Οι ρίζες της χορτοφαγίας

10:50 2/3/2019 - Πηγή: Novasports

Oι χορτοφάγοι ανησυχούν, μεταξύ άλλων πολλών, σε μεγάλο βαθμό για τους τρόπους εκτροφής και εκμετάλλευσης των ζώων. Οι ρίζες ωστόσο, της χορτοφαγίας, ήδη από την αρχαιότητα, βρίσκονται στην εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου για πνευματικότητα, μέσω της εγκράτειας, του ελέγχου και περιορισμού της ακόρεστης όρεξης.

Το θέμα της κρεατοφαγίας έθιξε ήδη από την αρχαιότητα -και πέραν του μαθηματικού και φιλόσοφου Πυθαγόρα, ο οποίος απείχε από το κρέας- ο βιογράφος και φιλόσοφος Πλούταρχος (50-120 μ.Χ. περ.). Στο έργο του «Περί σαρκοφαγίας» («Ηθικά», Λόγος Α), αναφέρεται στην κρεοφαγία, είτε στο

πλαίσιο του λιτού βίου, είτε σε σχέση με την υγιεινή διατροφή είτε, τέλος, σε σχέση με φιλοσοφικές και θρησκευτικές αντιλήψεις. Σύμφωνα με το historytoday.com, το έργο μεταφράστηκε στην αγγλική το 1603, από τον Philemon Holland με τίτλο «Πότε είναι νόμιμο να τρώμε σάρκα και πότε όχι».

Στην εισαγωγή ο Holland φρόντισε να αρνηθεί ότι το δοκίμιο του Πλούταρχου ήταν υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων. Υποστήριξε ότι δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια άσκηση ρητορικής του νεαρού φιλόσοφου, με στόχο την ανάδειξη των ικανοτήτων του. Όπως έγραψε «το βασικό πεδίο στο οποίο στρέφεται» ο Πλούταρχος φαίνεται να είναι η μείωση των υπερβολών στην προμήθεια, αγορά και κατανάλωση τροφής, η οποία στην εποχή του άρχισε να ξεφεύγει πέρα από κάθε μέτρο. Σύμφωνα πάντα με τον Holland, ο Πλούταρχος δεν ήταν υπέρ μίας διατροφής χωρίς κρέας, αλλά κατά της υπερβολής.

Για να γίνει κατανοητό για ποιόν λόγο ο Holland αρνήθηκε ότι ο Πλούταρχος αναφερόταν κατ’ αρχήν στα ζώα, πρέπει να γνωρίζουμε τι σήμαινε η χορτοφαγία ή, η «αποφυγή της σάρκας» για τους Βρετανούς στις αρχές του 17ου αιώνα. Η κατανάλωση κρέατος ήταν σημαντική στον σύγχρονο άνθρωπο της εποχής, αλλά όχι για λόγους υγείας. Όπως και τα ζώα ήταν σημαντικά, αλλά επίσης, για διαφορετικούς λόγους. Μπορεί τα κίνητρα πίσω από την «αποφυγή της σάρκας» τον 17ο αιώνα να απέχουν έτη φωτός από τα κίνητρα της δίαιτας χωρίς κρέας όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα, εντούτοις αποτελούν μέρος της ιστορίας της σύγχρονης χορτοφαγίας.

Ένας άλλος λόγος για τον οποίον ο Holland έκανε τη συγκεκριμένη «ανάγνωση» ήταν ότι, η ηθική στάση του Πλούταρχου δεν αντιστοιχούσε σε κάποια βιβλική εντολή. Δεν ήταν κάτι πρωτότυπο. Ενώ η διανόηση αντιλαμβανόταν την αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη ως το επιστέγασμα του ανθρώπινου πολιτισμού, η Κλασική σκέψη απείχε από τις χριστιανικές θέσεις. Σύμφωνα με τη Γένεση, ο Αδάμ είπε στην Εύα: «Ιδού, σας έδωσα όλα τα σπερματοφόρα φυτά, που βρίσκονται στην επιφάνεια της γης, και κάθε δέντρο, που έχει μέσα του καρπό με σπόρο• αυτά θα είναι για τροφή σας. Γιά όλα τα ζώα της γης και για όλα τα πετεινά του ουρανού και για κάθε ερπετό, που έρπει στην γη και έχει μέσα του ψυχή ζωής, έδωσα όλα τα χλωρά φυτά για τροφή τους».

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr