Γιαννάκης: «Οι παρέες γράφουν ιστορία, πρέπει να ζούμε τις στιγμές»

20:51 4/11/2024 - Πηγή: Novasports

Αναλυτικά οι δηλώσεις του:

«Νομίζω ότι εκείνη η παρέα του 1987, αλλά και εκείνη του 2005 έδωσε μηνύματα. Και εκείνη η παρέα στη Θεσσαλονίκη και εκείνη στην Αθήνα, στον Πειραιά. Τελικά οι παρέες γράφουν ιστορία, οι παρέες στις οποίες ο ένας μπορεί να ανεχτεί τον άλλον και να καταφέρουν κάτι σημαντικό. Και βέβαια το κυριότερο, αυτό που θα ήθελα να

μεταφέρω στους ανθρώπους που μας ακούν είναι ότι σε αυτό το βιβλίο είναι όλα όσα ήθελα να πω, αυτά αισθανόμουν όταν ξεκίνησα πιτσιρικάς με ένα ερέθισμα, το μπάσκετ, που δεν ήταν ακόμα πολύ γνωστό, δεν ήταν κάτι το οποίο μπορούσε κάποιος να πει ότι θέλει να το κάνει.

Άρα τα παιδιά μας – και τότε και πάντα – χρειάζονται ερεθίσματα. Εύχομαι ως κοινωνία να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις και να ως πολιτεία να έχουν πολλά ερεθίσματα και ειδικά τα παιδιά, τα οποία μπορούν να κυκλοφορούν στον δρόμο έχοντας χαρά για το παιχνίδι, αλλά ίσως να υπάρχει και κάποια άλλη δράση που όταν τους χτυπήσει στον ώμο να ανακαλύψουν ότι μπορούν να κατακτήσουν όνειρα.

Όλοι οι άνθρωποι έχουν δύναμη και πάθος για πράγματα, για τα οποία δεν έχουν τα ερεθίσματα να ανακαλύψουν. Βέβαια να μην ξεχνάμε ποτέ ότι μέσα μας υπάρχει ένα ανθρωπάκι που πάντα θα μας φέρνει αντίρρηση να κάνουμε κάτι με κόπο, με πόνο και με ιδρώτα. Θέλει να κάνουμε οικονομία, αυτό πρέπει να το καταπολεμήσουμε και να ανακαλύψουμε την ενέργεια και τη δύναμη που έχουμε μέσα μας. Γιατί δεν την είχαμε μόνο εμείς. Την έχουν πολλά παιδιά και πολλά μεγάλα παιδιά.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που είστε όλοι εδώ, ευχαριστώ πάρα πολύ τον Παντελή, την κόρη μου που με παρακίνησε, τον γιο μου που με στήριξε, την οικογένεια μου, τη γυναίκα μου, τις εκδόσεις ‘διόπτρα’, που γίναμε μια ομάδα όλοι μαζί για να δημιουργήσουμε ένα βιβλίο που θα χαρώ να μπορεί να παρακινήσει έστω ένα παιδί. Θα χαρώ πάρα πολύ και θα αισθάνομαι ιδιαίτερα ευτυχής».

Για τον ρόλο της οικογένειας: «Η οικογένεια παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο. Κακά τα ψέματα, εκείνοι είναι οι άνθρωποι που σε περιμένουν, έχουν λίγο χρόνο μαζί σου. Η κούραση που βγαίνει μέσα από το πάθος για αυτό που κάνεις πιθανόν να μην τους δίνει τον χρόνο που θα έπρεπε. Πρέπει πάντα και δημόσια να τούς ζητάω συγγνώμη που δεν ήμουν όσο θα έπρεπε κοντά τους. Είχα τύψεις και τώρα έχω και πάντα θα έχω. Θέλω να καλύψω όσο μπορώ το έδαφος, αλλά ο χρόνος, οι στιγμές και οι ημέρες που περνούν δεν είναι ποτέ ίδιες με τις επόμενες. Για αυτό πρέπει να ζούμε τις στιγμές και να δίνουμε τις αγκαλιές μας και τη συμπαράστασή μας στους ανθρώπους που αγαπάμε”.