Ο καραγκιόζης φούρναρης στη χώρα που ότι δηλώσεις είσαι!

10:07 30/7/2018 - Πηγή: Novasports

Την περασμένη Δευτέρα φύσηξε πέντε ώρες και ξεκληρίστηκαν εκατό οικογένειες και μια ολόκληρη περιοχή της Ανατολικής Αττικής. Χθες έβρεξε και πνίγηκε η μισή Αθήνα, ενώ στο Σωτηρία έκαναν πρόβες για το πως ένα νοσοκομείο μετατρέπεται σε κολυμβητήριο!

Ακραία καιρικά φαινόμενα, λένε κάποιοι. Με τη φύση δεν τα βάζεις γιατί εκδικείται, λένε κάποιοι άλλοι.

Δεν θα διαφωνήσω, αλλά να γίνεται «αναπαράσταση» του χορού του Ζαλόγγου σε γκρεμό στο Μάτι πάει πολύ δε νομίζετε;

Είναι πλέον κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι

η Ελλάδα υπάρχει από… αδράνεια κι επειδή η Γη γυρίζει δεν έχει… πέσει ακόμα από την υδρόγειο για να χαθεί στο… διάστημα.

Δηλαδή υπάρχει καθαρά από τύχη!

Όταν ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης διέδιδε την περίφημη ατάκα του ηθοποιού Τζαβέλα Καρούσου ότι «στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις» κάνεις δεν πίστευε ΠΌΣΟ ΔΊΚΙΟ ΕΊΧΕ.

Γιατί δεν ήθελε να το πιστέψει. Ήθελε να ζει τον δικό του… μύθο. Αυτόν που θέλει τον πολιτικό όχι υπηρέτη του λαού, αλλά του ψηφοφόρου του!

Το παιδί μου να διοριστεί στο δημόσιο ανεξάρτητα με το αν διαθέτει τα προσόντα και όλα… καλώς καμωμένα. Αμ δε. Από τα καλώς καμωμένα καταλήξαμε στα καμένα!

Σχεδόν 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 κι ακόμα μυαλό δεν έχουμε βάλει. Όπως χάθηκαν στου δρόμου τα μισά τα πρώτα δάνεια των συμμάχων, συνεχίσαμε να χάνουμε τα πακέτα Ντελόρ και άλλα δάνεια και άλλα, μέχρι να καταλήξουμε στα σημερινά χάλια μας.

Μεγαλώσαμε με τον καραγκιόζη να μας τα λέει, αλλά εμείς αντί να καταλάβουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε ρότα γελούσαμε με τα έργα του Σπαθαρη.

Στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις. Όπως ο καραγκιόζης φούρναρης. Ο καραγκιόζης αστρονόμος. Ο καραγκιόζης σουλατσαδόρος. Ο καραγκιόζης γιατρός. Ο καραγκιόζης αστυφύλακας και πάει λέγοντας.

Το ίδιο και οι πολιτικοί που τόσες δεκαετίες ψηφίζουμε.

Κανείς από τους πολίτες δεν απαίτησε από τον εκάστοτε πρωθυπουργό και τους υπουργούς του να γνωρίζουν από πριν πως πρέπει να γίνει ο συντονισμός της δημόσιας διοίκησης σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Η απαίτηση δημιουργείται όμως από μόνη της μετά την πρώτη, την δεύτερη, άντε την τριτη καταστροφή. Το να αποδέχεσαι διαρκώς τις απανωτές καταστροφές απλώς «αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη» μόνο και μόνο για να καλύψεις τους όμοιους σου σε μετατρέπει αυτομάτως σε καραγκιόζη φούρναρη η ότι άλλο θέλεις διάλεξε.

Το να ξεστομίζει κάποιος το «δεν ήταν της αρμοδιότητας μου» μετά από τέτοια τραγωδία είναι το λιγότερο ύβρις και ασέβεια προς τα θύματα και τις οικογένειες τους.

Και χωρίς ίχνος συγγνώμης. Κι ας χάθηκε το φιλότιμο από τότε που βγήκε η συγγνώμη. Κάποιοι είναι και υπεράνω της συγγνώμης!

Οι μαρτυρίες που βλέπουν σιγά – σιγά το φως της δημοσιότητας μόνο σε ένα σημείο οδηγούν. Στην δικαιοσύνη. Στην εισαγγελική παρέμβαση μέχρι τέλους. Μέχρι να βρουν τη γαλήνη τους οι αδικοχαμένοι νεκροί μας.

Άκου λέει δεν λειτουργούσαν οι ασύρματοι των πυροσβεστών και των αστυνομικών γιατί ήταν από την περίφημη παραγγελία του 2004 με το γνωστό και μη εξαιρετέο C4I. Και ο συντονισμός γινόταν μέσω κινητών!

Την ίδια ώρα τα πυροσβεστικά οχήματα στην Καλιφόρνια, που επίσης καίγεται 5 – 10 φορές το χρόνο, έχουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές που κάνουν προσομοίωση του εδάφους και της φωτιάς και σε συνδυασμό με τους ανέμους δίνονται οι εντολές στους κατοίκους για την εκκένωση των οικισμών.

Εκείνη τη στιγμή η πυροσβεστική υπηρεσία δίνει εντολές που δεν μπορεί να δώσει ούτε ο πρόεδρος των ΗΠΑ. Έχει τον πρώτο λόγο και τον τελευταίο.

Εδώ έχει περάσει μια εβδομάδα κι ακόμα δεν ξέρουμε τον ακριβή αριθμό των αγνοουμένων! Και δεν έχει ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΊ άνθρωπος!

Στη Σουηδία που βρίσκομαι από χθες οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα από πυρκαγιές. Τους συνέβη για δεύτερη φορά τα τελευταία τρία χρόνια.

Αλλά έβαλαν το μυαλό τους να δουλέψει. Και ξέρετε τι έκαναν για τις σβήσουν; Έριξαν βόμβες με πολεμικά αεροπλάνα στην καρδιά της πυρκαγιάς. Γιατί η έκρηξη της βόμβας δημιουργεί ωστικό κύμα και έλλειψη οξυγόνου που σβήνει τη φωτιά.

Και μετά μετέφεραν με τα ελικόπτερα χιόνι από τα βουνά και το έριξαν σχεδόν στο ίδιο σημείο για να αποφύγουν τις αναζωπυρώσεις. Κι από τις 80 φωτιές παλεύουν τώρα με 14.

Εμείς παλεύουμε 30 χρόνια με το κτηματολόγιο και τους δασικούς χάρτες. Κι ακόμα παλεύουμε. Και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε.

Γιατί στη χώρα του καραγκιόζη είσαι ότι δηλώσεις ανεξάρτητα αν μπορείς να κάνεις η όχι τη δουλειά που σου ανέθεσαν.