Skyhill Review

15:01 25/11/2018 - Πηγή: Novasports

The child of Mandragora

Ποιος σώφρον άνθρωπος αποφασίζει να κάνει επαγγελματικό ταξίδι ενώ εξελίσσεται ο 3ος Παγκόσμιος πόλεμος; Ο no-name πρωταγωνιστής του Skyhill. Που εκτός των άλλων αποφασίζει να διαμείνει σε ρετιρέ σουίτα high lux ξενοδοχείου (όχι βέβαια ότι η ύπαρξη τέτοιων καταλυμάτων τη δεδομένη χρονική στιγμή ανήκει στη σφαίρα του ορθολογισμού). Ο κόσμος βρίσκεται σε αναβρασμό και η χρήση χημικών όπλων έχει δυσάρεστες συνέπειες. Το zombie apocalypse ξεκινά. Οι ζωντανοί νεκροί

βρίσκονται παντού και εξαίρεση δεν αποτελεί ο χώρος διαμονής του χαρακτήρα μας. Τα απόκοσμα πλάσματα έχουν πλήξει τους διαδρόμους του ξενοδοχείου και η μοίρα βρίσκει τον εν λόγω businessman παγιδευμένο στο δωμάτιό του, που αν μη τι άλλο έχει θέα.

Εκατό πατώματα μεσολαβούν έως την πολυπόθητη έξοδο που είτε θα σας χαρίσει την ελευθερία, είτε θα σας φέρει αντιμέτωπους με μια αναπάντεχη αλήθεια. Αυτό το κομμάτι θα το ανακαλύψετε ιδίοις όμμασι, αφού ο επίλογος του τίτλου προσφέρει τρία διαφορετικά μονοπάτια. Και για να είμαστε ειλικρινείς μόνο αυτό το χαρακτηριστικό προσδίδει κάποια αξία στο replayability. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο τίτλος δεν απαρτίζεται από θετικά στοιχεία. Το προοίμιο του indie survival game μοιάζει με graphic novel και θα κεντρίσει το ενδιαφέρον σας τουλάχιστον στο πρώτο playthrough. Παρότι έχει μικρή διάρκεια (τρεις ώρες περίπου), ένα τόσο συνεχές και σταθερό gameplay αρχίζει να καταλύει βαθμιαία την ελκυστικότητα του παιχνιδιού.

Με γραμμή εκκίνησης λοιπόν τον εκατοστό όροφο προσπαθούμε να φτάσουμε στην έξοδο. Το κάθε πάτωμα έχει τρία δωμάτια με το μεσαίο να αποτελεί το κλιμακοστάσιο. Ξεκινώντας την κάθοδό σας θα χρειαστεί να εξερευνήσετε τα δωμάτια για το απαραίτητο loot το οποίο είναι το στοιχειώδες. Υλικά για crafting όπλων, med kit και φαγητού. Στο δρόμο σας θα έχετε συμπλοκές με zombie που θα προσπαθήσουν να σας επιτεθούν. Εδώ έχετε τη δυνατότητα να τα αγνοήσετε (εξαιρούνται αυτά που έχουν στήσει καρτέρι στις σκάλες), και να συνεχίσετε την αναζήτηση πόρων. Κάτι που βέβαια δεν έχει νόημα αφού έτσι δεν θα μαζέψετε τα απαραίτητα experience points για το level up.

Η μάχη έχει turn-based μορφή, χωρίς ίχνος πολυπλοκότητας ή στρατηγικής. Η μόνη επιλογή που έχετε να κάνετε είναι σε ποιο σημείο του σώματος θα πλήξετε τον αντίπαλό σας. Κεφάλι, χέρια ή σώμα με διαφορετικό ποσοστό επιτυχίας η κάθε μια. Επαναλαμβανόμενη, πληκτική και μετά από λίγο κουραστική. Σε συνδυασμό με την έλλειψη ποικιλίας των εχθρών, ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία του παιχνιδιού οδηγείται σε απονέκρωση. Τον τόνο εγρήγορσης κρατάει το γεγονός ότι πρέπει να έχετε στραμμένη την προσοχή σας στις μπάρες ζωτικότητας και stamina-hunger. Αυτό διότι κάθε φορά που εισέρχεστε ή αποχωρείτε από κάποιο δωμάτιο, η δεύτερη μειώνεται. Είτε θα την αποκαταστήσετε με το λιγοστό φαγητό σας, είτε με πόντους από την ζωή σας. Αυτή η διαδικασία θα σας αναγκάζει να επιστρέφετε πολύ συχνά στον κοιτώνα σας, που λειτουργεί ως βάση για να κοιμηθείτε και να προβείτε στις απαραίτητες αναβαθμίσεις. Αυτή είναι και η μόνη μορφή backtracking που θα συναντήσετε.

Η επισκευή των κατεστραμμένων ασανσέρ θα κάνει τη ζωή σας πιο εύκολη, και θα σας γλιτώσει από περιττά ανεβοκατεβάσματα. Ο χώρος σας επίσης μπορεί να αναβαθμιστεί και αν υπάρξουν στιγμές όπου συνειδητοποιείτε ότι έχετε λιγότερα υλικά από όσα νομίζατε, δεν είναι επειδή είχατε υπολογίσει λάθος. Είναι γιατί αυτά τα καταραμένα zombie σας κλέβουν ασύστολα ενώ κοιμόσαστε. Επιπλέον να επισημάνουμε ότι η επιλογή του save δεν υφίσταται, οπότε σε περίπτωση θανάτου ξεκινάτε από την αρχή με τα χέρια άδεια και την καρδιά γεμάτη απογοήτευση.

Το Skyhill ως προς τη μέθοδο σχεδιασμού του κρατάει ένα στέρεο και λιτό 2D concept που του ταιριάζει απόλυτα. Όσον αφορά τον ακουστικό τομέα, πέρα από την ατμοσφαιρική μουσική δεν έχουμε να αναφέρουμε κάτι άλλο αφού ο πρωταγωνιστής μας τηρεί σιγήν ιχθύος και οι μόνοι ήχοι που ακούμε είναι τα αρχέγονα grrr!!! των τεράτων. Που και που θα παρατηρήσετε κάποια speech balloons με τις σκέψεις του χαρακτήρα. Έκπληξη μου προκάλεσε το γεγονός όταν βρίσκοντας ένα κομμάτι ξύλο, διάβασα τη φράση: “Somebody may call this junk, me I call it treasure”. Φράση που έχει χαραχτεί βαθιά στο μυαλό των πιστών του The Elder Scrolls V: Skyrim.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PS4, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Daedalic Entertainment.

IGN GreeceΦήμη: Θα δούμε Xbox One το 2019 που δεν θα έχει θύρα CDH Slitherine θα παρουσιάσει στις 19 Νοεμβρίου τη νέα κυκλοφορία τηςΓιορτάστε τα πέντε χρόνια ζωής του Playstation 4

Πηγή: IGN Greece