Οι τρεις ρίγες της απλότητας

Για ένα δεκάλεπτο το μενού είχε πυροτεχνήματα, λες και το παρκέ και η εξέδρα ήταν συγκοινωνούντα δοχεία και το ρυθμικό χειροκρότημα στο πιάνο των «Παιδιών του Πειραιά» έδωσε ρυθμό από το τζάμπολ. Ταχύτητα και σβελτάδα, δίποντα και τρίποντα, ομαδικότητα και ευστοχία, 27 πόντοι με το καλημέρα, ένα γενέθλιο πάρτι.

Η συνέχεια ήταν διαφορετική. Ο ρυθμός έπεσε, η αστοχία από μακριά δεν βοήθησε, το πράγμα έγινε διαχείριση των αντιδράσεων της Παρτίζαν, τόσο-όσο ώστε να της κόβεται η χαρά στη μέση. Ο κόφτης ήταν στους δέκα πόντους, πιο κοντά δεν τους επετράπη να φτάσουν ποτέ. Ο Ολυμπιακός

άφηνε πιο βαρύ το πόδι στο γκάζι, το τούρμπο ανταποκρινόταν και η διαφορά έφευγε ξανά πάνω από τους δεκαπέντε. Το υποδόριο μήνυμα διαβαζόταν από φιλάθλους και αντιπάλους: «μπορούμε και πολύ καλύτερα, αν μας αναγκάσετε. Αλλά απόψε δεν χρειάζεται».

«Απλώς εκτελέσαμε το πλάνο», μου έλεγε αργότερα στα αποδυτήρια ο Εβάν Φουρνιέ, νεύοντας καταφατικά στην διαπίστωση πως αν η απλή εκτέλεση συνεπάγεται τέτοια απόδοση, τότε ο πήχης του Ολυμπιακού είναι σε ένα σημείο που ελάχιστες ομάδες μπορούν να ελπίζουν πως θα ξεπεράσουν. Η Παρτίζαν ήρθε στο Φάληρο έχοντας κρύψει το καλάθι από όποιον είχε βρει μπροστά της για ενάμιση μήνα, αλλά το Φάληρο δεν είναι Μιλάνο, ούτε καν Μόντε Κάρλο. Η παρέα του Κάρλικ Τζόουνς μπορεί να πέρασε από το χαμηλοτάβανο Γκαστόν Μεντεσάν, αλλά στο γιορτινό Ειρήνης και Φιλίας της έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι. «Το απλό είναι το δύσκολο», ολοκλήρωση ο Φουρνιέ, αυτό που οι Άγγλοι λένε simplicity is genius. Σαν τις τρεις ρίγες της επετειακής φανέλας, αυτής που σχεδιάστηκε από μαρτυρίες, καθώς δεν σώζεται καμία από το μακρινό 1931.

Το ντεμπούτο του Λι ήρθε αναμενόμενα χωρίς τυμπανοκρουσίες, σαν παιδί που δοκιμάζει τα νερά και αποφεύγει να πάει στα βαθιά. Το rotation περιορίστηκε στους 10 παίκτες, σαν να ξεκινά να σχηματοποιείται η δεύτερη ομάδα, αυτή που θα κουβαλήσει το βάρος στα πλέι-οφ και θα διεκδικήσει τους τίτλους της άνοιξης.

Περισσότερο και από τον Παναθηναϊκό την επόμενη εβδομάδα, ο Ολυμπιακός περιμένει την τελική ευθεία. Όλα τα υπόλοιπα τα έχει ξαναζήσει: την πρωτιά στην βαθμολογία, την καθολική αναγνώριση για τον τρόπο παιχνιδιού του, τα βραβεία σε παίκτες και προπονητές. Άπαντες ξέρουν πως υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να μπει πρόσημο στην φετινή χρονιά – αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να χαρούν τη διαδρομή.

Keywords
Τυχαία Θέματα