Η πρόκληση των οκτώ

09:12 22/4/2025 - Πηγή: Novasports

Δεν έχουν όλοι το ίδιο παρελθόν. Κάποιοι βρίσκονται καταμεσής της ακμής τους, άλλοι ξεκίνησαν ήδη να κατεβαίνουν τον λόφο. Όλοι όμως βλέπουν την postseason σαν ευκαιρία να αποδείξουν ποιοι είναι και τι μπορούν να κάνουν.

Εβάν Φουρνιέ

EUROLEAGUE 2024-2025 / ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.

Ο Γάλλος επέστρεψε στην Ευρώπη κυρίως για ένα πράγμα: για να νιώσει ξανά πρωταγωνιστής. Να παίξει αγώνες δίχως αύριο, αυτούς που ξεχωρίζουν τους διεκδικητές από τους υποκριτές. Να πάρει την ευθύνη. Δεν είναι

πρωτόπειρος σε πλέι-οφ, αλλά ούτε και έμπειρος. Με 704 παιχνίδια κανονικής διάρκειας στο ΝΒΑ, τα 19 στην postseason σε τέσσερα χρόνια δεν είναι πολλά, αφού ποτέ δεν πέρασε το εμπόδιο του πρώτου γύρου. Η εμπειρία του σε αγώνες δίχως αύριο συμπυκνώνεται στη διεθνή σκηνή – δεν κατακτά κανείς 6 μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμιο Κύπελλο και Ευρωμπάσκετ χωρίς να τα παίξει. Για αυτόν είναι η ώρα που περίμενε, η στιγμή που θα καλύψει την απόσταση ανάμεσα σε άλλη μία πρόκληση και το νέκταρ του τροπαίου. Τίποτα άλλο δεν θα είναι αρκετό.

Νάιτζελ Χέιζ-Ντέιβις

«Πρέπει να μιλήσουμε για τον Χέιζ-Ντέιβις». Αυτή ήταν μια από τις ατάκες των Καταλανών δημοσιογράφων πρίν από τρία χρόνια, στην μονοετή παρουσία του Αμερικανού φόργουορντ στην Μπαρτσελόνα. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως ο παίκτης που έχει δύο σερί παρουσίες στην καλύτερη πεντάδα της Ευρωλίγκας φαινόταν να πιάνει τη μπάλα από το κοτσάνι και να μην μπορεί να σκοράρει με στοιχειώδη ευστοχία: τότε είχε 4.3 πόντους με 42.2% δίποντα και 24.4% τρίποντα και είχε παίξει 8 λεπτά όλα κι όλα στον ημιτελικό του φάιναλ φορ με τη Ρεάλ, αδυνατώντας να δει το παρκέ πίσω από τους ώμους του Νίκολα Μίροτιτς – με τον ίδιο μάλιστα προπονητή. Έγραψε ο ίδιος μετά την επιλογή του στην καλύτερη πεντάδα: «Το ίντερνετ είναι φτηνό και τα λόγια είναι ακόμα φτηνότερα. Η καλύτερη απάντηση στην κριτική είναι η προσωπική επιτυχία. Αλλά θυμηθείτε, δεν υπάρχει “I” στη λέξη “team”, εκτός από τη λέξη “First Team”. Χρειάζεται μεγαλύτερη απόδειξη για το κίνητρο του;

Κέντρικ Ναν

Ο κυρίαρχος του παιχνιδιού είναι εδώ, ντυμένος με πράσινη στολή, ένας βλοσυρός δολοφόνος που σε 18 μήνες έχει αναγκάσει τους περισσότερους να παραδεχτούν πως δεν υπάρχει καλύτερος αυτή τη στιγμή στην Ευρωλίγκα – και πως λίγοι θα ήταν σε θέση να σταθούν δίπλα του ανάμεσα στα χρόνια. Αλλά το σκληρό νόμισμα της κληρονομιάς του καθενός είναι οι τίτλοι, για αυτό και ο Ναν έχει ήδη σκαρφαλώσει στην κορυφή, έχει ήδη κερδίσει. Τώρα είναι καλύτερος, έχει καταλάβει το παιχνίδι, τις αποστάσεις, την σκληράδα. Γνωρίστηκε με τους αντιπάλους και τα γήπεδα, τους συμπαίκτες και τον προπονητή, αναγνώρισε τις καλύψεις. Έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος, μια ακόμη σφραγίδα, o MVP, μια δεύτερη. Πλέον μένει το back to back, αυτό που σε βάζει σε άλλη κατηγορία. Του Σάρας και του Άντονι Πάρκερ, του Σπανούλη, του Λάρκιν, αυτών που τα έχουν καταφέρει. Γίνεται να μπεις σε all-time συζήτηση από σκάρτες 2 σεζόν; Γίνεται, αν κερδίσεις και φέτος.

Μάικ Τζέιμς

EUROLEAGUE/2024-2025/ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ – ΜΟΝΑΚΟ (ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ / EUROKINISSI)

“Η πτώση για την οποία ακούω τόσα πολλά”, έγραψε δηκτικά σε tweet ο Αμερικανός όταν είδε δημοσιευμένη μια λίστα με τους παίκτες που παρήγαγαν τους περισσότερους πόντους φέτος στην Ευρωλίγκα. Πρώτος ο Σορτς (36.9), δεύτερος ο Ναν (30.9), τρίτος ο Τζέιμς (28.7), πάνω από τους Έντουαρντς και Μαλεντόν. Ο περσινός MVP θα κλείσει τον Αύγουστο τα 35: ακόμα και αν το κατέβασμα του λόφου είναι ομαλό, ο angry Mike ξέρει καλά πως δεν θα έχει πολλές ευκαιρίες να πάρει τον τίτλο που του λείπει για να συνοδεύσει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ με αυτόν του νικητή. Οι άλλοι τέσσερις της πεντάδας, Ντε Κολό, Σπανούλης, Γιουλ, Ναβάρο, όλοι έχουν τα έχουν καταφέρει. Εδώ που έφτασε, υπάρχει μόνο ένας τρόπος να σβήσει μια για πάντα την πρόταση: «απίθανος σκόρερ, αλλλά…».

Κέβιν Πάντερ

epa11881431 Barca’s Kevin Punter gestures during the Euroleague basketball match between FC Barcelona and Olympiacos BC, in Barcelona, Spain, 07 February 2025. EPA/Alejandro Garcia

Σκόρερ, το ξέραμε. Clutch, το έχει αποδείξει πλειστάκις. Η φετινή σεζόν είναι αυτή που απέδειξε τις ηγετικές ικανότητες του Κέβιν Πάντερ, της διάθεσης του να διαισθανθεί τι χρειάζεται η ομάδα του και να κάνει ακριβώς αυτό. Χωρίς να θυσιάσει το σκοράρισμα του (16.9 πόντοι, περισσότεροι και από τη σούπερ δεύτερη χρονιά στην Παρτίζαν, όταν είχε 16.0), ο Αμερικανός γράφει ήδη νούμερα καριέρας στις ασίστ (3.0) και τα κλεψίματα (1.3) και είναι φανερά διατεθειμένος να κάνει και τη βρώμικη δουλειά αν αυτό χρειαστεί: οι λυσσασμένες άμυνες απέναντι στον Παναθηναϊκό φέτος στη Βαρκελώνη είναι χαρακτηριστικές της φετινής πολυδιάστατης μενταλιτέ του. Απών από το φάιναλ φορ μια τετραετία τώρα, ο γεννημένος στο Μπρονξ Πάντερ σχεδιάζει την επιστροφή του σε μια γεμάτη από λακκούβες σεζόν. Τότε, στην Κολωνία, ήταν ο μοιραίος της Αρμάνι. Αν κρίνει κανείς από την… ψύχραιμη αντίδραση όταν δεν είδε το όνομα του σε καμία από τις δύο πρώτες πεντάδες της σεζόν, νιώθει πως έχει ακόμα πολλά να αποδείξει.

Σέιν Λάρκιν

EUROLEAGUE 2023-2024 / ΟΣΦΠ – ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ ΕΦΕΣ (KLODIAN LATO / EUROKINISSI)

Η τριετία 2019-2022 ήταν πιθανότατα ό,τι διασκεδαστικότερο έχουμε δει από Αμερικανό παίκτη στην 25ετία της Ευρωλίγκας. Ασύλληπτη ταχύτητα, παιχνίδι κοντά ή μακριά, σαν να παίζει σε ένα δικό του ρυθμό, αποκομμένο από τους υπόλοιπους. Εκείνος ο Λάρκιν κάνει πια σποραδικές εμφανίσεις. Τον Οκτώβρη θα κλείσει τα 33, το σκαρί του έχει γράψει πολλά χιλιόμετρα και άλλους τόσους τραυματισμούς, απότοκους του τρόπου παιχνιδιού του. Πλέον έχει μάθει να διαλέγει τις στιγμές και να βάζει τους υπόλοιπους στο παιχνίδι. Μόλις δύο φορές φέτος έγραψε πάνω από 20 πόντους, έχασε 11 ματς και ξεκίνησε μόλις σε 6. Όμως η αύρα του Λάρκιν είναι ακόμα εδώ, πως μπορεί αυτή την άνοιξη να αντέξει να δώσει κάποιες από τις τελευταίες παραστάσεις του – και κανείς δεν θέλει να είναι αντίπαλος του όταν συμβεί. Ο Παναθηναϊκός είναι για αυτόν το ιδανικό παλκοσένικο: τίποτα καλύτερο από το να αποκαθηλώνεις τον πρωταθλητή.

Τι-Τζέι Σορτς

Ο Τι Τζέι Σορτς

Ελάχιστοι μπορούν να αντισταθούν σε μια ωραία ιστορία. Η φετινή της Παρί είναι η πιο όμορφη ιστορία της Ευρωλίγκας τα τελευταία πολλά χρόνια, το σταυροδρόμι στο οποίο συναντιούνται οι ρομαντικοί και οι νεωτεριστές. Ο κοντορεβιθούλης, όνομα και πράγμα, το είχε πει από το σποτάκι του Σεπτέμβρη: «εδώ είναι ένα κλειστό γκρουπ από MVP’s, αλλά πάντα υπάρχει χώρος για άλλον ένα». Η μετοχή του Σορτς δεν μπορεί να πέσει: το καλοκαίρι θα γίνει σφαγή για το ποιος θα τον αποκτήσει ό,τι και να γίνει: η τιμή γράφει ήδη 2.2 αλλά άνετα μπορεί να φτάσει στα 2.5 εκατομμύρια το χρόνο. Και μπορεί να ανέβει ακόμα περισσότερο αν πάρει αν κερδίσει το δικαίωμα να κυκλοφορεί στο Άμπου Ντάμπι.

Μάριο Χεζόνια

Μάριο Χεζόνια, Ρεάλ Μαδρίτης

Το μεγάλο παιδί από το Ντουμπρόβνικ δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Είναι πια 30, το περασμένο καλοκαίρι πήρε αυτοκρατορικό συμβόλαιο μετά το απαραίτητο δράμα της πιθανής επιστροφής του στη Μπάρσα, έχει ήδη 4 χρόνια που επέστρεψε στην Ευρώπη. Τα τοτέμ του παρελθόντος έχουν όλα πάρει θέση στην κερκίδα πλην Γιουλ, οπότε υπάρχει χώρος για νέους ήρωες. Ο Χεζόνια θέλει την ευθύνη – εδώ που τα λέμε, τώρα είναι η ώρα του. Πέρσι την πήρε μετά τον χαμένο τελικό, την έβαλε όλη στους ώμους του. Η φετινή δυσλειτουργική Ρεάλ έφτασε μετά κόπων στην οκτάδα και ο ίδιος είναι μια χειροβομβίδα κάθε φορά που έρχεται κοντά μικρόφωνο, αφού δεν ξέρει να φιλτράρει τα λόγια του, συχνά μιλάει για αυτούς που ήρθαν, όχι ακριβώς κολακευτικά. Το είπε και τις προάλλες, μετά τη Μπάγερν: «παίξαμε οι παλιοί, δείξαμε τι μπορούμε να κάνουμε». Ο Ματέο ξέρει ότι χωρίς αυτόν έχει ελάχιστες πιθανότητες να σκαρφαλώσει πάνω από τον τοίχο του Ολυμπιακού και θα του δώσει την ευκαιρία – μένει σε αυτόν να αποδείξει ότι είναι κάτι παραπάνω από ένας καλός σκόρερ.