Άρης: Έ(Χ)ασε την ευκαιρία του, ψάχνει λύσεις στις αδυναμίες

Με βάση την εικόνα του χθεσινού (4/9) ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στο “Κλεάνθης Βικελίδης”, αλλά και τους αριθμούς στη στατιστική απεικόνιση της κλάσικο, ο Άρης μπορούσε να αναδειχθεί νικητής και να επιστρέψει στα θετικά αποτελέσματα. Κάτι που θα ήταν ιδιαίτερα ευεργετικό για τους “κίτρινους”, μετά όσα προηγήθηκαν, δηλαδή, τη βαριά ήττα στο Αγρίνιο και την απομάκρυνση του Χερμάν Μπούργος από την τεχνική ηγεσία. Δεν βρήκε γκολ,

όμως, μένοντας στη λευκή ισοπαλία με τους “ασπρόμαυρους”, ενώ έδειξε ότι ακόμη αναζητά λύσεις στις (χτυπητές) αδυναμίες του.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, οι “κίτρινοι” ήταν αυτοί που είχαν τις καλύτερες ευκαιρίες για να σκοράρουν, με κορυφαία το χαμένο πέναλτι του Γκρέι στο 53ο. Σε πολλές περιπτώσεις ήταν δημιουργικοί και με τους παίκτες της βασικής ενδεκάδας τοποθετημένους από τον (υπηρεσιακό σε ένα ακόμη ντέρμπι, Τόλη Τερζή) σε σχηματισμό 4-2-3-1, αντί του 4-4-2 που προτιμούσε ο Μπούργος, έδειξαν σημάδια βελτίωσης κι έβγαλαν αντίδραση απέναντι σε ένα δυνατό αντίπαλο, όπως ο ΠΑΟΚ, σε ένα παιχνίδι ιδιαίτερων συνθηκών, όπως πάντα.

Έφτασαν σε δεκατέσσερις (14) τελικές, εκ των οποίων οι οκτώ (8) εντός μεγάλης περιοχής, είχαν περισσότερα κλεψίματα (33 έναντι 30), περισσότερα κόρνερ (9 έναντι 5), ενώ είχαν και λιγότερα λάθη (33 έναντι 42). Επιπλέον, είχαν την κατοχή της μπάλας, φτάνοντας τελικά σε ποσοστό 54%, με ποσοστό ακρίβειας πασών 79% και 29 γεμίσματα, εκ των οποίων τα 7 εύστοχα. Νούμερα εξαιρετικά για τα δεδομένα ενός τέτοιου ντέρμπι, που δείχνουν ότι οι παραινέσεις του Θόδωρου Καρυπίδη και του Τόλη Τερζή τις ημέρες πριν την σπουδαία αναμέτρηση έπιασαν τόπο.

Εδώ, λοιπόν, μπαίνει το ερώτημα: θα μπορούσαν να τα πάνε και καλύτερα; Η απάντηση είναι ναι! Πρόκειται για μια ομάδα, που κατά γενική ομολογία έχει σπουδαίο ταλέντο μεσοεπιθετικά. Αν η μπάλα βγει σωστά μπροστά, είτε κάθετα, είτε στα πλάγια, οι “κίτρινοι” μπορούν να κάνουν εξαιρετικά πράγματα! Αυτό προϋποθέτει σωστή ανάπτυξη από την πίσω ζώνη, ώστε μέσω του Μανού Γκαρθία (για παράδειγμα) ή απευθείας από τους αμυντικούς μέσους ή τους κεντρικούς αμυντικούς να οδηγηθεί η μπάλα εκεί που πρέπει. Ένα το κρατούμενο…

Δεύτερον, όλη η ομάδα πρέπει να αισθάνεται ασφάλεια σε ό,τι αφορά στην αμυντική λειτουργία. Είτε όταν αναπτύσσεται ο αντίπαλος, είτε όταν βγαίνει στην κόντρα, κάποιος να εμποδίσει σωστά και αποτελεσματικά την αντίπαλη επίθεση. Αυτό ήταν κάτι, στο οποίο ο Άρης διακρινόταν τις προηγούμενες σεζόν, με τελικό αποτέλεσμα το κεντρικό αμυντικό δίδυμο Φαμπιάνο και Μπράμπετς να είναι από τα κορυφαία (αν όχι το κορυφαίο) του πρωταθλήματος. Ακριβώς επειδή και οι δύο είχαν χρόνο και καθαρό μυαλό να λειτουργήσουν όπως έπρεπε, είτε σε φάση άμυνας, είτε ακόμη και σε φάση αντεπίθεσης.

Και τα δύο τα παραπάνω απαιτούν αμυντικούς μέσους με ξεχωριστά προσόντα. Ο Ντουκουρέ αποδεικνύεται ικανός διάδοχος των Σάσα, Ματίγια, Τζέγκο. Εξακολουθεί, όμως, να μην έχει το ίδιο ικανό παρτενέρ. Ο μεν Ντιόπ, που χρησιμοποιήθηκε στο πρώτο μέρος του ντέρμπι, δεν βοηθά (ακόμη, τουλάχιστον) όσο πρέπει στην ανάπτυξη, επιχειρώντας να κάνει ενέργειες που δεν του βγαίνουν, βάζοντας μάλιστα σε κίνδυνο την άμυνά του. Επιπλέον, είναι επιπόλαιος και τρανή απόδειξη αποτελεί η κίτρινη κάρτα που είδε μόλις στο 16ο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να λειτουργήσει ελεύθερα από εκείνο το σημείο και μετά.

Ο δε Νταμπό, που χρησιμοποιήθηκε στο δεύτερο μέρος, το έχει με τις προωθητικές πάσες, όμως, δεν λειτουργεί το ίδιο καλά ανασταλτικά, με αποτέλεσμα το μεγάλο βάρος να πέφτει στον Ντουκουρέ. Ο τελευταίος δεν είναι τυχαίο ότι σε τρία παιχνίδια πρωταθλήματος ως τώρα δεν έχει βγει λεπτό από αυτά. Οι άλλοι τρεις που ανήκουν σε αυτό το κλειστό κλαμπ των παικτών που δεν περνάει ούτε ως σκέψη από το μυαλό της τεχνικής ηγεσίας να τους αλλάξει, είναι οι Κουέστα, Φαμπιάνο και Μπράμπετς. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Αντιθέτως, δείχνει ξεκάθαρα που έχει αδυναμίες το ρόστερ.

Ήδη, από τα παιχνίδια με την αδύναμη Γκόμελ τα κενά στο έμψυχο δυναμικό είχαν επισημανθεί. Οι αγώνες με την Μακάμπι Τελ Αβίβ, ειδικά αυτός στο Ισραήλ, τα φώτισαν ακόμη περισσότερο. Οι τρεις αγώνες στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν έκαναν κάτι διαφορετικό. Λύσεις, όμως, ακόμη δεν έχουν βρεθεί, παρότι έχει καταγραφεί ένας άδοξος ευρωπαϊκός αποκλεισμός και μια ήττα στη SL1 από αυτές που χαρακτηρίζονται εκτός προγράμματος για μια ομάδα που κυνηγάει τις δύο πρώτες θέσεις (όπως τονίζει η ίδια η διοίκηση της ομάδας).

Είναι ξεκάθαρο ότι η θωράκιση των “κίτρινων” στον άξονα μπορεί να αλλάξει το στάτους τους ως ομάδα. Για διάφορους λόγους δεν έχει γίνει ακόμη. Υπάρχει, ωστόσο, κάποιο χρονικό περιθώριο ακόμη. Αρκεί αυτός ή αυτοί που θα αποκτηθούν, αν γίνει αυτό τελικά, να μπορεί/μπορούν να προσφέρουν άμεσα, για να βοηθήσουν και τους υπόλοιπους να ανασάνουν.

Keywords
Τυχαία Θέματα