Οι σαράντα τρεις σιωπές της Λίας Μεγάλου - Σεφεριάδη

«Μετά από έξι δεκαετίες, η Κύπρος αναδύθηκε πάλι ως πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματός μου «Οι σαράντα τρεις σιωπές», που μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Κέδρος. Ως ιστορικό πλαίσιο διάλεξα την τουρκική εισβολή του 1974, δηλαδή την τελευταία προσώρας τραγωδία του Ελληνισμού, χωρίς να αποσιωπώ τα λάθη και τα αμαρτήματα της δικιάς μας πλευράς. Η Διδώ Σωτηρίου, μιλώντας για τη μικρασιατική καταστροφή, γράφει κάπου για τους συμμάχους μας, που ανάλογα με τα συμφέροντά τους μας πάνε και μας φέρνουν: "Δικά μας λάθη, δικά τους συμφέροντα,

κι έρχονται και τα δυο μαζί κι αυτός ο τόπος έχει μια προαιώνια τραγικότητα"».

Η συγγραφέας Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη αφηγείται στην Κρυσταλία Πατούλη τη δημιουργική πορεία της συγγραφής -από την ιδέα μέχρι το τυπογραφείο- του νέου της μυθιστορήματος:

Ήταν το 1955, εποχή που οι λαοί σάρωναν την αποικιοκρατία, όταν ξεκίνησε ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των Κυπρίων. Τότε, με σύνθημα «Κύπρος-Ένωσις», έγινε στη γενέτειρά μου Θεσσαλονίκη μέγα συλλαλητήριο, το οποίο κατέληξε σε λιθοβολισμό του αγγλικού προξενείου. Εγώ ήμουν μόλις δέκα ετών και ασφαλώς δεν έλαβα μέρος. Ο απόηχος όμως των γεγονότων έφτασε ως εμένα, κυρίως μέσω του ραδιοφώνου. Έφτασε, για να με συνεπάρουν μια για πάντα τα ιδανικά της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της ελευθερίας. Εντελώς αυθόρμητα, σηκώθηκα, αναζήτησα μολύβι και χαρτί, και έγραψα το πρώτο μου λογοτέχνημα: ένα ποίημα για την Κύπρο και τους ήρωές της. Τη στιγμή εκείνη ένιωσα βαθιά μέσα μου ότι η γραφή ήταν το ριζικό μου.

Και να που, μετά από έξι δεκαετίες, η Κύπρος αναδύθηκε πάλι ως πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματός μου «Οι σαράντα τρεις σιωπές», που μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Κέδρος. Ως ιστορικό πλαίσιο διάλεξα την τουρκική εισβολή του 1974, δηλαδή την τελευταία προσώρας τραγωδία του Ελληνισμού, χωρίς να αποσιωπώ τα λάθη και τα αμαρτήματα της δικιάς μας πλευράς. Η Διδώ Σωτηρίου, μιλώντας για τη μικρασιατική καταστροφή, γράφει κάπου για τους συμμάχους μας, που ανάλογα με τα συμφέροντά τους μας πάνε και μας φέρνουν : «Δικά μας λάθη, δικά τους συμφέροντα, κι έρχονται και τα δυο μαζί κι αυτός ο τόπος έχει μια προαιώνια τραγικότητα».

Ένα αθεράπευτα επαναλαμβανόμενο δικό μας λάθος είναι «η διχόνοια η δολερή», όπως την αποκαλεί ο Σολωμός, ορμώμενος από τον εμφύλιο των επαναστατών του ’21, που έθεσε σε κίνδυνο την ίδια την Επανάσταση. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να γράψει «αν μισούνται ανάμεσό τους/δεν τους πρέπει ελευθεριά».


Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr
Keywords
Τυχαία Θέματα