενικά, όσο και αν αγαπάω την 3.5 και το Pathfinder, είναι συστήματα σχεδόν εχθρικά για τον καινούριο παίκτη, για πολλούς λόγους που δεν χρειάζεται να αναλυθούν σε αυτό το review. Βέβαια αυτό ήταν αναμενόμενο βλέποντας τον τίτλο του παιχνιδιού! Αυτό που δεν ήταν αναμενόμενο, ήταν η ανεπαρκής βοήθεια στον παίκτη, για τον οποίο το Kingmaker θα είναι η πρώτη του επαφή με το σύστημα, από τα tutorials. Αν και αυτά υπάρχουν, δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το κατά πόσο είναι πραγματικά βοηθητικά σε κάποιον μη εξοικειωμένο με το σύστημα. Και το γεγονός ότι δεν υπάρχει η επιλογή του retrain, καθιστά την εκ των προτέρων μελέτη σχεδόν επιτακτική. Επίσης, η encyclopedia, που παρέχει κάποιες πληροφορίες, είναι κάπως φτωχή.

Οι μάχες γίνονται με τη χρήση του, γνωστού από τις εποχές του Baldur’s Gate, tactical pause. Επομένως, οι «βετεράνοι» του είδους των isometric RPG θα νιώσουν σαν στο σπίτι τους. Ωστόσο, ενστάσεις θα μπορούσαν να εκφραστούν για θέματα balance. Ειδικά τον πρώτο καιρό, μεγάλο μέρος του community παραπονιόταν ότι τους τύχαιναν εξοντωτικά random encounters. Προσωπικά, δεν ξέρω εάν κάποιο από τα πολλά και συχνά patches (μόνο την τελευταία εβδομάδα η Owlcat Games έβγαλε τρία) το διόρθωσε ή αν ήμουν πολύ τυχερός, αλλά ποτέ δεν κινδύνεψα σε random encounter. Όμως πολλά encounters του campaign, είναι πράγματι θανατηφόρα, αν και εφικτά μετά από ανάλογες προσαρμογές στην στρατηγική, σε normal difficulty.

Και έτσι πάμε σε ένα πολύ θετικό, κατά τη γνώμη μου, τα difficulty settings. Αν και υπάρχουν τα βασικά easy, normal, hard κλπ., αυτά είναι εντελώς customizable. Έτσι αν για παράδειγμα θα θέλατε πιο εύκολους εχθρούς, αλλά δεν θέλετε να έχετε την «ασφάλεια» του Death’s Door condition και θα προτιμούσατε να πεθαίνουν οι χαρακτήρες όταν φτάνουν τα HP τους στην αρνητική τιμή του Constitution τους, όπως γίνεται στο pen and paper, μπορείτε να το κάνετε εύκολα. Έτσι δεν είναι δύσκολο να προσαρμόσετε την εμπειρία σας ανάλογα με τις επιθυμίες σας.

Ένα αρκετά ενδιαφέρον, αλλά και με κάποια πολύπλοκα στοιχεία, κομμάτι του gameplay είναι και αυτό του kingdom management. Γενικά, από τη στιγμή που θα σκοτώσετε τον Stag Lord αναλαμβάνετε και τη διοίκηση της περιοχής. Έτσι, πλέον έχετε και υποχρεώσεις. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα θα πρέπει να ελέγχετε το βασίλειό σας για διάφορα events τα οποία είναι είτε problems, είτε opportunities και να τα λύνετε με την βοήθεια των συμβούλων σας.

Βέβαια μερικές φορές μπορεί να έχετε πολύ hardcore καταστάσεις με προβλήματα για τα οποία δεν έχετε ελεύθερο advisor για να τους τα αναθέσετε και να σκάσουν σαν βόμβα για το βασίλειό σας. Και το να πέσει το stability κάτω από crumbling σημαίνει game over. Για τις πόλεις σας επίσης μπορείτε να φτιάξετε κτήρια, τα οποία τους βελτιώνουν τα στατιστικά ή σας δίνουν άλλα οφέλη, ξοδεύοντας BP (Build Points) τα οποία τα μαζεύετε σε εβδομαδιαία βάση, αλλά μπορείτε και να αγοράσετε από merchants χρησιμοποιώντας το gold σας από το adventuring.

Τελειώνοντας, πρέπει να αναφερθεί ότι το Kingmaker υποφέρει ακόμα από bugs. Αν και εμείς δεν συναντήσαμε τίποτα game-breaking, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να διορθωθούν φυσικά. Όμως η συνεχής υποστήριξη της Owlcat Games, όπως προαναφέρθηκε, είναι σίγουρα καλό σημάδι για το μέλλον.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για τα PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Enarxis Dynamic Media.

IGN GreeceΤο PAW Patrol: On A Roll διαθέσιμο από σήμεραJust Cause 4: Panoramic TrailerJump Force - Paris Games Week 2018 Trailer

Πηγή: IGN Greece