Ο κόκκινος …σβέρκος και τα «γαλανόλευκα» χαμόγελα

Εντάξει ούτε την Ιταλία, ούτε την Βραζιλία κερδίζουμε σε άνδρες και γυναίκες, αλλά όταν τόσα χρόνια είσαι με κόκκινο …σβέρκο από τις σφαλιάρες, νομίζω ότι οι τέσσερις συνεχόμενες νίκες των αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων αν μη τι άλλο μας κάνουν να χαμογελάμε.

Για τις Εθνικές ομάδες ανδρών και γυναικών ο λόγος, οι οποίες από την προηγούμενη Τετάρτη μας έχουν βάλει και πάλι στην ευρωπαϊκή λεωφόρο διάκρισης. Προσέξτε δεν πανηγυρίζουμε τις αυτονόητες, για πολλούς από μας, νίκες επί Λουξεμβούργου, Σουηδίας, Μαυροβουνίου και Νορβηγίας, αλλά χαμογελάμε, γιατί επιτέλους μετά από αρκετά χρόνια
βλέπουμε στο γήπεδο παίκτες που ζουν και διασκεδάζουν κάθε φάση. Αυτό ζητάμε από κάθε παίκτη και παίκτρια που φοράει το Εθνόσημο. Να μπαίνει στο γήπεδο, να ματώνει και να χαμογελάει. Θα έρθουν και οι νίκες, όπως έρχονται. Θέμα χρόνου ήταν για τις γυναίκες να επιστρέψουν μετά από 18 χρόνια στην ελίτ της Ευρώπης.

Η ποιότητα που έχει αυτή η ομάδα, συγχωρέστε με, αλλά δύσκολα την βρίσκεις στο παρελθόν. Το μίγμα του πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακού με τις ξενιτεμένες, σε συνδυασμό με τον ερχομό του Ισπανού κόουτς Ναράνχο έχουν δώσει ηρεμία στην ομάδα. Η Χριστοδούλου και η Βασιλαντωνάκη παίζουν σε υψηλές στροφές με ευχάριστη έκπληξη την Τοτσίδου που από το πουθενά παίζει εξάδα στην Εθνική δείχνοντας ότι όταν δουλεύεις κάποια στιγμή θα ανταμειφθείς. Στους άνδρες, το μεγάλο στοίχημα του Ανδρεόπουλου ήταν να κερδίσει τους παίκτες του. Με το καλό και το κακό. Δεν είμαι σίγουρος ότι τους έχει κάνει όλους φίλους του, αλλά τουλάχιστον στο γήπεδο μπορεί να παίζουν και για αυτόν.

Είναι αυτό που είχε πει κάποτε ο Πρωτοψάλτης «ΣΤΟ ΦΙΛΕ» όταν τον είχα ρωτήσει τι τύπο προπονητή θέλει στην Εθνική ομάδα. «Θέλω έναν προπονητή για τον οποίο θα παίζω για αυτόν στο γήπεδο» είχε πει τότε ο Σάκης και μάλλον η Εθνική μπορεί να τον έχει βρει στο πρόσωπο του Κορίνθιου κόουτς. Τα δύσκολα βράδια της Αλεξανδρούπολης και οι διαφωνίες παικτών και προπονητή νομίζω ότι βοήθησαν την ομάδα να ξεπεράσει τα προβλήματά της.

Ξεκαθαρίστηκαν πράγματα και αυτό βοήθησε. Άπαντες κατάλαβαν ότι πάνω από όλα πρέπει να είναι και είναι η Εθνική ομάδα. Στα συν της ομάδας η επιστροφή Φιλίποφ που με την παρουσία του δείχνει πόσο έχασε τα δύο τελευταία χρόνια η Εθνική όταν δεν ήταν λόγω τραυματισμού στο ρόστερ. Το 2019 έρχεται με πολλά χαμόγελα για τις Εθνικές ομάδες που επιστρέφουν μετά από πολλά χρόνια στην τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Τελευταία παρουσία των γυναικών το 2001 και των ανδρών το 2009. Καιρός ήταν να γελάσει το χειλάκι μας…
Keywords
Τυχαία Θέματα