Ελένη Καπογιάννη: Μια Ελληνίδα – με χιτζάμπ – μαθαίνει μπάσκετ στις Ιρανές!

Συμβατική δεν μπορείς να αποκαλέσεις την Ελένη Καπογιάννη. Ανήσυχο πνεύμα, ναι! Γιατί η προπονήτρια της γυναικείας ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού ποτέ δεν ήταν ένα άτομο – και κατ΄επέκταση μια coach – που περπατούσε μέσα από τις γραμμές. Ίσως ανάμεσα, ίσως λίγο πιο πέρα.

Οι νόρμες δεν αρέσουν στην Ελένη Καπογιάννη. Όχι αναφορικά με τους γραμμένους και άγραφους νόμους του μπάσκετ που “υπηρετεί”

εδώ και χρόνια, αλλά σε ότι αφορά την καθημερινότητα της, η οποία – θέλοντας και μη – “κολλάει” και με την “σπυριάρα”.

Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που αποφάσισε πριν από κάποια χρόνια να αφήσει την ασφάλεια του ελληνικού μπάσκετ και να “μετακομίσει” στο Λίβανο και την Αντέλιας για να γίνει η πρώτη γυναίκα προπονήτρια στη χώρα.

Αυτός είναι ο λόγος που αποδέχθηκε την πρόταση της Ομοσπονδίας Μπάσκετ του Ιράν και ανέλαβε την Εθνική Γυναικών, αφήνοντας μέσα στο κατακαλόκαιρο τη… γαλήνη του ελληνικού μπάσκετ, τις διακοπές της και την ηρεμία της, για να ταξιδέψει σε μέρη άγνωστα και ουχί παραμυθένια για μια γυναίκα, όπως είναι η σύγχρονη (;) Περσία.

Ποιος άλλωστε ξεχνά την επανάσταση των γυναικών στο Ιράν, τις μαζικές αντιδράσεις και διαδηλώσεις, τον “κώδικα” ενδυμασίας και την αστυνομία ηθικής; Κακή εποχή για να είσαι γυναίκα στο Ιράν. Πολύ περισσότερο ξένη γυναίκα. Όμως η Ελένη Καπογιάννη ούτε τρόμαξε από όσα άκουσε, διάβασε και είδε στην έρευνα που έκανε προτού αποδεχθεί την πρόταση της Ομοσπονδίας Μπάσκετ της χώρας, ούτε σκέφτηκε δευτερόλεπτο να κάνει πίσω. Γιατί αυτή ήταν και είναι η μεγάλη πρόκληση στη ζωή της. Κάτι που ξεπερνά τα σύνορα του μπάσκετ…

Όχι, δεν πήγε η coach του Παναθηναϊκού στο Ιράν για τα χρήματα. Αλλού θα έβρισκε πολύ περισσότερα δολάρια σε αυτό το διάστημα που δεν έχει υποχρεώσεις με τον Παναθηναϊκό. Πήγε για την “πρόκληση”. Για το challenge που σπάνια βρίσκεις στις μέρες μας… Για να βρει εκείνο το σημάδι που της έστειλε το σύμπαν. Για να αποκτήσει εμπειρίες, αλλά και να δώσει όσα μπορεί στις μικρές “ηρωίδες” της ιρανικής αθλητικής ζωής. Και τι τιμή είναι για την Ελλάδα, μια συμπατριώτισσα μας να είναι η πρώτη ξένη προπονήτρια εθνικής ομάδας σε μια χώρα με μικρή παράδοση στο γυναικείο μπάσκετ. Και το γυναικείο αθλητισμό γενικότερα. Σε μια Ισλαμική “δημοκρατία” στην οποία έχει “χτιστεί” εδώ και δεκαετίες ένα κακόμορφο τείχος το οποίο “χωρίζει” άνδρες και γυναίκες.

Στο Ιράν “μετανάστευσε” για κάποιους μήνες, προκειμένου να “μάθει” μπάσκετ στις γυναίκες που τολμούν να ασχοληθούν με το άθλημα. Τόλμη είναι και τούτο στο Ιράν. Μην αναρωτιέστε. Πολλά δεν βρίσκουν λογική εξήγηση στην Περσία του 2023. Η Καπογιάννη έγινε η πρώτη ξένη προπονήτρια της Εθνικής Γυναικών. Μακριά βεβαίως – βεβαίως από τα… αδιάκριτα βλέμματα των ανδρών. Προπονεί αθλήτριες που φορούν υποχρεωτικά μαντίλα και καλύπτουν το σώμα τους από το κεφάλι μέχρι τα νύχια των ποδιών στους αγώνες! Και στις προπονήσεις, εφόσον υπάρχουν άνδρες στο χώρο!

Η Ελένη Καπογιάννη βρίσκεται σε κάθε γήπεδο που της “επιτρέπεται”. Σε κάθε εκδήλωση. Σε κάθε ευκαιρία, είναι εκεί για να βοηθήσει όσο μπορεί. Άλλωστε το μπάσκετ είναι μια γλώσσα “κοινή” και παγκόσμια. Πρόσφατα ήταν το κεντρικό πρόσωπο σε σεμινάριο που διοργανώθηκε στην Τεχεράνη. Περισσότερες από 200 γυναίκες βρέθηκαν στο Azadi Sports Complex και “κρέμονταν” από τα χείλη της Ελληνίδας προπονήτριας για να ακούσουν, να μάθουν, να γνωρίσουν περισσότερα πράγματα για το μπάσκετ. Ανταμοιβή ηθική, γιατί υλική δεν υπήρξε. Αυτά τα πρόσωπα ήταν ένας διαφορετικός “χρυσός” .

Ακόμα και η Ελένη Καπογιάννη φορά το χιτζάμπ. Πρέπει να το φορά στο Ιράν. Πρόκειται για το κάλυμμα κεφαλής που φορούν οι γυναίκες σε πολλές ισλαμικές χώρες. Ένα ύφασμα τυλιγμένο γύρω από το κεφάλι και το λαιμό, που καλύπτει τα μαλλιά αλλά αφήνει το πρόσωπο ορατό. Είτε ντόπια, είτε ξένη, πρέπει να φοράς το χιτζάμπ. Και για τις Ιρανές, μετράει ακόμα και το… εκατοστό που θα μείνει ακάλυπτο το κεφάλι! Γιατί κάποια εκατοστά ακάλυπτης τρίχας μπορεί να αποδειχθούν μεγάλος μπελάς… Στην καλύτερη περίπτωση.

View this post on Instagram

A post shared by IRAN BASKETBALL FEDERATION (@iribf)

Αν και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κυρίως της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, η Ελένη Καπογιάννη φόρεσε τη μαντίλα. Για να έχει το “δικαίωμα” να βρεθεί στο Ιράν και να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις της στις αθλήτριες της Εθνικής ομάδας. Για να βοηθήσει τα κορίτσια του Ιράν να ξεφύγουν από το “ασπρόμαυρο” της καθημερινότητας τους μέσα από το μπάσκετ. Γιατί όταν πατούν στο παρκέ ξεχνούν τα πάντα. Χαμογελούν πλατιά και τα μάτια τους “γυαλίζουν”, πολύ απλά γιατί μια Ελληνίδα κάνει τα όνειρα τους πολύχρωμα.

Keywords
Τυχαία Θέματα