Ο Μπεν Τζόνσον και η μάχη με το… doping

20:07 1/9/2021 - Πηγή: Novasports

Θα μπορούσε να είναι τίτλος ταινίας του… Χάρι Πότερ, εκεί όπου ο μικρός μάγος παρά τις αντιξοότητες κατάφερνε να νικήσει το κακό, γεμίζοντας με ελπίδα τους συνανθρώπους του, μόνο που δεν έγινε έτσι.
Με την ίδια ελπίδα είχε γεμίσει και ο Καναδός τους συμπατριώτες του στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988, εν όψει της κούρσας της μιας ανάσας, όπως είθισται να λέγεται το αγώνισμα των 100 μέτρων.
Απέναντί του στη μάχη για το χρυσό μετάλλιο, ο Μπεν Τζόνσον

βρήκε τον Καρλ Λιούις, σε μια… κολόνια που κρατούσε χρόνια.
Ο Καναδός συνδύασε τη νίκη με παγκόσμιο ρεκόρ, όμως η χαρά του κράτησε λίγα εικοσιτετράωρα, όσα χρειάστηκαν, δηλαδή, προκειμένου να βγουν θετικά τα δείγματα των ούρων του.

Περίπου έναν χρόνο νωρίτερα, στις 30 Αυγούστου 1987, ο Τζόνσον είχε πετύχει το εκκωφαντικό 9,83 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ρώμης, μία επίδοση που επίσης χαρακτηρίστηκε ως μη γενόμενη…
Tη δεκαετία του 1980 στο ΝΒΑ δέσποζε η κόντρα μεταξύ του Μάτζικ Τζόνσον και του Λάρι Μπερντ, σε μία εποχή που το αντίστοιχο συνέβαινε στον στίβο.
Μια σχέση αγάπης και μίσους (κυρίως μίσους) είχε αναπτυχθεί εκείνο το διάστημα μεταξύ του Μπεν Τζόνσον και του Καρλ Λιούις.

Το 1984 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες ο Αμερικανός είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στην κούρσα των 100 μέτρων με χρόνο 9.99 δευτερόλεπτα, ενώ ο Καναδός αρκέστηκε στην 3η θέση με 10.22.

Ο Τζόνσον είχε βάλει πια στόχο να ξεπεράσει τον Λιούις στην επόμενη διοργάνωση επί νοτιοκορεατικού εδάφους και να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.

Ο Καναδός είχε καλύτερο ξεπέταγμα στην εκκίνηση, όμως ο Ολυμπιονίκης του 1984 φόρτσαρε ως συνήθως στα τελευταία 50 μέτρα και τον ξεπέρασε.
Από το 1980 έως το 1985, ο Λιούις είχε επικρατήσει στα 8 από τα 9 «ραντεβού» τους, αλλά μέχρι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1987 στη Ρώμη, ο Τζόνσον είχε προλάβει να πανηγυρίσει 5 νίκες σε 6 μονομαχίες.
Λαϊκός ήρωας
Ο Καναδάς περίμενε από τον Τζόνσον το χρυσό για να τον αναγορεύσει λαϊκό ήρωα. Τελευταία φορά που κάποιος συμπατριώτης του είχε κερδίσει την κούρσα της μιας ανάσας ήταν το 1928 από τον Πέρσι Ουίλιαμς.

Στον αντίποδα, ο Αμερικανός ήθελε όσο τίποτα να διατηρήσει τα σκήπτρα που είχε κατακτήσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες.
Ο Μπεν Τζόνσον δεν άφησε κανένα περιθώριο ακόμη και… πριν από τον αγώνα, ξεστομίζοντας την προφητική αλλά και εξωπραγματική φράση: «Μπορώ να τρέξω και κάτω από 9.80!»

Όπερ και εγένετο. Με ασύλληπτο για την εποχή παγκόσμιο ρεκόρ, ο Καναδός έκανε χρόνο 9.79 και έβγαλε τους συμπατριώτες του στον δρόμο, ενώ ο Λιούις αρκέστηκε στη 2η θέση.

Δεν είχαν περάσει παρά λίγα λεπτά και ο πρωθυπουργός Μπράιαν Μαλρόνεϊ έδινε σε απευθείας μετάδοση συγχαρητήρια στον Τζόνσον για «μια καταπληκτική βραδιά για τον Καναδά», ενώ οι εφημερίδες τον αποθέωναν με φράσεις όπως: «Τζόνσον ο εθνικός θησαυρός για τον Καναδά».

Ο Τζόνσον ζούσε το όνειρό του και στις δηλώσεις του έλεγε: «Τελείωσα τη δουλειά. Κανείς δεν μπορεί να μου πάρει αυτό το μετάλλιο». Αλίμονο…

Βασιλιάς του κόσμου ο Μπεν Τζόνσον για λιγότερο από 70 ώρες, όσες δηλαδή χρειάστηκαν για να βγουν τα αποτελέσματα των εξετάσεών του: Θετικός στη χρήση στεροειδών και συγκεκριμένα στην ουσία στανοζολόλη!

Ο κόσμος που τον αποθέωνε ήταν ο ίδιος που του έριχνε το μεγαλύτερο ανάθεμα, ο πρωθυπουργός που πριν τρεις ημέρες του έπλεκε το εγκώμιο, τώρα δήλωνε: «Ημέρα τεράστιας λύπης για τον Καναδικό λαό» και οι εφημερίδες ήταν ακόμα πιο σκληρές με φράσεις όπως: «Ευχαριστούμε πολύ κάθαρμα».

Για την κούρσα αυτή, ο Λιούις είχε προσθέσει: «Είδα τα μάτια του και ήταν πολύ κίτρινα. Δείγμα ότι είχε πάρει αναβολικά. Σκέφτηκα ‘μου κάνει ΠΑΛΙ το ίδιο το κάθαρμα’».

Εκείνη η μάχη στη Σεούλ είχε χαρακτηριστεί ως «η κούρσα του αιώνα», αφού τέσσερις αθλητές είχαν διανύσει την απόσταση των 100 μέτρων σε λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα, ένα αδιανόητο γεγονός για την εποχή.

Αυτή η κούρσα, όμως, αποδείχθηκε μία από τις πιο βρώμικες, καθώς οι 6 από τους 8 συμμετέχοντες, βρέθηκαν κάποια στιγμή στην καριέρα τους να έχουν κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών.

Ο Λιούις είχε βρεθεί θετικός στις ουσίες ψευδοεφεδρίνη, εφεδρίνη και φαινυλπροπανολαμίνη, έναν μήνα πριν από τους Ολυμπιακούς του 1988 (στα δοκιμαστικά), χωρίς να τιμωρηθεί.

Όταν έγινε γνωστή η ιστορία το 2003, ο Λιούις είπε ότι δεν ήταν μόνο αυτός που βρέθηκε θετικός τότε και πως κανένας από τους υπόλοιπους αθλητές δεν τιμωρήθηκε.
Ο Λίνφορντ Κρίστι που… αναβαθμίστηκε από την 3η στη 2η θέση πιάστηκε ντοπέ το 1999, ο 4ος Ντένις Μίτσελ εντοπίστηκε μη νόμιμος το 1998 και ο 6ος Ντεζάι Γουίλιαμς παραδέχτηκε ότι είχε κάνει χρήση στανοζολόλης.
Τέλος, ο Ρέι Στιούαρτ που κατετάγη τελευταίος στην κούρσα, έγινε αργότερα προπονητής και του επιβλήθηκε διά βίου αποκλεισμός, καθώς χορηγούσε στους αθλητές του απαγορευμένες ουσίες.
Τα πεπραγμένα του Τζόνσον τα έχει ήδη κρίνει η Ιστορία. Η πορεία του, όμως, συνιστά το απόλυτο μάθημα, πως τη μία μέρα στον αθλητισμό είσαι επίγειος Θεός και μετά από τρεις μέρες persona non grata για τους ίδιους ανθρώπους που σε αποθέωναν…