Valthirian Arc: Hero School Story Review

20:02 16/11/2018 - Πηγή: Novasports

Students of might and magic

Έχετε αναρωτηθεί πως έφτασαν εκεί που είναι οι ιππότες, μάγοι και λοιποί ήρωες που συναντάμε στα μεσαιωνικά RPG; Το Valthirian Arc έχει την απάντηση: έρχονται από την ακαδημία που αναλάβατε να διευθύνετε. Μέσα σε δευτερόλεπτα από την εκκίνηση ο απρόσωπος και ανώνυμος πρωταγωνιστής μας ονομάζεται διευθυντής της ακαδημίας, λόγω της συνταξιοδότησης του προκατόχου του και καλείται να την ονομάσει εκ νέου.

Στο βασίλειο της Valthiria όπου βρίσκεται η ακαδημία, εκτυλίσσεται και μια μεγαλύτερη ιστορία που περιλαμβάνει πόλεμο μεταξύ

μοναρχών, μυστηριώδεις κακούς και μια αγνοουμένη κληρονόμο. Αν και δεν είναι απαραίτητα κακή, δεν κερδίζει πόντους για την πρωτοτυπία της και ευτυχώς μπορείτε να την αγνοήσετε για το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου σας με το Valthirian Arc. Η προσοχή σας θα καταλήξει να επικεντρώνεται στη διαχείριση των μικρών και μεγάλων θεμάτων που προκύπτουν μέσα στα εδάφη της ακαδημίας και την εκπαίδευση των φοιτητών.

Ξεκινώντας θα μάθετε πως να κατασκευάζετε εγκαταστάσεις που θα ξεκλειδώνουν περαιτέρω δυνατότητες για τους μαθητές, τα βασικά της λειτουργίας του crafting system αλλά και το πως θα διαχειρίζεστε τις αποστολές που θα πρέπει να φέρουν εις πέρας οι μαθητές σας. Μπαίνοντας σε ένα χάρτη της περιοχής θα έχετε να επιλέξετε από διάφορα quests, το κάθε ένα διαφορετικής δυσκολίας. Εκεί μπαίνουν στο προσκήνιο τα RPG στοιχεία του τίτλου, καθώς θα πρέπει να οργανώσετε ένα party αποτελούμενο από τέσσερα άτομα, να το εξοπλίσετε καταλλήλως και να επιλέξετε σε ποια αποστολή να το στείλετε. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν συλλογή πόρων, κυνήγι τεράτων ή προστασία ενός πολίτη μέχρι να φτάσει στον προορισμό του, αλλά δεν διαφέρουν αρκετά ώστε να σας δοθεί η αίσθηση πραγματικής ποικιλίας. Κοινώς, κάθε φορά θα πρέπει να περιπλανηθείτε σε ένα άγνωστο περιβάλλον που θυμίζει λαβύρινθο, σκοτώνοντας παράλληλα ότι βρεθεί στο δρόμο σας και συλλέγοντας μπιχλιμπίδια, θυμίζοντας πάρα πολύ ένα dungeon crawler.

Η μάχη είναι υπερβολικά απλή, με δύο μόνο επιθέσεις, μια απλή και μια special. Για αποφυγή επιθέσεων ούτε λόγος, ενώ το button mashing συνδυαζόμενο με υψηλά levels είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από την όποια δεξιότητα του παίκτη. Το μόνο πράγμα που προσφέρει ένα ψήγμα ενδιαφέροντος είναι οι διαφορετικές ικανότητες των διαφόρων classes στις οποίες μπορούν να ειδικευτούν οι φοιτητές, αφού φτάσουν level 10 ως μαθητευόμενοι. Βέβαια εδώ υπάρχει και ένας ενδιαφέρον περιορισμός, καθώς στο level 10 οι φοιτητές είναι πλέον ικανοί να αποφοιτήσουν και είστε υποχρεωμένοι σε κάθε εξάμηνο να δίνετε πτυχίο σε ένα τουλάχιστον άτομο. Επομένως είναι απαραίτητο ένα είδος στρατηγικής σκέψης, προκειμένου να είστε σε θέση να δίνετε πτυχία χωρίς να ξεμείνετε από ισχυρούς πολεμιστές.

Δεν είναι όλες οι πτυχές του τίτλου όμως τόσο κομψά κατασκευασμένες. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρώτη επιλογή που χρειάστηκα να κάνω ως διευθύντρια. Πατώντας σε ένα ερωτηματικό που εμφανίστηκε σε μια τάξη, μου παρουσιάστηκε ένα υποθετικό σενάριο στο οποίο βρίσκω ένα πορτοφόλι και μπορώ είτε να το βάλω στα απολεσθέντα, είτε να προσθέσω τα χρήματα που περιέχει στο ταμείο του σχολείου. Διάλεξα να το βάλω στα απολεσθέντα και η ιδιοκτήτρια του που το βρήκε αργότερα ήταν ευγνώμων, δίνοντας μου ένα μικρό ποσοστό φήμης. Δύο δευτερόλεπτα μετά το ερωτηματικό σε μια άλλη τάξη μου παρουσίασε το ίδιο ακριβώς σενάριο και αυτή τη φορά διάλεξα να κρατήσω το πορτοφόλι. Όμως τώρα το πορτοφόλι ήταν δικό μου και θυμήθηκα ότι το είχα χάσει λίγες ώρες πριν. Η ίδια επιλογή εμφανίστηκε αμέτρητες φορές κατά τη διάρκεια του playthrough μου και στο τέλος επέλεγα ανάλογα με το αν χρειαζόμουν φήμη ή χρήμα. Μα πόσες φορές να χάσει πια κανείς το πορτοφόλι του;

Αντίστοιχα μια αργοπορημένη μαθήτρια κάθε μέρα έστελνε φάρμακα στην άρρωστη μητέρα της και οι μαθητές προκαλούσαν μονίμως τον δάσκαλο ξιφομαχίας σε μάχη, παρ’όλο που κέρδιζε κάθε φορά. Τα μικρά αυτά επαναλαμβανόμενα σενάρια αφαιρούν λίγη από την γοητεία και το ρεαλισμό του simulation, και αφήνουν μια έντονη αίσθηση των παρασκηνιακών υπολογισμών των games, την ύπαρξη των οποίων δεν θα έπρεπε να αντιλαμβανόμαστε καν.

Ένα ακόμα κομμάτι το οποίο θα μπορούσε να είναι καλύτερο είναι ο χειρισμός, καθώς η κίνηση με το controller είναι εγγενώς ανακριβής και τα συγκεκριμένα controls, που φαίνονται να έχουν κατασκευαστεί για ποντίκι και πληκτρολόγιο, χειροτερεύουν την κατάσταση. Οι λεπτές κινήσεις είναι πραγματικά αδύνατες, ενώ η επιλογή ενός ατόμου όταν επιβλέπουμε την ακαδημία μοιάζει με αγγαρεία. Τέλος και το υπερβολικά εκτεταμένο tutorial εμποδίζει την πρόοδο του παίκτη με τρόπους πέρα από τους προκαθορισμένους για τις πρώτες δύο ώρες, κάνοντας το ξεκίνημα υπερβολικά αργό και κάπως βαρετό. Παρά τα αρκετά ελαττώματά του όμως, συνέχισα να ασχολούμαι με το Valthirian Arc πέρα από τον απαιτούμενο χρόνο για τις ανάγκες αυτού του review και αυτό οφείλεται στην εξαιρετική γοητεία του, αλλά και στον ανεπιτήδευτο τρόπο που λειτουργεί ο οποίος το κάνει εξαιρετικό για χαλάρωση.

Όσον αφορά τα γραφικά, ενώ τεχνικά δεν είναι από τους πιο εντυπωσιακούς τίτλους που έχουμε δει, με αρκετά χαμηλής ποιότητας textures να είναι εμφανέστατα αν ζουμάρει κανείς λίγο, ο χαριτωμένος σχεδιασμός των χαρακτήρων αλλά και η πλούσια χρωματική παλέτα κερδίζουν τις εντυπώσεις. H μουσική είναι σχετικά καλή, με διαφορετική μελωδία για κάθε περιοχή, αλλά τα μουγκρητά των εχθρών και τα επιφωνήματα των χαρακτήρων που είναι συνεχώς τα ίδια καταντάνε κάπως εκνευριστικά.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PS4, η οποία μας παραχωρήθηκε από την PQube. Επίσημος διανομέας στην Ελλάδα είναι η Enarxis Dynamic Media.

IGN GreeceΓιορτάστε τα πέντε χρόνια ζωής του Playstation 4Μπαίνει και το PC στον αγώνα των Retro ConsolesO στρατός των Η.Π.Α μπαίνει ενεργά στον χώρο των eSports

Πηγή: IGN Greece