Ολυμπιακός, ένας περιοδεύων στρατός

10:29 6/2/2025 - Πηγή: Novasports

«Μιλήσαμε πολύ μαζί του, το τι θα χρειαστούμε τώρα που λείπει ο Τόμας (σ.σ Γουόκαπ). Ξέρετε, είναι ένας παίκτης που του ζητάμε να παίζει ενάντια στη φύση του, γιατί κατά βάση είναι ένας scoring point guard». Ο Γιώργος Μποζίκας δεν τσιγκουνεύτηκε τα λόγια του για τον Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος, τον παίκτη που ξεχώρισε περισσότερο από κάθε άλλον στο χθεσινό πέρασμα του Ολυμπιακού από το Παρίσι. Δεν έχει άδικο: ο Αμερικανός είναι παίκτης που πιο πολύ από όλα τρέφει την αυτοπεποίθηση του από το σκοράρισμα. Χωρίς

αυτό συχνά δυσθυμεί, γίνεται νευρικός, κάποιες φορές εκβιάζει τις φάσεις. Στην Adidas Arena ήρθε φανερά με διαφορετική νοοτροπία, αφού ήξερε ότι έπρεπε να παίξει τρεις ρόλους σε έναν. Με τον Μήτρου-Λονγκ να περιορίζεται σε ρόλο θεατή, το πείραμα με τους Μακίσικ-Λαρεντζάκη σε ρόλο οργανωτή κράτησε ένα δίλεπτο και αποσύρθηκε. Έπρεπε να γίνει υβρίδιο, τρία σε ένα.

Τα κατάφερε μένοντας μακριά από τα λάθη, τα φάουλ, τη μία ή δύο τραβηγμένες επιλογές που θα δώσουν τρέξιμο στον αντίπαλο. Καθοδήγησε το γκρουπ και φυσιολογικά βρήκε μέσα από τη ροή τις ευκαιρίες του, είχε ρυθμό και αυτοπεποίθηση και τις τελείωσε. Αποδείχτηκε τελικά πως τα 36 λεπτά τον βοήθησαν, αφού δεν έχασε ποτέ το σφυγμό του αγώνα. Η ψυχραιμία του βαθμηδόν διαχεόταν και στο υπόλοιπο γκρουπ, πράγμα σημαντικό όταν η Παρί σάλπισε την τελευταία αντεπίθεση μειώνοντας ως τους έξι πόντους.

Ο Ολυμπιακός ήταν τακτικά σοβαρός, κλονίστηκε φυσιολογικά στα καλά διαστήματα των γηπεδούχων αλλά δεν πανικοβλήθηκε και είχε όσους πρωταγωνιστές χρειαζόταν για να φύγει από την Adidas Arena με τη νίκη. Τον αφιονισμένο Βεζένκοφ των 17 πόντων στο ξεκίνημα, τον ελαφρώς άστοχο αλλά σταθερά επιθετικό Φουρνιέ, το δίδυμο Φαλ – Μιλουτίνοφ που κράτησε ψηλά το επίπεδο ενέργειας από το «5» σε όλη τη διάρκεια και δικαίωσε την θεωρητική υπεροχή του.

Ο Μπαρτζώκας πήρε το ρίσκο στραγγαλίζοντας το rotation στους 7 παίκτες στο δεύτερο ημίχρονο, no Λαρεντζάκης, no Peters, μόνο ο Μακίσικ και ο Μιλουτίνοφ σηκώθηκαν από τον πάγκο. Εν τέλει μια διακοπή ενός γεμάτου πενταλέπτου έκανε τη διαφορά, instant replay για το (εν τέλει αντιαθλητικό) φάουλ του Ιφί στον Παπανικολάου, μαζί τάιμ άουτ, η μπαταρία έφυγε από το κόκκινο και η ενέργεια έφτανε για να γίνει η νίκη εύκολη και όχι καρδιοχτύπι στο φινάλε.

Μιλάνο, Κάουνας, Βιτόρια, Μαδρίτη, τώρα Παρίσι. Πέντε σερί εκτός έδρας νίκες, ένα επίτευγμα σχεδόν αδύνατο στην ένταση και τη δυσκολία της Ευρωλίγκας. Έχοντας πια σχεδόν εξασφαλίσει το πλεονέκτημα της έδρας και με την πρώτη δυάδα να είναι μόνο μερικά φυσιολογικά αποτελέσματα μακριά, οι ερυθρόλευκοι φεύγουν από την πόλη του Φωτός με άλλη μία απόδειξη πως είναι αρκετά σκληροί για να πάνε όσο μακριά ονειρεύονται.

Επόμενη στάση, Βαρκελώνη. Έχοντας πετύχει ήδη τον αντικειμενικό στόχο της εβδομάδας, ο Ολυμπιακός θα κυνηγήσει το ευ ζειν στην πατρίδα του Γκαουντί.