Ελένη Αντωνιάδου: Κείμενα για τον Τίτο Πατρίκιο

13:58 16/7/2019 - Πηγή: Novasports

H ποίηση του Τίτου Πατρίκιου, ποίηση κοινωνική και εσωτερική, αντλώντας απ΄την γενιά του και τις εμπειρίες της, τροφοδοτούμενη από τα ρεύματα που εξελίσσονται στην εσωτερική, ποιητική σκηνή, συνιστά το αντικείμενο του εξαιρετικού λευκώματος κριτικών κειμένων που φέρνουν στο προσκήνιο οι εκδόσεις Βακχικόν. Η συγγραφέας, Ελένη Αντωνιάδου, καθηγήτρια με πολυετή συνεισφορά στην ισχυροποίηση του δεσμού Ελλάδος και Κύπτου συστήνεται με το περιεκτικό της βιογραφικό, επιβεβαιώνοντας την ταπεινοφροσύνη που απαιτεί το εκπαιδευτικό λειτούργημά της, αλλά και την πρακτική που θέλει τους

αληθινά πνευματικούς ανθρώπους έξω και πέρα από τους επίσημους, πολιτιστικούς μηχανισμούς.

Η κυρία Αντωνιάδου παρακολουθεί την ποίηση του Πατρίκιου, ακούει προσεκτικά την πολυετή σιωπή του και παρατηρεί βήμα προς βήμα την επαναφορά στο λογοτεχνικό επίκεντρο μετά την επιστροφή του ποιητή στα πατρια εδάφη. Πολιτικοποιημένος, ζώντας και πράττοντας ανάμεσα στους ατμούς της ποίησης που εκλύουν οι λέξεις του, τις περιγραφές των πιο απλών πραγμάτων που κάτω απ΄την δεσποτική φαντασία του ποιητή αναβαθμίζονται, υψώνονται, ανακτώντας τόσες ξένες σημασίες. Εκλεκτικές συγγένειες και ευεργεσίες του ποιητή έρχονται στο φως μέσα από τα κριτικά κείμενα που φιλοξενούνται στον μικρό αυτό τόμο των εκδόσεων Βακχικόν. Στον επανακαθορισμό της ίδιας της κριτικής σκέψης, η καθηγήτρια προτείνει τις αναρίθμητες εκδοχές, υποδεικνύει τους τρόπους με τους οποίους φθάνει κοντά στην ποίηση του Πατρίκιου, σε αυτό το υλικό που καλύπτει μισό και πλέον αιώνα κοινωνικής και εσωτερικής παρατήρησης. Η ίδια δηλώνει τον δισταγμό της, τις επιφυλάξεις που συνεπάγεται η όποια αυθαίρετη ερμηνεία, ωστόσο η δημιουργική της γραφή κατορθώνει να εξηγεί με μια θαυμάσια ακρίβεια όλες τις υποψίες και τους υπαινιγμούς που θέλει η ποίηση για να φθάσει κοντύτερα στον εαυτό της.

Η Ελένη Αντωνιάδου εξηγεί σε ένα σύντομο εισαγωγικό σημείωμα τις αφορμές των κειμένων του λευκώματος, μα και την βιωματική, προσωπική σχέση με τον Πατρίκιο που συνιστά ένα είδος προστιθέμενης αξίας πάνω στις κριτικές εκτιμήσεις ενός πολύπλευρου και εκτενέστατου έργου. Τα κείμενα δεν συγκαταλέγονται με βάση την χρονολογική τους σειρά. Το περιεχόμενο και η ευστοχία με την οποίά αγγίζουν κάποια από τις πτυχές της ποιητικής λειτουργίας αποτελούν τα μόνα κριτήρια της παρουσίας τους. Μικρές διορθώσεις και επικαλύψεις, όπως η ίδια η συγγραφέας σημειώνει, συνοψίζουν τις επεμβάσεις της παρούσας έκδοσης. Τα κείμενα που γυρεύουν το τέλος του σπουδαίου Χωματόδρομου αποτελούν φωτογραφικά καρέ, στιγμές από τις ερμηνείες που αποδέχεται και αποζητά η ποίηση, συνηθισμένη στις οικονομίες, στα στερητικά σύμφωνα, τις υπερβολές, τις φαντασιώσεις.

Ο δρόμος του ποιητή δεν γνωρίζει τέλος, τα πράγματα αυτού του κόσμου περιστρέφονται γύρω από τον χρόνο του, χρωματίζοντας με λεπτομέρειες το πεδίο μιας καθημερινής πρακτικής πολέμου. Έναν κόσμο που κάθε τόσο στρέφει τα νώτα του σε μια άλλη ρότα και απ΄το κουρνιαχτό του γεννιούνται οι εποχές, οι λογισμοί, οι ιδέες. Κρατώ σημειωμένα όλα εκείνα τα αντικείμενα που πρώτη η αμερικανική ποίηση έθεσε σε λειτουργία, έτσι που πλάι στα μεγάλα ιδεώδη και στ΄ανεμιστά πράγματα να λάμνουν οι ζωές μας με τις καθημερινές τους συνθήκες, με καταφάσεις που φέρνουν οι ξεφνικοί και ανεξήγητοι κυματισμοί.

Σε πόσες από αυτές τις στροφές δεν στέκει σήμερα μάρτυρας ο Τίτος Πατρίκιος. Πόση αξία κερδίζει η ποίησή του καθώς βαθαίνει η απόσταση και όλες οι εποχές βυθίζονται στρώματα χαμένων πόλεων που δεν θα δουν ποτέ ξανά το φως. Με πόσο θάρρος άραγε γράφεται εκείνος ο στίχος, έπειτα από τόσες ήττες, τόσες διαψευσμένες προσδοκίες, κυκλωτικά χρόνια που στοιχειώνουν. Όμως η Ελένη Αντωνιάδου τον ανασύρει από το σκοτάδι που θέλει τα ποιήματα ανήμπορα εμπρός στα καθεστώτα, έτσι απλά για να εισάγει με τον ρεαλισμό που της αρμόζει την γεμάτη σοφία και αυτογνωσία ποίηση του Τίτου Πατρίκιου.

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr