Αλεξανδρής: “Ήμουν μια ζωή Ολυμπιακός”

08:38 12/5/2019 - Πηγή: Novasports

Ο Αλέξης Αλεξανδρής τόνισε πως ένας από τους λόγους για τους οποίους επέλεξε να αφήσει την ΑΕΚ και να συνεχίσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό, ήταν τα συναισθήματα που είχε για τους Πειραιώτες. Παράλληλα, υπογράμμισε πως το όνειρό του είναι να καθίσει στον πάγκο των “ερυθρολεύκων”, ενώ ξεκαθάρισε πως παρερμηνεύτηκε η δήλωση που είχε κάνει και στην οποία είχε τονίσει πως “κλέβεις και το παιδί σου”, όταν κάνεις πρωταθλητισμό. Ο Αλεξανδρής

μίλησε στην εφημερίδα “Κόκκινος Πρωταθλητής”. Αναλυτικά δήλωσε:

Για τα όνειρά του στην προπονητική:
Δεν το κρύβω ότι μεγάλος μου στόχος, το κρυφό μου όνειρο είναι ο πάγκος του Ολυμπιακού. Ποιος δεν θα ήθελε να αναλάβει την ομάδα που υπηρέτησε ως ποδοσφαιριστής. Είχα φτάσει κοντά επί Κόκκαλη. Ήταν η ίδια χρονιά που είχε αναλάβει ο Γκουαρδιόλα τη Μπαρτσελόνα πάλι από της ακαδημίες. Αυτό γκρεμίστηκε σε λίγες μέρες, ήταν σοκαριστική. Γιοα μένα παραμένει ένας στόχος. Δεν θα τον εγκαταλείψω.

Για το πρώτο πράγμα που θα ζητούσε αν ήταν προπονητής του Ολυμπιακού:
Αν ο Ολυμπιακός στις γκέλες που έκανε είχε άλλον σέντερ φορ, ό,τι κι αν έκανε ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός θα ήταν από πάνω. Ο Ολυμπιακός έκανε μόνο ένα ματς άσχημο φέτος, αυτό στην Τούμπα. Στα υπόλοιπα παιχνίδια όλους τους αντιπάλους τους έλιωσε. Στα ματς που δεν κέρδισε, έχασε 10-15 ευκαιρίες. Αν αυτούς τους αγώνες τους είχε πάρει, δεν θα ήταν πρωταθλητής ο ΠΑΟΚ. Ένας σέντερ φορ που θα κάνει τη διαφορά λείπει περισσότερο.

Για το αν άφησε την ΑΕΚ για τον Ολυμπιακό για τα χρήματα:
Όχι, δεν ήταν μόνο τα λεφτά. Ο τρόπος προσέγγισης της ΑΕΚ δεν μου άρεσε. Αισθανόμουν ότι δεν με θεωρούσαν σημαντικό. Επιπλέον, μία ζωή ήμουν Ολυμπιακός. Το ήξεραν και οι συμπαίκτες μου. Όταν έκλεισα τρία χρόνια τον κύκλο της ΑΕΚ πίστευα πως αυτή ομάδα δεν έχει κάτι παραπάνω να δώσει. Αποδείχθηκα σωστός. Πήρε πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια. Πίστευα πως το μέλλον ήταν ο Ολυμπιακός. Εγώ σεβάστηκα όλες τις ομάδες. Και τη Βέροια και την ΑΕΚ. Ποιος από την ΑΕΚ μπορεί να μου προσάψει κάτι, ότι δεν έδωσα τα πάντα; Απλώς πίστευα πως κάποια στιγμή θα παίξω στην ομάδα που αγαπώ.

Για το αν είχαν σχεδιάσει τον πανηγυρισμό στο 1-4 της Λεωφόρου:
Όχι... Ήταν απάντηση στον Λυμπερόπουλο. Αν το είχε κάνει στη Λεωφόρο, στο τελευταίο ματς και με αυτό το γκολ προκρινόταν ο ΠΑΟ θα το δεχόμασταν. Στο ΟΑΚΑ μας ενόχλησε και θέλαμε σαν τρελοί να απαντήσουμε. Ήταν σαν όρκος τιμής. Δεν υπάρχει περίπτωση να φύγουμε από τη Λεωφόρο με τον κόσμο μας αν δεν πάρουμε την πρόκριση και τους ισοπεδώσουμε.

Ενώ για όσα είχαν ακουστεί για τις ατάκες του ότι “θα έκλεβε και το παιδί του” και “εγώ βούτηξα για πέναλτι, εσύ έπρεπε να το δώσεις;”:
Στη συζήτηση που κάναμε, όπως κάνουμε καλή ώρα τώρα, μίλησα για το fair play των ποδοσφαιριστών, που πέφτουν κάτω, και πρέπει ντε και καλά να βγάλεις τη μπάλα έξω ενώ ο άλλος κάνει παραμύθι, γι' αυτό το fair play μίλησα και το παράπονο που είχα είναι ότι εννοούσα πως σε αυτό το fair play μόνο ο διαιτητής έχει το δικαίωμα να σταματήσει τη φάση. Εσύ που βλέπεις την έκφρασή μου ξέρεις πώς το λέω. Ο ποδοσφαιριστής κάνει το πιο αντρικό άθλημα. Θέλεις να κερδίσεις, είσαι κυρίαρχος, αρσενικό, δεν μπαίνεις μέσα για να χάσεις. Πουθενά. Και λέω, όλοι θέλουν να κερδίσουν και χρησιμοποιώ τη λεκτική υπερβολή, όπως χρησιμοποιεί κάποιος στο καφενείο, στην καθημερινή ζωή του για το “ότι κλέβεις και το παιδί σου στο τάβλι”. Το πήραν, το απομόνωσαν και το χρησιμοποίησαν όπως ήθελαν. Ήταν μία γελοιότητα όπως προβλήθηκε κι αναπαράχθηκε.