Ο νόμος της παρέας

19:11 24/5/2019 - Πηγή: Novasports

Η ποδοσφαιρική διαδρομή από την κόλαση στον παράδεισο, όπως και η αντίστροφη, μπορεί να διαρκέσει όσο μια ανάσα. Ένα δάκρυ. Πενήντα μέτρα. Δευτερόλεπτα μιας... αιωνιότητας.

Εκ των προτέρων οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα δεν είχαν "ξεγράψει" τον Πλατανιά. Υπήρχαν όμως και αρκετοί που δεν γνώριζαν. Μέσα σε αυτούς ήταν πολλοί ξένοι παίκτες της ομάδας που δικαιολογημένα από ποιότητα και κατηγορία πρόβαλε ως "φαβορί".

Στα Χανιά ήταν ένα μοιρασμένο παιχνίδι. Με τον ΟΦΗ

να δείχνει ότι έχει περισσότερη ποιότητα και τον Πλατανιά ότι δε θα επιτρέψει περίπατο όπως ορισμένοι περίμεναν. Με την εικόνα του αγώνα μάλιστα οι Χανιώτες κέρδισαν σε ψυχολογία πολύ περισσότερα από το 0-0. Τόνωσαν τη δική τους αυτοπεποίθηση και έβαλαν σε μεγαλύτερη πίεση τους αντιπάλους τους.

Το πρωί της Τετάρτης στα πρόσωπα όλων στο Ηράκλειο ήταν έκδηλη η αγωνία. Όχι η αισιοδοξία, αλλά η αγωνία.
Σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, ο Πλατανιάς του Τάτση έχει αγωνιστικό συγκεκριμένο προσανατολισμό και στο φινάλε εξαιρετικά αποτελέσματα που έδωσαν και το εισιτήριο για την διαδικασία των μπαράζ. Ομάδα με πίεση ψηλά στο γήπεδο, στόχευση στις αδυναμίες του ΟΦΗ και τελικά επίτευξη του στόχου να τον... ταλαιπωρήσει μέχρι τέλους.

Στην ίδια σεζόν ο ΟΦΗ έχει αλλάξει πολλά. Προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει το επίτευγμα της ανόδου από πέρυσι, ξεκινά τη σεζόν χωρίς ιδιαίτερη ενίσχυση του ρόστερ. Ενός ρόστερ που μπορεί να ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις της 2ης κατηγορίας, όμως ήταν ξεκάθαρο στον πρώτο γύρο πως... ζοριζόταν πολύ στην Σουπερλιγκ.

Η αλλαγή ιδιοκτησίας έγινε στη διάρκεια της χρονιάς. Η νέα κατάσταση δεν είχε κάνει τον προγραμματισμό της χρονιάς το καλοκαίρι. Αναγκάστηκε να αλλάξει τα πάντα τον Ιανουάριο. Το ότι πέτυχε τον στόχο κάνοντας αλλαγή προπονητή και της μισής ενδεκάδας τον χειμώνα, μοιάζει με μεγάλη εξαίρεση του γενικότερου (επιβεβαιωμένου) κανόνα πως τον χειμώνα μόνο μπαλώματα γίνονται.

Ο ΟΦΗ κατάφερε να αλλάξει προπονητή, πυρήνα ενδεκάδας και αγωνιστική φιλοσοφία στη διάρκεια της σεζόν. Επίτευγμα που όμοιό του, σε μεγάλη κατηγορία θα κάνουμε μάλλον... χρόνια να ξαναδούμε. Πόσο μάλλον από ομάδα που μόλις επέστρεψε σε αυτό το επίπεδο ανταγωνισμού.

Δικαιολογημένα στον Πλατανιά αισθάνονται αδικημένοι από την έκβαση με δεδομένη την εξαιρετική εικόνα της ομάδας του Τάτση και στα δύο ματς.
Δικαιολογημένα ο Ηλίας Πουρσανίδης δήλωνε μετά το ματς πως ο ΟΦΗ σε αυτά τα δύο παιχνίδια δεν ήταν καλός.

Οι Κρητικοί ζουν από τον Νοέμβριο μια ποδοσφαιρική επανάσταση. Τόσο στην επαγγελματική καθημερινότητά τους με πληρωμές στην ώρα τους και ενδιαφέρον μόνο για την προπόνηση και το ποδόσφαιρο (κάτι που έμοιαζε με ανέκδοτο το προηγούμενο καλοκαίρι) όσο και στην φιλοσοφία τους. Οργάνωση ακαδημιών, διαφορετική προσέγγιση για το ποδόσφαιρο, σεβασμός στον αντίπαλο και το άθλημα. Οργανωτική εκτόξευση από την καθημερινότητα στο προπονητικό κέντρο μέχρι την εμπορική αξιοποίηση του ονόματος της ομάδας που σημαίνει πολλά για το νησί.

Όταν στο 91' ο Πλατανιάς ισοφαρίζει σε 2-2, το "Γεντί Κουλέ"... επισκέυθηκαν φαντάσματα του παρελθόντος. Περιπλανήσεων στη Β' Εθνική, οικονομικών δυσκολιών, απαξίωσης της προσπάθειας που ξεκίνησε το φθινόπωρο, ισοπέδωσης όσων έγιναν (και ήταν πολλά) τους τελευταίους μήνες. Οι περισσότεροι έβαλαν τα κλάματα. Άλλοι επέλεξαν να φύγουν γιατί δεν άντεχαν μια ακόμη τόσο δύσκολη στιγμή.

Υπήρχαν και λίγοι, πραγματικά λίγοι, που έμειναν πιστοί, όρθιοι και έτοιμοι για μια τελευταία ευκαιρία. Όταν μπαίνουν στο γήπεδο ο Πουρσανίδης και ο Αδάμος για να σηκώσουν τους παίκτες που είχαν εγκαταλείψει την προσπάθεια, συνειδητοποίησαν όλοι ότι υπάρχει γι' αυτούς ελπίδα.

Όταν ο Ναμπί κάνει το αδιανόητο και εκτελεί απευθείας από τέτοια θέση το φάουλ... δύο πράγματα μπορεί να συμβούν. Το πιθανότερο είναι να μη σκοράρει και να φύγει το ίδιο βράδυ... κολυμπώντας από το Ηράκλειο.
Το απίθανο ήταν να ανοίξουν οι παίκτες στο τοίχος, να περάσει η μπάλα από μέσα και να πάει στη γωνία.
Με ότι ακολούθησε.
Τα δάκρυα από λύπης έγιναν χαράς. Οι παίκτες είδαν τον κόπο και την πίεση μιας ολόκληρης σεζόν να επιβραβεύονται στην τελευταία στιγμή της χρονιάς. Η διοίκηση είδε το πρότζεκτ να μην παρεκκλίνει και να μην χάνεται χρόνος για την προγραμματισμένη συνέχειά του. Και όσοι έφυγαν από το γήπεδο, άκουσαν τους πανηγυρισμούς και γύρισαν πίσω...

Αυτό που πραγματικά ακολουθεί είναι η συνέχιση ενός πρότζεκτ που ξεκίνησε στη μέση της σεζόν. Με άλλο ποδόσφαιρο, άλλη φιλοσοφία, σεβασμό και κυρίως παρέα. Αυτό χαρακτηρίζει τον ΟΦΗ της νέας εποχής. Η παρέα αυτών που τον διοικούν είναι το παράδειγμα για την παρέα των αποδυτηρίων.

Δεν είναι παραίνεση αλλά προϋπόθεση. Όποιος δεν προσπαθεί για το κοινό καλό δεν ανήκει στον οργανισμό. Αυτό δεν επιβάλλεται από πρόσωπα αλλά από την κατάσταση. Τις συμπεριφορές. Τη φιλοσοφία.

Η βραδιά της Τετάρτης είχε έναν μεγάλο κερδισμένο και ήταν το ποδόσφαιρο του νησιού. Η ομάδα που το εκπροσωπεί και έχει πετύχει πολλά τα προηγούμενα χρόνια στη μεγάλη κατηγορία παραμένει σε αυτή και στοχεύει άμεσα να αλλάξει αγωνιστικό επίπεδο. Με προγραμματισμό να τρέχει ήδη για τη νέα σεζόν, χρόνο και οργάνωση χωρίς βιασύνη και δουλειά από το καλοκαίρι στην προετοιμασία. Βασικά συστατικά για να... δέσει το γλυκό δηλαδή.

Ο χαμένος της βραδιάς απέδειξε πως κατάφερε να σηκωθεί από τον απότομο τρόπο που έπεσε αγωνιστικά. Έχει προπονητή που έδειξε πως παίζοντας σωστά μπορεί να κηνυγίσεις θαύματα. και είναι διπλά άτυχος. Τόσο γιατί έχει βρεθεί από τον παράδεισο στην κόλαση σε χρόνο... μηδέν, όσο και γιατί η εφετινή αναδιάρθρωση δεν επέτρεψε στην ομάδα να ανέβει κατηγορία όπως θα γινόταν με κάθε δεύτερο της Φουτμπολ Λιγκ τα προηγούμενα χρόνια.