Μίκαελ Σουμάχερ:Εννέα χρόνια μάχης στην πιο δύσκολη… πίστα της ζωής του!

18:27 29/12/2022 - Πηγή: Novasports

Ήταν 29 Δεκεμβρίου του 2013, όταν ο θρυλικός «Σουμι» τραυματίστηκε σοβαρά κάνοντας σκι στις Γαλλικές ‘Αλπεις. Ο Σουμάχερ, ως γνώστης της περιοχής, αποφάσισε να διασχίσει μια πορεία έξω από την πίστα του χιονοδρομικού κέντρου. Ξαφνικά έχασε τον έλεγχο, με αποτέλεσμα να χτυπήσει το κεφάλι του πάνω σε ένα βράχο.

Αυτό ήταν το μοιραίο χτύπημα για τον επτάκις πρωταθλητή της Formula 1.

Ο μόνος λόγος που βρίσκεται εν ζωή σύμφωνα με τους γιατρούς, είναι επειδή φορούσε κράνος.

Μετά το ατύχημα διεκομίσθη

στο νοσοκομείο της Γκρενόμπλ,όπου και έμεινε σε κώμα για τρεις μήνες. Λίγους μήνες αργότερα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του πανεπιστημίου της Λωζάνης. Σήμερα βρίσκεται στο σπίτι του στην Γενεύη, με την κατάσταση της υγείας του να παραμένει μυστήριο.

Οι φανατικοί του οπαδοί ανά την υφήλιο αναμένουν με αγωνία να ακούσουν νέα για την υγεία του, με τον ίδιο ζήλο που περίμεναν να τον δουν κάθε φορά που έμπαινε στο μονοθέσιο και «μάγευε»… με τις κινήσεις του εντός πίστας, κατά την διάρκεια της καριέρας του.

Καριέρα γεμάτη τίτλους, επιτυχίες και ρεκόρ!

Γεννημένος στις 3 Ιανουαρίου του 1969, ξεκίνησε την καριέρα του από τα καρτ, όπως και οι περισσότεροι οδηγοί. Κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα καρτ Γερμανίας το 1984 σε ηλικία μόλις 15 ετών. Ακολούθησαν άλλοι δύο τίτλοι στην συγκεκριμένη κατηγορία (1985 και 1987). Το 1987 σήκωσε και την «κούπα» του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος καρτ. Μέσα από αυτές τις επιτυχίες, πήρε την ευκαιρία το 1989 να αγωνιστεί στην Γερμανική Φόρμουλα 3, την οποία και κατέκτησε την επόμενη χρονιά (1990). 

Η πόρτα της Formula 1 ήταν ανοικτή και τον περίμενε

Μετά τις εντυπωσιακές του εμφανίσεις ως έφηβος σε μικρότερες κατηγορίες, δεν άργησαν να πέσουν πάνω του και τα μάτια των ανθρώπων της Formula 1.

Ο άνθρωπος, που του έδωσε την πρώτη ευκαιρία, ήταν ο Έντι Τζόρνταν. Ντεμπούτο του Σουμάχερ στο Γκραν Πρι Βελγίου του 1991. Μετά από μόλις έναν αγώνα με την Τζόρνταν, το ταλέντο του δεν πέρασε απαρατήρητο από τον σπουδαίο Φλάβιο Μπριατόρε. Ο Ιταλός, που τότε διατελούσε γενικός διευθυντής της Μπένετον, αποφάσισε να πάρει το νεαρό Μίκαελ στην ομάδα του. Μια απόφαση σημαντική για το μέλλον του Σουμάχερ, καθώς στη Μπένετον καθιερώθηκε και από εκεί και έπειτα… όλα πήραν το δρόμο τους.

Η καθιέρωση

Τα δύο πρώτα χρόνια στη Μπένετον,άρχισε να βρίσκει τα «πατήματά» του και να δείχνει το μεγάλο του ταλέντο. Πανηγύρισε την «παρθενική» του νίκη στο Γκραν του Βελγίου το 1992, χρονιά που τερμάτισε 3ος στο τέλος του πρωταθλήματος, με 53 βαθμούς, μια θέση πάνω από τον Άιρτον Σένα. Στα ίδια πλαίσια κινήθηκε και στο επόμενο πρωτάθλημα (1993) τερματίζοντας 4ος στη συνολική κατάταξη.

Η ώρα των τίτλων!

Μετά τις δυο εντυπωσιακές του πρώτες σεζόν, έφτασε η ώρα του «Σούμι» να στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής. Το 1994 ήταν εντυπωσιακός και με 8 νίκες σε 16 αγώνες, συγκέντρωσε 92 βαθμούς, έναν μόλις περισσότερο από τον δεύτερο Ντέιμον Χιλ και πανηγύρισε το πρώτο του πρωτάθλημα. Συνέχισε με «σπασμένα τα φρένα» και την επόμενη περίοδο (1995), διαλύοντας τους αντιπάλους μέσα στις πίστες. Πήρε το δεύτερό του πρωτάθλημα με διαφορά 33 βαθμών από το δεύτερο Ντέιμον Χιλ. 

Η Ferarri… «γέννησε το θρύλο»

Μετά τα δύο συνεχόμενα πρωταθλήματά του με τη Μπένετον, πολλές από τις κορυφαίες ομάδες εκείνων των ετών ήθελαν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους. Η Ferarri το 1996, ήταν τελικά αυτή που κέρδισε την υπογραφή του Γερμανού «σουπερσταρ». Τα τέσσερα πρώτα χρόνια στην Ιταλική ομάδα δεν ήταν όπως θα τα περίμενε. Η καλύτερή του σεζόν ήταν το (1998), όταν στο τέλος του πρωταθλήματος τερμάτισε δεύτερος πίσω από τον Φινλανδό Μίκα Χάκινεν.

Ο Μίκαελ δεν τα έβαλε κάτω, η ομάδα βελτίωσε το μονοθέσιο και η επόμενη πενταετία ήταν «ονειρική». Αρχής γενομένης από τη σεζόν 2000 και για τα επόμενα πέντε χρόνια, ο Σουμάχερ κυριαρχεί και κατακτά 5 πρωταθλήματα σερί, βάζοντας το όνομά του στους «θρύλους» του αθλήματος. Μέσα σε αυτή την πενταετία, εκτός από τους πέντε τίτλους, σημείωσε και απίστευτα ρεκόρ με πολλά από αυτά να μην έχουν σπάσει μέχρι και σήμερα.

Οι μάχες με τον Αλόνσο, η απόσυρση και η επιστροφή

Μετά τα πέντε χρόνια της απόλυτης κυριαρχίας του, βρέθηκε τελικά ο άνθρωπος που θα τον εκθρόνιζε. Αυτός ήταν ο Ισπανός Φερνάντο Αλόνσο, που κατέκτησε με τη Ρενό δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα (2005-2006). Το 2006 ήταν η τελευταία χρονιά του Σουμάχερ στη Formula 1 με τη Ferarri, αφού στο τέλος του πρωταθλήματος αποσύρθηκε.

Όμως η δίψα και το πάθος του για τους αγώνες, τον έφεραν πίσω στο κορυφαίο πρωτάθλημα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Το 2010 η Mercedes ανακοίνωσε την επιστροφή της στη Formula 1 και ήθελε τον Σουμάχερ στο δυναμικό της. Οι υπογραφές έπεσαν και η επιστροφή του στην ενεργό δράση ήταν πλέον πραγματικότητα. Ωστόσο η τριετία του στη Γερμανική ομάδα δεν ήταν ιδιαίτερα καλή, με μόνο αξιοσημείωτο γεγονός το τελευταίο «podium» του Μίκαελ Σουμάχερ στη Formula 1 το 2012, στην πίστα της Βαλένθια.

Με 7 παγκόσμιους τίτλους, 91 νίκες, 68 pole positions και 155 podiums ο Μίκαελ Σουμάχερ είναι αδιαμφησβήτητα ένας εκ των κορυφαίων της Formula 1. Έδωσε αμέτρητες μάχες μέσα στις πίστες και τα τελευταία εννιά χρόνια δίνει την μεγαλύτερη μάχη της ζωής του, αυτή της επιβίωσης!