Η υπέρ-ανάλυση του Match 64 (longread)

08:24 15/7/2018 - Πηγή: Novasports

Φτάσαμε λοιπόν στο match 64. Στο κορυφαίο ποδοσφαιρικό ματς κάθε τετραετίας. Από τη μία η Γαλλία του Εμπαπέ, του Γκριεζμάν μα πάνω απ' όλους του Ντεσάν, και από την αλλη η Κροατία του Μόντριτς, του Ράκιτις μα πάνω απ' όλους των 4,5 εκατομμυρίων Κροατών.

Είναι δεδομένο ότι όσοι αγωνιστούν στο παιχνίδι της Κυριακής θα δώσουν κάθε ικμάδα των δυνάμεών τους για να σηκώσουν το κορυφαίο τρόπαιο όλων των σπορ. Θα είναι η Γαλλία για δεύτερη

φορά στην ιστορία της μετά την παρέα του Ζιντάν το 1998; Ή θα είναι η πρώτη βαλκανική ομάδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου;

Μοιάζει με ρεβάνς του ημιτελικού του 1998 που κρίθηκε από τα μοναδικά διεθνή γκολ στην καριέρα του Τουράμ. Η Κροατία τότε λίγο έλειψε να "σοκάρει" τον ποδοσφαιρικό κόσμο στην παρθενική συμμετοχή της σε Παγκόσμιο Κύπελλο με παίκτες όπως ο Σούκερ, ο Μπόμπαν, ο Προσινέτσκι κι ο Ασάνοβιτς. Κι από την άλλη ο "μυθικός" Ζιζού. Και τώρα τί;

Η Γαλλία και η Κροατία είναι οι δύο καλύτερες ομάδες του Μουντιάλ. Σε ένα ματς που είναι πολλά παραπάνω από μια ρεβάνς. Είναι ένα ματς-πέρασμα στην "αιωνιότητα". Και οι δύο ομάδες επέδειξαν απαράμιλλη σταθερότητα και προσήλωση στο στόχο. Η καθεμία με τα δικά της όπλα και το δικό της τρόπο. Ήταν σοβαρές, αντεπεξήλθαν στις δυσκολίες, προσαρμόστηκαν όπου έπρεπε και δεν παρέκκλιναν του πλάνου. Τώρα ίσως χρειαστεί να το κάνουν.

Γαλλία: Ένα ακόμα φαβορί

Οι "μπλε"΄μπήκαν στο τουρνουά έχοντας "κολλημένη" πάνω τους την ταμπέλα του φαβορί. Αυτό υποδείκνυε το ρόστερ της ομάδας στους δημοσιογράφους. Αυτό προσπάθησε να υποτάξει ο Ντεσάν. Ένας άνθρωπος που έχει σηκώσει το τρόπαιο ως παίκτης και που ξέρει πως για να το σηκώσει ξανά ως προπονητής πρέπει να τιθασεύσει το ταλέντο των παικτών του και να εντάξει κάθε σπουδαία προσωπικότητα της ομάδας του εντός του συνόλου.

Μέτρια αλλά νικήτρια

Το ξεκίνημα με την Αυστραλία ήταν ένα πρώτο καλό μάθημα για τους "νιούφηδες" της Γαλλίας αλλά και για τον ίδιο τον Ντεσάν. Μέτρια εμφάνιση, αλλά παρόλαυτα νίκη για τους μπλε χάρη σε πέναλτι του Γκριζμάν και αυτογκόλ για μια Γαλλία που δε μπορούσε να δημιουργήσει με τίποτα χώρους στους Εμπαπέ και Γκριεζμάν. Ο Τολισό δε μπόρεσε να καλύψει το κενό του Ματουιντί και η ανάγκη για φορ περιοχής ήταν εμφανής. Ντεμπελέ, Γκριεζμάν και Εμπαπέ σπάνια πάτησαν περιοχή.

Μέτρια αλλά νικήτρια vol.2

Δεύτερο ματς με το Περού. Νέες δυσκολίες. Νέα μέτρια εμφάνιση. Ζιρού και Ματουιντί στην εντεκάδα, αλλά οι δυσκολίες στην δημιουργία μεγάλες. Σε ματς που χρειαζόταν πλάτος ο Παβάρ κι ο Ερναντέζ δε μπόρεσαν να βοηθήσουν. Τουλάχιστον το γκολ του Εμπαπέ με την αρωγή του Ζιρού έδειξε πως αυτός ο δρόμος επίθεσης ήταν πιο αποτελεσματικός καθώς άνοιξαν διάδρομοι για τους Εμπαπέ και Γκριεζμάν. Η δουλειά είχε γίνει. Το στοίχημα να "ωριμάσει" η ομάδα μέσα στο τουρνουά είχε επιτευχθεί.

Στάχτη στα μάτια

Με την πρόκριση στο τσεπάκι το ματς με τη Δανία αποτέλεσε "στάχτη" στα μάτια των
αντιπάλων. Το 0-0 έδωσε άκοπα την πρόκριση και στις δύο ομάδες και οποιαδήποτε κριτική για ένα παιχνίδι που ο Ντεσάν το είδε σαν προπόνηση για τα δικά του συμπεράσματα θα πήγαινε στον κάλαθο των αχρήστων. Η Γαλλία ακόμα δεν είχε πείσει κανέναν. Αλλά το τουρνουά τότε ξεκινούσε για εκείνη.

Μπαλάρα

Στη φάση των "16" αντίπαλος η Αργεντινή του Μέσι, που ερχόταν με τον "αέρα" της ψυχολογίας από μια ανέλπιστη πρόκριση. Που προηγήθηκε με 2-1 ανατρέποντας το γκολ-πέναλτι του Γκριεζμάν. Που "κατατροπώθηκε" από τις ορέξεις του Εμπαπέ. Στο πρώτο ματς υψηλών απαιτήσεων η Γαλλία φώναξε παρών και "τρόμαξε" τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Το 1-2 έγινε 4-2 με συνοπτικές διαδικασίες χάρη στη γκολάρα του Παβάρ και τα δύο του Εμπαπέ. Με την πλάτη στον τοίχο η Γαλλία επιτέθηκε και ήταν εντυπωσιακή. Οι καλοθελητές είπαν: "βρήκε και τα' κανε".

Κυνισμός

Στα προημιτελικά η Ουρουγουάη. Η μάλλον η Ουρουγουάη χωρίς τον Καβάνι. Δύο ομάδες που ειχαν παίξει παρόμοια ως εκείνη τη στιγμή. Έπρεπε κάποια να "σπάσει" την αντίπαλη άμυνα. Ο Σουάρες μόνος του δε μπορούσε. Όπως δε μπορούσε κανείς Γάλλος απέναντι σε Χιμένες και Γκοντίν. Κανείς εκτός από έναν. Τον Βαράν. Ο στόπερ της Ρεάλ σε μια στατική φάση είπε στον Γκριεζμάν που θέλει τη μπάλα. Ο άσος της Ατλέτικο του την έστειλε εκεί που την ήθελε και ο Βαράν νίκησε τους συμπαίκτες του Γκριεζμάν. Το γκολ του Γκριεζμάν για το 2-0 με το λάθος του Μουσλέρα επιστέγασε την δύσκολη προσπάθεια των τρικολόρ που όμως δεν κινδύνεψαν ποτέ.

Η αποθέωση της τακτικής

Και φτάνουμε στο ματς αποθέωση της τακτικής. Απέναντι στους "κόκκινους διάβολους" του Βελγίου η Γαλλία έπρεπε αρχικά να αμυνθεί. Και το έκαναν όλοι. Με πρώτους αμυντικούς τους Ζιρού, Εμπαπέ και Γκριεζμάν, δεύτερη γραμμή "μαζινό" από τον Πογκμπά και τους "Μακελελέδες" Ματουιντί και Καντέ και με Βαράν, Ουμτιτί να "κλειδώνουν" τον Λουκάκου.

Για τον Αζάρ φαινόταν να μην υπάρχει λύση, αλλά με την πάροδο του χρόνου ο άσος της Τσέλσι ήταν όλο και πιο μόνος. Και ως γνωστό ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Τη φέρνει όμως ο Ουμτιτί. Κόρνερ Γκριεζμάν, κεφαλιά του στόπερ της Μπαρτσελόνα, 1-0, τελικό, τελικός. Το Βέλγιο όσο κι αν προσπάθησε δε μπόρεσε να βρει το "γαλλικό" κλειδί για ένα ματς από το οποίο όποια ομάδα κι αν προκρινόταν θα είχε αποδοθεί δικαιοσύνη. Για την μεν Γαλλία λόγω αμυντικής τακτικής, για το δε Βέλγιο λόγω επιθετικής τακτικής. Και τα δύο ποδόσφαιρο είναι.

Κροατία: Η πρώτη Βαλκανική

Από την άλλη η Κροατία μπήκε στο τουρνουά ως μια ποιοτική ομάδα με καλούς παίκτες που όμως σύμφωνα με τους "ειδικούς" είχε ταβάνι δεδομένων και των αντιπάλων. Είχε όμως και μια ομάδα με μπαρουτοκαπνισμένους από πολύ μεγάλα ματς παίκτες. Με πολλή ποιότητα και με το "εγώ" όλων υποταγμένο στο σύνολο που ήθελε να "χτίσει" ο Ντάλιτς.

Η αρχή το ήμισυ του παντός

Στο πρώτο ματς με τη Νιγηρία η Κροατία ήταν πολύ καλή. Με 4-2-3-1 και τον Κράμαριτς αντί του Μπρόζοβιτς να καθορίζει την επιθετική στρατηγική (Μόντριτς-Ράκιτις αμυντικά χαφ) η Κροατία δεν κινδύνεψε αλλά δεν πέταξε και φλόγες. Είχε όμως ένα βασικό συστατικό για τέτοια τουρνουά. Σοβαρότητα απόρροια της μεγάλης εμπειρίας των παικτών της. Ένα πέναλτι του Μόντριτς κι ένα αυτογκόλ ήταν αρκετά. (Έτσι νίκησε και η Γαλλία την Αυστραλία).

Για μεγάλα πράγματα

Ακολούθησε η Αργεντινή. Δυσκολότερος αντίπαλος. Άρα Μπρόζοβιτς αντί Κράμαριτς και Μόντριτς σε ρόλο "10". Το ματς αυτό είναι αρκετό για να τον συνοδεύει ως το βραβειο του MVP της διοργάνωσης. Ελέγχοντας πλήρως το ρυθμό, είχε δικό της το κέντρο, είχε κλεισμένο τον Μέσι και είχε ελεύθερο τον Μόντριτς. Όσο κυλούσε ο χρόνος τόσο η πλάστιγγα έγερνε προς την ομάδα του Ντάλιτς. Σε αντίθεση με το ματς με τη Νιγηρία, οι Κροάτες την έδωσαν τη μπάλα για αρκετή ώρα, αλλά έλεγξαν τον ρυθμό.

Το γκολ του Ρέμπιτς από το ασύλληπτο λάθος του Καμπαγέρο έδειξε τη διαφορά στην πνευματική ετοιμότητα ανάμεσα στις δύο ομάδες. Το 2-0 του Μόντριτς ήταν γκολ παγκόσμιας κλάσης, ενώ το 3-0 του Ράκιτιτς ήταν το επιστέγασμα μιας σπουδαίας ομαδικής προσπάθειας ενός εξαιρετικού συνόλου. Το κροατικό "βλέμμα" σηκώθηκε και κοίταξε πιο μακρυά μετά από αυτό το ματς. Το σκορ θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο.

Άπαντες παρόντες

Το ματς με την Ισλανδία, όπως και για τη Γαλλία το αντίστοιχο με τη Δανία, ήταν ματς προπόνησης για τον Ντάλιτς. Αρκετές αλλαγές στο αρχικό σχήμα για να έχει πολλούς παίκτες σε ετοιμότητα ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Στο ματς αυτό τα κέρδη ήταν πολλά. Έπαιξε με εννιά (!!!) αλλαγές, ενεργοποιήθηκε σε φουλ ρυθμό ο Πέρισιτς και η ομάδα έδειξε μέταλλο για να φτάσει στη νίκη με γκολ στο 90'. Μια ομάδα που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω. Έτοιμη με μάτι που γυαλίζει για τα νοκ άουτ.

Έβγαλε χαρακτήρα

Πρώτος αντίπαλος... ο Κάσπερ Σμάιχελ. Στο ματς η Κροατία μπήκε ως φαβορί. Με την ίδια εντεκάδα όπως κόντρα στην Αργεντινή. Έπρεπε όμως εδώ να έχει τη μπάλα και να μπει περιοχή. Η Δανία της έβαλε δύσκολα. Οι φάσεις στις δύο εστίες λιγοστές και οι Σούμπασιτς Σμάιχελ σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Τα γκολ του Γιόργενσεν στο 1ο λεπτό και του Μάνζτουκιτς στο 4ο για το τελικό 1-1 τα λες και τυχερά. Στο 89' ο Μόντριτς νικήθηκε από την άσπρη βούλα από τον γιο του Πέτερ Σμάιχελ. Το ματς οδηγήθηκε στα πέναλτι. Έμοιαζε καρμικό να περάσει η Δανία. Ο Σούμπασιτς όμως είχε αντίθετη άποψη. Βγήκε μπροστά και πήρε από το χεράκι τους Μόντριτς-Ράκιτιτς που ήταν κακοί και τους οδήγησε στα προημιτελικά προσφέροντας τεράστια ασφάλεια στο τέρμα της ομάδας. Πολύ σημαντικό για τουρνουά με τέσσερα νοκ άουτ ματς.

Δεν χαρίζεται σε κανέναν

Επόμενος αντίπαλος η διοργανώτρια Ρωσία. Και για εκείνη έμοιαζε καρμικό να φτάσει μακρυά. Και πάλι όμως η Κροατία θα χάλαγε μια όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία για να δημιουργήσει τη δική της. Με Κράμαριτς αντί Μπρόζοβιτς ο Ντάλιτς ήθελε την ομάδα του να πάρει τη μπάλα. Σε ένα εκπληκτικό ματς με πάνω κάτω τη μπάλα, η Κροατία έβγαλε αφέλεια, η Ρωσία προηγήθηκε, ο αντί-Μπρόζοβιτς με το όνομα Κράμαριτς ισοφάρισε.

Στο δεύτερο ημίχρονο οι ομάδες έσφιξαν, οι χώροι έκλεισαν και η δεύτερη σερί παράταση ήταν γεγονός. Το γκολ του Βίντα στο 101' έμοιαζε καθοριστικό. Το γκολ του Φερνάντεζ στο 115' πιο καθοριστικό. Η Ρωσία έμπαινε στα πέναλτι με την ψυχολογία στα ύψη. Η Κροατία ήταν πιο εύστοχη, ο "πονεμένος" Σούμπασιτς έπιασε ένα και καλό, η Κροατία ήταν στα ημιτελικά.

#itsnotcominghome

Εκεί χάλασε άλλη μια όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία. Η πιο σπουδαία του Μουντιάλ. Η "παγκόσμια ποδοσφαιρική αύρα" έσπρωχνε την Αγγλία στον τελικό απέναντι στη Γαλλία. Το #itscominghome το ήξερε όλη η υφήλιος και όλοι το περίμεναν. Το γκολ του Τρίπιερ και η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου "έσπρωχναν" την Αγγλία ακόμα πιο κοντά στο όνειρο. Στο δεύτερο ημίχρονο όμως ο Ντάλιτς "πάτησε το κουμπί".

Η στρατηγική πέρασε σε δεύτερη μοίρα και το "βαλκανικό ποδοσφαιρικό θράσος" σε πρώτη. Με τσαμπουκά ο Πέρισιτς έκανε το 1-1 και από εκεί και πέρα είδαμε μια υπέροχη ποδοσφαιρική παράσταση. Ένας συνδυασμός όλου του κροατικού ταλέντου και της ποδοσφαιρικής "αλητείας" (επουδενί αντιαθλητικής) που "σάρωσε" τους soft Άγγλους. Το ματς θα μπορούσε να είχε κριθεί στο ενενηντάλεπτό αλλά έγινε πιο δραματικό με το γκολ του Μάντζουκιτς στην παράταση. Όπως αρμόζει σε ένα Μουντιάλ. Ένα μεγάλο ματς έστειλε μια μεγάλη ομάδα στον τελικό.

Τί περιμένουμε να δούμε στον τελικό

Περιμένουμε λοιπόν ένα ματς στην κόψη του ξυραφιού. Δύο ομάδες με τέλεια τακτική προσέγγιση των αγώνων τους και τεράστιους παίκτες πιστούς στα πλάνα των προπονητών τους. Πλέον γνωρίζονται, δύσκολα θα δούμε τρικ, δύσκολα θα δούμε εντεκάδες που δεν περιμένουμε.

Η Γαλλία θα πάει με το 4-3-3 και θα έχει τους Καντέ, Ματουιντί, Πογκμπά απέναντι στο 4-2-3-1 του Ντάλιτς που θα έχει στο κέντρο Μπρόζοβιτς, Ράκιτιτς, Μόντριτς. Τιτανομαχία. Παίκτες που σπάνια κάνουν λάθος. Εμπαπέ και Γκριεζμάν ουσιαστικά όπως σε όλα τα ματς θα ξεκινούν πιο κλειστά τις προσπάθειές τους κάνοντας το σύστημα να μοιάζει με 4-3-2-1 (Χριστουγεννιάτικο δέντρο) ώστε να πιέζουν στην πρώτη πάσα και να φεύγουν στην κόντρα.

Η Κροατία ενδέχεται να ζητήσει τη μπάλα στην κατοχή της ώστε να αποφύγει να ζήσει όσα έζησε στο πρώτο ημίχρονο με την Αγγλία. Γνωρίζει όμως πως απέναντι στην τέλεια αμυντική λειτουργία της Γαλλίας θα χρειαστεί πολύ περισσότερη υπομονή και ίσως πολύ περισσότερο πάθος που θα πρέπει να ελεγχθεί για να μην ανέβει το "θερμόμετρο". Στην ψυχραιμία η Γαλλία έχει πλεονέκτημα.

Κι ενώ όπλα της Γαλλίας είναι οι Εμπαπέ και Γκριεζμάν που θα προσπαθήσουν να "τρυπήσουν" την κροατική άμυνα και με τη βοήθεια του Ζιρού που θα ανοίγει χώρους, η Κροατία θα αντιπαρατάξει τους Ρέμπιτς και Πέρισιτς οι οποίοι θα προσπαθήσουν να χτυπήσουν τους Παβάρ και Ερναντέζ τους οποίους έχουν και σε ποιότητα κι σε "τσαμπουκά". Στην περιοχή οι μάχες Μάντζουκιτς-Βαράν αναμένονται επικές.

Κούραση στον τελικό του Μουντιάλ δε νοείται για την Κροατία. Δεν το δέχονται ούτε οι ίδιοι. Ταμπέλα φαβορί δε δέχονται οι Γάλλοι ούτε κατά διάνοια. Προγνωστικά και προβλέψεις δε χωράνε σε ένα τέτοιο ματς. Μόνο απόλαυση για τα μάτια και την ψυχή μας. Μετά από τέσσερα χρόνια πάλι.

Last but not least: Δεν είναι τυχαίο που οι Ραμπιό και Κάλινιτς θα παρακολουθήσουν τομεγαλύτερο ματς που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στην καριέρα τους από την τηλεόραση. Οι δυο τους δεν κατάφεραν να "εντάξουν" το εγώ τους στα σύνολα Γαλλίας-Κροατίας και αποτέλεσαν παράδειγματα προς αποφυγή για όλους τους υπόλοιπους. Τρομέρο μάθημα.