Μακριά από το σπίτι, ξεκίνημα ενός Γολγοθά!

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Αγία Πετρούπολη εύχεσαι ο δρόμος να μην είναι μακρύς. Αλλά επειδή στην εποχή του covid τα ταξίδια είναι δύσκολα και δε φτάνει καλά-καλά μισή μέρα για να προσγειωθείς στην παλιά Τσαρική πρωτεύουσα υπάρχει μπόλικος χρόνος για να κάνεις μερικούς μπασκετικούς λογαριασμούς.

Ο Ολυμπιακός επιστρέφει στη Sibur arena ένα γήπεδο που άλωσε πέρσι στο ξεκίνημα της σεζόν αλλά κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες. Σε μια χρονιά

που όλα του πήγαν στραβά η νίκη στην Αγία Πετρούπολη απέναντι σε μια Ζενίτ που λόγω κόβιντ μια έπαιζε και τρεις…. καθόταν αποτέλεσε μια από τις λιγοστές εκλάμψεις. Φέτος, τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Ο Ολυμπιακός είναι πολύ πειστικός, έχει ξεκινήσει με ρεκόρ 6-2 αλλά απέναντι του είναι μια γεμάτη ομάδα, με έμπειρο πυρήνα που την έφερε την περασμένη άνοιξη ένα βήμα πριν από το φάιναλ φορ οδηγώντας τη σειρά πλέι οφ με την Μπαρτσελόνα στο όριο των πέντε αγώνων.

Πέρα από τα όποια τεχνικά χαρακτηριστικά και τις πολλές αγωνιστικές ομοιότητες Ολυμπιακού και Ζενίτ για τους ερυθρόλευκους ο συγκεκριμένος αγώνας εγκαινιάζει μι πολύ δύσκολη περίοδο 30 ημερών. Τις πρώτες οκτώ αγωνιστικές το πρόγραμμα αποδείχθηκε αρκούντως βολικό. Ο Ολυμπιακός έδωσε έξι από τους πρώτους οκτώ αγώνες του στο ΣΕΦ, υπεράσπισε τέλεια την έδρα του και εκεί χρωστάει τόσο το εκρηκτικό του ξεκίνημα όσο και τις έξι νίκες του. Μακριά από το ΣΕΦ δοκιμάστηκε σε ό,τι δυσκολότερο μπορούσε να του τύχει χάνοντας στο όριο από την Μπαρτσελόνα και πολύ δύσκολα στη Μόσχα. Μέχρι τις 9 Δεκεμβρίου ο Ολυμπιακός πέντε φορές μακριά από το οχυρό του και μόλις μια φορά σε αυτό. Και τα ταξίδια που εγκαινιάστηκαν με την επίσκεψη στην Αγία Πετρούπολη θα τον στείλουν σε λάκκους με πεινασμένα λιοντάρια: Κωνσταντινούπολη κόντρα στην Εφές, Μιλάνο, μετά Καζάν και θα κλείσει ένα Γολγοθικό μήνα που θα θυμίζει ‘’παράξενο ταξιδιώτη’’ παίζοντας στη μάλλον φιλική ατμόσφαιρα του Βελιγραδίου.

Οι έξι νίκες στο ΣΕΦ έχουν διπλή ανάγνωση. Ας δούμε την καλή πλευρά των πραγμάτων πρώτα. Χωρίς εντός έδρας απώλειες ο Ολυμπιακός για να είναι σε απόλυτο λογαριασμό πρόκρισης χρειάζεται να κερδίσει από αυτή τη σειρά των έξι αγώνων μόλις 2. Χωρίς καν επιλογή αυτών των δύο νικών. Κατά προτίμηση θα ήθελε να είναι εναντίον της Μακάμπι στο ΣΕΦ και είτε απόψε στην Αγία Πετρούπολη ή σε ένα από τους δύο αγώνες που ακολουθούν με Εφές και Αρμάνι. Η επιλογή γίνεται για απολύτως λογικούς και βαθμολογικούς λόγους: Οι συγκεκριμένες είναι όλες ομάδες που κινούνται στο ίδιο βαθμολογικό επίπεδο με τον Ολυμπιακό οπότε η πιθανότητα μιας εκτός έδρας νίκη ανοίγει ένα μελλοντικό παράθυρο ευκαιρίας σε περιπτώσεις τελικών ισοβαθμιών. Κάπως έτσι λοιπόν ο Ολυμπιακός μπορεί να φτάσει το βράδυ της 9ης Δεκεμβρίου σε ένα απολογισμό 8-6 χωρίς καν να έχει κάνει σπουδαία πράγματα και υπερβάσεις και έχοντας ολοκληρώσει ένα δύσκολο κύκλο αγώνων με τον οποίο αποκτάει ισορροπία το πρόγραμμα του.

Φυσικά, κάθε τι έχει δύο αναγνώσεις: Στην άλλη όψη του νομίσματος. Η φετινή Ευρωλίγκα σε αντίθεση με την περσινή δε δείχνει να προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες εκτός έδρας νικών. Το ακριβώς αντίθετο. Είναι εξαιρετικά φειδωλή με τους φιλοξενούμενους. Οι νίκες τους έρχονται δύσκολα και με το σταγονόμετρο κάτι που σημαίνει ότι μια εκτός έδρας νίκη ζυγίζει πια πολύ βαριά. Και κάθε ήττα, στο όριο ή όχι, συνιστά εκ των πραγμάτων μια χαμένη ευκαιρία. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με 6-0 εντός έδρας και προφανώς το να τελειώσει με…. 17-0 τη σεζόν αποτελεί μια ονειροφαντασία και όχι ένα ρεαλιστικό στόχο. Επειδή λοιπόν η πρόκριση του αλλά και η τελική κατάταξη του θα κριθούν αναγκαστικά εκτός έδρας χρήσιμο είναι τώρα που βρίσκεται σε καλά φεγγάρια και σε ζώνη ευφορίας να βάλει ως καλός ταξιδιώτης στο δισάκι του μερικές…. προμήθειες. Και μια εκτός έδρας νίκη στην έδρα της Ζενίτ θα είναι μια εξαιρετική παρακαταθήκη για τις δύσκολες νύχτες του Ευρωπαϊκού χειμώνα που τον περιμένουν μέχρι τις 9 Δεκεμβρίου.

Keywords
Τυχαία Θέματα