Η Γαλλική ποίηση του 21ου αιώνα

18:01 25/8/2019 - Πηγή: Novasports

Οι εκδόσεις Βακχικόν είχαν την εξαιρετική ιδέα να μεταφράσουν στα ελληνικά σύγχρονους ξένους ποιητές. Η σειρά ανθολογιών που εδώ και καιρό εκδίδουν έφερε το κοινό σε επαφή με το απαύγασμα της ευρωπαϊκής ποιητικής παραγωγής. Η ανθολογία των Νέων Γάλλων ποιητών έρχεται να διανθίσει τη σειρά αυτή με απόδοση στα ελληνικά οκτώ νέων γάλλων ποιητών και ποιητριών που γεννήθηκαν μεταξύ 1976 και 1992.

Πρόκειται για τους ποιητές Στεφάν Κορβέν, Ωρελιά Λασάκ, Φρανσουά Ξαβιέ Μεγκρ, Αντλίν Μπαλντακινό, Βικτόρ Μπλαν, Ζαν Μπατίστ Πεντινί, Λιζιάν Ρακοτοσόν και Μπενουά Ρες.

Η ανθολόγηση έγινε από τον Νέστορα Πουλάκο και η μετάφραση από την Ανδρονίκη Δημητριάδου, ενώ ο πρόλογος από τον Χρήστο Νίκου, διδάκτορα Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Χάρη στη εκτενή και κατατοπιστική του ανάλυση αποκτούμε πανοραμική γνώση για τους ποιητές και τα έργα (τις συλλογές, τους τίτλους - υπότιτλους, τα εξώφυλλα, τους πίνακες ζωγραφικής). Τη νέα αυτή γενιά ποιητών της Γαλλίας ο καθηγητής Χρήστος Νίκου χαρακτηρίζει fine fleure της γαλλικής παραγωγής.

Οι καλλιτέχνες ανήκουν στη «Γενιά της Χιλιετίας» (ή Millennials ή Generation Y). Σε αυτήν κατατάσσονται ποιητές που ενηλικιώθηκαν την εποχή της Πληροφορίας και είναι εξοικειωμένοι με την ψηφιακή τεχνολογία και τα κοινωνικά δίκτυα. Ποιητές από το 1980 έως το 2000. Ο Βικτόρ Μπλαν, γεννημένος το 1992, είναι ο μικρότερος ηλικιακά ανθολογούμενος ποιητής και ανήκει στην επόμενη γενιά.

«Η ποίηση είναι εσπεράντο της ανθρώπινης ψυχής», υποστηρίζει ο γάλλος ποιητής Ζαν Πιέρ Σιμεόν και ο καθηγητής Χρήστος Νίκου, επικροτώντας την άποψή του, επισημαίνει πως σε μια περίοδο όπου οι αξίες δοκιμάζονται, οι ποιητικές φωνές δεν είναι πολυτέλεια, «αλλά ο τρόπος να καθαριστούν οι πληγές που δεν βρήκαν τον χρόνο να επουλωθούν». Ως απόδειξη των ιδιαίτερων δυνατοτήτων της ποίησης φέρνει τους νέους γάλλους ποιητές. Με τις συνθέσεις τους, γράφει, όχι μόνον αποκαλύπτουν την καθημερινότητα, αλλά και επιθυμούν να ξαναδημιουργήσουν τον κόσμο. Το ποιητικό βάθος και η δυναμική της φωνής τους είναι η καλύτερη απάντηση στο ερώτημα του Χέλντερλιν: «Κι οι ποιητές τι χρειάζονται σ΄ ένα μικρόψυχο καιρό;».

Οι νέοι γάλλοι ποιητές, φορείς μιας πλούσιας ποιητικής παράδοσης, επηρεάζονται κυρίως από τον γαλλικό μοντερνισμό, τους ποιητές της παρακμής (decadence) και τους υπερρεαλιστές. Η ποίησή τους είναι συναισθηματική. Και παρά το κοινό τους βιωματικό υπόβαθρο, παρουσιάζουν ποικιλία προσωπικών φωνών, μια ιδιοπροσωπία που αγγίζει όχι μόνον εντελώς προσωπικές αγωνίες, (για παράδειγμα τη γέννηση ενός παιδιού), αλλά και πολιτικές ή κοινωνικές καταστάσεις (τη μοναξιά, την καθημερινότητα, την καταγγελία του αστικοποιημένης ζωής, τη μνήμη, τον έρωτα) ή την επικαιροποίηση των αρχαίων μύθων.

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr