Οι Ευρωπαίοι του 16ου αιώνα και ο «θεραπευτικός κανιβαλισμός»

11:36 9/7/2019 - Πηγή: Novasports

Για αρκετούς αιώνες, και ιδίως τον 16ο και τον 17ο, οι Ευρωπαίοι, βασιλείς, ιερείς και επιστήμονες, ήταν κανίβαλοι για ιατρικούς σκοπούς!

Σύμφωνα με δυο μελέτες, η μια της Λουίζ Νόμπλ από το Πανεπιστήμιο της Νέας Αγγλίας στην Αυστραλία και του Ρίτσαρντ Σαγκ, από το Πανεπιστήμιο Ντύρχαμ της Αγγλίας, οι Ευρωπαίοι έτρωγαν ανθρώπινα κόκκαλα, αίμα και λίπος θεωρώντας πως θα γιατρέψουν από τον πονοκέφαλο μέχρι τις επιληψίες. Όπως φαίνεται στα γραπτά - λογοτεχνικά και ιστορικά - που μελέτησαν οι ερευνητές, υπήρχαν κάποιοι αντίπαλοι της πρακτικής αυτής, αλλά ήταν

εντυπωσιακά λίγοι, εάν ληφθεί υπόψη ότι ο κανιβαλισμός στην τότε πρόσφατα ανακαληφθείσα Αμερική θεωρούνταν βαρβαρότητα. Για την ευρωπαϊκή "αγορά", κλέβονταν μούμιες από αιγυπτιακούς τάφους και κρανία από ιρλανδικά νεκροταφεία. Οι νεκροθάφτες διακινούσαν αυτά τα "προϊόντα". 

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μελετητές οδηγήθηκαν σε αυτό το συμπέρασμα ύστερα από την πολύ συχνή αναφορά της λέξης "μούμια" σε πολλά ευρωπαϊκά κείμενα εκείνης της περιόδου. Σύμφωνα με τον Σάγκ, τα κρανία χορηγούνταν υπό μορφή σκόνης για να γιατρέψουν παθήσεις του εγκεφάλου. Ο Τόμας Βίλις, ένας πρωτοπόρος της μελέτης του εγκεφάλου που έζησε τον 17ο αιώνα, είχε φτιάξει ένα πόσιμο μείγμα για την αποπληξία και την αιμορραγία, που συνδύαζε σκόνη από ανθρώπινο κρανίο και σοκολάτα. Ο Βασιλιάς της Αγγλίας, Κάρολος ο Β', το είχε "ενισχύσει" ελαφρώς προσθέτοντας αλκοόλ. Ακόμη και η μούχλα που αναπτυσσόταν πάνω σε ένα θαμμένο κρανίο θεωρείτο φάρμακο πολυτελείας και πωλείτο ακριβά για να γιατρέψει ρινορραγίες και πιθανές επιληψίες. Το ανθρώπινο λίπος το άλειφαν στο δέρμα για να γιατρέψουν πληγές ή ως θεραπεία για την αρθρίτιδα.

Το αίμα έπρεπε να καταναλώνεται όσο πιο φρέσκο γινόταν, καθώς πίστευαν ότι εμπεριέχει όλη τη ζωή του σώματος. Μάλιστα κάποιοι επέμεναν να συλλέγεται από ζωντανούς οργανισμούς. Όμως για τους φτωχούς, που δεν είχαν τους πόρους να αγοράσουν τα προϊόντα από τις αποθήκες, μαζεύονταν στις εκτελέσεις και πληρώνοντας ένα μικρό αντίτιμο, μπορούσαν να πάρουν μια κούπα από το αίμα που έρρεε από το νεκρό σώμα. Σύμφωνα με τον Σάγκ, ο δήμιος θεωρούνταν κορυφαίος γιατρός στα γερμανικά κράτη, ενώ για όσους το ήθελαν μαγειρεμένο το αίμα τους, υπήρχε μια γαλλική συνταγή, που περιέγραφε πως να το κάνει κανείς μαρμελάδα.

Σύμφωνα με την Νόμπλ, πρόκειται για πρακτικές που εμπνεύστηκαν οι άνθρωποι σε μια περίοδο που ακόμη ήταν άγνωστη η λειτουργία του κυκλοφοριακού συστήματος. Όμως ήταν και η πρώτη ιδέα της ομοιοπαθητικής! 

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr