Απέναντι στους ενοχλητικούς

Στο Βελιγράδι, τρεις μήνες πριν χωρίς Βεζένκοφ, ήταν μία σου και μία μου. Ολυμπιακ΄ςο πρώτο και τρίτο δεκάλεπτο, 38-46. Παρτίζαν δεύτερο και τέταρτο, 50-24. Η απτή απόδειξη πως όταν συναντιούνται οι δύο τους είναι δύσκολο να παίζουν και οι δύο καλά την ίδια στιγμή, σαν να ανταλλάσσουν χτυπήματα: τα στυλ τους είναι τόσο αντικρουόμενα που το ένα ακυρώνει το άλλο.

Με ρεκόρ 6-1 από την τελευταία φορά που ήρθε στην Ελλάδα, μοναδική ήττα από τον Αστέρα στις

λεπτομέρειες και με πέρασμα από τη Λιόν, το Μιλάνο και το Μονακό στο ίδιο διάστημα, η Παρτίζαν είναι φανερά στο καλύτερο σημείο της σεζόν. Το έχουν ξανακάνει φέτος, Νοέμβρη με Δεκέμβρη, αλλά τότε σε ένα 5-2, μέτρησαν τέσσερα νικηφόρα εντός και μια νίκη στο Βερολίνο – δεν είναι το ίδιο.

Οι αριθμοί δεν λένε ψέμματα. Από τις 14 Γενάρη και μετά μόνο μία ομάδα κατάφερε να τους βάλει πάνω από 75 πόντους, η σπιντάτη Παρί, ακολούθησαν, την κέρδισαν 92-86. Η Βιλερμπάν 62, το Μιλάνο 70, ο Αστέρας 73, η Βίρτους 71, η Μονακό 69, η Μπασκόνια 73. Σύμφωνοι, όχι ακριβώς το υψηλότερο σκαλί του ανταγωνισμού, πλην Μόντε Κάρλο, αλλά και πάλι ενδεικτικό.

Τρία πράγματα συνοψίζουν την αμυντική αποτελεσματικότητα της φετινής έκδοσης της Παρτίζαν. Αθλητικότητα, τόση που περισσεύει. Ένταση στην πρώτη γραμμή άμυνας, τόσο που δεν σε αφήνουν να παίξεις. Ομαδικό παιχνίδι που στα καλύτερα του θυμίζει ομάδα που αμύνεται με έξι. Ο Μπράουν είναι σημαιφόρος, 2-way δύναμη με μέγεθος και δύναμη, σωστό ταυρί. Στον δεύτερο γύρο γράφει 17.2 πόντους με 25/45 τρίποντα, ήγουν 55.6%. Ο Μπόνγκα και ο Ταϊρίκ Τζόουνς υπασπιστές, μέγεθος και παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη, ο Ντέιβις προσθέτει τη δαντέλα, ο Ποκουσέφσκι τριγυρνάει σαν help defender και σουτάρει μόνο όταν είναι απαραίτητο. Ο Μαρίνκοβιτς είναι ο microwave σκόρερ από τον πάγκο. Το σύνολο δένει η ηγετική παρουσία του Κάρλικ Τζόουνς, ο οποίος έχει μάθει να κρύβει την αμυντική του αδυναμία γύρω από τα μεγάλα κορμιά και ορίζει σωστά το τέμπο. Ο Ντιλικινά λείπει καιρό και έχουν συνηθίσει χωρίς αυτόν, αλλά η απουσία του Μπόνγκα είναι σημαντική.

Με 9-1 στα τελευταία 10, ο Ολυμπιακός «δεν βλέπει κανένα», αλλά οι υποψιασμένοι ξέρουν πως κάπου εδώ γύρω κρύβεται μια μπανανόφλουδα. Το εμπόδιο της χωρίς Σενγκέλια-Κλάιμπερν παραήταν μικρό για να φανεί η απουσία του Γκος, αλλά η Παρτίζαν έχει στο τακτικό της DNA την πίεση στη μπάλα που θα εκθέσει τους ανέτοιμους και θα δυσκολέψει την αρμονία της ερυθρόλευκης επίθεσης. Όχι τυχαία, ο Γουόκαπ είχε πει πως το παιχνίδι του στο Βελιγράδι ήταν το χειρότερο με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Γκος και Μακίσικ ήταν επίσης άφαντοι, μόνο ο Βιλντόσα είχε επιπλεύσει.

Όχι και το πιο εύκολο ραντεβού για να κάνει ντεμπούτο ο νεοφερμένος Σέιμπιεν Λι, το παιχνίδι του οποίου πάντως μπορεί να δώσει λύσεις απέναντι στην αμυντική φιλοσοφία της Παρτίζαν. Αν ο Αμερικανός καταφέρει να διασπάσει κάθετα την πρώτη γραμμή των Σέρβων, στο πίσω μέρος δεν απομένουν και πολλά. Κατά τα άλλα οι ερυθρόλευκοι καλούνται, ως συνήθως, να κεφαλαιοποιήσουν το πλεονέκτημα του όγκου και της δύναμης κοντά στο καλάθι, αλλά και το πλεόνασμα σε εναλλακτικές λύσεις σε σχέση με το κάπως πιο λειψό αντίπαλο ρόστερ. Αν οι γκαρντ του αντέξουν στην πίεση, τα υπόλοιπα θα γίνουν πιο εύκολα.

Keywords
Τυχαία Θέματα