Ένα βράδυ στη δουλειά με τον Ρικ Πιτίνο

12:22 29/12/2018 - Πηγή: Novasports

Είναι εκείνες οι στιγμές, εκείνες οι βραδιές, εκείνα τα γεγονότα που ονειρεύεσαι όταν ξεκινάς την δημοσιογραφία. Πιτσιρίκος με χίλια όνειρα, να βιώσεις αγώνες, συνεντεύξεις, πρόσωπα. Όλα αυτά που κάνουν την καρδιά σου να κτυπά δυνατά.

Όπως καλή ώρα δουλεύοντας με τον Ρικ Πιτίνο…

Είχα την χαρά και την τιμή να είμαι πίσω από τον πάγκο του Παναθηναϊκού στο πρώτο ματς Ευρωλίγκας που κοουτσάρισε αυτός ο αμφιλεγόμενος αλλά πέρα για

πέρα χαρισματικός άνθρωπος.

Για το πόσο καλός προπονητής είναι και πόσα έχει καταφέρει στην καριέρα του, έχουν χυθεί τόνοι μελάνι. Περιττό να προσθέσω τίποτε περισσότερο.

Αν και η «ραψωδία» ενός αναγεννημένου Παναθηναϊκού απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, χθες το βράδυ στο ΟΑΚΑ, είμαι σίγουρος ότι θα έχει περίοπτη θέση σε κάποιο από τα επόμενα βιογραφικά του βιβλία.

Περισσότερο θα σταθώ στον χαρακτήρα που είδα κι αυτή την ξεχωριστή αύρα που αναδύουν οι μεγάλοι, οι σπουδαίοι και οι χαρισματικοί.

Γιατί Ο Ρικ Πιτίνο σε κερδίζει αμέσως με την απλότητα και την αμεσότητα του.
Ο άνθρωπος αλλάζει και το έχει παραδεχτεί κι ο ίδιος.

«Αν έχω μετανιώσει για κάτι ήταν που δεν ήμουν περισσότερο ταπεινός σε μικρότερη ηλικία».

Με χαμόγελο και προθυμία ήρθε στην ώρα του για τη καθιερωμένη συνέντευξη της Ευρωλίγκας πριν από την έναρξη του αγώνα. Δεν ήξερε και του εξήγησα ότι επρόκειτο για μια τυπική καθιερωμένη ατάκα.

Κι εκεί δεν δίστασε ν’ αποδώσει τα πρώτα εύσημα στους συνεργάτες του μιας και «…εκείνοι έχουν κάνει όλη τη δουλειά, εγώ απλά θα προσπαθήσω να δώσω ψυχολογική ώθηση στα παιδιά».

Λίγη ώρα αργότερα έκανε την είσοδο του στο παρκέ, ντυμένος στην πιένα όπως συνηθίζει όλα τα χρόνια της καριέρας του δεχόμενος το ζεστό χειροκρότημα των φίλων των πρασίνων.
Κι όταν το παιχνίδι ξεκίνησε το έζησε χωρίς να υπάρχει αύριο. Με πάθος, ένταση, φωνές, χειρονομίες, παρατηρήσεις και επιδοκιμασίες.

Όπως το πρώτο… φιλί στον Καλάθη όταν αναγκάστηκε να τον βγάλει μετά τα δύο φάουλ που υπέπεσε. Μια αγκαλιά ένα ψιθύρισμα στο αυτί, κι όταν ο Νικ ξαναπάτησε παρκέ στο δεύτερο ημίχρονο ήταν διαστημικός.

Έζησε κάθε στιγμή του ματς, απολαμβάνοντας το στο μέγιστο.

«Ένα πράγμα που έμαθα με τα χρόνια είναι να ζω το… πολύτιμο παρόν», έχει πει.

Και κατάφερε σε μικρό χρονικό διάστημα αυτό να το μεταλαμπαδεύσει και στους παίκτες του, οι οποίοι σε κάθε τάιμ άουτ τον άκουγαν με θρησκευτική ευλάβεια. Αλλά συνάμα έβγαζαν κι ένα χαμόγελο και μια διάθεση που είχε καιρό να εμφανίσει ο Παναθηναϊκός.

Ήξερε πότε να φωνάξει και πότε να τους πει μπράβο. Πότε ν’ αρχίσει τα ….γαλλικά, όταν η λόγου χάρη χάνονταν κάποια ριμπάουντ, «πάρτε επιτέλους αυτά τα ….καταραμένα ριμπάουντ, τι σας ζητάω, τόσο δύσκολο είναι;»,

Ή όταν η διαφορά των 10 πόντων που είχαν χτίσει πήγε στους δύο.

Στο τάιμ άουτ αφού πρώτα χρησιμοποίησε αρετές φορές της γνωστή λέξη «f…k», συνέχισε:
«Θα σας πω εγώ γιατί χάσατε την διαφορά. Γιατί τέσσερις παίκτες κάθεστε σαν…. λαλάκες (ελεύθερη μετάφραση) και βλέπετε έναν τύπο (τον Κλάιμπερν εννοούσε) να μας βάζει καλάθια. Ξυπνήστε και κάνετε τον να πονέσει».

Αλλά και από την άλλη πλευρά και πότε να τους πει ότι, «παίζετε μια φανταστική άμυνα, μια άμυνα από σίδερο» ή κι όταν είχαν σφίξει σαν τανάλιες στην άμυνα να τους επιτιμήσει πάλι.

«Τους έχετε κουράσει, τους έχετε εξουθενώσει, σε λίγο θ’ αρχίσουν να σας δίνουν την μπάλα με λει-απ».

Απλά απολαυστικός.

Ήθελε πολύ αυτή τη νίκη, άλλωστε μισεί την ήττα. «Για 24 ώρες, όταν χάνω, είμαι ένας κακός άνθρωπος. Μετά κοιτάζω το επόμενο ματς» έχει πει.

Τη νίκη που ήθελε την πήρε και κοιτάζει το αύριο. Με παίκτες χαρούμενους. Με παίκτες όπως ο «Λουκ Σκάϊγουόκερ» Λεκαβίτσιους ή ο «Φλας Γκόρντον» Αντεντοκούμπο.

Και νονός ονομάτων, ναι.

Γιατί «κι αυτό τους δίνει ένα έξτρα κίνητρο, να δουλέψουν να γίνουν καλύτεροι, να μην αισθάνονται κοντοί ή άστοχοι» όπως μου είπε ο εκ των βοηθών του Γιώργος Βόβορας μετά την λήξη του αγώνα στην δηλώσεις του στην εκπομπή της Super Euroleague.

Ένα είναι σίγουρο. Συμφωνείς ή διαφωνείς μαζί του, σου αρέσει ή δεν σου αρέσει, ο Ρικ Πιτίνο είναι ξεχωριστός.

Είναι τιμή για το ελληνικό μπάσκετ που είναι εδώ και συνάμα μια τεράστια ευκαιρία.
Αποτελεί ένα «θησαυρό γνώσεων» μπασκετικό και όχι μόνο. Πρέπει να τον εκμεταλλευτούμε και να κερδίσουμε.

Η χθεσινή του «παράσταση» ήταν μόνο η αρχή. Δεν ξέρω αν μείνει έξι μήνες ή… έξι χρόνια.
Αυτό που ξέρω είναι ότι πρέπει όλοι μας να ποτιστούμε από το δικό του πάθος και την διάθεση για μάθηση, μακριά από εμπάθειες και μικρό-οπαδικές κραυγές.

Γιατί κι αυτό ο Ρικ Πιτίνο το έχει αναλύσει.

«Το πάθος και η πείνα είναι τα δύο πράγματα που κοιτάζω είτε σ’ έναν αθλητή, βοηθό προπονητή, ή …προπονητή αλόγων. Αλλιώς δουλειά μαζί του δεν κάνω»….