Ο κόσμος ψήφισε υπέρ μιας... Εθνικής ενότητας!

08:16 13/11/2017 - Πηγή: Novasports

Η Εθνική επέστρεψε στην κανονικότητα χθες στο Καραϊσκάκη από πολλές απόψεις. Πρώτα και κύρια από το ορθολογικό σχήμα που παρέταξε ο Σκίμπε. Από το πάθος και την διάθεση των διεθνών μας να παλέψουν σε κάθε μάχη εντός αγωνιστικού χώρου. Από το γεγονός ότι σήκωσε κεφάλι μετά τη... σφαλιάρα στο Ζάγκρεμπ.

Δεν είναι και μικρό πράγμα να μείνεις ενωμένος μετά από τέτοιο κάζο, που συνήθως αρκεί σε κάθε Έλληνα για να μη ξέρει πως να μαζέψει τα κομμάτια του.

Από την... συζήτηση του αρχηγού Τοροσίδη με τον πάγκο για τις αλλαγές που έπρεπε να γίνουν όταν η κούραση έκανε την εμφάνισή της, αλλά

επίσης και από τον κόσμο που πήγε στο Φάληρο και γέμισε το γήπεδο, στέλνοντας το δικό του μήνυμα με το χειροκρότημα στο τέλος και τον εθνικό ύμνο να βγαίνει από τα χείλη όλων.

Ότι θέλει αυτή την ομάδα να διατηρηθεί, να βελτιωθεί, να γίνει καλύτερη και να επιστρέψει στην επόμενη μεγάλη διοργάνωση που είναι το Euro 2020. Μαζί με τον Σκίμπε.

Η Εθνική ήταν χθες η κανονική ομάδα που ξέρουμε τι μπορεί να κάνει. Ναι, με τον Μανωλά και τον Τοροσίδη που φάνηκε πόσο έλειψαν από το πρώτο ματς. Ναι, με τον Ζέκα στον άξονα να τρέχει για... τρεις. Ναι, με τον Ρέτσο να είναι ένας από τους εκπροσώπους του νέου αίματος!

Κι αν το πρώτο ματς ήταν στο Φάληρο κι όχι στο Ζάγκρεμπ, ακόμα και με το 0-0 η ρεβάνς θα ήταν μια εντελώς διαφορετική αναμέτρηση από εκείνη της περασμένης Πέμπτης.

Ναι, ο Σκίμπε μπορεί να μην είναι Ρεχάγκελ. Διότι είναι βέβαιο ότι ακόμα και οι Γερμανοί δεν είναι ίδιοι μεταξύ τους.

Ο χερ Ότο ήταν κάθετος στις απόψεις του. Δεν άκουγε τίποτα και κανέναν. Ο Σκίμπε ρίχνει νερό στο κρασί του. Μιλάει με τους ποδοσφαιριστές του, είναι πιο "δημοκρατικός" κι έχει ταυτόχρονα τον τρόπο του να διατηρεί την τάξη στα αποδυτήρια.

Τώρα αν η νέα διοίκηση της ΕΠΟ έχει στο μυαλό της κάτι καλύτερο, νομίζω ότι θα φανεί σύντομα. Τουλάχιστον ξέρει τι θέλουν οι διεθνείς, αλλά και τι ζήτησε στην ουσία και ο κόσμος από την εξέδρα.

Να παραμείνει δηλαδή ο Σκίμπε και η προσπάθεια να συνεχιστεί, καθώς τα θετικά από το τουρνουά ήταν περισσότερα από τα αρνητικά. Πάντα σε σύγκριση με την τραγωδία της περιόδου Ρανιέρι.