Δε θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος επίλογος…

08:12 13/5/2019 - Πηγή: Novasports

Με πανέμορφο γκολ του Τσούμπα Άκπομ, από ασίστ του Δημητρη Πέλκα στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων του πρώτου ημιχρόνου ο ΠΑΟΚ επικράτησε της ΑΕΚ 1-0 και κατέκτησε στο – σχεδόν – άδειο ΟΑΚΑ το Κύπελλο Ελλάδας, όπως πέρσι και συνολικά για τρίτη διαδοχική σεζόν πανηγυρίζοντας το πρώτο νταμπλ

της ιστορίας του. Το … ιδεατό φινάλε σε μια ονειρεμένη σεζόν δικαίωσης κι επιτυχιών για τον «Δικέφαλο» και τα μέλη της «ασπρόμαυρης» οικογένειας που ξεκίνησε με την επιστροφή - ως αήττητος – στην κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος έπειτα από τριάντα τέσσερα χρόνια κι έχοντας εκκινήσει με μείον δυο βαθμούς, χαρακτηρίστηκε από την κατάρριψη ρεκόρ κι ολοκληρώθηκε με μια επιτυχία που ήρθε να «κουμπώσει» αρμονικά στην προηγούμενη.

Σ’ επίπεδο ποιότητας και θεάματος ο αγώνας δε διεκδικεί ... δάφνες. Άλλωστε για μια αναμέτρηση αυτής της κρισιμότητας, σ’ αυτήν τη χρονική στιγμή στο τέλος της σεζόν, με γνωστή τη δυναμκή της κάθε μιας ομάδας και με τη σκοπιμότητα σε – προφανές – πρώτο πλάνο μάλλον ελάχιστοι θα περίμεναν κάτι το διαφορετικό. Η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου, ομολογουμένως αποδυναμωμένη από τις απουσίες των τραυματιών Μαουρίσιο, Βιεϊρίνια επένδυσε στον στιβαρό, αγωνιστικό της χαρακτήρα για ν’ αντέξει αρχικά στην πίεση της ΑΕΚ. Μια συνθήκη που έφερε την πρώτη καλή στο ματς για τους ποδοσφαιριστές του Μανόλο Χιμένεθ στο 6’ έπειτα από διπλό διαδοχικό λάθος των μέσων του ΠΑΟΚ αλλά δίχως ο Πόνσε να καταφέρει να την αξιοποιήσει στέλνοντας την μπάλα άουτ.

Η κεφαλιά του Τσιγκρίνσκι στο 39’ κι ένα σουτ εκτός περιοχής του Κρίστισιτς λίγα λεπτά μετά συμπληρώνουν την ... τριλογία των πλέον σημαντικών στιγμών της Ένωσης στο πρώτο 45λεπτο. Ο ΠΑΟΚ χρειάστηκε περίπου είκοσι με είκοσι πέντε λεπτά για ν’ αρχίσει να αισθάνεται απόλυτα σίγουρος, να βγάζει αυτοεποίθηση στο παιχνίδι του και να υστερεί στην τελική προσπάθεια. Η νοουτροπία νικητή έδωσε τη δυνατότητα στον Ρουμάνο τεχνικό να πάρει ένα σημαντικό ρίσκο και μάλιστα σε τέτοιο αγώνα, που σίγουρα είναι κάτι το οποίο δε συνηθίζει. Ως τέτοιο λογίζεται η επιλογή των Κάνιας – Σάκχοφ ως δίδυμο στ’ αμυντικά χαφ και την απουσία του Ολιβέιρα από το αρχικό σχήμα. Ο Ισπανός, ένας εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών του περσινού τελικού, παρά τον απειροελάχιστο χρόνο συμμετοχής του στο δεύτερο μισό της σεζόν, παρουσιάστηκε σα να ... μην έλειψε μια μέρα.

Αυτό είναι και το δίδυμο ποδοσφαιριστών στη συγκεκριμένη θέση με τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής την τελευταία τριετία. Αυτό παρείχε και τη μεγαλύτερη ασφάλεια στη θεώρηση των πραγμάτων από τον κόουτς για μια αναμέτρηση με τις δικές της ιδιαιτερότητες. Λειτούργησε θετικότατα ανασταλτικά κλείνοντας καταλυτικά τους χώρους στον άξονα, όμως δεν μπόρεσε να βοηθήσει σημαντικά στο δημιουργικό κομμάτι. Το συγκεκριμένο «βάρος» έπεσε στις πλάτες του Μπίσεσβαρ, από τα πόδια του οποίου περνούσε – σχεδόν – κάθε επιθετική ενέργεια της ομάδας του στο πρώτο μέρος, παρά την παρουσία του στο αριστερό άκρο της μεσοεπιθετικής γραμμής. Στο αντίστοιχο δεξιό ήταν ο Λέο Ζαμπά, ο βραζιλιάνος από εξαιρετική ατομική ενέργεια του οποίου στο 36’ ξεκίνησε η καλύτερη στιγμή για την ομάδα του στο ίδιο χρονικό διάστημα με τον Μπάρκα να λέει «όχι» σε σουτ του Άκπομ. Είχε προηγηθεί μια «ασθενής» κεφαλιά του Κρέσπο στο 9’ κι ακολούθησε στο 37’ ένα αντίστοιχο τελείωμα του Άκπομ με το αριστερό.

Αυτό ήταν το σκηνικό μιας εύθραυστης ισορροπίας που ήρθε να σπάσει ο Βρετανός επιθετικός στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων. Ο αεικίνητος Πέλκας έγινε κάτοχος της μπάλας στο χώρο μπροστά από την περιοχή της ΑΕΚ, με κεκτημένη ταχύτητα μπήκε – σχεδόν – κάθετα και τροφοδότησε παράλληλα τον Άκπομ που με εναέριο γυριστό σουτ πέτυχε το γκολ που έμελλε να είναι αυτό που θα έκρινε και τον αγώνα, δίνοντάς του και τον τίτλο του πολυτιμότερου ποδοσφαιριστή της βραδιάς (MVP). Ένα γκολ που ήρθε σε μια πολύ καίρια χρονική στιγμή.

Με τον χρόνο πλέον να μην είναι στο πλευρό της η ομάδα του κ. Χιμένεθ γνώριζε πως χρειάζεται κάτι όσο πιο γρήγορα με την έναρξη του δεύτερου μέρους. Κι όμως η πρώτη καλή στιγμή ανήκε στον ΠΑΟΚ αφού στο 48’ ο Πέλκας από καλή θέση εκτός περιοχής έπιασε το σουτ εν κινήσει, δίχως όμως ν’ ανησυχήσει τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Στο 50’ μια κεφαλιά του Λιβάια και στο 52’ έναν τετ α τετ του Πόνσε – που νικήθηκε από τον Πασχαλάκη – έδειξαν τις διαθέσεις της αλλά και την αμυντική αποτελεσματικότητα της ομάδας με τους καλύτερους – σχετικούς – αριθμούς στο πρωτάθλημα.

Και πάλι όμως αντίπαλοί τους είχαν απάντηση στο 53’ με τον Πέλκα να τροφοδοτεί τον Ζαμπά εντός περιοχής αλλά το πλασέ του Βραζιλιάνου σταμάησε πάνω στον Μπάρκα. Στο 54’, οι – ουσιαστικά – γηπεδούχοι διαμρτυρήθηκαν για χέρι του Κάνιας εντός περιοχής, ο Γερμανός διαιτητής έκανε χρήση του Video Assistant Referee (σ.σ. ντεμπούτο στο ελληνική ποδόσφαιρο) κι έδειξε να συνεχιστεί ο αγώνας. Στο 65’ η πρώτη αλλαγή του αγώνα με τον Λημνιό να περνά αντί του Ζαμπά για περισσότερη ενέργεια και καλύτερες βοήθειες ανασταλτικά. Νέες διαμαρτυρίες στο 74’ όταν ο Λιβάια υποδείχτηκε σε θέση οφ σάιντ ενώ η μπάλα έφτασε σ’ αυτόν από τον Σάκχοφ. Ο Ισπανός τεχνικός προσπάθησε ν’ αλλάξει τα δεδομένα του αγώνα περνώντας τους Γκάλο, Μπογέ, Γαλανόπουλο από το 74’ μέχρι και το 80’, δίχως όμως αποτέλεσμα. Σ’ αυτό το λεπτό ο Ολιβέιρα πήρε τη θέση του Πέλκα, ενώ οι αλλαγές του Ρουμάνου τεχνικού ολοκληρώθηκαν στις καθυστερήσεις με τον Ίνγκασον αντί του Μπίσεσβαρ.

Με την ΑΕΚ να πιέζει ο «Δικέφαλος» του βορρά βρήκε περισσότερους χώρους τους οποίους προσπάθησε να εκμεταλλευτεί στην αντεπίθεση όπως στο 87’ όταν το πλασέ του Κάνιας πέρασε πάνω από την αντίπαλη εστία. Μετά από έξι λεπτά καθυστερήσεων ακούστηκε το τελευταίο σφύριγμα του Φήλιξ Τσβάιερ, που σηματοδότησε την έναρξη ξέφρενων πανηγυρισμών στις τάξεις του ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ, στη Θεσσαλονίκη κι όχι μόνον. Ο πλέον τέλειος επίλογος σε μια εκπληκτική σεζόν που επισφράγισε με τον πλέον εμφατικό τρόπο την προσπάθεια των τελευταίων τριών ετών κι ήρθε να εδραιώσει αυτήν την ομάδα στις συνειδήσεις των περισσότερων ως την – τουλάχιστον – αποτελεσματικότερη όλων των εποχών στην ιστορία του συλλόγου.

Αυτήν στην οποία βρήκε την καλύτερη εφαρμογή η νοοτροπία του νικητή. Αυτήν η οποία έπειτα από πολλά χρόνια δε γνώρισε την ήττα σε κανένα ντέρμπι του Πρωταθλήματος από τις θεωρητικά – και με απόλυτο σεβασμό σε όλες τις υπόλοιπες – «μεγάλες» ομάδες. Μια επιτυχία που πανηγυρίστηκε τόσο έντονα στις ώρες που ακολούθησαν, ειδικά μετά τη μεσονύκτια άφιξη των τιτλούχων στη Θεσσαλονίκη, ως μια αναδρομική δικαίωση αγωνιών, κόπων, ατυχιών και πολλών άλλων παραγόντων.

Μια πράξη αρμονική όσο κι η υπόλοιπη σεζόν. Ένα αίσθημα που αποτυπώθηκε στα δάκρυα πολλών ποδοσφαιριστών όπως του σκόρερ Άκπομ, του – συνήθως – ανέκφραστου Σάκχοφ, του – προφανώς – «τελειωμένου» Κάνιας, του «βράχου» της άμυνας Βαρέλα, στην παρουσία εκεί των Βέρνμπλουμ, Μαουρίσιο, στο μήνυμα που έστειλε πριν από το ματς ο μεγάλος απών, Αντρέ Βιεϊρίνια και σε τόσα άλλα ... Θα χρειαστεί να περάσει αρκετός καιρός μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι περισσότεροι τί ακριβώς συνέβη φέτος. Δεν το χωράει εύκολα ο νους. Πρώτο Πρωτάθλημα έπειτα από τριάντα τέσσερα χρόνια, αήττητο με είκοσι έξι νίκες και τέσσερις ισοπαλίες, η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών σε πρωτάθλημα τριάντα αγωνιστικών, τρίτο διαδοχικό Κύπελλο και πρώτο νταμπλ στην ιστορία του συλλόγου ...

Οι ... χοροί μπορούν δικαιολογημένα να κρατήσουν για καιρό ακόμη. Υπάρχουν όμως κι αυτοί που δεν έχουν την πολυτέλεια του χρόνου. Ο Μάριο Μπράνκο έχει μπροστά του το θέμα του Βαρέλα και του Σάκχοφ, αν δεν αλλάξει κάτι με τον Κάνιας. Παράλληλα, σε απόλυτη συνεργασία με την ιδιοκτησία και το τεχνικό τιμ πάντα, καλείται να διαχειριστεί το θέμα του Ολιβέιρα, ο δανεισμός του οποίου ολοκληρώθηκε. Έχει να καλύψει τα κενά που δημιούργησαν οι απουσίες των Μαουρίσιο – Βιεϊρίνια έχοντας κατά νου το απαιτητικό επίπεδο των προκριματικών του Champions League. Και φυσικά το μεγάλο – αυτονόητο – κίνητρο που ομολόγησαν κι οι ίδιοι οι πρωταγωνιστες στις δηλώσεις τους μετά το ματς τονίζοντας την ανάγκη το ήδη καλό να γίνει καλύτερο. Λογική στην οποία εναρμονίζεται αποδεδειγμένα η διοίκηση, όπως φάνηκε κι από όλα όσα έγιναν και λειτούργησαν καταλυτική στην κατάληξη της σεζόν, τον περασμένο Ιανουάριο με την ενίσχυση της ομάδας. Καλή δύναμη, καλή συνέχεια