Ένας μικρός μάγος της μπάλας...

16:04 28/9/2018 - Πηγή: Novasports

Στη Λιλ, ο μικρός Εντέν πήγε το 2005 γιατί είναι κοντά στα σύνορα με το Βέλγιο και το πατρικό του σπίτι (ο μπαμπάς αμυντικό χαφ, η μαμά επιθετικός, μιλάμε για γνήσιο ποδοσφαιρικό γόνο!) και γιατί η ομάδα του γαλλικού βορρά είχε ήδη δημιουργήσει δίκτυο απορρόφησης αστέρων του βελγικού ποδοσφαίρου (συνεπώς οι γονείς ήξεραν που έστελναν το παιδί τους για ποδοσφαιρική ανατροφή).

Στη βιομηχανική Λιλ, ο μικρός Εντέν Αζάρ

γνώρισε το αθλητικό σχολείο για δυο χρόνια, τον λάτρη των… duels (γαλλιστί μονομαχιών) Κλοντ Πιέλ επαγγελματικά από το 2007 και μετά και τον επιθετικογενή Ρουντί Γκαρσιά, με τον οποίο πανηγύρισε πρωτάθλημα για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας από το 1954 και κύπελλο το 2011 για πρώτη φορά από το 1955! Θαύμα. Νταμπλ χωρίς έδρα!

Με τον προπονητή Γκαρσιά, ο Αζάρ έβαλε τη μπάλα κάτω, έκανε ντρίμπλες, πάσες, σέντρες, έβαλε 22 γκολ (ρεκόρ καριέρας), πέρναγε σαν σταματημένους τους αμυντικούς. Με τον νυν κόουτς της Μαρσέιγ (είναι το ίδιο απολαυστική με τη Ρόμα, την οποία προπόνησε ο Γκαρσιά στην Ιταλία) απελευθερώθηκε και έδειξε την τεράστια κλάση του, στο Βιλνέβ Ντ’Ασκ, στα περίχωρα της πόλης, το οποίο και φιλοξενούσε τη Λιλ. Δεν πρόλαβε βλέπετε το «Μορουά». Ομάδα χωρίς έδρα, πήρε νταμπλ με όπλο το ποδοσφαιρικό της στιλ. Στιλ… Λιλ! Με Καμπάιγ, Ντεμπισί, Ραμί, Ρόζεναλ, Μουσά Σο, Ομπρανιάκ, Ζερβίνιο. Κλασικό, δημιουργικό στιλ…

Στη Λιλ, ο θαυματουργός μικρός Βέλγος έπεισε από το 2010 τον απαιτητικό Ζινεντίν Ζιντάν για την αδιαμφισβήτητη αξία του. Ο Γάλλος τον ήθελε με κλειστά μάτια στη Ρεάλ εδώ και χρόνια. Ο Ζιντάν έφυγε, ο Αζάρ έμεινε στην Τσέλσι για το πρότζεκτ Σάρι. Ιταλική λογική μεν, όχι τύπου Κόντε δε. Με τον Αντόνιο πάντως δεν του έλειψαν οι κούπες…

Ο Αζάρ δεν έκανε ποτέ κάτι στην… Αζάρ (γαλλιστή, τύχη) από τότε που ωρίμασε και ξέφυγε από το σπίτι-γήπεδο και πήρε την κατάσταση στα … πόδια του! Πήγε στο φανταχτερό Λονδίνο και την Τσέλσι για να κατακτήσει Τσάμπιονς Λιγκ, έπαιξε πολύ καλά με τον Μουρίνιο και πήρε πρωτάθλημα το 2015, μετά μούτρωσε με τον ιδιόρρυθμο special one και τώρα είναι σε φουλ φόρμα, με Σάρι προπονητή να απελευθερώνει το παιχνίδι του (6 γκολ στα 7 πρώτα ματς της σεζόν, η πιο αποτελεσματική εκκίνηση στην καριέρα του) και να τον θεωρεί κομβικό για την υλοποίηση του ονείρου. Πήγε στην Τσέλσι για Τσάμπιονς Λιγκ.

Στο Λιγκ Καπ, σε νοκ-άουτ αναμέτρηση στο Άνφιλντ με τη Λίβερπουλ (1-0 μέχρι το 79’ με το γκολ του Στάριτζ) πήρε ανάσες και άρχισε το ματς από τον πάγκο. Μόλις ο κόουτς Σάρι είδε τα δύσκολα, έδεσε την άμυνα με Λουίζ και έβαλε τον θαυματουργό Βέλγο για την ανατροπή.

Δεν έκανε δα και… πολλά. Δυο… πραγματάκια μόνο για να στείλει την αήττητη στη σεζόν Τσέλσι στον τέταρτο γύρο της διοργάνωσης (την έχει κατακτήσει το 2015). Χτύπησε μαεστρικά το φάουλ για την κεφαλιά του Μπάρκλι και την προβολή ισοφάρισης του Έμερσον και έκανε το μυθικό σλάλομ για το 2-1. Δεν τον είδε κάποιος, πόσο γρήγορα τους πέρασε και πόσο γρήγορα εκτέλεσε. Τόσο απλά. Όσο απλά και κατανοητά αποκαλύφθηκε ένα βράδυ στο Λιλ το τεράστιο ταλέντο του.