They Are Billions Review

Η πόλις εάλω!

Μπορεί ο τίτλος που επέλεξε η Numantian games, They are Billions, να φαντάζει σαν μια απλώς εμφατική έκφραση υπερβολής, και ότι δεν είναι δυνατόν να έχουμε να αντιμετωπίσουμε δισεκατομμύρια μολυσμένα ζόμπι, όμως έτσι ακριβώς θα νιώσετε αν αποφασίσετε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο παιχνίδι. Πρόκειται για ένα real time strategy

που απαρτίζεται από building management και tower defense στοιχεία. Ένας αρκετά challenging τίτλος ακόμη και για τους βετεράνους του είδους, που δεν συγχωρεί λάθη και προχειρότητες. Μια μικρή απροσεξία είναι υπεραρκετή να καταστρέψει τη σκληρή δουλειά πολλών ωρών και εσύ, ως θεατής μόνο πλέον, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να το διορθώσεις παρά μόνο να κοιτάς το δημιούργημά σου να παίρνει την κάτω βόλτα και να γκρεμίζεται σαν ντόμινο.

Τι ακριβώς όμως συμβαίνει εδώ; Σκοπός μας είναι να αναπτύξουμε την αποικία μας σε ένα random generated map και ταυτόχρονα να καταφέρουμε να απωθήσουμε τις μολυσμένες ορδές που απειλούν να καταστρέψουν το τελευταίο ανθρώπινο colony. Πράγμα που όπως διαπιστώσαμε (the hard way) πιο εύκολα λέγεται παρά γίνεται. Ένα καταραμένο ζόμπι να περάσει, εξαπλώνει τη μόλυνση στους χιλιάδες κατοίκους που μπορείτε να έχετε και από εκεί κ πέρα είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να ελέγξετε την κατάσταση. Όταν παραβιαστεί το command center όλα τελείωσαν.

Να πούμε εδώ ότι ο τίτλος, τουλάχιστον προς το παρόν, δεν παρέχει campaign mode όπως στην Steam version. Αυτό είναι ένα από τα αρνητικά, από την άποψη ότι υπάρχει αρκετό υλικό το οποίο δεν μπορέσαμε να δοκιμάσουμε και να ευχαριστηθούμε, αντ’ αυτού ξεκινάμε με το survival mode. Η πρόκληση είναι να μπορέσει να σταθεί όρθια η αποικία σου για ένα συγκεκριμένο αριθμό ημερών. Ο αριθμός αυτός εξαρτάται από το difficulty level που έχετε επιλέξει, και κυμαίνεται μεταξύ 150 ημερών (easy mode), 120 (accessible), 100 (challenging) και 80 (brutal). Όσο λιγότερες ημέρες έχετε στη διάθεσή σας να προετοιμαστείτε, τόσο πιο δύσκολο το task που έχετε μπροστά σας. Επιλογή υπάρχει και στον αριθμό του infected population (easiest, easy, accessible, challenging, brutal και nightmare). Και αν το accessible mode φάνταζε σαν να ερχόταν το τέλος του κόσμου, δεν θέλω καν να φανταστώ τι μπορεί να συμβαίνει στο nightmare.

Τέσσερις είναι οι χάρτες που έχετε στη διάθεσή σας, και οι τρεις ξεκλειδώνονται αφού έχετε ολοκληρώσει τον προηγούμενο με ένα συγκεκριμένο ποσοστό επιτυχίας. Έχουν όμως την εξής ιδιαιτερότητα. Ενώ παρέχουν φυσική κάλυψη (βουνά, λίμνες, δάση κτλ) ταυτόχρονα αυτό ακριβώς το στοιχείο τους καθιστά και δύσκολους στο να επεκτείνετε την αποικία σας. Και κατά τη διάρκεια του playthrough θα διαπιστώσετε ότι η επέκταση της περιοχή σας είναι πολύ σημαντική, αφού τα πολλά κτίρια, και όχι μόνο, επιβάλλουν συνεχές expansion και αυτό με τη σειρά του, νέες οχυρώσεις, στρατό, καταλύματα, ρεύμα και πάει λέγοντας. Μπορείτε να εξορύξετε πόρους, να στείλετε τους στρατιώτες σας σε patrol, να εξερευνήσουν περιοχές καθώς και να καθαρίσουν άλλες αποικίες. Θα πρέπει επίσης να αναπτύξετε την οικονομία σας για να αναβαθμίσετε τα κτίρια σας και για να προχωρήσετε σε πιο εξειδικευμένες κατασκευές. Η επιλογή δημάρχου όσο αυξάνεται ο πληθυσμός είναι ενδιαφέρουσα προσθήκη και αποτελεί ένα μικρό boost με τα assets που σας παρέχουν.

Το survival mode είναι αρκετά έντονο και παλεύεις ενάντια στο χρόνο. Η αλήθεια είναι ότι, ιδιαίτερα στην αρχή μέχρι να συμβαδίσετε με τα mechanics (το tutorial περιορίζεται σε μια καρτέλα για τα κλάματα), θα πάρει ώρα να αρχίσεις να φτιάχνεις την αποικία σου. Όταν όμως αρχίζει και παίρνει μορφή, όταν θεωρείς ότι τίποτα δεν μπορεί να παραβιάσει τις οχυρώσεις σου, όταν νομίζεις ότι ο στρατός σου είναι παραπάνω από αρκετός (φλογοβόλα, πυροβόλα, sniper, μισθοφόροι κτλ), ακόμα και όταν καταφέρεις να απωθήσεις τις πρώτες ορδές, αισθάνεσαι πανίσχυρος. Όμως τίποτα, κυριολεκτικά τίποτα δεν μπορεί να σε προετοιμάσει για αυτό που έπεται. Ένα μικρό λάθος είναι αρκετό για να δεις τα τριπλά και τετραπλά πέτρινα τείχη σου να σωριάζονται και όλα τα σχέδια σου να εξανεμίζονται εν ριπή οφθαλμού.

Το αν έχεις κουράγιο να ξαναρχίσεις νέο playthrough αμέσως, εξαρτάται από το πόσο ¨τραυματική¨ ήταν η εμπειρία. Είτε πεισμώνεις και ξεκινάς αμέσως από την αρχή χαράζοντας νέα πορεία και στρατηγική, είτε θα χρειαστεί να πάρεις το χρόνο σου αφού είδη έχεις καταναλώσει ουκ ολίγη ώρα. Ακόμα πιο challenging είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει save εκτός από κάποια checkpoints τα οποία φαντάζουν σαν δώρο θεού όταν οι σακούλες κάτω από τα μάτια σου κάνουν την εμφάνισή τους στις τέσσερις το πρωί, και ταλαντεύεσαι στο να κοιμάσαι όρθιος το πρωί στη δουλειά ή στο να πετάξεις στα σκουπίδια τόσες ώρες gameplay.

Οι developers προσφέρουν επίσης ένα weekly challenge, ανάλογου περιεχομένου, με την διαφορά ότι έχετε μόνο μία προσπάθεια στο χάρτη της εβδομάδας. Αν τα πράγματα στραβώσουν θα πρέπει να περιμένετε εφτά ημέρες για την επόμενη απόπειρα, φυσικά σε νέο χάρτη, και να καταφέρετε να δείτε το όνομά σας γραμμένο στο leaderboard. Ένα ακόμη αρνητικό που συναντήσαμε στο They are Billions είναι ο χειρισμός του, αν και αυτό αποτελεί γενικότερα πρόβλημα των RTS στις κονσόλες. Θα συνηθίσετε βέβαια, όμως δεν παύει να χρονοτριβεί τη ροή του gameplay ιδιαίτερα σε ένα παιχνίδι που πρέπει να κινείσαι γρήγορα. Ευτυχώς οι δημιουργοί συμπεριέλαβαν την λειτουργία pause για να μας κάνουν την ζωή πιο εύκολη στο κομμάτι της διαχείρισης χρόνου.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PS4, η οποία μας παραχωρήθηκε από την BlitWorks.

IGN Greece Ανακοινώθηκαν τα παιχνίδια του PlayStation Plus του Αυγούστου Μυστικό μήνυμα από την Cortana στο trailer του Halo Infinite Αποκαλύφθηκαν τα Xbox Games With Gold του Αυγούστου

Πηγή: IGN Greece

Keywords
Τυχαία Θέματα