Ανάσα μέσα στο νέφος

11:22 14/1/2023 - Πηγή: Novasports

Αν η Μακάμπι κάνει καλό σε ένα πράγμα, είναι πως σε αφήνει να παίξεις. Χωρίς ιδιαίτερη τακτική στόχευση στην άμυνα και με όχημα μόνο τα αθλητικά προσόντα των παικτών της, η ομάδα του Κάτας ήταν ό,τι χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός στην επίθεσή του. Από τη στιγμή που περισσότεροι από δύο βρέθηκαν σε καλή ημέρα στην επίθεση, τα πράγματα απλοποιήθηκαν.

Η ομάδα του Ράντονιτς ήταν πειθαρχημένη στους στόχους που είχε θέσει στην άμυνά της. Θωράκισε τη ρακέτα στο pick n’ roll, απαγορεύοντας τόσο τις

διεισδύσεις του Μπράουν όσο και τα βυθίσματα του Νίμπο και επέτρεψε τα σουτ από τα φτερά. Η Μακάμπι τελείωσε το ματς με 9/27 πιάνοντας ακριβώς τον μέσο όρο του 33%, όμως για να το κάνει χρειάστηκε ο Μπόνζι Κόλσον να κάνει το ματς της ζωής του (29π, 7/7 δίποντα, 5/6 τριπ, 14ρ, 41PIR). Οι 37 πόντοι του πρώτου μέρους ήταν συνταγή νίκης, όμως η εικόνα διαφοροποιήθηκε στη συνέχεια για δύο κυρίως λόγους.

Πρώτον, το κουμάντο του Παναθηναϊκού πέρασε κατά κανόνα στον Πάρις Λι. Ο Αμερικανός συνδύασε άλλη μία φανταστική ημέρα στην άμυνα με σχεδόν παράλογη αποτελεσματικότητα στην επίθεση, κλείνοντας το ματς με ένα πόντο λιγότερο από το ατομικό ρεκόρ που έκανε κόντρα στην Αρμάνι. Έγραψε 21 πόντους με 7/12 σουτ (3/7τριπ) και έδωσε σπουδαία ώθηση κυρίως με το σκοράρισμα του. Όταν σκοράρει τόσο αποδοτικά, ο Λι είναι ως και ο πιο πολύτιμος παίκτης στο παρκέ, όμως αυτό δεν παύει να σημαίνει πως είναι ρίσκο. Το κορμί του Αμερικανού δεν τον βοηθά να πασάρει εύκολα ούτε στην αδύνατη πλευρά, αλλά ούτε και λόμπες στον ψηλό, αφού απλούστατα δεν μπορεί να περάσει αυτές τις πάσες πάνω από τα χέρια ψηλότερων αντιπάλων. Με αποκλειστικά κάθετη απειλή και pull-up επιλογές, ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να είναι πολύ ευάλωτος στην transition άμυνα του αν ο κοντορεβιθούλης με το τριφύλλι στο στήθος δεν σκοράρει. Αλλά χθες τα έβαλε και κυρίως άφησε τη μπάλα στον Μπέικον όταν κουράστηκε και έγινε επιζήμιος.

Ο άλλος παράγοντας Χ του παιχνιδιού ήταν ο Γιώργος Παπαγιάννης, ο οποίος σκόραρε περισσότερο από ότι στα τρία τελευταία παιχνίδια μαζί με τους 16 πόντους του (5/6διπ, 1/2 τριπ, 3/3 βολές, 5ρ). Ταυτόχρονα έλεγξε την εναέρια κυκλοφορία (3 μπλοκ, 5 ριμπάουντ) και απαγόρευσε στον Νίμπο να βρει ρυθμό στην επίθεση από επιθετικά ριμπάουντ. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάποιος νόμος που απαγορεύει στον Παπαγιάννη να πάρει 10 σουτ στο παιχνίδι, ξέρω όμως ότι κάτι τέτοιο έχει συμβεί μόνο τρεις φορές στη φετινή Ευρωλίγκα. Και θα ήταν φυσιολογικό αν μιλάγαμε για μια ομάδες γεμάτη αξιόπιστους σκόρερ που ζητά από τον διεθνή σέντερ ριμπάουντ, άμυνα, μπλοκ και το να καρφώνει όσες λόμπες του πετάξουν οι αντίπαλοι, όμως στον φετινό Παναθηναϊκό είναι παράλογο να μην αξιοποιείται καλύτερα ένας παίκτης με το δικό του γλυκό χέρι.

Ναι, δεν είναι ο παίκτης που θα κάνει θραύση με πλάτη στο καλάθι. Παίζει με πρόσωπο, μπορεί να απειλήσει από τα 5 μέτρα και πλέον να εκτελέσει με αξιόπιστο τρόπο από το τρίποντο. Ο τύπος έχει 8/16 στη σεζόν την ώρα που οι πράσινοι έχουν στο ρόστερ τους έναν παίκτη που μπορεί να διαλύσει οποιονδήποτε στο ένας εναντίον ενός (Μπέικον), ειδικά αν βρει τους χώρους. Αν μιλάγαμε για το μπάσκετ του 2005 ή ακόμα και του 2015 θα το καταλάβαινα, αλλά την εποχή του Γιόκιτς και του Μπρουκ Λόπεζ δεν μπορεί να θεωρείται ταμπού να σουτάρει ένας ψηλός σταθερά από την κορυφή της ρακέτας για τρεις πόντους: στην Μπάγερν ο Χάντερ έχει πάρει 37 τρίποντα (μ.ο 2.2) ήδη με ποσοστό 46%!

Αλλά ξεχάστε τα νούμερα. Ο Παπαγιάννης είναι περιουσία του Παναθηναϊκού και ο μοναδικός Έλληνας παίκτης αυτή τη στιγμή στο ρόστερ που αυτοδικαίως ανήκει σε αυτό το επίπεδο. Ο ένας που αν αυτή τη στιγμή ή το επόμενο καλοκαίρι έβγαινε στην αγορά θα έβρισκε εύκολα συμβόλαιο για να παραμείνει σε αυτή. Μετά την αποχώρηση του Παπαπέτρου και με δεδομένη την γενικότερη ένδεια γηγενών παικτών, το τριφύλλι δεν έχει την πολυτέλεια να μην τοποθετεί τον 25χρονο σέντερ στην κορυφή της ιεραρχίας του. Και περισσότερο από το να ξοδεύεται χρόνος στην ανάλυση των τρωτών του σημείων, είναι προτιμότερο να επικεντρωθεί κανείς στο ποιος είναι ο τρόπος που θα αναδειχθούν τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του, τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά.

Ο Αρτούρας Γκουντάιτις είναι μια τίμια επιλογή. Κάνει ό,τι μπορεί έχοντας χάσει εδώ και χρόνια την ταχύτητα που τον μετέτρεπε σε υπέρ-όπλο: κάποιες φορές είναι θετικός, περισσότερες είναι πρόβλημα και μοιάζει παρωχημένος. Με το ημερολόγιο να γράφει 2023, είναι εκτός λογικής να ξεκινά τα παιχνίδια ο Λιθουανός, πλην εξαιρετικών περιπτώσεων. Σε αυτό έχει προφανώς ευθύνη και ο ίδιος ο Παπαγιάννης, όμως ξεπερνά τα όρια του τραβηγμένου αν περιμένουμε από αυτόν να σταματά με συνέπεια τον Γουέιντ Μπόλντγουιν σε ένας εναντίον ενός, ειδικά όταν ο Αμερικανός παίρνει πικ πολύ ψηλά για να πάρει ταχύτητα ή ξεκινά από το κέντρο του γηπέδου. Συνέβη στο 83-80 με 1:23 στο ρολόι και έξυνα το κεφάλι μου με απορία.

Κατά τα άλλα ο Παναθηναϊκός έβγαλε μια εβδομάδα αντίδρασης, κερδίζοντας εν τέλει ένα από τα δύο παιχνίδια που διεκδίκησε. Το γκρουπ έδειξε παλμό και ένστικτο επιβίωσης, όμως αρκετά προβλήματα παραμένουν. Ο προπονητής είναι υπό αμφισβήτηση, ο Γκριγκόνις φαίνεται κάθε εβδομάδα και περισσότερο ο απόκληρος της παρέας, οι Καλαϊτζάκηδες δεν έχουν βρει ρόλο και τρόπο να αποδείξουν πως ανήκουν σε αυτό το επίπεδο. Στα καλά νέα προσμετρούνται οι έξι ασίστ του Ντουέιν Μπέικον αυτή την εβδομάδα. Δεν ξέρω αν το είχατε προσέξει, αλλά τόσες είχε στα προηγούμενα πέντε ματς. Συνολικά.